صدای اعتراضمان را نسبت به شلاق زدن17 کارگرمعترض معدن طلای آق‌دره رساتر کنیم
– جعفر عظیم زاده با رد مرخصی و تاکید بر ادامه اعتصاب غذا خواهان برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های فعالین صنفی شد
– بیست ویکمین روز اعتصاب کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز!
– وعده ها توخالی کارفرما برای جلوگیری از اعتراض1400 کارگر معدن البرز شرقی(طزره)نسبت به عدم پرداخت2ماه حقوق،حق بیمه وعیدی!
– عدم پرداخت18ماه حقوق کارگران کارخانه ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران!
– تجمع کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران مقابل مجلس دراعتراض نسبت به عدم تحویل زمینهایشان!
– جهت اطلاع: درباره تجمع دختران و پسران دهه هفتاد و هشتادی:
– مرگ دلخراش راننده خودرو وانت حمل غذا درجاده مخصوص کرج!
– گلوله‌ی سپاه جان کولبر جوان را گرفت
– اعتصاب و تظاهرات در فرانسه، یک روز پیش از یورو ۲۰۱۶
جعفر عظیم زاده با رد مرخصی و تاکید بر ادامه اعتصاب غذا خواهان برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های فعالین صنفی شد
صبح دیروز چهارشنبه 19خرداد خانواده جعفر عظیم زاده ،وثیقه ایی را که به منظور اعزامش به مرخصی 5 روزه اخذ شده بود پس گرفتند.
این اتفاق در پی آن روی داد که به دنبال خودداری عظیم زاده از تست روزانه فشار خون در بهداری زندان و اعزام به بیمارستانهای سطح شهر ، مسئولین قضایی اعلام کردند که با آزادی موقت وی با این منظور که نامبرده خواسته هایش را از مجاری قانونی پیگیری و پس از آزادی اعتصاب غذایش را پایان دهد، موافق هستند.
در پی این موافقت خانواده عظیم زاده با سپردن وثیقه 400 میلیون تومانی شرایط آزادی او را فراهم کردند .اما آخر وقت اداری روز سه شنبه مورخ 18 خرداد ماه متوجه شدند که این وثیقه بر خلاف توافق انجام شده ، نه برای آزادی جعفر بلکه به منظور دادن مرخصی 5 روزه به وی اخذ شده است .
بدنبال این وضعیت و کسب اطلاع جعفر عظیم زاده از آن ، وی با قاطعیت ضمن تاکید بر رسیدگی به خواسته هایش مبنی بر برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های فعالین صنفی و در این چارچوب اعاده دادرسی و آزادی خودش ، با مرخصی 5 روزه مخالفت و با خواست وی خانواده اش اقدام به پس گرفتن وثیقه اخذ شده کردند.
جعفر عظیم زاده امروز در شرایطی چهل و دومین روز اعتصاب غذا را پشت سر میگذارد که از یک هفته پیش در اعتراض به عدم رسیدگی به خواسته هایش از دادن تست روزانه فشار خون و وزن در بهداری زندان و اعزام به بیمارستانهای سطح شهر خودداری کرده و در حال حاضر با قرارگرفتن در یک شرایط جسمانی نامعلوم و وخیم تر ، جانش بیش از پیش به مخاطره افتاده است .
جعفر خواهان برداشته شدن اتهامات امنیتی از پرونده های مفتوح کارگران و معلمان معترض ، فعالین صنفی زندانی و پایان دادن به امنیتی کردن به اعتراضات و اعتصابات کارگران و معلمان است.
علیرغم اینکه این خواسته های برحق از دو ماه پیش و طی بیانیه ی مشترکی از سوی وی و اسماعیل عبدی اعلام و در این مدت به نحو شور انگیزی به خواست میلیونها کارگر و معلم تبدیل شده است ، با این حال دولت و مسئولین قضایی نه تنها کمترین توجهی به آن نکرده اند بلکه اسماعیل عبدی را با عجله و بلافاصله پس از آزادی از زندان به محاکمه کشیدن و اخیرا در صدد بر آمدن که به جای آزادی جعفر عظیم زاده طبق توافق انجام شده، با حیله و نیرنگ از طریق دادن مرخصی 5 روزه به وی ، اراده این کارگر حق طلب و مصمم را برای ادامه اعتصاب غذا در هم بشکنند. از نظر ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران ، اعمال چنین سیاستهایی از سوی دولت و قوه قضاییه یک دهن کجی آشکار به خواست میلیونها معلم و کارگر و سماجت و تاکید بر تداوم سیاست سرکوب و امنیتی کردن اعتراضات کارگران و معلمان است .سیاستی که نه تنها عملا راه به جایی نخواهد برد بلکه بیش از پیش با اعتراضات گسترده تر و قاطعانه تر کارگران و معلمان مواجه و دیری نخواهد پایید که با نیروی متحد آنان در هم شکسته خواهد شد.
کارگر، معلم ،اتحاد اتحاد
اتحادیه آزاد کارگران ایران
20 خرداد 95
بیست ویکمین روز اعتصاب کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز!
یکی از کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز گفت: بیش از بیست و یک روز است که با اعتراض در محوطه کارخانه به دنبال دریافت مطالبات مزدی خود هستیم اما کسی پاسخگوی ما نیست و به مشکلاتی که در زمینه دریافت نکردن 4 ماه حقوق برایمان به وجود آمده؛ فکر نمی‌کنند.
به گزارش20خردادایلنا،این کارگرافزود:تأخیر 4 ماهه در پرداخت حقوق قانونی کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز باعث شده که ما کارگران در شرایط سخت معیشتی قرار بگیریم، به‌طوری‌که بیش از 120 کارگر در تأمین مایحتاج روزانه خود ناتوان شده‌ایم.
طبق اظهارات این کارگر، اقساط معوقه و دغدغهٔ تأمین معیشت کارگران کمپرسورسازی آنقدر زیاد است که نمی‌توانند مدت طولانی به این وضعیت ادامه دهند.
وی افزود: متاسفانه در حال حاضر این موضوع به اعتبار، منزلت و کرامت کارگران این کارخانه ضربه‌های جبران‌ناپذیری وارد کرده است.
برپایه این گزارش،شماری از کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز با ارسال نامه‌ای از کمیته امداد شهرستان تبریز درخواست کمک مالی و غذایی کردند.
در این نامه که به امضای شماری از کارگران کارخانه کمپرسورسازی رسیده و رونوشت آن نیز به مدیران استانداری آذربایجان شرقی، فرمانداری و اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی شهرستان تبریز ارسال شده است خطاب به رئیس کمیته امداد شهرستان تبریز آمده است: با توجه به اینکه کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز حدود 4 ماه حقوق معوقه دارند و در تنگنای شدید مالی هستند و هیچگونه اقدامی از طرف مدیران این کارخانه برای حل مشکلات مالی کارگران زحمتکش صورت نمی‌گیرد و باتوجه به قرار گرفتن در ماه رمضان و نیاز مبرم کارگران این کارخانه به حمایت از طرف این سازمان خیر، خواهشمند است دستور فرمائید در صورت امکان حداقل جیره مناسب غذایی به کارگران این کارخانه اختصاص داده شود.
وعده ها توخالی کارفرما برای جلوگیری از اعتراض1400 کارگر معدن البرز شرقی(طزره)نسبت به عدم پرداخت2ماه حقوق،حق بیمه وعیدی!
دوماه دستمزد و حق عیدی بیش از هزار و 400 کارگر معدن زغال سنگ البرز شرقی از ابتدای سال جاری پرداخت نشده است. این درحالیست که کارفرمای این واحد معدنی برای جلوگیری از اعتراض کارگران مرتباً در میان کارکارگران حاضر می‌شود و وعده پرداخت مطالبات معوقه کارگران را می‌دهد.
به گزارش20خردادایلنا بنقل از کارگران معدن طزره، آخرین دریافتی کارگران معدن زغال سنگ البرز شرقی مربوط به دستمزد اسفند ماه سال گذشته است که 22 اردیبهشت ماه به حساب کارگران پرداخت شد.
کارگران البرز شرقی تصریح کردند: مشکلاتی که در زمینه پرداخت مطالبات مزدی و بیمه‌ای آنها به وجود آمده است باعث نگرانی کارگران در سال جاری شده و آنان را در شرایط بد مالی قرار داده است. در این صورت کارگران نیازمند دریافت همه معوقات حقوقی خود هستند.
عدم پرداخت18ماه حقوق کارگران کارخانه ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران!
کارگران کارخانه ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران18 ماه است که حقوق نگرفته اند.
به گزارش20خردادنصر، شرکت ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران در اواخر سال 85 توسط سازمان خصوصی سازی واگذار شده است. در سال 86 بیش از 650 دستگاه بکهو لودر تولید شد و علاوه بر آن 400 دستگاه هم در همان سال پیش فروش شد،اما سرمایه‌گذار بخش خصوصی با افزایش سرمایه غیر منطقی و افزایش 310 تومانی ارزش هر سهم، نقدینگی را به تاراج برد و هیچ چیز در شرکت برای کار کردن نماند.
سرمایه‌گذاری ملت با سند سازی و افزایش سرمایه صوری طی سال های 86 تا 89 سرمایه‌های ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران را به یغما برد و دادگستری استان هم برای رسیدن کارگران به حق و حقوق خود از تاریخ دهم اردیبهشت سال 86 حکم توقف شرکت را صادر کرد، اما پیگیری های قضایی به جایی نرسید و همان شرکت سرمایه گذاری ملت با لابی گری و در غیاب گروه تراکتورسازی ایران دوباره در حال تصاحب شرکت است.
برپایه این گزارش بنقل از کارگران این کارخانه، دادگستری حاضر بود شرکت را به ازای یک ریال به گروه تراکتورسازی واگذار کند تا آن ها چرخ های کارخانه را راه بیاندازند و حقوق کارگران را بدهند، اما آن ها این را هم نپذیرفتند و از طرف ما بنویسید “لیاقت” این کار را نداشتند.
خاطرنشان می شود،کارفرمای شرکت اعلام کرده که تنها به 150 نفر از کارگران نیاز دارد و بقیه باید تسویه حساب کرده و از شرکت خارج شوند.
تجمع کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران مقابل مجلس دراعتراض نسبت به عدم تحویل زمینهایشان!
کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران که 20 سال پیش اقدام به خریدن زمین از طریق شرکت تعاونی منطقه‌ای برق تهران در هشتگرد کرده بودند اما هنوز زمینهایشان را از این تعاونی تحویل نگرفته‌اند.
یکی از این کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران گفت: در همین خصوص کارگران برق منطقه‌ای تهران مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند که پس گذشت ساعاتی از این تجمع؛ محمود بهمنی (نماینده ساوجبلاغ) به جمع معترضان آمد و با آنها در خصوص روال رسیدگی به این پرونده در دادگاه صحبت کرد.
به گزارش20خرداد ایلنا، کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران که از 20 سال پیش اقدام به خرید زمین از طریق تعاونی منطقه‌ای برق تهران در منطقه هشتگردِ ساوجبلاغ کرده بودند با وجود در اختیار داشتن سند و برگه تحویل سند از سوی شرکت تعاونی منطقه‌ای برق تهران اعلام کردند که هنوز زمین‌های خود را تحویل نگرفته‌اند.
یکی از این کارگران بازنشسته گفت: دادگاه مسئول رسیدگی به شکایت کارگران؛ یکی از مدیران این شرکت تعاونی را که قبلا بازداشت شده بود؛ به قید وثیقه را آزاد کرده تا زمین‌ها را به ما بازگرداند.
این کارگر بازنشسته برق منطقه‌ای تهران افزود: در همین خصوص کارگران برق منطقه‌ای تهران مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند که پس گذشت ساعاتی از این تجمع؛ محمود بهمنی (نماینده ساوجبلاغ) به جمع معترضان آمد و با آنها در خصوص روال رسیدگی به این پرونده در دادگاه صحبت کرد.
کارگران بازنشسته برق منطقه‌ای تهران تاکید دارند که این شرکت تعاونی باید هرچه سریعتر مجمعی تشکیل و اعضای جدیدی برای هیات مدیره انتخاب کنند تا زمین‌ها هرچه سریعتر به صاحبان آنها برگردد.
جهت اطلاع: درباره تجمع دختران و پسران دهه هفتاد و هشتادی:
نسلی که نمی خو اهد بسوزد!
تجمع مجتمع کوروش فرصتی برای بیان اعتراض نسلی از جامعه در بی توجهی به نیازهایشان بود دختران و پسران دهه هفتاد و هشتادی، دورهمی ای در مجتمع کوروش برگزار کردند تا به قول خودشان جشنی بگیرند برای پایان امتحانات خرداد ماه تجمع مجتمع کوروش که نه سیاسی بود و نه اقدامی براندازانه، صرفا بیان مطالبه ای بود که شادی و نشاط و تخلیه هیجانات اجتماعی را حق خود می دانست.
حوالی ساعت 5 بعد از ظهر روز سه شنبه 18 خرداد بود که رفته رفته تعداد نوجوانان دختر و پسر در مجتمع کوروش قابل توجه شد. دختران و پسرانی که سن شان کمتر از 18 سال بود و شاد و خوشحال و طبق قرار قبلی، در مجتمع کوروش حضور یافته بودند. هنوز دقایق زیادی از حضور این دختران و پسران نگذشته بود که ازدحام جمعیت، آنها را به سمت بیرون از مجتمع و معابر اطراف کشاند تا خود‌به‌خود مورد توجه سایر مردم و عابران قرار گیرند. دختران و پسران دهه هفتاد و هشتادی، دورهمی ای در مجتمع کوروش برگزار کردند تا به قول خودشان جشنی بگیرند برای پایان امتحانات خرداد ماه و رها شدن از فصل مدرسه. تجمع دختران و پسران را با چشم می شد گسترده تخمین زد و برخی سایت ها و کانال های خبری نیز تعدادشان را بیش از دو هزار نفر اعلام کردند. نوجوانان با هم می گفتند و می خندیدند و کاری هم به کار کسی نداشته اند. هر از‌گاهی صدای دست و سوت می آمد تا اینکه نیروهای پلیس با توجه به گستردگی حضور دهه هفتادی و هشتادی ها و ازدحام و ترافیکی که در محل ایجاد شده بود، وارد عمل شده و آنها را متفرق کردند…
مطالبه نیازهای اجتماعی نوجوانان
شاید این برای نخستین بار بود که دختران و پسران دهه هشتادی با کمک ارتباطات شبکه های اجتماعی، به صورت خودجوش گردهمایی ای را برای ابراز شادی و خوشحالی ترتیب می دادند. اتفاقی که شاید در نوع خود – با توجه به سن و سال حاضران در مجتمع کوروش – منحصر به فرد بود و گواه از ظهور نسلی تازه در جامعه ایرانی می داد. نسلی که نیازهایشان، باورهایشان و مطالبات شان شاید متفاوت با هر نسل دیگری باشد و با برگزاری تجمع شادمانی از پایان تحصیل، ابراز وجود میان هیاهوهای جامعه کردند.
پیش از این و در سال های قبل، برخی تجمعات غیرسیاسی و صرفا اجتماعی آن هم برای ابراز شادی و نشاط در گروه های سنی بالاتر همچون تجمع آب بازی در پارک های تهران رخ داده بود اما گردهمایی دهه هشتادی ها از طریق ارتباطات فردی و با کمک شبکه های اجتماعی، نخستین بار بود که رخ می داد. این اتفاق، اگرچه به ظاهر ساده و شاید عادی تلقی شود، اما می تواند هشداری برای دستگاه‌های مسئول و متولیان امور نوجوانان و جوانان باشد که بی برنامگی آنها در پاسخ به نیازهای حداقلی، می تواند عاملی برای وقوع اتفاقاتی چون تجمع کوروش باشد.
تجمع دهه هشتادی ها از این منظر قابل تامل است که در سال های قبل، نیازهای دختران و پسران 15 ، 16 ساله صرفا در کتاب و درس و مدرسه دنبال می شد و بیان دیگر خواسته‌هایشان همچون حضور در جمع بزرگ‌ترها و جمع های اجتماعی، هرگز دیده نمی شد.
اما اکنون در میانه های دهه 90، تجمع دهه هشتادی ها نشان داد که توسعه عصر ارتباطات و تکنولوژی های نوین ارتباطی سبب شده تا جنس نیاز نوجوانان کاملا متفاوت با آنچه تاکنون بوده ، باشد. مدت هاست که کارشناسان اجتماعی از بلوغ های زودرس فردی و کاهش سن بلوغ دختران و پسران در ایران صحبت می کنند و هشدار برای برنامه ریزی در مورد آن می‌دهند اما تجمع مجتمع کوروش نشان داد که علاوه بر بلوغ فردی، سن بلوغ اجتماعی نوجوانان نیز کاهش یافته و آنها نیازی به بزرگ ترها برای برگزاری «تجمع‌و‌میتینگ» ندارند. اینکه چند صد نفر دختر و پسر بدون آنکه کسی هدایت شان کند، با هم قرار تجمع می گذارند تا ساعتی را کنار هم به شادی و نشاط بگذرانند، حامل پیام مهمی برای مسئولان است که بچه ها، زودتر از آنچه فکرشان را کنید، بزرگ شده اند! این تجمع نشان داد که «بی برنامگی» در حوزه نوجوانان و جوانان برای پاسخ به نیازهای اجتماعی آنها و ایجاد فرصت های حضور در اجتماع موج می زند. تجمع مجتمع کوروش که نه سیاسی بود و نه اقدامی براندازانه، صرفا بیان مطالبه ای بود که شادی و نشاط و تخلیه هیجانات اجتماعی را حق خود می دانست. این مطالبه اما با برخورد پلیسی پاسخ داده شد تا شاید در عمل ، نوجوانان متفرق شده باشند، اما در حقیقت آنها را به پیوستی تازه در اعتراض به برآورده نشدن نیازها و خواسته هایشان برساند. نیازهای نسلی که غوطه ور در دنیای ارتباطات، اینترنت و فضای مجازی بوده و عمده سرگرمی شان «کلش اف کلنز» است، به طور حتم با نیازهای نسل های قبل جامعه متفاوت بوده و تجمع مجتمع کوروش نشان داده که این نیازها هرگز مورد توجه قرار نگرفته است.
رفتاری برای اعتراض نسل تازه
جامعه شناسان در این باره معتقدند که زنگ خطر پاسخ به نیازهای اجتماعی نسل های تازه، از مدت ها قبل به صدا درآمده اما گوشی برای شنیدن آن نبوده است. «امان ا… قرایی مقدم» در این باره با اشاره به اینکه «نیازهای هر دهه از جوانان و نوجوانان کشور با یکدیگر متفاوت است و مطالبات نسل ها با هم فرق می کند» می گوید: تجمع مجتمع کوروش نتیجه ندانم کاری و برخوردهای نامناسب مسئولان و توجه نکردن به نیازهای مشروع و منطقی و عقلانی جوانان و نوجوانان است. جوانان یا نوجوانان به بلوغ رسیده نیاز به شادی و نشاط و تجربه باهم بودن دارند. آنها می خواهند حس تعلق اجتماعی خود را ارائه کنند؛ خودی در جامعه نشان دهند و خود را مطرح کنند. اما وقتی جوانان در جامعه امکان مطرح شدن را ندارند و در هیچ جا نمی توانند دورهم «بگویند، بخندند و جشن بگیرند» نتیجه آن می شود که در یک روز و به طور خودجوش، گردهم آمده تا رفتار اعتراضی را نشان دهند. این جامعه شناس ادامه می دهد: اعتقاد دارم که تجمع مجتمع کوروش فرصتی برای بیان اعتراض نسلی از جامعه در بی توجهی به نیازهایشان بود. در جامعه ای که تمام فکر و ذکر مسئولان حول مسائلی غیر از «نشاط و شادی اجتماعی» بچرخد و بزرگ شدن فرزندان مملکت دیده نشود، باید منتظر رفتارهای خودجوش فردی برای اعتراض و کسب مطالبات شان بود. قرایی مقدم با بیان اینکه در این تجمع برخورد پلیسی هرچند آرام و محترمانه با حضور نوجوانان شده است، خاطرنشان می کند: نوع برخوردها با نیاز جوانان متناسب نیست و باعث می‌شود افراد همچنان در محرومیت بمانند. به راستی، ایجاد فضایی برای حضور سالم نوجوانانی که می خواهند ساعتی را باهم باشند و بخندند و انرژی بگیرند چه اشکالی دارد؟ چرا نباید باور کنیم که یک جوان نیاز به شادی دارد و در جست و جوی فرصتی است که خود را مطرح کند؟ وی با بیان اینکه باید با سالم سازی فضا، نیازهای نوجوانان کنترل و هدایت شود، می گوید: نباید جوان و نوجوان را تحریک کرد که رفتار غیر عقلانی داشته باشد.این جامعه شناس با اشاره به اینکه تجربه ثابت کرده برخورد با نیازها و خواسته های بحق جوانان همواره نتیجه عکس نشان داده است ، خاطرنشان می کند: برخوردهایی نظیر آنچه در مجتمع کوروش رخ داد، می تواند در آینده صدمات اجتماعی و سیاسی به دنبال داشته باشد و به نوعی بد بینی سیاسی میان مردم و مسئولان را به دنبال داشته باشد. از این رو، مسئولان باید با پذیرفتن واقعیات اجتماعی و تحولاتی که به سرعت در بدنه اجتماع رخ می دهد، خود را برای پذیرش خواسته‌های اجتماعی آماده کرده و بپذیرند که نیازهای نسلی کاملا متفاوت بوده و نیاز به پاسخگویی صحیح دارد.
منبع:قانون-20خرداد
مرگ دلخراش راننده خودرو وانت حمل غذا درجاده مخصوص کرج!
ساعت 57 دقیقه بعداز نیمه شب گذشته،واژگونی یک دستگاه خودرو وانت در جاده مخصوص کرج (بزرگراه لشگری) سه راه فرودگاه،سبب آتش گرفتن این خودرو و مرگ دلخراش راننده آن شد.
به گزارش20خرداد پایگاه خبری 125، شهرام کریمی نصر افسرآماده منطقه یک عملیات آتش نشانی تهران دراین مورد گفت:یک دستگاه خودرو وانت حمل غذا درجاده مخصوص کرج به سمت تهران حرکت می کرد که به علت نامعلومی به یک طرف و به سمت راننده واژگون شد و آتش گرفت.
وی با اشاره به گرفتار شدن راننده در داخل خودرو، اضافه کرد: نیرو های آتش نشانی بی درنگ با کشیدن لوله های آبرسان، آتش خودرو را خاموش کرده و همزمان راننده را نیز از داخل اتاقک وانت بار بیرون آوردند.
این افسرآماده آتش نشانی علت وقوع این حادثه را از سوی پلیس راهور در دست بررسی ذکر کرد و گفت: پس از حضور عوامل اورژانس به محل حادثه، فرد مصدوم مورد معاینه قرار گرفت که مشخص شد این شخص بر اثر سوختگی و شدت صدمات وارده جان خود را از دست داده بود.
گلوله‌ی سپاه جان کولبر جوان را گرفت
عصر روز گذشته،یکی کولبر جوان در پیرانشهر بر اثر اصابت مستقیم گلوله‌ی اسلحه‌ی متعلق به نیروهای هنگ مرزی سپاه جان خود را از دست داد.
به گزارش20خرداد کُردپا، عصر روز گذشته جوانی ٢۴ ساله به نام نجم‌الدین قادرپور فرزند کریم در مناطق مرزی شهرستان پیرانشهر مورد حمله نیروهای مسلح حکومتی قرار گرفت.
او در کوه‌های مرزی منطقه با اقلیم کُردستان عراق مشغول کولبری بوده که با شلیک تیر نظامیان مواجه می‌شود.
براساس این گزارش،این کولبر جوان در چند کیلومتری داخل خاک ایران مورد گلوله‌پراکنی قرار می‌گیرد که ابتدا به شدت زخمی و سپس به مراکز درمانی پیرانشهر منتقل و ساعت‌ها به کما رفته است.
نجم‌الدین قادر پور صبح امروز به دلیل شدت جراحات وارده جان خود را از دست می‌دهد.
اعتصاب و تظاهرات در فرانسه، یک روز پیش از یورو ۲۰۱۶
یک روز به آغاز بازی های یورو ۲۰۱۶، ادامه اعتصاب ها معضل اصلی دولت فرانسه است.
به گزارش9ژوئن یورونیوز،هزاران گردشگر و هوادار فوتبال درحالی برای دنبال کردن جام ملت های اروپا به فرانسه سفر می کنند، که اعتصاب سراسری راه آهن ملی فرانسه (SNCF)، حمل و نقل در کشور میزبان این بازی ها را مختل کرده است.
تلاش دولت فرانسه برای گفتگو با مسئولان راه آهن ملی و حل و فصل اختلافات در آخرین ساعات باقی مانده به شروع مسابقات، همچنان بی نتیجه بوده است.
راه آهن ملی فرانسه روز پنج شنبه اعلام کرده است که تنها حدود ۸ درصد از کارکنان این شرکت در اعتصاب هستند، اما تاثیر این اعتصاب بر سیستم حمل و نقل در آستانه بازی هایی که در طول یک ماه آینده در ۱۰ شهر مختلف فرانسه برگزار می شوند، بیش از پیش مشکل آفرین شده است.
حمل و نقل هوایی فرانسه نیز از روز شنبه، ۱۱ ژوئن (۲۲ خرداد) دچار اختلال خواهد شد. خلبان های خط هوایی ایرفرانس قرار است از شنبه به مدت چهار روز دست به اعتصاب بزنند.
از سوی دیگر، پیوستن کارکنان و رانندگان کامیون های شهرداری به اعتصاب کنندگان، خیابان های چندین شهر، از جمله پاریس را مملو از زباله کرده است.
صاحب رستورانی در پاریس می گوید: «مشتری ها بوی این زباله ها را می شنوند و به رستوران نمی آیند. می توانید تصور کنید که هنگام نوشیدن قهوه این بو را استشمام کنید؟ مشتری ها فقط دور می شوند».
از زمان تصویب لایحه جنجالی اصلاحات قانون کار در فرانسه توسط دولت، بخشهای مختلف اقتصاد و صنعت این کشور شاهد اعتصابهای سراسری است.
بیستم خردادماه1395
