تفاوتی هست میان «اپیگرم» با «فاکت» که اگر ندانیم، به دام ایرادگیریِ عینی درمی افتیم. بدین ترتیب، از آنچه که در کامنت دوست قبلی مطرح شد، تنها یک مورد می تواند اشتباه «منطقی» باشد که پاسخ منطقی هم دارد؛ و آن این است که در اسپانیا پادشاه هرگز مخلوع نشد، و در زمانی که آلفونسوی هشتم در دهه سی به تبعید رفت، فرانکو، بدون تغییر بنیادی در قانون اساسی، با عنوان نایب السلطنه حکومت می کرد – کاری در مایه های فعالیت رضاخان سردار سپه و نخست وزیر در دوره احمدشاه، و در سال 1975 هم خوان کارلوسِ اول را شخص اول مملکت معرفی کرد. بنابراین، در اسپانیا خط سلطنت هیچگاه قطع نشد، حال اینکه در ایران کاملا قطع شد.
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
