– لغوتجمع بزرگ پرستاران گیلان بدنبال نشست اضطراری و وعده پرداخت مطالباتشان!
– حاصل دسترنجم کو؟!(مصائب زنان از نگاه زن کارگر خانه دار)
– در جستجوی مراد
– محمود صالحی:به رفقای هیئت مدیره واعضای سندیکاهای کارگری فرانسه
– تجمع کشاورزان شادگان مقابل سازمان آب و برق خوزستان دراعتراض به رها نکردن آب مورد نیاز کشت سال جاری خود!
– تربیت پرستار در بیمارستان ها سفارش سهامداران بخش خصوصی است
– ماجرای مرخصی‌های 5 هزار تومانی در پایتخت
– هجوم نیروهای امنیتی کره جنوبی به دفاتر اتحادیه های کارگری
لغوتجمع بزرگ پرستاران گیلان بدنبال نشست اضطراری و وعده پرداخت مطالباتشان!
تجمع بزرگ پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی گیلان لغو شد. این تجمع که طبق هماهنگی های انجام شده در بین پرستاران استان گیلان بنا بود صبح روز سه شنبه در مقابل دفتر مرکزی دانشگاه برگزار شود در آخرین لحظات و به دنبال نشست اضطراری مسئولین استانداری و دانشگاه و تعدادی از نمایندگان جامعه پرستاری، لغو شد.
به گزارش4آذرگیلان آنلاین،در این جلسه مقرر شد که در اسرع وقت بخشی از مطالبات پرستاری پرداخت گردد.
طبق آخرین اخبار واصله بخش اندکی از این مطالبات تا ظهر روز گذشته به این پرستاران پرداخت شده است.
حاصل دسترنجم کو؟!(مصائب زنان از نگاه زن کارگر خانه دار)
هیچ کس تا کنون نگفته که زندگی ما بی مشکل بوده است, همه ما در مسیر پر پیچ وخم زندگی با مشکلات بسیار دست وپنجه نرم می کنیم. انباشته شدن مشکلات بدون بر طرف شدنشان, احساسمان را خسته وجسم مان را فرسوده میکند, وروال طببعی زندگیمان را به هم میریزد,وباعث کاهش انرژی درما می گردد, ودقیقا به همین خاطر است که باید مشکلات شخصی ؛خانوادگی؛ را در جامعه ریشه یابی کنیم. این که من در زندگی شخصی علیرغم تلاش زیاد از لحاظ اقتصادی در تنگنا میباشم, این که من در زندگی شخصی علیرغم تلاش زیاد در روابط خانوادگی سالم با همسرم وفرزندانم نتیجه مطلوب را نمی گیرم, همسرم lمرا متهم به کار هایی میکند,که دقیقا انرا رد می نمایم! وفرزندانم مرا مسبب مشکلاتشان می دانند,که ： ؛برای آنها در زندگی گامی بر نداشته ام ؛! اینکه از صبح تاشب برای زندگی خانواده ام برنامه های منطقی جدول بندی می کنم وبا اعضای خانواده ام به شور مینشینم,ولی از طرف آنها استقبال نمشوم, همه در اجتماع باید ریشه یابی شوند. ریشه مشکلات شخصی وخانوادگی در زندگی اجتماعی تفسیر میشوند. من در خانه این اجتماع کوچک هر چقدر نظم, عدالت,را طراحی کنم, از آن جایی که خانه من با اجتماع بیرون از آن وقوانین حاکم بر جامعه گره میخورد, دیگر شخصی نیست. پس چه باید کرد ؟
زیرا این مشکلات نه تنها در دستان من همسرو فرزندانم گره گشایی نمی شوند, بلکه هر روز به گره های آن افزوده می گردد… همسرم از صبح تا پاسی از شب کار میکند, ودر اول هر ماه مبلغی را بابت خرج زندگی به من پرداخت مینماید ؛ انتظار او از آن مبلغ نه تنها هم خوانی ندارد,بلکه به من به دیده یک معجزه گر نگاه میکند ومتوقع است. فرزندانم نه تنها هر روز چند بار خواسته های خود را لیست میکنند, بلکه مرا که به خواسته های آنها بی توجهم متهم مینمایند!!, ومن خانه تنها کسی هستم,نه تنها در آمار نمیباشم, بلکه خواسته ای هم نباید داشته باشم. این کمبود ها که خود نقطه آغاز اختلاف وجر وبحث های خانوادگی است را من ریشه در نا برابری ؛نبود عدالت اجتماعی, نداشتن تامین اجتماعی می دانم. امروز در قرن بیست یک در بسیاری از کشورها, که کارگران برای داشتن روزانه چهار ساعت کار در روز با کار فرمایشان بحث دارند, در کشور من ایران نه تنها کار گران بیش از دوازده ساعت,کار میکنند,که همان هشت ساعت برایشان محسوب میشود,؛بلکه دستمزد همان هشت ساعت کار راهم,یا نمیدهد,یا ماهها وحتی سالها به عقب می اندازد وکارفرما اورا یا وعده به آینده ویا تهدید میکند. همسر من در کار خانه, وقتی با کار فرمایش بر سر دستمزدش جدال میکند, کار فرما یک برگه سپید به بهانه تمدید قرار داد به دستش میدهد,تاا امضا کند,؛ هیچ کجا در هیچ کتاب حقوقی کارگری این عمل کار فرما توجیه نشده است, ولی در کار خانه اتفاق می افتد. هیچ نهادی,کار فرما را زیر سئوال نمیبرد, در نتیجه این اتفاق در کار خانه در رفتار همسرم در خانه نمود پیدا میکند وبامن در خانه جروبحث میکند, آیا این مشکل من با همسرم در خانه به خاطر وضع نابسامان اقتصادی یک مشکل خانوادگی محسوب میشود؟؟؟ من می گویم آری خانوادگی است که ریشه آن درجامعه نا برابر سرمایه داری نهفته است. این حق من است که بگویم ：یک کار گرم اگر چه سمتم خانه داری است. به ظاهر کار فرمایی ندارم, ساعت کار ندارم,اضافه کار ندارم یک کارگر بیست و چهار ساعته ام,دستمزدی ندارم. من تعطیلی ندارم مرخصی ماهانه,سالانه ندارم عیدانه ندارم من شاغل در خانه ام. به خانواده ام خدمات میدهم,بدون کمترین چشم داشتی,,نه دستمزدی, نه پاداشی,بلکه بر عکس!!! به دلیل تنها بودن ودر خانه ماندن,همیشه آماده شدید ترین بر خوردهایم. اگر اقتصاد خانواده بحرانی گردد,من زیر سئوال میروم,اگر خواسته های فرزندم به دلیل فقر اقتصادی بی جواب بماند زن خانه دار نشانه گیری میشود. سنگ صبور تر از زن خانه کسی را سراغ دارید؟؟؟ اوست که صبورانه لبخند میزند.عشق را به همسرو فرزندانش حواله میکند, اگر چه یک حواله یک طرفه باشد, چرا؟ چون ： نا توان از حل مشکلات اقتصادی است. . او در یک جامعه طبقاتی چگونه میتواند عمل کند ؟؟, زن خانه دار کارگری است که استثمار مضاعف میشود, آنهم نه از نوع مدرن, بلکه استثمار مضاعف عقب افتاده,….. من آن زن خانه دارم.کارگرم. کارگری که کار فرمایم مقابلم نیست, کارگری که برگه سپید امضا به دستش نداده اند,اما در عوض با امضاهای سند ازدواجش ؛عقد ؛نامه, ؛ امضای دایمی اش را کرده است, او تعهد داده است,که تا آخرین نفس کارگر بی مزد در خانه باشد,یک خانه دار,……. من آن کارگر خانه ام, به ظاهر آزادم, حتی در کتابهای مذهبی,به بالاترین مقام صعود میکنم,ولی به لحاظ حقوق انسانی در صفحه های تاریخ گذشته خاک میخورم,ونادیده ام میگیرند,جانم را نصف وارثم را رانصف مرد ارزیابی میکنند,شهادتم را وقتی میپذیرند, که یک شاهد دیگر حاضر باشد, جنینم را,که من در وجودم پرورش میدهم اگر پسر باشد,دو برابر من ارزشیابی میشود. من کارگر خانه دار یک مادر, در کارت ملی فرزندانم جایگاهی ندارم,واسمی از من نیست. نام مرا از فرزندم گرفته اند,همان هایی که بهشت را زیر پایم قرار داده اند. همان هایی که با وعده های انشا خوانی جهنم را در این دنیا برایم هدیه آورده اند.
مجسم کنید کارگر در قبال برگه سپید امضا اعتراض کند, در پشت در کار خانه بیکاران زیادی در صف ایستاده اند تا در صورت اخراج یک کارگر,یکی از آنها را جایگزین کند!!! چه وحشتناک!!!!!؟؟؟؟ تنها چیزی که در این معامله در نظر گرفته نمیشود حقوق کارگر وخانواده اش است, حال من, زن خانه دار کارگری نیستم که در کارخانه با کارفرمایم بحث داشته باشم در منزل از طرف همسر کارگرم مورد بی مهری واقع میشوم. من همسر کارگرم, مادر کار گران آینده ام. شبها که همسرم خسته به خانه میاید,من اوراحمایت میکنم,تا تجدید قواکند,تا روز بعد بتواند نیروی کارش را در ازا برگه سپید امضا باحد اقل دستمزد زندگی ؛زیر خط فقر؛ بفروشد. من مادر کارگر آینده ام,اگر چه سمتم خانه داری است.فرزاندانم را پرورش میدهم تا وقتی بزرگ شدند,چون پدر کارگرشان توسط کار فرما استثمار شوند,وسرمایه سرمایه دار راچاق چاق تر کنند.
زن خانه دار, کار گر خانه دار,نه تشکلی,نه صنفی,نه اتحادیه و سندیکایی,هیچ ندارد ودقیقا به همین خاطر در خانه است. ومحروم از تمامی آنها صبور چون کوه,پشتیبان همسر کارگرش در خانه استثمار میشود,واین نظام سرمایه داری حاکم است,که این استثمار مضاعف را به کارگران خانه دار روا میدارد, به خاطر خانه دار بودنشان, به خاطر تنها بودنشان,در خانه اند!!!, اما اگر کارگران خانه دار در جامعه خواسته های صنفی خود را مطالبه کنند,با همکاران خانه دارشان تشکیلات صنفی داشته باشند, وصدای خود را به گوش هم طبقه ای های خود برسانند,دیگر تنها نیستند,ودر حرکتهای اجتماعی میتوانند به خواسته های صنفی اشان برسند. کارگران خانه دار ستون محکمی هستند در حمایت همسرانشان و در پیشبرد اهداف طبقه کارگر ایران پرچم دار مبارزه طبقاتی علیه نظام طبقاتی می باشند….. پایان
ایمیل ارسالی به اتحادیه آزاد کارگران ایران
6آذر 94
در جستجوی مراد
پیمانکاران پلیس خصوصی دارند، موظف به بیمه کردن کارگران نیستند، می توانند احکام دادگاه را ندیده بگیرند و کارگران را بدون دلیل موجه اخراج کنند.(به کتاب روابط کار،قراردادهای کار . . . در مناطق آزاد تجاری – صنعتی مراجعه گردد.) این شرایطی را که حاکمیت اسلامی پس از جنگ در محیط های کار ایجاد نموده، پروژه ها را به جنگلی با مناسبات دنیای وحش تبدیل کرده است. همه بر علیه هم کارشکنی می کنند. قویترها ضعیف ترها را پای مال می کنند .کارگران برای نگهداری کارشان تن به هرکاری حتا آدم فروشی برای پیمانکاران می دهند. پیمانکاران از هر کارگر، کارچند کارگر را، انتظار دارند آنهم بدون پرداخت سر ماه حقوق و اگر کارگر نتواند یا نخواهد به صورت مضاعف استثمار شود، بدون درنگ اخراج می شود. در این بازار، خرید و فروش؛ جان و هستی کارگران با حداقلی که پرداخت نمی شود،مبادله می گردد. نیروی کارنمی تواند با حقوق برابر، وارد معامله و بستن یک قرارداد شود. از سوی دیگر دولت های پس از جنگ با قانون زدایی یک طرفه، بنفع سرمایه داران ساختار نسل کشی تدریجی نیروی کار را رقم می زنند. و صدای اعتراض کارگران را با نهادهایی که در مناطق به اصطلاح آزاد تجاری – صنعتی ایجاد کرده اند در گلو خفه می کنند. تا روزی در مدارس ایران و جهان دانش آموزان بخوانند: در حاکمیت اسلامی چگونه کارگران به وحشیانه فرمی استثمار مضاعف و سرکوب می شدند در آن درس ها خواهند خواند، که در این حاکمیت که معمولا باید “معنویت” را پاس بدارند دریک قرارداد ساده ویک طرفه بازار کار، طرف خریدار براحتی به قراردادش (پرداخت حقوق) تا ماهها عمل نمی کند ولی هیچ نهاد شرعی و یا غیر شرعی او را مورد پرسش هم، قرار نمی دهد. ولی اگر کارگران از فشار فقر و گرسنگی و گرانی که خانواده هایشان را به نابودی کشانده است، دست از کار بکشند (اعتصاب) واجب الشلاق و زندان می شوند !! و یا به وسیله پلیس خصوصی مورد ضرب وشتم قرار می گیرند و برای همیشه از کار محروم می شوند(بلک لیست).
اتحادیه نیروی کار پروژه ای ایران:در جستجوی مراد
کار مختص جامعه انسانی نیست در میان جانورانی که به صورت اجتماعی زندگی می کنند مانند، حشراتی چون زنبور عسل و مورچه ها کار و تقسیم کار و توزیع مواد غذایی گرد آوری شده یک واقعیت غیر قابل انکار است و حتا در برخی اجتماعات مورچه هابه نگهداری شته ها برای گرفتن شیره از آنها صورت می گیرد.در هر صورت نتیجه کار جمعی به همه ی اعضای جامعه می رسد در جهان جانوران، خودی و غیر خودی معنایی ندارد. معیار ارزش ها کار مفید است. ولی امروزه در کشور مدعی . . . ماهها از پرداخت حقوق که تنها دارایی کارگران برای تداوم زندگیشان است خود داری می کنند دولت هم که باید نماینده همه ی مردم باشد با پاسداری از منافع اقلیت یک درصدی ها (نولیبرالهای وطنی و بیگانه) چشم بر این جنایات فرو بسته است و ازخود نمی پرسند خانواده های کارگران بدون دریافت حقوق چگونه باید زندگی کنند. فراموش کرده اند مشروعیت این دولت ها به همان 90 درصد آرایی است که مردم به آنها داده اند. با حذف تدریجی قانون کار و مواد قانون اساسی خود را در عمل و به صورت قانونی از مشروعیت انداخته اند.از سوی دیگر مردم ما به خود باوری نرسیده اند و مانند جهان بینی عصرفیؤدالی در جستجوی مرادی هستند تا آنها را هدایت کند.
در ایران در دگرگونی های سال های 57 مردم به دلیل سرکوب خونین دوران شاه با اندیشه های پیشرفته جهان آشنایی نداشتند از این رو با همان باورهای دوران واپس گرایی، بدون باور به خود، و بیگانه از ارزشهای فردیشان، سرگشته ی بیابان های نا آگاهی شدند، و فریاد مردمی مولوی را که نزدیک به یک هزار سال قبل در زیبا ترین فرم اعلام نمود، نشنیدند: . . . معشوق همین جاست بیایید بیایید . . .گر صورت بی صورت معشوق ببینید . . . هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید. از این رو انقلاب را واگذار کردند و از میدان نبرد طبقاتی خارج شدند، با این خوش بینی که با رفتن دیکتاتور، خود به خود همه مشکلات حل خواهد شد. با کناره گیری مردم از انقلاب و پس از گذرجامعه از توطیه های متعدد امپریالیسم جهانی و با پایان جنگ، همان مناسباتی که دشمن استقلال ما بود (تعدیل ساختاری و خصوصی سازی) و کشور های زیادی را به ورشکستگی کشانده بود، و خواست و پیشنهاد امپریالیسم جهانی یود، به مراد،” دولت سازندگی” تیدیل شد یا در حقیقت دنباله روی و تقلید از مرجع جهانی این دولت ها (صندوق بین المللی پول) و بدین گونه روند بازگشت به حاکمیت بی قانون قاجاریه، شکل گرفت. جنبه های منفی قانون اساسی تقویت شد، و جنبه های مردمی آن دور زده شد. تا بزعم” نو لیبرالهای وطنی” شرایط مساعد برای سرمایه گذاری غربی ها وشرقی ها و دلالان بازار سرمایه، فراهم شود. البته به قیمت حذف همه ی مواردی که در قانون اساسی در راستای منافع مردم بود. در حقیقت ” سردار سازندگی” با کمک اقتصاد دانان (مقلدان ) صندوق بین المللی پول{گروه سر سپردگان هایک فاشیست، غنی نژاد،زیبا کلام، دادخواه و حواریون} انقلاب را به گور سپردند. برآیند این واپس گرایی، امروز در مناطق آزاد تجاری – صنعتی نمودی چرکین دارد. پیمانکاران پلیس خصوصی دارند، موظف به بیمه کردن کارگران نیستند، می توانند احکام دادگاه را ندیده بگیرند و کارگران را بدون دلیل موجه اخراج کنند.(به کتاب روابط کار،قراردادهای کار . . . در مناطق آزاد تجاری – صنعتی مراجعه گردد.) این شرایطی را که حاکمیت اسلامی پس از جنگ در محیط های کار ایجاد نموده، پروژه ها را به جنگلی با مناسبات دنیای وحش تبدیل کرده است. همه بر علیه هم کارشکنی می کنند. قویترها ضعیف ترها را پای مال می کنند .کارگران برای نگهداری کارشان تن به هرکاری حتا آدم فروشی برای پیمانکاران می دهند. پیمانکاران از هر کارگر، کارچند کارگر را، انتظار دارند آنهم بدون پرداخت سر ماه حقوق و اگر کارگر نتواند یا نخواهد به صورت مضاعف استثمار شود، بدون درنگ اخراج می شود. در این بازار، خرید و فروش؛ جان و هستی کارگران با حداقلی که پرداخت نمی شود،مبادله می گردد. نیروی کارنمی تواند با حقوق برابر، وارد معامله و بستن یک قرارداد شود. از سوی دیگر دولت های پس از جنگ با قانون زدایی یک طرفه، بنفع سرمایه داران ساختار نسل کشی تدریجی نیروی کار را رقم می زنند. و صدای اعتراض کارگران را با نهادهایی که در مناطق به اصطلاح آزاد تجاری – صنعتی ایجاد کرده اند در گلو خفه می کنند. تا روزی در مدارس ایران و جهان دانش آموزان بخوانند: در حاکمیت اسلامی چگونه کارگران به وحشیانه فرمی استثمار مضاعف و سرکوب می شدند در آن درس ها خواهند خواند، که در این حاکمیت که معمولا باید “معنویت” را پاس بدارند دریک قرارداد ساده ویک طرفه بازار کار، طرف خریدار براحتی به قراردادش (پرداخت حقوق) تا ماهها عمل نمی کند ولی هیچ نهاد شرعی و یا غیر شرعی او را مورد پرسش هم، قرار نمی دهد. ولی اگر کارگران از فشار فقر و گرسنگی و گرانی که خانواده هایشان را به نابودی کشانده است، دست از کار بکشند (اعتصاب) واجب الشلاق و زندان می شوند !! و یا به وسیله پلیس خصوصی مورد ضرب وشتم قرار می گیرند و برای همیشه از کار محروم می شوند(بلک لیست).
متاسفانه مردمی که هنوز مانند مردم سده های میانه اندیشه می ورزند و به خود باور ندارند ودر جستجوی مراد هستند؛ آنهم در قرن 21. خود را درباتلاقی گرفتار کرده اند مرگ بار و بدون هیچ ارزش انسانی. ولی همیشه راهی برای برون رفتن وجود دارد مهم این است که، ما بخواهیم، و با
شناختی علمی با این ناهنجاری های سرمایه داری جهانی برخورد کنیم.
اتحادیه نیروی کار پروژه ای ایران
ناصر آقاجری
30 آبان ماه 94
محمود صالحی:به رفقای هیئت مدیره واعضای سندیکاهای کارگری فرانسه
با درود های گرم.
رفقا، و اعضای گرامی،شخصا” اقدامات تروریستی اخیر در کشورهای ترکیه، لبنان،عراق، سومالی،مالی، فرانسه و تمام جهان را که صدها انسان بیگناه را قربانی کرده است محکوم میکنم و از صمیم قلب به شما و خانواده جانباخته گان این جنایتهای فجیع تسلیت عرض می نمایم و برای همگی شما آرزوی دنیایی عاری از ستم و جنایت را دارم.
همچنین بدینوسیله از شما رفقای عزیزم، برای حمایت های بی دریغتان از جنبش کارگری ایران و به طور مشخص نامه حمایتی شما ها که اخیرا بصورت جمعی ارسال نموده بودید کمال تشکر را دارم و سپاسگزار زحماتتان هستم.حمایت سندیکا های فرانسه از کارگران و مزدبگیران ایران از جمله معلمان و فعالین کارگری در بند، نشان از این دارد که ما کارگران ایران در مبارزات هر روزمان تنها نیستیم.
دفاع و همبستگی بین المللی جنبش کارگری و به ویژه سندیکاهای کارگری فرانسه از تلاشها ی کارگران و به ویژه فعالین کارگری در دیگر کشورها مایه ی دلگرمی و تقویت روحیه مبارزاتی کارگران خواهد شد.شخصا” یک بار دیگر از شما رفقای گرامی بابت دفاع و زحمات بی دریغتان از کارگران ایران تشکرمیکنم.
زنده با اتحاد طبقاتی کارگران در سراسر جهان
با صمیمانه ترین درود ها محمود صالحی
۵/۹/۹۴
تجمع کشاورزان شادگان مقابل سازمان آب و برق خوزستان دراعتراض به رها نکردن آب مورد نیاز کشت سال جاری خود!
طی چند روز گذشته تعداد قابل توجهی از کشاورزان شادگان در اعتراض به رها نکردن آب مورد نیاز کشت سال جاری خود از سوی سازمان آب و برق خوزستان، مقابل این سازمان تجمع کرده و خوهان ارائه پاسخی روشن برای حل مشکل بوجود آماده بودند.
به گزارش5آذراکسین پرس،یکی از کشاورزان معترض گفت: چندی پیش برای رفع دغدغه کشاورزان منطقه شادگان صورت جلسه‌ای منبی بر رهاسازی آب برای زمین‌های کشاورزی به امضای سازمان جهاد کشاورزی، سازمان آب و برق و نمایندگان کشاورزان تنظیم شد که طی آن قرار شد نیمه آبان ماه به منظور آبیاری زمین‌های کشاورزی منطقه شادگان، آب سد مارون رها شود.
وی ادامه داد: ما به امید این قول مسئولان کشت گندم خود را آغاز کردیم اما متأسفانه مسئولان مربوطه پای وعده‌های خود نماندند و آب در تاریخ مقرر رها نشد.
یکی دیگر از کشاورزان نیز عنوان کرد: بارش اندک باران در چند هفته گذشته تنها باعث مرطوب شدن بذرها شد و رها نکردن آب در موعد مقرر به ما ضرر زیادی وارد کرد.
وی افزود: برای کشت امسال وام گرفتیم و همه امیدمان برای بازپرداخت این وام، فروش محصولاتمان بود اما با این اتفاق نه تنها سودی عاید ما نشد، بلکه دچار ضرر و زیان شدیم. یکی از شرط‌های بیمه کردن زمین‌های کشاورزی نیز سبز شدن محصول پس از کشت اول می‌باشد ولی زمین‌های ما بیمه نبودند و نمی‌دانیم چه کسی پاسخگوی خسارت ما خواهد بود.
تربیت پرستار در بیمارستان ها سفارش سهامداران بخش خصوصی است
دبیرکل خانه پرستار، از آیین نامه تربیت پرستار در بیمارستان ها، به عنوان طرح سفارشی سهامداران بیمارستان های خصوصی نام برد.
به گزارش6آذرمهر،محمد شریفی مقدم اظهارداشت: آیین نامه ابلاغی وزارت بهداشت مبنی بر تربیت پرستار در بیمارستان ها، نه تنها آینده روشنی برای فارغ التحصیلان آن ندارد، بلکه وضعیت شغلی و حرفه ای این دسته از پرستاران را تباه می کند.
وی توضیح داد: افرادی که از این طریق فارغ التحصیل می شوند، مدرک شان فقط در همان بیمارستانی که آموزش دیده اند، ارزش دارد. همچنین، این مدرک در خارج از کشور هیچ اهمیتی ندارد و سازمان نظام پرستاری کشور نیز آن را قبول ندارد.
شریفی مقدم با تاکید بر اینکه این دسته از پرستاران به نوعی استثمار می شوند، گفت: این افراد تحت هیچ شرایطی نمی توانند در جای دیگری غیر از همان بیمارستان مشغول کار شوند و مدرک آنها در گرو آن بیمارستان است.
دبیرکل خانه پرستار، یکی از اهداف طراحان این طرح را تربیت پرستار ارزان قیمت و مطیع عنوان کرد و افزود: سفارش دهندگان این طرح، همان سهامداران بخش خصوصی و ۷ درصد تصمیم گیران سیاست های حوزه سلامت هستند که ریشه در وزارت بهداشت دارند و عقبه آنها در سازمان نظام پزشکی است.
ماجرای مرخصی‌های 5 هزار تومانی در پایتخت
برابر قانون کار ایران کارگران و کارمندان در سال 26 روز مرخصی استحقاقی دارند که در قبال مرخصی رفتن دستمزد آن روز از سوی کارفرما پرداخت می شود.
اما انگار برای همین مرخصی رفتن باید کلی هزینه کرد تا اجازه مرخصی رفتن را داشته باشی. مرخصی ای که یک حق محسوب می شود و در دخل و تصرف کسی نیست.
به گزارش6مهرجوان،تعدادی از رانندگان تاکسی در خصوص ماجرای مرخصی شان می گویند: هر زمانی که بخواهیم به مرخصی برویم باید برگه مرخصی را از سازمان دریافت کنیم و پس از تکمیل برگه مرخصی به مسئول مربوطه جهت تایید برگه مرخصی اهدا می شود اما بابت دریافت برگه مرخصی باید 5 هزار تومان پرداخت کنیم در غیر اینصورت برگه مرخصی به ما رانندگان تعلق نمی گیرد.
حالا با یک حساب سر انگشتی می توان هزینه تمام شده مرخصی های استحقاقی برای هر راننده تاکسی که 130 هزار تومان در سال آب می خورد را تخمین زد. قشری که با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند.
درهمین رابطه،نظری، مدیر امور شرکت های تاکسیرانی گفت: برابر مصوبه شورای اسلامی شهر تهران هر نامه و معرفی نامه ای که شرکت به راننده تحویل می دهد مبلغ 5 هزار تومان در ازای ارائه معرفی نامه از راننده تاکسی اخذ می کند. اما با توجه به شکایات متعدد رانندگان تاکسی ها و با توجه به بازنگری که در حال انجام است به دنبال آن هستیم تا شرایطی فراهم شود که رانندگان برای دریافت برگه مرخصی از طریق کارتابل، اینترنتی اقدام کنند و هزینه دیگری نیاز نیست پرداخت کنند اما برای دریافت برگه مرخصی به صورت حضوری مبلغ باید پرداخت شود.
وی در ادامه بیان کرد : حدود یک ماه است این موضوع در حال پیگیری است و پیش بینی ما بر این است که تا یک ماه آینده این مشکل رانندگان تاکسی حل شود. البته باید عوامل پلیس راه را هم توجیه کنیم که رانندگان تاکسی را به دلیل نداشتن برگه مرخصی جریمه نکنند چرا که شاید اتفاقی برای تاکسیران رخ دهد که ضرب العجلی به مرخصی برود.
حالا رانندگان تاکسی ها در انتظار تحقق وعده مسئولان سازمان تاکسیرانی برای حل مشکل مرخصی های پولی خود هستند.
هجوم نیروهای امنیتی کره جنوبی به دفاتر اتحادیه های کارگری
شنبه بیست و یکم نوامبر، بیش از 2000 نیروی پلیس به طور ناگهانی به هشت ساختمان متعلق به اتحادیه های کارگری در سئول پایتخت کره جنوبی وارد و اقدام به ضبط و توقیف اموال این اتحادیه ها نمودند.
یکی از این دفاتر، دفتر مرکزی اتحادیه کارگران فلزکار کره در سئول بوده است.
در جریان یورش پلیس، چندین فعال کارگری بازداشت شده اند.
این حملات، یک هفته پس از آن صورت گرفت که چند ده هزار کارگر کره ای با تجمع در خیابان های این کشور به برنامه های دولت برای ایجاد تغییرات در قانون کار اعتراض کردند. تغییرات پیشنهادی در صورت اعمال، اخراج کارگران و کاهش سطح دستمزدها را برای کارفرمایان تسهیل می نماید.
در روزهای گذشته فشار بر اتحادیه های صنفی این کشور افزایش یافته و چندین فعال صنفی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده اند.
در همین راستا، اتحادیه جهانی صنایع (IndustriALL) با راه اندازی یک کمپین نسبت به اعمال فشارها بر فعالین کارگری کره اعتراض نموده است. این اعتراض ها خطاب به رئیس جمهور این کشور پرزیدنت پارک نوشته شده است و از او خواسته شده به رفتار غیر دموکراتیک علیه فعالان صنفی خاتمه دهد.
ترجمه:نسرین هزاره مقدم
برگرفته ازسایت حقوق معلم و کارگر
ششم آذرماه1394
