شاهرخ زمانی روز 22 شهریور 1394 (13 سپتامبر 2015) در زندان رجایی شهر درگذشت. او عضو هیات مدیره «کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری» و هیات بازگشایی سندیکای کارگران ساختمان و نقاشان بود و پنجمین سال از محکومیت 11 ساله زندان خود را به خاطر فعالیت های سندیکایی و تلاش برای تشکیل سازمان های مستقل سندیکایی می گذراند.زمانی در نامه ای خطاب به سندیکاها و نهاد‌های حقوق‌بشری در سال گذشته نوشته بود که در زندان “مورد شکنجه روحی و جسمی” قرار گرفته است. و در نامه دیگری به احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل، از ارعاب و تهدید خود و اعمال فشار به خانواده‌اش شکایت کرده بود.
شرایط و دلیل یا دلایل درگذشت او روشن نیست. گفته می شود این زندانی 51 ساله سالم بوده و بیماری خاصی نداشته است. در برخی خبرها گویا به نقل از ادعای مسوؤلان زندان رجایی شهر اعلام شده شاهرخ زمانی سکته مغزی کرده است ولی در برخی خبرها اعلام کرده اند سکته قلبی بوده است. کمیته حمایت از شاهرخ زمانی نوشته است: «دستان و دهان او خونی بوده و سرش متورم شده است. فعالین کارگری و تشکل ها و دوستان شاهرخ می خواهند کالبد شکافی شود تا علت یا علل مرگ شاهرخ مشخص شود ولی نزدیکان او به هر دلیلی شاید بر اثر تهدیدها نمی خواهند کالبد شکافی صورت به‌گیرد.»ـ
فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران، بارها در بیانیه های مختلف خواهان آزادی شاهرخ زمانی و دیگر فعالان سندیکایی شده بودند. از جمله در:
https://www.fidh.org/article17595
https://www.fidh.org/article15262
خبر درگذشت شاهرخ زمانی در صفحه توییتر فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر نیز منتشر شد:ـ
