کارگران بازداشتی کارخانه مس خاتون آباد آزاد باید گردند
– کارگران شرکت نیشکر هفت تپه دست به تجمع اعترض زدند
– کارگران معدن زغال سنگ طزره درششمین روز اعتصاب راهی شاهرود شدند!
– پنجمین روزاعتصاب کارگران معدن زمستان یورت وتجمعشان همراه خانواده مقابل فرمانداری آزاد شهر!
– تحمیل مرخصی اجباری به کارگران معترض اتوبوس رانی اهواز!
– اعتراض 40کارگر آیدین گستر ارسباران به بیکاری وبلاتکلیفی درپی پلمپ کارخانه!
– اقدام به خودکشی کارگر بیکار شده بزرگترین و نخستین کارخانه کاشی استان یزد!
– جوانمیر مرادی:روانپزشکی هم علیه کارگران به خدمت گرفته شد
– مدیرانی که حداقل 10میلیون در ماه دریافت می کنند…
– جمعیت خانه‌نشین به ۴۰.۲ میلیون نفر رسید!
– عدم نظارت دولت بر رعایت اصول ایمنی در کارگاههای کوچک
– جان باختن259کارگردراستان طی نه ماه درسال جاری!
-جان باختن یک کارگر در فاز 2 عسلویه بر اثر سقوط از داربست
– مرگ یک فیلمبرداربراثرسقوط ازارتفاع درحین کار
– مرگ یک فیلمبرداربراثرسقوط ازارتفاع درحین کار
کارگران شرکت نیشکر هفت تپه دست به تجمع اعترض زدند
اتحادیه آزادکارگران ایران: امروز یازده بهمن ماه ،کارگران شرکت نیشکر هفت تپه دست به تجمع اعتراضی زدند.
طبق اخبار رسیده از طرف فعالین کارگری در هفت تپه ، در این تجمع که امروز صبح صورت گرفت 500 نفر از کارگران بخش صنعتی شرکت همراه باکارگران کشاورزی وهمچنین کارگران نی بر شرکت داشتند.
دراین میان مدیر عامل شرکت ،ضمن حضور در بین کارگران، به آنان وعده پرداخت یک ماه دستمزد راداد.
اما کارگران ، بعد از سخنرانی مدیر شرکت، وی را با شعار دروغگو،دروغگو ، تا درب دفتر شرکت همراهی کردند.
تا مخابره این خبر کارگران همچنان تجمع داشتند.
این کارگران ، بابت بخشی از مزد، مزایای پاداش و بهره‌وری امسال و سال گذشته از کارفرما طلبکارند.
11 بهمن 94
اتحادیه آزاد کارگران ایران
کارگران معدن زغال سنگ طزره درششمین روز اعتصاب راهی شاهرود شدند!
در ادامه اجتماع اعتراضی کارگران معدن زغال سنگ طزره برای ششمین روز متوالی، گروهی از این کارگران صبح امروز مقابل ساختمان اداری معدن البرز شرقی در شاهرود تجمع کردند.
به گزارش11بهمن ایلنا،یکی ازکارگران معدن طزره با اعلام این خبر گفت: در ششمین روز برپایی اجتماعات اعتراضی،من و همکارانم در داخل در محوطه معدن تصمیم گرفتیم محل اعتراض خود را به مقابل ساختمان اداری معدن که در شهر شاهرود واقع شده است منتقل کنیم.
وی در توضیح علت جابجایی محل اجتماع خود و همکارانش گفت: از همان آغاز هدف ما از برپایی تجمع اعتراضی پیگیری خواسته‌هایمان بود اما چون تاکنون هیچ مقام مسئولی به موضوع رسیدگی نکرده است در نتیجه تصمیم گرفتیم تا محل تجمع خود را تغییر بدهیم.
این کارگر یاد آور شد ،در ادامه تجمع روز گذشته نیزکارگران بعد از تجمع در محوطه معدن و جاده اصلی (سه راه مهماندوست) در نهایت در ساعات پایانی وقت اداری اجتماع خودرا به مقابل ساختمان اداره تامین اجتماعی دامغان منتقل کردن تا اعتراض خود را به تمدید نشدن دفترچه های در مانی خود اعلام کنند.
به گفته وی پس از مراجعه معترضان به تامین اجتماعی دامغان، رئیس اداره تامین اجتماعی دامغان به آنها گفته است: کارفرمای واحد معدنی طزره سهم خود را در پرداخت حق بیمه کارگران در 16 ماه گذشته پرداخت نکرده است.
این کارگر معدن با بیان اینکه پس از حضور آنها در محل اداره تامین اجتماعی دامغان، فرماندار دامغان نیز برای رسیدگی به وضعیت پیش آمده در جمع آنها حاضر شد، افزود: در جریان تماسی تلفنی که فرماندار دامغان در حضور کارگران معترض با مدیریت فولاد اصفهان در مقام کارفرما و مالک اصلی معدن البرز شرقی برقرار کرد، اعلام شد در حال حاضر تنها این امکان وجود دارد که به هر کارگر تنها معادل یک ماه حقوق به عنوان یارانه داده شود.
وی افزود: من و دیگر همکارانم در چارچوب مقررات کار و تامین اجتماعی در استخدام معدن البرز شرقی هستیم و به عنوان کارگر از شرکت ذوب آهن اصفهان در مقام کارفرما حقوق مختلفی را طلبکاریم که در هیچکدام از آنها صحبتی از پرداخت یارانه نشده است.
این کارگر معدن البرز شرقی افزود: ممکن است در مناسابت کارگری- کارفرمایی پرداخت عل‌الحسابی مزد وجود داشته باشد اما در بحث پرداخت یارانه نقدی تا آنجا که همه‌مطلع هستند این موضوع به دولت مربوط می شود و به هیچ کارفرمایی ارتباط ندارد.
طبق اظهارات این کارگر معدن البرز شرقی، او و همکارانش بابت نیمی از مزد مهرماه و تمامی مزد ماه‌های آبان , آذر و دی و حدود 16 ماه حق بیمه پرداخت نشده، طلبکارند و تا این لحظه هیچ رسیدگی مشهودی به وضعیت آنها نشده است.
پنجمین روزاعتصاب کارگران معدن زمستان یورت وتجمعشان همراه خانواده مقابل فرمانداری آزاد شهر!
صبح امروز(11بهمن) کارگران معدن زغال سنگ زمستان یورت در ادامه اعتراضات خود برای پنجمین روز در ماه جاری هماره خانواده های خود در مقابل ساختمان فرمانداری آزاد شهر تجمع کردند.
به گزارش11بهمن ایلنا،یکی از کارگران در تشریح دلایل تجمع امروز کارگران زمستان یورت(قشلاق)، گفت: امروز پنجمین روز در ماه جاری است که کارگران این واحد معدنی در شهرستان آزاد شهر استان گلستان برای پیگیری 11ماه حقوق معوقه خود اجتماع اعتراضی برگزار می‌کنند.
او با یادآوری اینکه مطالبات 11ماهه آنها مربوط به دو ماهه بهمن و اسفند سال93 و 9 ماه دستمزد سال جاری است، افزود: متاسفانه کارفرما در پرداخت مطالبات معوقه کارگران هیچ عکس العملی از خود نشان نمی‌دهد و در مقابل همه ما کارگران زمستان یورت شمال غرب وشرق منتظریم تا شاید مسئولان دولتی در خصوص پرداخت مطالباتمان اقدام مشهودی از خود نشان دهند.
وی بابیان اینکه شمار حاضران در اجتماع اعتراضی امروز در حدود200 کارگر است، افزود: با گذشت یازده روز از شروع ماه بهمن هنوز کارفرمای این معدن به وعده خود در خصوص پرداخت مزد معوقه عمل نکرده است واین موضوع در آستانه نوروز 95 بر نگرانی کارگران وخانواده هایشان افزوده است.
به گفته معترضین در اجتماع امروز نیز همانند روزگذشته وقتی خانواده هایمان با بد عهدی کارفرمای معدن در پرداخت مطالبات کارگران روبرو شدند ما را دوباره همراهی کردند.
تحمیل مرخصی اجباری به کارگران معترض اتوبوس رانی اهواز!
چندین کارگر اتوبوس رانی اهواز می گویند برای دفاع از حق بازنشستگی خود به دلیل نامه نگاری با شورای شهر و شهرداری و به واسطه اعتراض به وضعیتی که در آن قرار گرفته اند، متحمل یک ماه مرخصی اجباری شده اند.
به گزارش10بهمن اهوازنوین، کارهای سخت و زیان آور در محیط کار غیراستاندارد که از آنها به عنوان اشتغال تنشی یاد می شوند به مراتب سخت تر از ظرفیت‌های طبیعی جسمی و روانی فرد است که در نتیجه آن بیماری و عوارض جسمی و روحی برای فرد پدید می آورد تا آنجا که توان ادامه کار برایشان روز به روز دشوارتر می شود.
بیمه شدگانی که حداقل ۲۰ سال سابقه کار متوالی یا بیست و پنج سال سابقه کار متناوب و پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان آور را داشته باشند بدون شرط سنی می‌توانند از سازمان تامین اجتماعی درخواست بازنشستگی نمایند.
کارفرما نیز مکلف است پس از احراز شرایط بازنشستگی بیمه شده شاغل در سازمان، طبق آیین‌نامه معادل چهار درصد (۴%) میزان مستمری برقراری بیمه شده نسبت به سنوات اشتغال او در مشاغل سخت و زیان‌آور را که توسط سازمان تأمین اجتماعی محاسبه و مطالبه می‌گردد به طور یکجا به سازمان یاد شده پرداخت نماید.
در حال حاضرمشکل عدم پرداخت معوقات بازنشستگی ۵۷ کارگر اتوبوس رانی اهواز که بیش از یکسال از پایان موعد خدمتشان، صدور حکم بازنشستگی صادر نشده و همچنان در مجادلات بدهکاری شهرداری به اداره تامین اجتماعی استان در بلاتکلیفی به سر می برند.
مبلغ حق بیمه هر کدام از این افراد متفاوت است که با گذشت زمان باید جریمه آن پرداخت شود و این بی توجهی ها موجب افزایش نرخ حق بیمه کارکنان می شود.
شهرداری اهواز از بودجه امسال خود ۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان برای بازنشستگی متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه ابلاغ نموده اما براساس گفته های معاون امور مالی شهرداری، توان پرداخت این مبلغ درشهرداری نیست.
در میان افرادی که حکم بازنشستگی آنها تایید شده کارگرانی وجود دارند که دچار مشکلات جسمانی و بیماری های صعب العلاج و تحت درمان می باشند حال این سوال مطرح است که چرا اقدامی عاجل برای حل مشکلشان از سوی مسئولین صورت نمی گیرد؟
تا کنون مدیر عامل اتوبوس رانی و شهردار برای حل این مشکل با ریاست تامین اجتماعی چندین ملاقات داشته اند که مقرر شد اگر شهرداری بودجه ندارد و اتوبوس رانی نیز توان پرداخت بدهی را ندارد کارکنان از یک ماه حقوق خود صرف نظر کنند و مجموعا ۲۰۰ میلیون تومان از انباشت حقوق کارکنان بدهند و ۱۰۰ میلیون دیگر را اتوبوس رانی تقبل کند تا قسط اول بدهی سازمان به تامین اجتماعی پرداخت شود و کارکنان بتوانند ترک کار کنند.
به گفته کارکنان اتوبوس رانی، اداره تامین اجتماعی نیز با پرداخت اقساط بدهی اتوبوس رانی موافقت کرده اما مسئولین از این کارنیز سر باز می زنند.
از طرفی دیگر اداره تامین اجتماعی جهت الزام اتوبوس رانی به پرداخت حق بیمه حساب های کارکنان را مسدود کرده و تاکنون ترک کار را انجام نداده است.
سازمان اتوبوسرانی نیز با توجه به شناخت از وضعیت جسمانی و عدم توانایی کارکنانش می توانست در کوتاه ترین فرصت و با اقدامی ضرب العجلی مشکل را حل نماید اما چرا تاکنون این کار که یکی ازوظایف قانونی این سازمان محسوب می شود انجام نپذیرفته جای سوال دارد .
چندین نفر از این کارکنان می گویند برای دفاع از حق بازنشستگی خود به دلیل نامه نگاری با شورای شهر و شهرداری و به واسطه اعتراض به وضعیتی که در آن قرار گرفته اند، متحمل یک ماه مرخصی اجباری شده اند.
براساس این گزارش،مسئولین پیگیر جلسه ای برای حل مشکل هستند که این پیگیری نیز به زور و تحصن های مکرر این ۵۷ نفر صورت گرفته است .
یکی از کارگران اتوبوس رانی اهواز با بیان اینکه ۲۴ سال است که روزانه به صورت دو شیفت از ساعت ۶ صبح تا ۱۱ شب مشغول به کار هستم که اگر زمان رفت و برگشت به خانه را هم حساب کنید بیشتر از این می شود ولی متاسفانه حدود یک سال شده که برای اتمام کارم دوندگی می کنم اما همچنان بی نتیجه بوده است.
وی افزود:حکم بازنشستگی من و ۵۷ نفر از همکارانم از سوی کمیته اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی استان مورد تایید قرار گرفته اما با وجود تمام نامه نگاری ها و ملاقات های صورت گرفته با مدیریت سازمان تامین اجتماعی، اتوبوس رانی، شهرداری و شورای شهر به نظر می رسد که قرار نیست مسئولین برای ما قدمی بردارند و تاکنون تنها تلاش آنها در حد ارجاع این مشکل به یکدیگر و پاس کاری بوده است.
یکی دیگر از کارگران سازمان حمل نقل اهواز با اشاره به اینکه ادامه روند عدم بازنشستگی امکان افزایش تعداد افراد مشمول سن بازنشستگی این سازمان را افزایش خواهد داد، اظهار کرد: سازمان تامین اجتماعی امکان ترک کار مرا در پرداخت حق بیمه ۴درصد از سوی اتوبوس رانی اعلام کرده اما درعمل هیچ اقدامی در راستای بازنشستگی ام انجام نشده است.
این مامور کنترل خط گفت: طبق پیگیری های صورت گرفته درصورت تایید حکم بازنشستگی از سوی کمیته اداره کار و تامین اجتماعی و عدم پرداخت حق بیمه توسط کارفرما، املاک و دارایی سازمان باید توقیف می شد اما فقط حساب های اتوبوس رانی از سوی تامین اجتماعی در یک مقطع زمانی مسدود شد.
وی ادامه داد: مقرر بود که با مسدود شدن حساب اتوبوس رانی؛ تامین اجتماعی تعدادی از بازنشستگان را ترک کارکند اما این کار صورت نگرفت و به رغم مسدودشدن حساب هیچ اقدامی صورت نپذیرفت؛ با این وجود نمی دانیم چرا پول ها را بلوکه کردند؟
وی با اشاره به اینکه برخی مسئولین می خواهند از ما به عنوان اهرم فشار بر شورای شهر و شهرداری استفاده کنند، ادامه داد: من کارگر هستم و اهرم فشاری ندارم. این آقایان باید قدرت و اراده خود را برای حل این مشکل بکار بگیرند .
یکی دیگر از کارگران اتوبوس رانی عنوان کرد: در برگه صدور احکام، آرم شهرداری زده شده اما برای تعیین تکلیف وضعیت ما اعلام می کنند که شما زیر نظر شهرداری نیستید.
وی توضیح داد: مقرر بود شهردار برای حل مشکلات شهری در یکی از جلسات علنی شورای اسلامی شهر حاضر شود اما شهردار در جلسه حاضر نشد. یکی از نمایندگان شورا دلیل عدم حضور وی را جویا شد. این برای ما بسیار تعجب آور است که شورایی داریم که خودش شهردار را انتخاب کرده اما در جلساتشان شرکت نمی کند.
نگهبان سازمان اتوبوس رانی افزود: وقتی شهردار برای حل مشکلات مردم تلاش نکند چگونه می توان از شوراییان چنین انتظاری را داشت.
وی با اشاره به جلسه ای که با حضور شهردار، مدیرعامل تامین اجتماعی و برخی از اعضای شورا تشکیل شد گفت: در این جلسه مقرر شد که مبلغ حق بیمه به صورت اقساط پرداخت شود تا حسابهای اتوبوس رانی مجددا باز گردد و تا ۱۵ آذر ماه سال جاری از اشتغال به کار معاف شویم اما آقایان به وعده و وعید خود عمل نکردند و اکنون ما به دنبال تشکیل جلسه برای برگزاری نشست آنها هستیم.
وی افزود: مسئولین جدیت و تحرک لازم برای گره گشایی از کار ما را ندارند.
همچنین دیگر کارگراین سازمان توضیح داد: کار در اتوبوس رانی یعنی لحظه به لحظه باید کار کنی. لحظه به لحظه فعال باشی در گل و شل باران و اوج گرما.قبلا موضوع ترک کار بازنشستگی از سوی تامین اجتماعی انجام می گرفت اما از ابتدای امسال اعلام کردند که سایت ترک کار بسته شده و قانون بر این مبناست که اول حق بیمه ۴درصد از سوی کارفرما مطالبه شود و سپس حکم ترک کار صادر می گردد.
وی عنوان کرد: به گفته یکی از مسئولان سازمان تامین اجتماعی، بیمه موظف به صدور حکم ترک کار شماست اما به دلیل بالا بودن بدهی از این کار صرف نظر کرده است.
وی ادامه داد: در یکی از جلسات شورای شهر، تعدادی از اعضا از من خواستند که نامه ای تنظیم کنم تا از مسئولین امر در این خصوص دعوت به عمل آورند.
مکانیک سازمان اتوبوس رانی عنوان کرد: اعضای شورا پشت میز مسئولیت نشسته اند و ادعای مشکل شناسی و نمایندگی مردم شهر را دارند اما بعضی ها باید درک این را داشته باشند که مسئولیت این نامه نگاری ها با خودشان است. ما مشکلمان را پیش شما آورده ایم و مسئولیتی نداریم که از آقایان دعوت کنیم که نشست برگزار کنند. یک ماه ما را برای نامه نگاری معطل کردند که نهایتا هم نامه نگاری انجام نشد.
وی اظهار کرد: به گفته یکی از اعضای شورا، شهرداری برای هر کار دیگری بودجه اختصاص می دهد جز قضیه بازنشستگی ما.
وی عنوان کرد: یکی از دوستانم می گفت می میرم اما بازنشسته شدنم را نمی بینم و آخر هم همین شد. یک هفته نگذشت که خانواده اش خبر فوتش را آوردند و برای همیشه حسرت به دل ماند.
با این تفاسیر از شواهد امر پیداست که سازمان تامین اجتماعی تا زمانی که طلب خود را از اتوبوس رانی نگیرد گره کارکنان اتوبوس رانی باز نخواهد کرد و تا زمانی که اداره جدی در راستای حل مشکلات اتوبوسرانی در شهرداری اهواز احساس نشود این تعداد کارگران بازنشسته باید همچنان در مسیر شورای شهر ، شهرداری و تامین اجتماعی در حال تردد باشند.
اعتراض 40کارگر آیدین گستر ارسباران به بیکاری وبلاتکلیفی درپی پلمپ کارخانه!
کارگران کارخانه آیدین گستر ارسباران بیش از 10 روز است که در مراجعه به کارخانه با درهای پلمپ شده روبرو می گردند و همچنان در بلاتکلیفی و سرگردانی به سر می برند.
به گزارش11بهمن آسا نیوز،کارگران این کارخانه شکایت خود از پلمپ شدن درهای کارگاه این شرکت از ده روز پیش بنابه علت های نامعلومی را از مسئولین دادگستری ، انتظامی و فرمانداری شهرستان اهر ابراز داشته و اظهار کردند: ده روز پیش به زور ما را از کارخانه بیرون کردند و درهای آنرا پلمپ نموده و ما را از کار بیکار و بی خانمانی و در این وضعیت بد اقتصادی از نان در آوردن هم افتاده ایم و نمی دانیم خانواده هایمان چکونه امرار معاش نمائیم.
کارگران از اهمیت ندادن موضوع توسط مسئولین شهرستانی اظهار گلایه نموده و از تحریر نامه ای به فرماندار ، مسئولین شهرستانی و استاندار آذربایجان شرقی برای پیگیری حق و حقوقشان در مدت زمانی که به علت پلمپ شدن کارگاه ناتوان از کسب درآمد شده و از صبح تا شب جلوی درب پلمپ شده کارگاه سرگردان مانده اند خبردادند.
اسماعیل محمدی رئیس هیئت مدیره این شرکت نیز از علت پلمپ شدن درهای این کارگاه اظهار بی اطلاعی نموده و گفت: جمعی از عوامل نیروی انتظامی به همراه شخصی که خود را نماینده دادستان معرفی نمود به کارگاه مراجعه نموده و در کمال خشونت و بی احترامی کارگران خانم و آقا این شرکت از کارگاه بیرون و درهای آنرا پلمپ کردند.
وی ابراز داشت : در مراجعه به دادگستری شهرستان اهر برای جویا شدن علت پلمپ کارگاه ، دادستان و قاضی شعبه اظهار بی اطلاعی می نمایند.
اسماعیل محمدی در پایان از ارسال شکوائیه و دادرسی به کلیه مسئولین شهرستانی و استاندار آذربایجان شرقی خبرداد و گفت: حدود ده روز از پلمپ شدن این کارگاه و بلاتکلیف و سرگردانی 40 کارگر این شرکت می گذرد متاسفانه تاکنون هیچ اقدامی از طرف مسئولین دادگستری ،انتظامی و فرمانداری شهرستان برای رفع بلاتکلیفی و سرگردانی کارگران انجام نشده است.
کارخانه آیدین گستر ارسباران تولید کننده انواع حبوبات در بسته بندی های کاملا بهداشتی و صادراتی در اوزان مختلف درجه یک (عدس-لپه-نخود-انواع لوبیا-جوپرک-جو پوست کنده و…. قند)می باشد.
اقدام به خودکشی کارگر بیکار شده بزرگترین و نخستین کارخانه کاشی استان یزد!
کارگری ضمن بیان مشکلات مالی خود اظهار داشت: متاسفانه شدت فشار مشکلات زندگی به حدی است که یکی از کارگران بیکار شده این کارخانه اقدام به خودکشی کرده است.
با شدت گرفتن مشکلات مالی کارخانه و بدهی‌های سنگین آن به سازمان‌های دولتی و عدم توانایی در پرداخت بدهی‌ها و حقوق کارگران و پلمب شدن بخشی از اموال کارخانه توسط یکی از سازمان‌های دولتی، حدود چهار ماه پیش تولید در این کارخانه به طور کامل متوقف شد
کارگران کاشی کویر نزدیک به دو سال است که به صورت نامنظم و پراکنده دستمزد و مزایای خود را دریافت می کنند و همین امر باعث بروز اعتراضات مکرر بی‌نتیجه آنها شده است. اکنون نیز باید برای دریافت دستمزدهای معوق خود منتظر فروش تولیدات کارخانه بمانند.
پس از گذشت ماه‌ها، مدیران این کارخانه با فروش دپوهای موجود در انبارهای خود حقوق کارگران را به صورت اقساطی و با مبالغی بسیار اندک به صورت هفتگی، ماهانه و هر زمانی که فروشی داشته باشند پرداخت می‌کنند. این شیوه پرداخت نیز نارضایتی کارگران را بیشتر کرده است اما طبق گفته خود کارگران چاره دیگری ندارند.
طبق گفته خود کارگران ماه‌ها حقوق معوق دارند؛ میزان بدهی هر کدام از آنها متغیر است از 5 میلیون تومان تا حدود 11 میلیون تومان برای هر کارگری متفاوت است و کارخانه توانایی پرداخت آن را به یکباره ندارد و از این رو نمی‌تواند با کارگران خود تسویه کند.
با شدت گرفتن مشکلات مالی کارخانه و بدهی‌های سنگین کارخانه به سازمان‌های دولتی و عدم توانایی در پرداخت بدهی‌ها و حقوق کارگران و پلمب شدن بخشی از اموال کارخانه توسط یکی از سازمان‌های دولتی، حدود چهار ماه پیش تولید در این کارخانه به طور کامل متوقف شد.
گفتنی است کارخانه کاشی کویر از بزرگترین و نخستین کارخانجات کاشی و سرامیک استان یزد محسوب میشود. این کارخانه دارای سه سالن تولید با 13 خط تولید است که ظرفیت تولید روزانه حدود 30 هزار متر مربع کاشی و سرامیک را دارد.
این کارخانه بزرگ در زمان اوج خود داری بیش از 1100 کارگر و نیروی کار بوده است و اکنون محکوم به تعطیلی و توقف است. شایان ذکر است شروع مشکلات این کارخانه از حدود چهار سال پیش بوده است و طی این چهار سال بارها اقدام به تعدیل نیرو کرده است و اکنون نیز با وجود آن که تولید متوقف شده است هنوز با تعدادی از کارگران در قالب قراردادهای یک ماهه قرارداد می‌بندد اما خبری از پرداخت حقوق نیست ولی خوشبختانه بیمه کارگران رد میشود.
با کارد به استخوان رسیدن و تمام شدن صبر، عده‌ای از کارگران شکایت خود را به اداره کار برده و آن جا به دنیال احقاق حقوق خود بودند که این اقدام آنها نیز نتیجه‌ای در برنداشته و برای آنها نه پول شده است و نه کار.
یکی از کارگران این کارخانه با ابراز نارضایتی از تاخیر در پرداخت حقوق و معوقات خود گفت: با تکیه بر حقوق کارگری خود وام گرفته‌ایم و به مردم چک داد‌ایم اما با این شیوه پرداخت‌های پراکنده و کم، معلوم نیست که در چه تاریخی و چه میزان حقوق پرداخت میشود و ما نمی‌توانیم روی این پرداخت ها حساب کنیم.
وی که از سختی‌های روزگار به ستوه امده بود اظهار داشت: بیش از 12 سال است که سابقه کار دارم واکنون با سن بالا دیگر جایی به من کار نمی‌دهند و هیچ کسی جوابگو نیست. با این اوضاع مجبوریم قراردادهای یک ماهه را به امید این که کارخانه دوباره راه‌اندازی شود امضا می‌کنیم.
کارگر زنی که سرپرست خانوار است با بیان این که در خانه مستاجری زندگی می‌کند اظهار داشت: یک عمر با زحمت لقمه حلال برای فرزندانم به خانه برده‌ام؛ برای تفریح و گذران وقت کار نمی‌کنم بلکه من و خانواده‌ام به این کار و حقوق نیازمندیم. حتی برای خرید نان و مایحتاج ضروری زندگی نیز دچار مشکل هستم.
کارگر دیگری نیز از بیکاری، تصادف و بیماری همسرش می‌گوید و این که اکنون برای تهیه جهیزیه دختر عقدی خود به شدت در مضیقه است و طلبکاران نیز هیچ عذر و بهانه‌ای قبول نمی‌کنند و حکم جلب آن را گرفته‌اند.
کارگری ضمن بیان مشکلات مالی خود اظهار داشت: متاسفانه شدت فشار مشکلات زندگی به حدی است که یکی از کارگران بیکار شده این کارخانه اقدام به خودکشی کرده است. وقتی افراد نتوانند مشکلات خود را حل کنند ناخود آگاه به سراغ خلاف کشیده می‌شوند. قاچاق، اعتیاد و بسیاری از مشکلات افراد ناشی از بیکاری و مشکلات اقتصادی است.
کارگر دیگری با اشاره به مشکلات مالی متعددش اذعان داشت: فرزندم دچاری بیماری صعب العلاج است و هزینه درمان آن بسیار زیاد و خارج از حد توانم است و به این دلیل خجالت زده فرزندم و مادرش هستم. مسئولین به فکر ما قشر کارگر نیستند.
یکی از کارگران ناراضی با بیان این که صاحبان کارخانه دارای اموال و کارخانه‌های متعددی هستند افزود: صاحبان کارخانه هیچ درکی از زندگی کارگران خود ندارند و حاضر نیستند برای پرداخت حق و حقوق ما بخش کوچکی از دارایی خود را بفروشند و آن چه را که بر گردن خود دارند را ادا کنند و به بهبود زندگی بسیاری از کارگران زحمتکش کمک کنند.
وی ادامه داد: چرا کارگران باید منتظر فروش تولیدات انبار شده کارخانه باشند و ذره ذره حقوق خود را بگیرند اما کارخانه‌دار از سرمایه‌های انباشته شده خود نگذرد. آنها از ناراضی نگه داشتند کارگران چه سودی می‌برند؟
بخشی ازیک گزارش آوای اقتصاد بتاریخ11بهمن
جوانمیر مرادی:روانپزشکی هم علیه کارگران به خدمت گرفته شد
در خبرها آمده بود که ساعت 8 شب پنجم بهمن ماه ،کارگری به خاطر اختلاف با کارفرمای کارخانه ذوب فولاد یزد به بالای پشت بام کارخانه رفته و قصد خود کشی کرده بود.
حسین اسدبیگی رئیس اورژانس اجتماعی کشور در ادامه از اعزام نیروهای اورژانس اجتماعی به محل گفته و اینکه با تلاشهای به قول خودشان کارشناسانه و روانشناسانه بعد از پنج ساعت و نیم توانسته بودند این کارگر 50 ساله را از اقدام به خودکشی منصرف کنند. بعد از پایین آمدن این کارگر از پشت بام، متخصصین اورژانس اجتماعی او را به انجام درمان دربیمارستان یامراجعه به مراکزمداخله دربحران‌های فردی،خانوادگی واجتماعی به زیستی دعوت می‌کنند!
لینک متن کامل: http://www.etehadeh.com/?page=news&nid=4849
مدیرانی که حداقل 10میلیون در ماه دریافت می کنند…
مدیران ارشد دولتی در ایران، امروزه حداقل ماهی 10میلیون تومان دریافتی دارند. به بهانه های مختلف: حقوق، پاداش، مزایا، حق ماموریت، حق جلسه، حق تخصص و…
به گزارش10بهمن مشرق، قریب به اتفاق مدیران ارشد دولتی در ایران، در مناطق مرفه نشین زندگی می کنند و با خدمات VIP احاطه شده اند. روان شناسان می گویند ادراک و دغدغه های همه انسانها -از جمله مدیران دولتی-، از محیط و مشاهدات و محسوساتشان تاثیر می پذیرد.
کسی که ماهی حداقل 10میلیون تومان درآمد دارد، عروسی پسرش را هم در هتل برگزار می کند و طبعا حال و روز پسران و دخترانی که پس از سالها عقد در آرزوی سقفی کوچک هستند را نمی فهمد.
کسی که با خدمات VIP احاطه شده، وضعیت بیوه زنهایی را که با 700هزار تومان مستمری تامین اجتماعی، باید برای بچه هایشان غذا و لباس تهیه کنند، نمی تواند درک کند.
مدیرانی که در مناطق مرفه نشین زندگی می کنند، نمی توانند احساس شرمندگی بازنشسته¬ها را از عروسها و دامادها و نوه هایشان درک کنند.
کسی که دایم از خدمات VIP استفاده می کند، حال و روز آن کارگر اسلامشهری را درک نخواهد کرد که پسرش بعد از ورود به دانشگاه و دیدن تفاوت زندگی خودش و دیگران، افسردگی گرفته و روی دست پدر مانده است.
مدیری که ماهی حداقل 10میلیون تومان درآمد دارد، حال و روز دانش آموزی را نخواهند فهمید که با گذشت 4ماه از سال تحصیلی، پدرش هنوز نتوانسته برایش کاپشن بخرد تا در مسیر خانه تا مدرسه نلرزد.
مدیری که ماهی حداقل 10میلیون تومان درآمد دارد، راز دانش آموزان کفش پاره را نخواهد فهمید که زنگهای ورزش هر بار به بهانه ای در کلاس می مانند.
مدیری که در مناطق مرفه نشین زندگی می کند، نمی تواند حال و روز کارگران تعدیل شده بخاطر رکود موجود را درک کند. کارگرانی که ماه هاست حقوق ندارند و با یارانه خانواده شان را سیر می کنند.
مدیری که کلی آشنا اینجا و آنجا دارد، نمی تواند وضعیت پدران و مادرانی را که بچه های لیسانس بیکار در خانه دارند، درک کند.
مدیری که با خدمات VIP احاطه شده، نمی تواند وضعیت پدری را درک کند که شبها از دندان درد به خود می پیچد اما به دندانپزشک مراجعه نمی کند.
مدیری که ماهی حداقل 10میلیون تومان درآمد دارد، در مناطق مرفه نشین زندگی می کند و با خدمات VIP احاطه شده، خواه ناخواه از مسایل و دغدغه های عموم مردم دور می افتد و مساله اصلی کشور برایش می شود: هواپیمای لوکس و بزرگ، پرواز مستقیم بین تهران و لندن، قیمت خوراک پتروشیمی ها، نجات خودروسازان و…
جمعیت خانه‌نشین به ۴۰.۲ میلیون نفر رسید!
آمارهای ۱۰ ساله مرکز آمار ایران نشان می‌دهد با افزایش ۶.۸ میلیونی جمعیت غیرفعال کشور، هم‌اکنون جمعیت خانه‌نشین به ۴۰.۲ میلیون نفر رسیده است.
آمارها و محاسبات مراکز آماری نشان می‌دهد در حال حاضر حدود ۴۰ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از جمعیت کشور دچار غیرفعالی بوده و عملا تنها نقش یک مصرف کننده را در اقتصاد کشور بازی می‌کنند. آنها به هر دلیلی ترجیح داده اند در منازل بمانند و تلاشی برای کسب و کار و فعالیت در بازار کار نداشته باشند.
همچنین برخی می‌گویند غیرفعالی به آن شکلی که عنوان می شود، مطرح نیست و آمارهای ارائه شده دقت کافی را ندارند به نحوی که میلیون‌ها نفر در کشور هستند که از روش‌های مختلف به کسب درآمد و فعالیت اقتصادی اقدام می‌کنند اما قابل شناسایی نیستند و تمایلی به اعلام نوع فعالیت خود به آمارگیران ندارند. برخی هم ممکن است بگویند شغلی ندارند و منظور آنها شغل رسمی دولتی و مانند آن باشد، ولی به هر حال از محل‌هایی درآمد کسب می‌کنند.
از سویی نظریه ای وجود دارد که معتقد است حتی اگر فرض غیرفعالی و خانه نشینی ۴۰ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از جمعیت کشور درست باشد، به این دلیل است که افراد کاری برای انجام دادن ندارند و اگر شرایط بازار کار کشور تغییر یابد و فرصت اشتغال فراهم شود، قطعا سیل بزرگی از جمعیت برای کسب درآمد و انجام فعالیت اقتصادی داوطلب خواهند بود؛ بنابراین غیرفعالی میلیونی نشان از فلج عظیم فعالیت های اقتصادی و تولیدی کشور دارد.
۶۴ میلیون نفر در سن کار
با تمام این تفاسیر، حتی اگر نتوان به گزارش مرکز آمار ایران درباره غیرفعالی ۴۰ میلیون و ۲۰۰ هزارنفر از جمعیت در برابر فعالیت اقتصادی ۲۳ میلیون و ۸۱۸ هزارنفری کشور در سال گذشته هم اعتماد کامل کرد، این موضوع مشخص است که نه تنها ظرفیت مناسبی از جریان تولید و فعالیت‌های اقتصادی در کشور جریان ندارد، بلکه از آنسو جنب و جوش خوبی هم در نیروی کار مشاهده نمی‌شود و تمایل به کسب درآمد از روش‌های غیرمعمول بالا است.
علاوه بر این، روند غیرفعالی جمعیت طبق آمارهای رسمی ارائه شده در فاصله سال‌های ۸۴ تا پایان سال ۹۳ به صورت مستمر رو به افزایش بوده به نحوی که تعداد غیرفعالان کشور از ۳۳ میلیون و ۴۶۹ هزارنفر در سال ۸۴ به ۴۰ میلیون و ۱۹۸ هزارنفر در پایان سال گذشته افزایش یافته، در حالی که انتظار می رفت با افزایش هزینه های خانوار و میل به کسب درآمد برای پوشاندن هزینه های جاری زندگی، باید از تعداد غیرفعالان کاسته می شد.
حال که برنامه ریزی دولت‌ها و سیاست گذاری‌ها بر مبنای مستندات مرکز آمار ایران دستکم در بخش بازار کار است، استناد به آمارهای موجود نشان می‌دهد جمعیت فعال اقتصادی سال ۸۴ (یعنی گروه هایی که در سن کار قرار داشتند) ۵۶ میلیون و ۷۶۱ هزارنفر بوده که از این تعداد ۳۳ میلیون و ۴۶۹ هزارنفر غیرفعال و خانه نشین و ۲۳ میلیون و ۲۹۳ هزارنفر از نظر اقتصادی فعال بودند. خالص اشتغال کشور در سال ۸۴ به تعداد ۲۰ میلیون و ۶۱۸ هزارنفر و تعداد بیکاران هم ۲ میلیون و ۶۷۴ هزارنفر بوده است.
حال اگر بخواهیم مقایسه ای آماری با وضعیت بازار کار کشور در سال ۹۳ داشته باشیم، باید گفت تعداد جمعیت فعال کشور در سال گذشته ۲۳ میلیون و ۸۱۸ هزارنفر بوده که ۲ میلیون ۵۱۴ هزار نفر از آنها بیکار، ۲۱ میلیون و ۳۰۴ هزار نفر شاغل و ۴۰ میلیون و ۱۹۸ هزار نفر از مجموع ۶۴ میلیون جمعیت در سن کار، غیرفعال و خانه نشین بودند.
بنابراین در طول ۱۰ سال آنچه که اتفاق افتاد، اینکه تعداد بیکاران با اندکی کمتر در مرز ۲.۵ میلیون نفر باقی ماند و تعداد کل شاغلان نیز تنها ۷۰۰ هزار نفر بیشتر شد؛ به عبارتی از سال ۸۴ تا ۹۳ متوسط سالیانه ۷۰ هزار شغل در کشور ایجاد شد که هرگز تامین کننده نیازهای میلیونی بازار کار کشور نبوده و نخواهد بود.
نکته حائز اهمیت اینکه بر تعداد جمعیت در سن کار کشور در فاصله ۸۴ تا پایان ۹۳ به میزان ۷ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر بیشتر شد اما به جای اینکه این جمعیت بتواند جذب بازار کار شود، غیرفعال شده و به میلیون‌ها خانه نشین اضافه شدند. حالا در پایان سال ۹۳، تعداد مردان دچار غیرفعالی کشور که حتی شامل صدها هزار نفر فارغ التحصیل دانشگاه ها نیز می شود، به حدود ۱۲ میلیون نفر و تعداد زنان دچار غیرفعالی نیز به ۲۸ میلیون و ۲۰۵ هزارنفر بالغ شده است.
تعداد مردان دارای غیرفعالی در سال ۸۴ بالغ بر ۱۰ میلیون و ۱۰۵ هزارنفر و تعداد زنان نیز ۲۳ میلیون و ۳۶۴ هزار نفر بوده است. حالا این آمارها در پایان سال ۹۳ به ترتیب در مورد مردان به حدود ۱۲ میلیون نفر و درباره زنان نیز به رقم بی سابقه ۲۸ میلیون و ۲۰۵ هزارنفر رسیده است. در این سال، تعداد مردان در جستجوی کار یک میلیون و ۷۵۴ هزارنفر و شاغلان هم ۱۸ میلیون و ۲۰۵ هزارنفر و تعداد زنان در جستجوی کار ۷۵۹ هزارنفر و شاغلان نیز ۳ میلیون و ۹۹ هزارنفر اعلام شد.
جدول افزایش غیرفعالی جمعیت در فاصله سال‌های ۸۴ تا ۹۳
غیرفعالی جمعیت توقف ندارد!
براساس داده های جدول، همانطور که در فاصله سال‌های ۸۴ تا پایان ۹۳ بر تعداد جمعیت در سن کار کشور افزوده شده است، بر تعداد جمعیت غیرفعال و خانه نشین نیز افزوده شده و می توان گفت بخش بزرگی از افرادی که در طول سال‌های اخیر به سن کار رسیده اند، به جای انجام فعالیت اقتصادی دچار غیرفعال و سرگشتگی شده اند و تمایلی به کسب و کار از خود نشان نمی دهند.
همچنین عملکردهای بسیار ضعیف اشتغال زایی نیز باعث شده است تا جمعیت شاغلان کشور افزایش چندانی نداشته باشد و تعداد بیکاران هم در سطح ۱۰ سال قبل باقی بماند و چیزی از آن کم نشود. علاوه بر این، بر تعداد جمعیت فعال اقتصادی یعنی مجموع شاغلان و بیکاران هم ۵۲۵ هزارنفر افزوده شود.
منبع:مهر-11بهمن
عدم نظارت دولت بر رعایت اصول ایمنی در کارگاههای کوچک
یک کارشناس ایمنی صنعتی با تاکید بر اینکه شناسایی کارگاه‌ها و نظارت بر ایمنی آنها کار دشواری نیست، افزود: متاسفانه تفکر نظارتی در دولت وجود ندارد وگرنه دولت می‌تواند از طریق اظهارنامه های مالیاتی و لیست های بیمه کارفرمایان، این کارگاه ها را شناسایی کند.
به گزارش11بهمن ایلنا، وی اعتقاد دارد دولت و به‌طور مشخص اداره کار ملزم هستند از طریق مصوباتی که الزام قانونی ایجاد می‌کنند نسبت به تامین ایمنی کارگاه های کوچک و حادثه خیز اقدام کنند.
این کارشناس ایمنی صنعتی اظهار داشت: دولت باید بر مشاغل کوچک نظارت کامل داشته باشد زیرا کارفرما اگر به حال خود رها شود طبیعی است که تامین ایمنی را هزینه اضافه می‌داند.
وی با بیان اینکه کارگاههای کوچک بالای 25 نفر می‌توانند یک مسئول ایمنی استخدام کنند گفت: اگر کارفرمایان تمایلی ندارند که ایمنی کارگاه های کوچک را تامین کنند حداقل می توانند به یک نفر وظایف اضافی محول کنند که علاوه بر کارهای روزانه داخل کارگاه مسئول تامین ایمنی هم باشد.
وی افزود: فردی که جهت تامین ایمنی در کارگاه مشغول میشود باید با لوازم حفاظت فردی آشنایی داشته باشد و همچنین آسیب‌های ناشی از محیط کار را به خوبی بشناسد.
وی افزود: را ه دیگر برای تامین ایمنی مشاغل کوچک این است که کارشناسان وزارت کار از طریق ارتباطاتی که با اداره کار برقرار می‌کنند این کارگاه های کوچک را شناسایی کنند و ماهی یک یا دوبار از آنها بازرسی کنند.
این کارشناس ایمنی صنعتی افزود: همچنین بهداری ها و کلینیک ها می توانند پس از مراجعه کارگر حادثه دیده و معاینه وی با کارشناسان ادارات کار تماس بگیرند و آنها را معرفی کنند.
وی با تاکید بر اینکه شناسایی این کارگاه‌ها و نظارت بر ایمنی آنها کار دشواری نیست، افزود: متاسفانه تفکر نظارتی در دولت وجود ندارد وگرنه دولت می‌تواند از طریق اظهارنامه های مالیاتی و لیست های بیمه کارفرمایان، این کارگاه ها را شناسایی کند.
وی در خصوص اینکه چگونه کارگر حادثه دیده می تواند آسیب دیدگی خود در محیط کار را ثابت کند، گفت: کارگر حادثه دیده می‌تواند از طریق مراجعه به ادارات کار و مراکز درمانی که به آنها مراجعه کرده آسیب دیدگی خود در محیط کار را ثابت کند ولی با همه اینها، وجود قوانین دست و پاگیر و عدم نظارت نهادهای دولتی، اثبات آن را برای کارگر آسیب دیده دشوار می‌کند.
جان باختن259کارگردراستان طی نه ماه درسال جاری!
درنه ماه نخست امسال 259 مورد فوت ناشی از حوادث کار به مراکز پزشکی قانونی استان تهران ارجاع شده است که این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل8/28کاهش یافته است.
به گزارش 11بهمن،روابط عمومی اداره کل پزشکی قانونی استان تهران،تا پایان آذر ماه امسال 259 مورد فوت ناشی از حوادث کار به مراکز پزشکی قانونی استان ارجاع شده است که این میزان در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که تعداد فوت ناشی از حوادث کار 364 نفر اعلام شده بود 8/28 درصد کاهش یافته است.
بنابر این گزارش از کل فوت شدگان ناشی از حوادث کار در 9ماه نخست امسال 257نفر مرد و 2 نفر زن بوده است.
در آذر ماه امسال نیز تعداد فوت ناشی از حوادث کار با 8/62 درصد کاهش نسبت به آذر سال قبل 16 نفر اعلام شده است.
جان باختن یک کارگر در فاز 2 عسلویه بر اثر سقوط از داربست
حوالی عصر دیروز یکی از کارگران پیمانکاری شرکت پتروشیمی مرجان واقع در فاز 2 عسلویه بر اثر سقوط از داربست جان خود را از دست داد.
به گزارش11بهمن ایلنا،، وی که نصاب استراکچر (داربست) شرکت ماشین‌سازی اصفهان بود و از تاریخ اشتغال به کارش ده روز می‌گذشت، هنگام جابه‌جایی بر روی داربست (از بسکت به پلتفرم) کمربند ایمنی خود را باز کرده و از ارتفاع 8 متری به پایین سقوط می‌کند.
از قرار معلوم، وی فوراً به بیمارستان عسلویه اعزام میشود ولی تیم نجات‌بخشی بیمارستان موفق به احیای وی نشده و نامبرده جان خود را از دست می‌دهد.
برپایه گزارش همین منبع، بیش از 70 درصد از حوادث سقوط از داربست در ایران بر اثر فقدان راه پله‌ها داربست‌ها و عبور از یک سطح به سطح دیگر که موجب بر هم خوردن تعادل کارگران میشود، رخ می‌دهد.
مرگ یک فیلمبرداربراثرسقوط ازارتفاع درحین کار
علی لدنی گفت: بهروز سلیمانی یکی از عوامل گروه فیلمبرداری معمای شاه در یک پروژه دیگر بر اثر سقوط از ارتفاع جان خود را از دست داد.
به گزارش11بهمن میزان،علی لدنی تهیه کننده معمای شاه گفت: بهروز سلیمانی یکی از عوامل گروه فیلمبرداری گروه فیلمبرداری ما بود که چندی پیش از گروه “معمای شاه” جدا شد و در یک پروژه دیگر مشغول به کار بود که در آن پروژه در اثر سقوط از ارتفاع جان خود را از دست داد.
آغاز اعتصاب معلمین در اربیل
معلمین برخی مدارس شهر اربیل، همزمان با شماری از شهرهای اقلیم کردستان به‌ویژه در استان سلیمانیه، در اعتراض به عدم دریافت حقوق معوقه خود، اقدام به بایکوت مدارس کردند.
به گزارش11بهمن کردپرس، معلمین اقلیم کردستان به همراه کارمندان و دیگر قشرهای حقوق‌بگیر، طی ماه‌های گذشته بارها دست به تجمع برای اعلام اعتراض و نارضایتی از تعویق‌های طولانی‌مدت پرداخت حقوق خود کرده و در ادامه این اعتراضات، معلمین برخی مدارس اربیل کلاس‌های درس را بایکوت کرند.
یکی از معلمین مدرسه “شب بو” در اربیل در این خصوص گفت که معلمین این مدرسه و شماری دیگر از مدارس اربیل، تصمیم گرفته‌اند تا زمان دریافت تمامی حقوق معوقه خود، در کلاس‌های درس حاضر نشوند.
از سوی دیگر، این اعتصاب در استان سلیمانیه ادامه دارد و در شماری از شهرهای این استان نیز، معلمین با بایکوت مدارس اعلام کرده‌اند که تا زمان دریافت حقوق، بر سرکارهای خود حضور نمی‌یابند.
دارا محمد، مدیریت آموزش‌وپرورش منطقه گرمیان اقلیم کردستان در این رابطه گفت که در جلسه‌ای که برای حل این مسئله با مدیران مدارس برگزارشده، آموزش‌وپرورش پیشنهاد کرده است که معلمین دو روز در هفته را به اختیار خود تعطیل کرده و دیگر روزهای هفته به‌منظور جلوگیری از وقفه در آموزش به تدریس خود ادامه دهند، اما این پیشنهاد از سوی معلمین رد شده است.
حقوق‌بگیران اقلیم از کارمندان ادارات و نهادهای دولتی تا نیروی پیشمرگ و معلمین و دیگر حقوق‌بگیران؛ پس از قطع پرداخت حقوق از سوی بغداد، حقوق ماهیانه خود را با تأخیرهای طولانی‌مدت چندماهه دریافت کرده و این مسئله در کنار بحران اقتصادی، موجود مشکلات معیشتی عدیده‌ای را برای حقوق‌بگیران به وجود آورده است و این مسئله منجر به وقوع اعتراضات خیابانی و تظاهرات خشونت‌آمیز و حتی اعتصاب‌های گسترده کارمندان و معلمین اقلیم کردستان شده است.
این حقوق‌بگیران در حال حاضر حقوق 5 ماه گذشته خود را از دولت اقلیم کردستان دریافت نکرده‌اند.
یازدهم بهمن ماه1394
