روز ۲۸ سپتامبر، همسر خانم محمدی، آقای تقی رحمانی گفت که در جلسهی دادگاه که در روز ۱۹ سپتامبر (۲۹ شهریور) برگزار شده بود، دادگاه درخواست وکلای برای تسلیم مدارک جدید پذیرفت، اما پیش از دریافت مدارک با شتاب حکم تازه را صادر کرد.
خانم نرگس محمدی، روز ۱۸ مه ۲۰۱۶ (۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۵)، حکم تازهی ۱۶ سال زندان را از شعبهی ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی دریافت کرد [1]: پنج سال بهخاطر «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور»، یک سال بهخاطر «تبلیغ علیه نظام» و ۱۰ سال بهخاطر «تشکیل و اداره گروهک غیرقانونی لگام.» [2]
خانم محمدی هم در زندان و هم خارج از زندان، با آزار قضایی مداوم مربوط به فعالیت حقوق بشری خود روبرو بوده است، از جمله اینکه در چند سال اخیر، بارها احضار، بازجویی و محاکمه شده است
او در تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۱ محکومیت خودسرانهی شش سال زندان را آغاز کرد، اما در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۳۹۱ به علل پزشکی ـ فلج عضلانی و بیماری ریوی ـ با وثیقه آزاد شد. او دوباره روز ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۴ خودسرانه دستگیر شد و مسؤولان ادعا کردند که او را برای گذراندن باقی مانده حکم شش سال زندان دستگیر کرده اند، با وجود اینکه هنوز دچار همان بیماریها بود. [3]
خانم محمدی در پی دیدار با نمایندهی عالی وقتِ اتحادیهی اروپا خانم کاترین اشتون طی سفر خانم اشتون به تهران در اسفند ۱۳۹۲، بهشدت مورد آزار و تعقیب قرار گرفت و این دیدار منجر به اتهام «تبلیغ علیه نظام» علیه او در پروندهی جاری شد.
خانم محمدی در مهر ۱۳۹۴ پس از حملههای عصبی به بیمارستان منتقل شد و علاوه بر مراقبت ۲۴ ساعته نگهبانان دست و پای او را به تخت بستند. بستن او به تخت و مراقبت در تاسیسات پزشکی مجازات غیرانسانی و تحقیرکنندهای برای فعالیتهای حقوق بشری اوست. [4]
برنامهی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر یک بار دیگر با تأکید از دولتمردان ایران میخواهد سلامت جسمانی و روانی خانم محمدی را در هر شرایطی تضمین و او را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند، زیرا حبس او خودسرانه و فقط به قصد تنبیه او بهخاطر فعالیتهای حقوق بشری اوست.
علاوه بر این، برنامهی نظارت با تأکید از گروه تحقیق سازمان ملل دربارهی حبسهای خودسرانه، که شکایت رسمی در مورد خانم محمدی دریافت کرده، میخواهد فوری در این زمینه نظر خود را اعلام کند و درخواست خود از اتحادیهی اروپا و دولت فرانسه برای اقدام بهخاطر خانم محمدی تکرار میکند.
برنامهی نظارت بر حمایت از مدافعان حق وق بشر در سال ۱۹۹۷ به صورت برنامهی مشترک فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه ایجاد شد. هدف این برنامه مداخله در موارد سرکوب مدافعان حقوق بشر، جلوگیری از این سرکوب و چاره جویی در باره آن است. سازمان جهانی مبارزه با شکنجه و فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر هر دو از اعضای ProtectDefenders.eu هستند که راهکار مدافعان حقوق بشر در اتحادیهی اروپاست و جامعهی مدنی بینالمللی آن را برپا کرده است.
یک پاسخ
اسلام یکی از پلید ترین ایدئولوژی خای فاشیستی ست که تمامی انواع فاشیسم را در خود دارد. اما آنچه که این ایدئولوژی و مکتب را نسبت به تمامی ایدئولوژی های فاشیستی و ایدئولوژیکی تمامیت خواه و توتارلیتر سرآمد می کند نگاه ماورایی اسلام است به مقوله ی قتل و تجاوز و زندان و آزار و ازیت و شکنجه. امروز جالب است که زنان ایران در خط مقدم جبهه بر علیه این فاشیسم مدرن مباره می کنند. از صدر اسلام تا کنون اگر نگاه کنیم تمامی سرکوبهای اسلام بر تحقیر زن بوده است. حتا اگر مردان هم تحقیر شده باشند برای تحقیر زن بوده است. شما نگاه کنید نه شرقی نه غربی ابتدای انقلاب تبریل شده است به هم شرقی و هم غربی تا جایی که در چندین شهر که من بوده ام مرد امام خامنه ای را « نشونده پوتین » یعنی روسپی تحت حمایت پوتین می دانند. از طرف دیگر هم برجام را آقا خودش تمام ازش حمایت کرد و بعد که مردم آقا رو خورنده سانودویچ نجاست و جام ادرار معرفیش کردند آقا پا پس کشید و گفت ما با همه برجام موافق نبودیم. اینهم البته از مخنثیش بوده و هست. حلاصه منظورم این است که امام خامنه ای و هر آخوند قوادی حاضر است از همه چیز کوتاه بیاید مگر تحقیر زن. آنهم البته از بچه بازی و زنبتارگی پیامبر می آید که البته بحث دراز میشود و من از یک اداره دولتی در تهران نظر می دهم. من در برابر خانم نرگس محمدی سر تعظیم فرود می آورم و از مردم می خواهم که هر طور شده در برابر این همهخ ظلم اقدامی گسترده انجام دهند. مرگ بر اسلام. قربان شما