متاسفانه خسرو سیف طبق مثلی معروف «با دو طرف دهانش صحبت میکند». اولا بخاطر مواضع گذشته خودشان مبنی بر زیر چتر ناصر رفتن و هر از گاهی یاداوری اینکه بله عبدالناصر با مصدق دوست بود و ….فلسطین و .. ایشان چون قصد تطهیر عبدالناصر را دارد با وجود ۶۰ سال سابقه مبارزاتی یکدفعه فراموش میکند که عبدالناصر در خلیج فارس دخالت نظامی هم کرده منظورم مورد یمن جنوبی است و متاسفانه فکر میکند میشود مثل قدیمها تاریخ را انطور که میل دارد بنویسد. ایشان راجع به سابقه اختلافات مرزی ایران با عراق اسمان و ریسمان میکند تا مجبور نباشد بگوید برای اولین بار در تاریخ ایران بعد از نادر شاه افشار این شاه بود که با مبدا قرار دادن منافع ملی ایران و استفاده از نقاط ضعف رژیم بعث قرارداد سال ۱۹۷۵ الجزایر را که منافع بحق ایران در ان درج شده بود را به تصویب سازمان ملل رساند . خسرو سیف با سابقه ۶۰ ساله «بقول خبرنگار» مبارزه هنوز یاد نگرفته است که اختلاف شاه و مصدق نباید عمل وطنپرستانه شاه را تحت الشعاع قرار دهد همانطور که دفاع مصدق از منافع ملی ما برگی ماندگار در تاریخ ماست. بجزایران بلازده درهیچ نظام دیکتاتوری دیگری وقتی فعالان سیاسی امکان بیان نظریاتشان و بیان واقعیات را ندارند دست به تقیه نمیزنند که دلخوش باشند به اینکه با بیان نصف حقیقت میتوان این مبارزه را پیش برد.وقتی میگویم خسرو سیف نصف حقیقت را میگوید ملموس ترین دلیلم بکار زبان زرگری برای توجیه شروع و ادامه جنگ بعد از ازادی خرمشهر است با کمال معذرت دیگر این مظلوم نماییها دورانش گذشته است ایشان باز بصورت مصلحتی فراموش میکند که چرا باید این همه دولتها با ایران دشمنی بکنند؟ نمی دانم چرا ایشان بصورت خود خواسته افتضاح گروگانگیری دیپلماتهای امریکایی را فراموش میکند؟ چرا تحریکات و دخالتهای خمینی و مشتی اوباش دست نشانده او را در عراق فراموش کند ؟ منتها مشگل اینجاست که خسرو سیف و دوستانش مشترکات زیادی دارند که از مسئله فلسطین بگیر تا دشمنی کور با غرب بدلیل کودتا و… در پایان سیف ادعای عجیبی را مطرح میکند ایشان معتقد است که :«طولانی ترین جنگ قرن بیستم با شکست دشمن پایان یافت و پشتیبانان او سر افکنده شدندوایرانیان سر فراز چشم به قله های بلند پیروزی و سر افرازی دوختند.» ادعای عجیب شما نشان میدهد که وقتی قرار است ندانم کاری ۵۷ را ماستمالی کرد چقدر دروغ باید بهم بافت و ازمردم هم بخواهیم با این طناب به ته چاه بروند رژیم جنایتکار اسلامی از بدو تولد دست بنابودی ایران و سرمایه های مادی و معنویش زد و اگر نبودند توجیه گران ریز و درشت در داخل و خارج کشوروضع ما اینچنین نبود.فراموش نکنید شماها با بازرگان و جماعت فکل کراوات که درد دین دارند هیچ تفاوتی ندارید یک زمانی مصدق با تصور اینکه چون بازرگان فرنگ رفته و تحصیلات عالیه دارد میشود از او در جهت پیشبرد اهداف کشور استفاده کرد او را با هیئتی به ابادان میفرستد اما بازرگان در اولین تماس یاداوری میکند که توالتهای اینجا مشگل دارد چون رو بقبله ساخته شده و میبینیم مصدق بدون لحظه ای درنگ از او میخواهد که بمرکز مراجعه کند و تا روزی که نخست وزیر بود با او همکاری نکرد چون با وجودی که شخص مصدق فردی مذهبی بود اما اعتقاد راسخ او به جدایی دین از دولت تا انجا بود که حاضر به مقابله با کاشانی شد اما به سکولاریزم پایبند ماند اما کسانی که گوش فلک را با ادعاهای خود بمدت طولانی فقط ازردند در لحظه سرنوشت ساز زیر عبای یک ملای متحجر جمع شدند و خواستند که اخوند برایشان ازادی بیاورد !! بجای بیان واقعیت و در نبود امکان سکوت ٫ رهبر حزب ملت خسرو سیف ترجیح میدهد فاجعه جنگ هشت ساله و ضرر مادی (۱۰۰۰) میلیارد دلاری که به ایران وارد شد وانهم فقط بدلیل ندانم کاری مشتی اخوند واوباش میدان تره بارکه مملکت را نابود کرده اند را توجیه میکند درست همانند «ادیب برومند» که عنوان رهبریت جبهه ملیی را دارد که مدعی دفاع از حقوق تمام مردم ایران است و همزمان با افتخار شعر«کعبه دلها علی» میسراید و درسایتش قرارمی دهد و نمیفهمد که مسئول یک حزب سیاسی که نباید مبلغ مذهب خاصی باشد اما چه میشود کرد وقتی طریقه اداره هیئتهای مذهبی تبدیل به روش اداره تشکلهای سیاسی میشود حال و روز مملکت هم بهتراز این نمیشود .
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
