نقد نوشته شما.

با درود فراوان. جناب اقای لاجوردی باور بفرمایید من نه مخالف شما هستم ونه از اعضا و سینه چاکان کنفرانس های – به قول شما – زنجیره ای. اولین باری است که این سایت را می بینم. مقاله شما را خواندم اما تنها چیزی که از ان دریافتم ضدیت بود. شما می خواستید با تمام توان – حتا اگر پایه ای نداشته باشد – حمله کنید. 1- وحی است که تمام کنفرانس ها باید به شکلی که فرمودید باشد؟ 2- کنفرانس پراگ را “رویا پردازی، نصیحت و گستردگی فرهنگ و تمدن و تاریخ درخشان ایران” می نامید وگویا “مسائل حاّد روز ایران” را باید چه کسی تعیین کند؟ شما؟ 3- به همین سادگی می گویید تکلیف ما با افرادی که نام بردید مشخص نیست. امیدوارم این “ما” از طرف مردم ایران نباشد. اگر به سادگی در مورد شما هم همین رویه را داشته بگوییم تکلیف ما با شما روشن نیست. ایا کاری جز تفرقه نکرده ایم؟ … حال آخر نوشته شما 4- ” من با تمام وجودم و همانگونه که همیشه نیز اعلام داشته ام تنها راه نجات و آینده ایران را ایجاد اعتماد…”. شما شعار می دهید یا دیگران؟