اینروزها به یمن دنیای مجازی از همه رویدادها در هر کجای جهان مطلع می شویم! البته آنانکه باید بدانند می دانند که این تمامی رویدادها ! نیست. آن قسمتی است که باید بیرون بیاید و افکار عمومی را مثبت یا منفی جهت دهد! عکس های داغ و تهییج کننده از جنگ ها، کشت و کشتارها، بمب گذاری ها، غرق شدنها و آتش سوزی ها توسط خبرگزاری ها بسرعت و گاهی در زمان تعیین شده! انعکاس وسیع می یابد. محکومیت های سریع و موضع گیری های مختلف و بدنبالش اختلاف عقایدی که در دنیای مجازی و واقعی عده ای را برای مدتی دوباره بر سر کار می گذارد تا از ما بهتران برای فاجعه دیگری بدون مزاحمت تدارک ببینند! جالب اینجاست که اولین کسانی هم که برای محکوم کردن و همدردی به میدان می آیند همان قاتل ها هستند! آش آنقدر شور بود که حتی جلادان جمهوری اسلامی هم حمله را محکوم کردند!
اما سئوال اصلی این است: براستی این بمب های شیمیایی توسط چه کسانی تولید می شود؟ چه کسانی پشت پرده، سرنخ عروسک های قاتل را در دست دارند؟ چه کسانی اسلحه ها و آلات مرگ را تولید کرده و جنگ را برای پر کردن جیب هایشان در هر دو طرف تحریک می کنند و دامن می زنند؟ کودکانی که در سوریه ، یمن، غزه، عراق و ….در این جنگ خانمانسوز چون برگ خزان بر خاک می ریزند، امروز نیازی به گریه کردن من و ما ندارند، چون کار آنها از کار گذشته است. آنها دیگر به زندگی باز نخواهند گشت! این محکوم کردن ها نیز یک کار سیستماتیک و همچو دکوراسیون روی سن، برای بزک کردن صحنه های خونین شده است. برای قاتل ها از یکطرف و از طرف دیگر برای آنها که جز اعتراض، توان کار دیگری را در خود نمی بینند! کسانی که به وضع موجود تن داده اند و از تریبون هایی که خود قاتلان به مثابه سوپاپ در اختیار جامعه قرار داده اند فقط اعتراض می کنند! مثل من …مثل ما… مثل شما….! هر کس خود را در این صحنه می تواند ببیند. حزب ها و گروه هایی که در هر جامعه ای توانسته بودند نیرویی صادق را به امید تغییر جهان به سوی خود جذب کنند اینک با کج روی و کج فهمی هایشان، در دست همان قاتلان به بازی گرفته شده اند!
البته نباید فراموش کرد که بسیاری نیز از همین دنیای مجازی برای پخش مستقل بی عدالتی ها و جنایت هایی که قاتلان در صدد پنهان کردنش هستند، بدرستی استفاده میکنند. بسیاری از عکس ها و فیلم های تظاهراتهای اعتراضی در هر کجای جهان توسط همین مردم ارسال میشود. بسیاری از جنایات پنهان شده توسط مردم در همین دنیای مجازی افشا میشود. اما هنوز در برابر کسانی که رسانه ها و تریبون ها و مجامع عمومی را در دست دارند بسیار کم و ناتوان هستند. برای اینکه همه را شقه شقه کرده اند. بین همه تفرقه و اختلاف انداخته اند. خودی را با خودی به جنگ کشانده اند! اکثر کسانی که می توانستند با هدف مشترک ” آزادی و عدالت” برای همه، متحد شوند را به دشمنی با هم کشانده اند. برای اینکه هیچگونه همبستگی بین مردمی که “درد مشترک” دارند، شکل نگیرد. این است کلید موفقیت آنها! … و ما که در برابر چنین وضعیتی خود را ناتوان می بینیم، فقط محکوم میکنیم! فقط اخبار را تکثیر میکنیم! فقط نفرین و لعنت می فرستیم! تبدیلمان کرده اند به نفرین کنندگان و محکوم کنندگان حرفه ای و خودمان هم نمی دانیم! هر کس هم که وارد این بازی نمیشود را دوباره محکوم! میکنیم. چون فقط همین کار را در برابر فاجعه در توان خود می دانیم! محکوم کردن آن ! محکوم کردن این! …
براستی مگر کشته شدن این کودکان فقط در سوریه و غزه و …. است؟ مگر باید پیکر کوچک این کودکان به خون آلوده شود که ما آنرا جنایت بنامیم؟.. مگر در روآندا چه کردند؟ مگر در آفریقا چه میکنند؟ مگر در سومالی کودکان نمی میرند؟ طبق گزارش یونیسف یک میلیون و چهارصد هزار کودک در سومالی، یمن، سودان، نیجریه به دلیل کمبود وحشتناک مواد غذایی با سوء تغذیه شدید در معرض مرگ قرار دارند! آنها سر و صورتشان خونین نیست! اما دیگر گوشتی بر استخوان ندارند! چرا اخبارشان روزانه بر صدر اخبار رسانه ها نیست!؟
یونیسف در بیانیه ای که به تازگی انتشار داد با نام ” زمان از دست می رود” اطلاع داد که حدود ۲۲ میلیون کودک در کشورهای سومالی، نیجریه، سودان جنوبی و یمن ناگزیر به مهاجرت بوده و به همین دلیل از حق آموزش محروم شده و دچار گرسنگی و بیماری هستند! براستی چرا؟ چه کسانی بر این جهان حکومت می کنند؟ چه کسانی اینهمه انسان را در زیر پا له می کنند تا تمامی قدرت و ثروت جهان در دستهای تعدادی اندک بچرخد؟
همین بیانیه می گوید : حدود یک میلیون و چهارصد هزار کودک دیگر نیز با خطر مرگ ناشی از سوءتغذیه شدید مواجه هستند و برای تهیه غذای فوری برای این کودکان، نیاز به ۲۲۵ میلیون دلار است.” آیا آنها که میلیاردها دلار و یورو را برای جنگ در کشورهای دیگر خرج می کنند نمی توانند ۲۲۵ میلیون دلار از حق خود این کودکان را به آنها اختصاص دهند؟
آنتونی لیک مدیر اجرایی یونیسف می گوید که مسئول این قحطی و خشکسالی در شاخ آفریقا طبیعت نیست، انسانها هستند! میگوید که جامعه جهانی برای جلوگیری از تکرار فاجعه قحطی سال ۲۰۱۱ در آفریقا باید بسرعت اقدام کند! – اما ایا جامعه جهانی اقدام خواهد کرد؟ چه تعداد از رسانه ها به همین هشدار یونیسف پرداخته و آنرا پخش کرده اند؟ چرا این هشدار را مرتبا روی تلویزیون تکرار نمیکنند تا بزرگان! به صحنه بیایند و محکوم کنند؟ چرا اخبار این فاجعه را جهانی نمی کنند! در همین دنیای مجازی که بازتکثیر اخبار جهت دار مد روز شده است! چند نفر این زنگ خطر را بازتکثیر کردند؟ یا چند نفر از آن اساسا مطلع شده اند؟ چند نفر آنرا محکوم کرده اند؟ در جهانی که فروشگاه های بزرگ زنجیره ای که همه جا را به اشغال خود درآورده اند، هر شب انبوهی مواد غذایی دور می ریزند و یا کارخانه های غول پیکر تولیدات اضافه غذایی را برای جلوگیری از ارزان شدن آنها نابود میکنند! چرا باید سوء تغذیه وجود داشته باشد؟ چرا این اخبار را جهانی نمیکنند؟ چرا سردمداران به میدان نمی آیند تا این جنایات را در حق کودکان گرسنه محکوم کنند؟ در جهانی که اضافه وزن ناشی از پرخوری بیش از حد در بعضی از کشورها به بیماری ناعلاج تبدیل شده است! چگونه می توان گرسنگی را برای عده ای قبول کرد؟ چشمهایشان را بسته اند یا ما را احمق می پندارند! آیا این جنایت نامیده نمی شود؟ جنایتی که میخواهند در خاموشی و سکوت به پیش برود تا وجدان جهان را نیآزارد! ما نیز در دام افتاده ایم. منتظریم رسانه ها اخباری را با آب و تاب منتشر کنند تا ما هم آنرا انتشار کنیم و بازار محکوم کردن ها و بحث های بی انتها دوباره داغ شود!
یونیسف در گزارش دیگری در سال گذشته بنام ” ریشه کن شدگان ” می گوید : ۵۰ میلیون کودک در جهان آواره اند! ۲۸ میلیون بر اثر جنگ و ۲۲ میلیون به دلیل فقر و گرسنگی و شرایط بد اجتماعی! آیا این قابل قبول است؟ در طی فقط دو سال ۱۵ هزار آواره و مهاجر در دریا غرق شده اند که ۵۰۰۰ کودک در بین آنها بچشم می خورد!
سکوت رسانه ای در این موارد به چه دلیل است؟ میدانید چرا نمیخواهند این اخبار زیاد روی آنتن برود؟ برای اینکه در برابر آن هیچ کسی را جز خودشان نمی توانند محکوم کنند! در این رابطه نه بشاراسدی هست! نه صدام حسینی! نه قذافی و نه……براستی بوکو حرام… داعش… القاعده و …. چه کسانی خلق کرده و به جان مردم انداخته اند و الان هم به بهانه نابودی آنها همان مردم را بمباران می کنند! هیلاری کلینتون در کتابش می نویسد : داعش را ما خودمان ساختیم! او تحت عنوان ” گزینه های دشوار ” میگوید که در واقع داعش دست ساز آمریکا برای تقسیم خاورمیانه میباشد! همیشه وقتی چنین اخباری آنتنی می شود باید بدانیم که در پی آن نقشه های جدیدی در راه است. همانطور که آنقدر سلاح های شیمیایی و اتمی صدام را توی بوق کردند تا حمله به عراق را در ذهن مردم جا بیندازند و آنجا را به وضعیت امروزی بکشانند. در افغانستان بهانه القاعده بود امروز داعش جای آنرا گرفته است! برای همین هم وقتی امروز بعد از چند روز پخش خبر حمله شیمیایی به کودکان سوریه، خبر حمله موشکی آمریکا به سوریه روی آنتن می رود و آمریکا چون قهرمانی در صحنه نبرد ظاهر می شود که به نجات مردم سوریه رو آورده! دیگر تعجب نمیکنم! از کی تا بحال قدرقدرتهای جهان به فکر مردم بوده اند که این دومی اش باشد؟ مگر ناچاریم در این قطب بازی ها طرفدار یکی باشیم!؟ و برای خودمان قدر قدرت و دیکتاتور خوب و بد بسازیم! برای یکی کف بزنیم و دیگری را نفرین و لعنت کنیم! شده ایم تماشاگران بازی شطرنج جهانی! در بازی که ما را هیچکاره می پندارند و ما امروز بدرستی هیچکاره ایم! حداقل صف بندی نکنیم.. پشت این و پشت آن نرویم…حداقل مستقل بمانیم و موضع گیری مستقل خودمان را داشته باشیم.
اما از افراد که بگذاریم، مجاهدین وطنی خودمان در این وسط موضع گیری هایشان دیدنی است! امروز مجاهدین در بیانیه ای ” هدف قرار دادن و از کار انداختن پایگاه ها و مراکز حملات شیمیایی و ماشین جنگی دیکتاتور سوریه را خواست مبرم همه مردم و آزادیخواهان سوریه ” دانسته اند! جل الخالق! در واقع میخواهند اینرا برسانند که اگر این خواسته مشروعیت دارد حمله موشکی آمریکا به ایران هم میتواند مشروعیت داشته باشد! از طرفی سایت هایشان پر شده است از انتشار و حمایت از بیانیه های رئیس جمهوری آمریکا در حمله به سوریه! حالم از اینهمه دگردیسی و خوش خدمتی به هم می خورد!
آری! ما نیز برای توجیه ناتوانی مان در برابر اینهمه جنایت! فقط محکوم میکنیم! اول جنایت را … و بعد محکوم میکنیم یکدیگر را و بعد مشغول درگیری های خود می شویم! متوجه نیستیم که در محکوم کردنها پشت سر قاتلان سر کشیده ایم! روزی در پاریس به بهانه همدردی مردم با کشته شدن کاریکاتوریست های شارلی ابدو… می خواستند آنها را پشت سر “نتان یاهو” ها صف کنند! اعتراض به کشتار در اقتدا به نتان یاهو! شوخی بی مزه ای بود که بسیاری را از این صف جدا کرد! آری همیشه اگر دقت کنیم، اول از همه قاتل ها به صحنه می آیند و محکوم می کنند! برای اینکه دست های خونین خود را بپوشانند… آنها که بمب ها و اسلحه ها را می سازند و می فروشند. آنها که تحریک میکنند برای جنگ… آنها که پشت صحنه دست یکدیگر را می فشارند ولی جلوی صحنه به هم ناسزا می گویند!
این دایره را تکرار نکنیم! درست که بنگریم می بینیم : این جهان یک سیاره خونین از جنایت و وحشیگری شده است …
خوب تصویر کرده بود کمال رفعت : آنکه بدور خورشید می گردد زمین نیست «جنایت» است.
عاطفه اقبال – ۷ آوریل ۲۰۰۱۷
