بزرگداشت زایش حضرت عیسا برای ما ایرانیان که پشتوانه تاریخی و فرهنگی آن را به جهان هدیه کرده ایم، معنایی بس ژرفتر از بزرگداشت یک پیامبر مسالمت جو و مردمی دارد. میلاد مسیح نماد قدرت فرهنگی ونفوذپذیری اندیشه خداشناسی انساندوستانه و زیبای ایرانی است. افسانه زیبای پاکی مادر پیامبر، فرستادن سه سفیر از سوی ایران به پلستین برای پشتیبانی مالی و نظامی از مادر مقدس حضرت عیسا، نگهداشت آیین های ایرانی در مراسم دینی مسیحی و برپایی کلیساها و مسجدها بر روی مهرابه های ما در سراسر آسیا و اروپا، نشانگر بنیادی بودن اندیشه ایرانی در فرهنگ غرب و خاورمیانه است.
من همچنین فرا رسیدن سال نو ۲۰۱۳ میلادی را به همه هم میهنان مسیحی در سراسر جهان شادباش می گویم و نوید که سال نو، سال تحول در راستای سعادت ملت ایران خواهد بود.
روند پاکسازی جهان از حکومتهای خودکامه، فاسد و ضد مردمی در طی دهه گذشته نشانگر این است که جامعه بشری خود را برای تمدنی نوین در سده بیست و یکم آماده می کند. جهانی شدن هرگز بدست نخواهد آمد مگر اینکه حکومتهای همه کشورهای جهان مردمسالار گردند و رعایت حقوق بشر در سراسر جهان نهادینه شود.
تنها درطی دودهه ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰، بیش از۶۰ کشور جهان از دیکتاتوری ومستعمرگی به گونه ای مردمسالاری تبدیل شدند، که اوج این سیل دموکراسی خواهی، فروپاشی شوروی و آزادی پانزده کشور دیگر از بردگی عقیدتی و محرومیت اقتصادی بود. این روند با سرعت و گاهی با زور ادامه پیدا کرده است. اروپا همه دیکتاتوری های سنتی خود را کنار گذاشت و پس از دهها سال جنگ و خونریزی و مرگ و ویرانی و عقب افتادگی اقتصادی به این نتیجه رسید که راهی جز دموکراسی و همبستگی برای فراهم آوری خوشبختی همه مردمانشان وجود ندارد.
در دهه آغازین هزاره سوم، کشورهایی مانند عراق، افغانستان، زیمبابوه، تونس، مصر، یمن، لیبی، ساحل آج، برمه، سوریه، بحرین، دچار همین روند تحولی بایسته و گریزناپذیر شده اند؛ و کشورهایی مانند اردن، سودان، اریتره، سومالی، عربستان، … و سرانجام برنئو و کره شمالی در صف نوبت ایستاده اند. جمهوری آذربایجان (اران) و کشورهای آسیای مرکزی هم در طی سالهای پیش رو دستخوش تحولات عمده خواهند شد. این تحولات نشانگر اراده جامعه بشری برای دستیابی به آرمان حق گزینش آزاد، آزادیهای مدنی، حقوق بشری و یکپارچگی سیاسی و اقتصادی در منطقه خودشان و سپس سراسر جهان است. کورش بزرگ بنیانگذار این آرمان بزرگ در بیست و شش سده پیش بود. او بود که نظم نوین جهانی را اعلام و پایه گذاری کرد و رهایی از بردگی عقیدتی و اقتصادی، آزادی اندیشه و آزادی گزینش را حق مسلم آدمیان اعلام نمود.
حکومتهای خودکامه که یکسد سال پیش بیشینه کشورهای جهان را تشکیل می دادند، اکنون فقط انگشت شمار هستند؛ و آنها که باقی مانده اند از سرنوشت امثال طالبان، صدام حسین، بن علی، حسنی مبارک، قذافی و بشار اسد عبرت بگیرند. آنها باید “امروز” به صدای ملتهای خود و ضروریات جهان نوین پاسخ بدهند که دیگر فردایی برایشان نیست.
کورش زعیم
دفتر مردمداری جبهه ملی ایران
۵/۱۰/۱۳۹۱
