مهتاب قربانی
من با ترکیب ملی مذهبی اشکال دارم ،با خط مشی سیاسی اصلاح طلبان نیز، اما با انسانییت چطور؟ علیرضا رجایی انسانی که در بند دیکتاتوری دینی انقدر ازار دید تا به شرایط کنونی اش رسید ،یک انسان است ،انسانی که جان و دل در گرو ارمان اش نهاده ،ارمانی که ضد انسانی نیست ، برماست که صدای انسانییت او باشیم ، صدای ایستاده گی اش، صبوری اش ، امید دارم به ان روز که همصدا باهم داد از این بیدادگران بستانیم ،باور کنیم که این حکومت اصلاح پذیر نیست، باور کنیم که وقتی با علیرضا رجایی که نامش منع قانونی نداشت و مجوز حضور در جامعه را داشت چنین می کنند ،با هزاران انسان ازاده ای که چون خواهان براندازی بودند ،حتی در تاریخ هم گم نام ماندند، هزاران بار بد تر کردند، اقایان ملی مذهبی ،اصلاح طلب ، صدای یاران از دست رفته تان هستیم ،دل مان برای انسانییت و وطن می تپد ،صدای صبوری تان هستیم ،اما ما را هم بشنوید، عمر رژیم را ساده انگارانه تمدید نکنید ،دعوت به رای دادن نکنید ، یک بار برای همیشه باید تمام شود این ظلم ،در مذهب تان تامل کنید ،در مذهب تان که تماما غیر انسانی ست ،ببینید چه بر همه ی ما رفته است زیر پرچم این مذهب منزجر کننده…درد علیرضا رجایی درد مشترک است ،فریادش می کنیم ،به امید اگاهی و اتحاد.
چشم علیرضا رجایی ،جان هدی صابر