برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه‌ی مشترک «فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، اطلاعات تازه‌ای دریافت کرده و از شما درخواست می‌کند فوری در باره‌ی موضوع زیر در ایران اقدام کنید.
اطلاعات تازه
برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر از طریق جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران (عضو فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر) از تداوم آزار قضایی خانم نرگس محمدی، روزنامه‌نگار، سخنگو و نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر [۱] مطلع شده است. خانم محمدی که حکم ۱۶ سال زندان خود را در زندان زنجان می‌گذراند، دچار بیماری‌های جدی از جمله فلج عضلانی و آمبولی ریوی است. وضعیت سلامتی او در اثر سر باززدن دولتمردان از ارائه‌ی مراقبت مناسب پزشکی در داخل یا خارج از زندان بدتر می‌شود. بر اساس اطلاعات دریافتی، مقام‌های قضایی در تاریخ ۲۲ فوریه ۲۰۲۰ (۱۱ بهمن ۱۳۹۸) اتهام‌های تازه‌ای را در دو پرونده به خانم نرگس محمدی ابلاغ کردند.
خانم محمدی در پرونده ی نخست به «تبلیغ علیه نظام» (ماده‌ی ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی) و «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» (ماده‌ی ۶۱۰) که گویا در زندان مرتکب شده، متهم شد. دادستان برای این اتهام‌ها به «انتشار بیانیه‌های سیاسی، تشکیل کلاس‌های آموزشی و تحصن اعتراضی در بند زنان زندان اوین» استناد کرده است.
پرونده ی دوم با شکایت غلامرضا ضیائی رئیس زندان اوین تشکیل شده و در آن خانم محمدی به «اخلال در نظم زندان»، «برهم زدن آسایش عمومی بند زنان از طریق برگزاری مجالس و نشست‌ها و خواندن سرود با صدای بلند» و توهین به ماموران دولت از جمله رئیس زندان و افترای شکنجه و ضرب‌وجرح به دست او، متهم شد.
خانم محمدی با رد این اتهام‌ها حاضر به دفاع از خود نشد.
برنامه‌ی نظارت نگرانی شدید خود را درباره‌ی تداوم آزار قضایی و وضع رو به وخامت سلامتی خانم نرگس محمدی در زندان ابراز می‌کند و از دولتمردان ایران می‌خواهد تا او را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند و امکان دسترسی فوری به مراقبت مناسب پزشکی برای او فراهم کنند.
اطلاعات پیشینه
شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی خانم نرگس محمدی را روز ۱۸ مه ۲۰۱۶ (۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۵)، به اتهام‌های زیر به ۱۶ سال زندان محکوم کرد: «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» (ماده‌ی ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی)، «تبلیغ علیه نظام» (ماده‌ی ۵۰۰) و «تشکیل و اداره گروهک غیرقانونی لگام» (ماده‌ی ۴۹۸).[2]
روز ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۶ (۷ مهر ۱۳۹۵)، شعبه‌ی ۳۶ دادگاه تجدید نظر تهران حکم زندان علیه خانم نرگس محمدی را تأیید کرد. دادگاه تجدید نظر در حکم خود تأکید کرد که پیرو ماده‌ی 134 قانون مجازات اسلامی، «مجازات اشد» ـ یعنی 10 سال زندان ـ اجرا می‌شود [۳].
در زمان صدور حکم محکومیت، خانم محمدی در حال گذراندن باقی‌مانده‌ی حکم زندان خود مربوط به سپتامبر ۲۰۱۱ (شهریور ۱۳۹۰) بود که طی آن به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر محکوم شده بود.
روز ۳ ژانویه ۲۰۱۹ (۱۳ بهمن ۱۳۹۷)، خانم نرگس محمدی در اعتراض به محرومیت از مراقبت پزشکی سه روز دست به اعتصاب غذا زد.
خانم محمدی روز ۷ اردیبهشت ۱۳۹۸ برای معاینه‌ی پزشکی به بیمارستان مهر اعزام شد و او را در همان روز به زندان اوین بازگرداندند. خانم محمدی در روز ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ دوباره به بیمارستان اعزام شد و در آنجا مورد عمل جراحی هیسترکتومی قرار گرفت، ولی او را روز ۵ خرداد پیش از بهبودی کامل به زندان بازگرداندند. بنا به گزارش‌ها در روز ۱۲ خرداد ۱۳۹۸، او دچار عفونت جدی شد ولی داروهای مناسب (مثل آنتی بیوتیک) در زندان در اختیار وی قرار نگرفت.
در تاریخ ۲۶ دسامبر ۲۰۱۹ (۵ دی ۱۳۹۸)، خانم نرگس محمدی به خاطر تحصن دسته جمعی به همراه شماری از دیگر زندانیان در بند زنان زندان اوین در روز ۲۱ دسامبر ۲۰۱۹ (۳۰ آذر ۱۳۹۷) در همبستگی با خانواده‌های عزادار قربانیان اعتراض‌های سراسری آبان ۱۳۹۸ با انتقال از زندان اوین به زندان زنجان در ۳۵۰ کیلومتری تهران مجازات شد [۴]. خانم محمدی در نامه‌ای از زندان زنجان گفت که شماری از ماموران زندان و ماموران امنیتی و از جمله بازجوی او از وزارت اطلاعات به رهبری رئیس زندان اوین او را مورد ضرب و جرح قرار داده و به زور او را به داخل ماشینی پرتاب به زندان زنجان منتقل کرده‌اند.
در تاریخ ۲۸ دسامبر ۲۰۱۹ (۷ دی ۱۳۹۸)، دو پزشک خانم نرگس محمدی را در زندان زنجان معاینه کردند. به گفته ی برادر خانم محمدی «کبودی‌ها، بریدگی‌ها و حتی جای ناخن روی سینه و گلوی او و رد انگشتان و مشت» دیده می‌شد. مسئولان زندان اوین و سخنگوی قوه قضاییه هرگونه بدرفتاری را انکار و ادعا کردند که خانم محمدی با حکم قضایی به زندان زنجان منتقل شده است. حکم قضایی به خانم محمدی ارائه نشده بود. تحقیقاتی در مورد اظهارات خانم نرگس محمدی درباره بدرفتاری با او انجام نشده است با وجود اینکه حتی نایب رئیس کمیسیون امور قضایی مجلس نیز خواهان چنین تحقیقاتی شده است [۵].
اقدام‌های درخواستی
با نوشتن نامه به دولتمردان ایران از آنها بخواهید:
در هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی خانم نرگس محمدی و کلیه‌ی مدافعان حقوق بشر دیگر در ایران را تضمین و امکان دسترسی فوری به دارو و مراقبت مناسب پزشکی برای او فراهم کنند؛
خانم نرگس محمدی و کلیه‌ی مدافعان حقوق بشر دیگر در حبس خودسرانه را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند؛
به هرگونه اقدام تهدیدآمیز و آزاردهنده، ازجمله در سطح قضایی، علیه خانم نرگس محمدی و کلیه‌ی مدافعان حقوق بشر دیگر در ایران پایان دهند و انجام بدون مانع فعالیت‌های آنها را تضمین کنند؛
تحقیقات شفاف، غیرجانبدارانه، فوری و جامعی در مورد حمله‌های مشروح در بالا علیه سلامتی جسمانی خانم نرگس محمدی در پیش بگیرند تا کلیه‌ی مسئولان حمله‌ها را شناسایی کنند، آنها را به دادگاهی مستقل بسپارند وطبق قانون مجازات کنند و به خانم محمدی جبران مناسب عرضه کنند؛
در هر شرایطی اعلامیه‌ی سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر را که در تاریخ ۹ دسامبر ۱۹۹۸ (۱۸ آذر ۱۳۷۷) در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شده، رعایت کنند، به ویژه ماده‌های ۱، ۶، ۹، ۱۱ و ۱۲ آن را؛
تضمین کنند که حقوق بشر و آزادی‌های اساسی مطابق با موازین بین‌المللی حقوق بشر و عهدنامه‌های بین‌المللی که ایران نیز مُتعاهِد آنهاست، در هر شرایطی رعایت خواهند شد.
نشانی‌ها:
رهبر جمهوری اسلامی ایران، آیت الله سیدعلی خامنه‌ای، info_leader@leader.ir ؛
توییتر: @khamenei_ir؛ فکس: ۲۰۳۰ ۴۴۱ ۲۱ ۹۸ +
ریاست جمهوری، آقای حسن روحانی، فکس: ۵۴۸۱۱ ۶۴۴ ۲۱ ۹۸ +؛ media@rouhani.ir;
توییتر فارسی: @Rouhani_ir؛ توییتر انگلیسی: @HassanRouhani
ریاست قوه قضاییه، حجت‌الاسلام ابراهیم رئیسی، info@dadiran.ir ؛ info@bia-judiciary.ir & info@dadgostary-tehran.ir؛ فکس: ۶۵۶۷ ۳۳۱۱ ۲۱ ۹۸ +/۶۶۷۱ ۸۷۹ ۲۱ ۹۸ +
وزیر امور خارجه، آقای محمد جواد ظریف، فکس:۳۱۴۹ ۶۶۷۴-۲۱- ۹۸+ matbuat@mfa.gov
دبیر ستاد حقوق بشر، آقای علی باقری کنی، info@humanrights-iran.ir
سفیر جمهوری اسلامی ایران در ژنو، سوئیس؛ آقای اسماعیل بقایی‌هامانه، فکس: ۷۳۳۰۲۰۳ ۲۲ ۴۱ +؛
mission.iran@ties.itu.int
سفیر ایران در بروکسل، بلژیک؛ آقای پیمان سعادت، فکس ۲۷۶۲۳۹۱۵ ۳۲ +؛
secreteriat@iranembassy.be
لطفاً به نمایندگان دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران در کشور خودتان نیز نامه بنویسید.
**********
پاریس ـ ژنو، ۲۰ مارچ ۲۰۲۰ (۱ول فروردین ۱۳۹۹)
لطفاً ما را از هرگونه اقدام انجام شده با ذکر شماره‌ی این درخواست مطلع فرمایید.
برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر در سال ۱۹۹۷ به صورت برنامه‌ی مشترک فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه ایجاد شد. هدف این برنامه مداخله در موارد سرکوب مدافعان حقوق بشر، جلوگیری از این سرکوب و چاره جویی در باره آن است. سازمان جهانی مبارزه با شکنجه و فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر هر دو از اعضای ProtectDefenders.eu هستند که راه‌کار مدافعان حقوق بشر در اتحادیه‌ی اروپاست و جامعه‌ی مدنی بین‌المللی آن را برپا کرده است.
********
تماس با برنامه‌ی نظارت برای اطلاعات بیشتر:
• E-mail: Appeals@fidh-omct.org
• Tel and fax FIDH +33 (0) 1 43 55 25 18 / +33 1 43 55 18 80
• Tel and fax OMCT +41 (0) 22 809 49 39 / +41 22 809 49 29
پی نوشت‌ها:
[1] کانون مدافعان حقوق بشر را ۵ وکیل دادگستری، از جمله گیرنده‌ی جایزه صلح نوبل خانم شیرین عبادی، تاسیس کردند. رژیم جمهوری اسلامی در سال ۲۰۰۸ این کانون را تعطیل کرد. کانون مدافعان حقوق بشر عضو فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر است.
[2] لگام (کارزار «لغو گام به گام برای لغو مجازات اعدام») گروهی حقوق بشری است که برای الغای مجازات اعدام در ایران مبارزه می‌کند.
[3] پیام رسانه‌ای ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۶: https://fidh.org/20571
[۴] نگاه کنید به پیام رسانه‌ای، ۲۰ نوامبر ۲۰۱۹ در: https://fidh.org/25024
[5] نگاه کنید به: https://bit.ly/2QqEzZR
