واقعیت های انقلاب ۵۷

مقاله آقای قاسمی یکی از جامع ترین تحلیلهایی ست ، که تاکنون در باره علل شکست انقلاب 57 به نگارش در آمده است. این تحلیل پرده از ندانم کاری های نیروهای سیاسی سال 57 برمی دارد، نیروهایی که در اوج پیروزی انقلاب بجای مبارزه با تفکر سیاه اندیش خمینی و طرفدارنش، تمام توان خود را به جنگ و جدال ایدیولوژیکی کودکانه با یکدیگر اختصاص داده بودند و هنگامیکه برخی از رهبران این گروهها به این نتیجه رسید، که ادامه این مبارزات ایدیولوزیکی، آنها را به ناکجاآباد منتهی می سازد، قدرت را خمینی بطور کامل در اختیار خود گرفت و جملگی اعضا و هواداران آنها را یا بدار آویخت یا به سیاهچالهای قرون وسطی ای و یا آواره خارج از کشور نمود. اکنون نیز پس سی وسه سال حاکمیت سیاه اندیش و ضد انسانی جمهوری اسلامی کنشگران و نیروهای سیاسی توان آنرا ندارند که در یک اپوزیسون سکولار دمکرات گرد هم بیایند و از یک تریبون آزاد برای نابودی ساختار رژیم سخن بگویند. متاسفانه اختلاف سیاسی و ایدیولوژیکی همانند گذشته هنوز اساس و بنیاد مباره آنها را تشکیل می دهد و مانع بزرگی برای ایجاد یک اتحاد سراسری گردیده است. بدیهی ست که با ساختار سیاسی و ناهمگون این اپوریسیون ، نمی توان رژیم سیاه اندیش جمهوری اسلامی را سرنگون ساخت. آرمین آرمان