جهانگیر گلزار
زمان کوششهای ایرانیان معتقد به اصول استقلال و آزادی و رشدبر پایه عدالت اجتماعی در چهارچوب همگرایی فرا رسیده است . زمان بدیلی مردم سالار که ایرانیان را پشتیبان آزادی بگردد فرا رسیده است .بدیلی که بیرون از نظام وقدرتهای خارجی و درون ایران عمل می کند . بدیل مردم سالار با پشتوانه مردم ایران مدافع آنهاست .
سه دهه سلطه نظام ولایت فقیه استبداد دینی ای را در ایران حاکم نموده است که جز فساد و تباهی چیزی از خود باقی نگذاشته است .
در حال حاضر جامعه ایران جزو جوانترین جوامع می باشد . بر اساس آمار منتشر شده ۴۵ میلیون ایرانی زیر ۳۰ سال می باشند و جمعیت ۱۱ تا ۱۴ سال ۵/۵ میلیون نفر را شامل می شوند که در آینده نزدیک به جمعیت جویای اشتغال پیوند خواهند خورد . این جمعیت جوان نیاز به آینده ای روشن دارد . آینده ای که در آن خود را آنچنان آزاد ببیند که تمامی استعدادهای خود را آزاد کرده و در ساخت جامعه آینده خود کوشش به تمام نماید . تحول جامعه ایرانی در مشارکت تمام آحاد جامعه مخصوصا جامعه جوان آن ممکن می گردد .
وابستگی اقتصاد ایران به نفت و بی نیاز بودن دولت از مردم در زمینه در آمد نفت، ایران را دچار بیماری استبدادزدگی کرده است .
استبداد حاکم تمامی زمینه های فعال شدن یک اقتصاد مردمی رااز بین برده واقتصاد ایران را ناکار آمد کرده است . واردات ۶۴ میلیادی سال ۸۹ از یک طرف و قاچاق کالا به داخل کشور به ارزش ۲۰ میلیارد در سال گذشته از طرف دیگر باعث شده است که اقتصاد تولید محور درایران محلی از اعراب نداشته باشد . وابستگی به تک محصول نفت تنها عامل نگاهداری این نظام گردیده است . استبداد حاکم از نظر اقتصادی هیچگونه وابستگی به مردم از نظر مالی ندارد . بلکه این مردم هستند که روزانه به دولت مستبد حاکم بیشتر وابسته اقتصادی گردیده اند .
حاصل استبداد حاکم که با دروغ و تزویر و ریا سعی می کند به خود چهره مذهبی بپوشاند باعث شده است که در سه دهه ایران مقامهای اول عقب افتادگی و فساد و اعتیاد را در سطح جهان کسب کند . فراموش نباید کرد که استبداد در هر کشوری زمینه ساز فقر و فحشا و اعتیاد و عدم اعتماد و بی آیندگی می گردد .
نظام مافیایی ولی فقیه هر روز ایران را در گردابی جدید ازخشونت و قهر قرار می دهند . در زمینه سیاست خارجی سالیان دراز است که ایران نقش مدافع خشونت و خشونت پروری را به خود داده است . این سیاست باعث به انزوا کشیده شدن ایران در ورطه های مختلف گردیده است . حاصل این سیاست انزوای سیاسی- اقتصادی ایران گردیده است . سیاست تحریم اقتصادی ایران که از سوی قدرتهای جهانی تعقیب میشود تنها حاصلش فشار به اقشار فقیر جامعه خواهد بود و در زمینه تولید نیز تاثیرات مخرب و آشکار بر بخش تولید کارگاههای کوچک و بزرگ نهاده است .
روزانه از بسته شدن کارخانجات و کارگاهها خبرهای مختلفی نشر می یابد . روزانه قیمت دلار بالا می رود و ریال بی ارزشتر می شود . روزانه قیمتها بالاتر می روند و روزانه مردم کشورمان قدرت خرید خود را از دست می دهند و روزانه به تعداد انسانهای فقیر جامعه ما افزوده می گردد .
مافیاهای حاکم بر ایران بر این تصورند که فشار بر مردم را باید بیشتر کرد . شواهد نشان می دهد که نیروهای سرکوب جدید در کشور بکار گرفته می شوند . روش و سیاست استبداد زده نظام حاکم بر ایران از روز اول روش تقسیم بر دو و حذف یکی بوده است . امروز خودی ترین خودیها را حذف می کنند . البته نباید تصور کرد که این روش باعث می شود که استبداد از بین برود . استبداد را مردم می توانند با همبستگی وحضور مستمر و مستدام در صحنه تصمیم گیری در باره سرنوشت خود از میان بردارند .
از طرف دیگر استبداد سرمایه داری در ظاهر تحت نام دفاع از حقوق و مبارزه با تروریسم و در باطن جهت به تاراج بردن سرمایه های کشورهای دست نشانده خود دست بکارند . تجربه افغانستان و عراق و لیبی درس بزرگی به ما می دهد . در تمامی این کشورها و حتی در کشورهایی همچون تونس و مصر که مردم برای تحقق عدالت به خیابانها آمدند ، آمریکا و متحدان اروپاییش سعی در آلترناتیو سازی دارند . این آلترناتیو سازی را در کشورهای افغانستان و عراق توانسته اند اجرا کنند . از آنجا که این روش برای آمریکا و متحدان اروپاییش موفقیت در جهت تجاوز به منابع این کشورها را بهمراه داشته است ، آنها سعی بر آن داشته و دارند که برای ایران نیز آلترناتیوی بسازند و به ما مردم ایران حقنه کنند .
۳۰ سال تجربه استبداد دینی حاکم بر ایران و قبل از آن استبداد سلطنتی به ما هشدار می دهد که آزادی و رشد ایران و ایرانی در گرو حکومتی است مردم سالار . حکومتی که همگان سالار باشند و همگان از حق انتخاب خود به خوبی و درستی برخوردار بگردند . حاکمیت ملی زمانی ممکن میگردد که مردم بتوانند آزاد باشند و از حقوق خود برخوردار بگردند . و از طرف دیگر استقلال داشته باشند که از آزادی خود آنگونه که رشد آنها را ممکن می گرداند برخورداربشوند . بنا بر این حاکمیت ملت زمانی برقرار می شود که اصول استقلال و آزادی و رشد بر پایه عدلالت اجتماعی برقرار گردد . در حقیقت نمی توان به آزادی رسید و استقلال نداشت و نیز نمیتوان ایندو را نداشت و ادعای رشد داشت . چنانچه استقلال چه در سطح شهروندان و چه در سطح ملی خدشه دار شود ، آزادیها و بالتبع رشد و توسعه نیز از بین خواهند رفت و شهروندان به ابزار ادامه بقای استبداد بدل خواهند شد . چنانچه امروز نیز شاهد همین رویه می باشیم .
گول آمریکا و متحدانشان را نباید خورد . آنها به نام آزاد کردن ایرانیان از استبداد فقیه ، سعی بر آن دارند که هست و نیست ما ملت را به تاراج ببرند .
جای دارد جهت ساخت زیر بنای حکومتی ملی که مدافع حقوق همگان باشد ، معتقدان و وفاداران به این نظر با هم اتحادی را بوجود بیاورند. این اتحاد و کوشش امکان مداخله خارجی را از یک طرف بی اثر می کند و از طرف دیگر امکان تحول ایران به سوی مردم سالاری را هموار خواهد نمود .
ساخت ایرانی مستقل و کمال جوی و آزاد و حقوق مند در گرو انسانهایی است که در نظر و عمل بدیل استبداد حاکم باشند . جبهه این امکان را ممکن خواهد نمود. جبهه ای که هدفش ارائه طرح و نظر برای ساخت ایران و رها کردن مردم از استبداد و زمینه ساز رشد و حقوق مند کردم مردم باشد.
وظیفه خطیری که جبهه مردم سالاری به عهده دارد مبارزه با استبداد حاکم بر ایران و دفاع از استقلال کشور در مقابل تعرض بیگانگان خواهد بود . این جبهه مدافع حق همگان است و روش و منشش در جهت تحقق برخورداری ایرانیان از حقوق خود که همانا آزادیها است، می باشد .
زمان کوششهای ایرانیان معتقد به اصول استقلال و آزادی و رشدبر پایه عدالت اجتماعی در چهارچوب همگرایی فرا رسیده است . زمان بدیلی مردم سالار که ایرانیان را پشتیبان آزادی بگردد فرا رسیده است .بدیلی که بیرون از نظام وقدرتهای خارجی و درون ایران عمل می کند . بدیل مردم سالار با پشتوانه مردم ایران مدافع آنهاست .
جبهه تنها جایی است که ایرانیان معتقد به اصول استقلال و آزادی می توانند توانهای خود را کنار یکدیگر قرار دهند و ایران و ایرانی را از سرطان استبداد نجات دهند .
