هوشنگ طالع
برای نخستین بار در تاریخ جهان ، پیروزمندان طرف شکست‌خورده را ناچار کردند که افزون بر دستینه ( امضا ) کردن ، متن تسلیم‌بلاشرط را نیز بخواند ( البته با صوت جلی ) .
« بی‌سوادها » ماه‌ها و هفته ها پیش ، متن بیانیه یا در حقیقت « توافق‌نامه »ی مشترک را از لابلای اظهار نظرهای مقام‌های آمریکای ( از رییس جمهور گرفته تا نمایندگان سنا و کنگره و نیز مقام‌های دست دوم و سوم ) به آگاهی مردم ایران رسانیده بودند ؛ در حالی که آقای ظریف و خانم افخم ، وزیر و سخن‌گوی وزارت امورخارجه‌ی اسلامی ، این گفته ها را برای « مصارف داخلی » قلمداد می‌کردند .
اما دیدیم بر خلاف تکذیب‌ها و « الدروم بلدروم » ها ، همان شد که می‌بایست می‌‌شد و دولت جمهوری اسلامی به دنبال یک رشته « صحنه‌سازی‌ها » همه‌ی شرایط آمریکایی‌ها در قالب 1 + 5 + 1 ( اسرائیل + 1 + 5 ) را پذیرفت . بدین سان قرار شد :
محدودیت‌های تا 20 ساله (شاید هم بیش‌تر ) بر بخش‌های گوناگون صنایع و پژوهش‌های هسته‌ای ایران اعمال گردد .
غنی‌سازی به شدت محدود شده و محدود به تاسیسات نظنز گردد .
تاسیسات فردو ، تبدیل به « تئاتر عروسکی هسته‌ای » یا « خیمه‌شب‌بازی اتمی » گردد .
رآکتور آب سنگین اراک « اخته »گردد .
هم‌چنین دولت جمهوری اسلامی پذیرفت تا داوطلبانه قرارداد تکمیلی را به مورد اجرا بگذارد .
دست بازرسان هسته‌ای ( جاسوسان ) برای بازرسی در هر زمان و از هر مکان ، به طور کامل باز باشد.
خاکستر اتمی ایجادشده ، صادر گردد . (که البته در صورت نیافتن دریافت کننده‌ی خارجی ، به هر دلیل ، این امر می‌تواند به عنوان نقض قرارداد از سوی ایران تلقی گردد ) .
در برابر ، در صورت « راستی آزمایی » از سوی آژانس که با توجه به پیشینه‌ی کار ، به احتمال 99 درصد ، پاسخ روشنی نخواهد داشت ؛ قرار است تحریم های هسته‌ای ( البته تنها تحریم‌های هسته‌ای ) از سوی اتحادیه‌ی اروپا لغو گردد (کی معلوم نیست ) و تحریم‌های هسته‌ای دولت آمریکا به تدریج ( در عرض چند سال یا چند قرن ) برداشته شود . در این زمینه اوباما با روشنی به دنبال خوانش متن تسلیم‌نامه از سوی ظریف ، اعلام کرد که دیگر تحریم‌ها پابرجا خواهند ماند .
هم‌چنین تحریم‌های هسته‌ای شورای‌امنیت ، باید برپایه‌ی یک قطع‌نامه برداشته شود ( کی ؟ روشن نیست). در این جاست که باج‌خواهی اعضای شورای امنیت ، به ویژه اعضای دایمی از ملت و مردم ایران آغاز خواهد شد و به طور قطع شرایط ویژه‌ای را بر ملت و مردم ایران ، تحمیل خواهند کرد .
از آن جا که نتیجه مذاکرات برای دولت جمهوری اسلامی روشن بود ، موافقت 1 + 5 را برای تاریخ 11 فروردین 1394 با توجه به تعطیلات نوروزی و ادامه‌ی تعطیلات در روزهای 12 و 13 و 14 فروردین‌ماه ، به دست آورد . ای‌کاش دست‌کم با توجه به « خالی بودن خزانه » ( اعلام رسمی ریاست جمهوری اسلامی در آستانه‌ی آغاز مذاکرات با 1 + 5 ) ، هزینه‌ی سنگین ماه‌ها اقامت در گران‌ترین هتل‌های جهان در وین و ژنو و لوزان و هزینه‌های چند برابر جانبی آن را ، روی دست ملت و مردم ایران نمی گذاشتند .
یادداشت شماره 368
آدینه 14 فروردین‌ماه 1393 – هوشنگ طالع
