از ابتدای حاکمیت جمهوری اسلامی حق مردم در انتخاب نمایندگان واقعی پایمال گشته و مردم نتوانسته اند نمایندگان واقعی خود را انتخاب کنند. جمهوری اسلامی همواره از انتخابات بعنوان محمل سیاسی استفاده کرده که مشارکت مردم در امور سیاسی ایران را به جامعه بین المللی نمایش دهد تا بتواند مشروعیت خودرا تثبیت کند. در طی سالهای اخیر، تمامیت خواهی جمهوری اسلامی بدانجا کشیده شده که بسیاری از تشکل های سیاسی اصلاح طلب که به نحوی ولایت فقیه را زیر سوال برده ویا نپذیرفته اند نه تنها رد صلاحیت شده واجازه شرکت در انتخابات را نگرفته اند بلکه عموما غیر قانونی و سرکوب شده و به حوزه مخالفین جمهوری اسلامی رانده شده اند .
تجربه ۸ ساله دوارن خاتمی و انتخابات تقلبی ۸۸ به روشنی اصلاح ناپذیری نظام جمهوری اسلامی را از طریق پارلمانی نشان داده است. اصلاح طلبان با داشتن دولت و مجلسِ ششم در مقابل نظام اسلامی به بًن بست بر خوردند و عملا به عقب رانده شده اند. رهبر با استفاده از “حکم حکومتی” همواره به دامنه تمامیت خواهی خود افزوده و بسیاری ار اصلاح طلبان را به ناامیدی رسانده ، و این جناح عملا از نظام حذف شده است. در انتخابات سال ۸۸ تقلب انچنان آشکار انجام گرفت که موجبات جنبش دموکراسی خواهانه مردمان ایران را فراهم کرد. نظام در مقابل خواست صلح آمیز “رای من کو” دست به سرکوب زد و هیچ امتیازی به جنبش دمکراسی خواهی سبز نداد و خواست محوری جنبش سبز از “رای من کو” به خواسته های رادیکال تر از جمله “خامنه‌ای باید برود” تبدیل شد.
اکنون زمان انتخابات مجلس شورای اسلامی است . زمانی که شکاف میان مردم و نظام،بحران درون حاکمیت،بحران اقتصادی،فساد مالی وانزوای بین المللی به بالا ترین میزان در طول عمر ۳۲ ساله حکومت اسلامی رسیده است ، برگزاری انتخابات نمایشی- فرمایشی امسال می تواند سبب ساز همبستگی گسترده مردمان ایران از هر دسته و گروه سیاسی و مدنی گردد.
برای انتخابات مجلس نهم صف آرائی هایی تاکنون ایجاد گردیده که می تواند گسترتر گردد. در این صف آرایی ها نه تنها اپوزیسیون خارج کشور که زندانیان سیاسی از درون زندانها واحزاب و شخصیتهای اصلاح طلب رانده شده از رژیم و یکایک افراد جامعه بر تحریم انتخابات تاکید ورزیده و جنبشی برای تحریم انتخابات در حال شکل گیری است.
اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی انتخابات نمایشی ۱۲ اسفند را تحریم مینماید وامید ان دارد که که اتفاق نظر وسیع نیروهای اجتماعی ، زمینه ساز همبستگی ملی در برابر نظام جمهوری اسلامی گردد.
مااعتقاد به تحریم فعال داریم و اقدامات زیر را برای تحریم فعال انتخابات پیشنهاد می نماییم :
به نظر ما بهترین شرایط برای برآمد جنبش اجتماعی تحریم در حال تکوین است. فرصت مناسبی دیگری برای شبکه های اجتماعی نافرمانی مدنی فراهم شده که ابتکار عمل تحریم انتخابات فرمایشی مجلس را در دست گرفته و قدرت جنبش اعتراضی و دمکراسی خواهی و اراده مردم ایران برای گذار از نظام تبعیض الود و غیر دمکراتیک جمهوری اسلامی به یک نظام دمکراتیک را به نمایش بگذارند.
ما از مردم ایران میخواهیم که با عدم شرکت در انتخابات ، نه به سیاست خارجی ماجراجویانه و تنش زای جمهوری اسلامی و علی خامنه ای، نه به فساد ناشی از دیکتاتوری دینی، نه به بیکاری و تورم ناشی از ناکارأ یی نظام دینی،نه به نقض روزمره و فاحش حقوق بشر، نه به سرکوب و اختناق فزاینده، نه به تبعیض جنسیتی، دینی و قومی نهادینه در قانون اساسی جمهوری اسلامی بگویند.
ما به نیروهای ازادیخواه برون مرز پیشنهاد همکاری در فشار همه جانبه بر روی درخواست “همه پرسی در زمینه تغییرقانون اساسی با نظارت سازمان ملل متحد ” بمنظور ایجاد فضای مناسب برای انتخابات آزاد مجلس مؤسسان و مخالفت با جنگ طلبان از راه جانشین کردن گزینه “جنگ ” با ” همه پرسی تغییر قانون اساسی با نظارت سازمان ملل ” را میدهیم.
۳۰ دیماه ۱۳۹۰
هیات اجرایی اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران
