* دعوت از آقایان موسوی و کروبی برای شرکت در راهپیمایی ۲۲ خرداد
صدور مجوز را ملت ایران می دهند نه وزارت کشور دولت نا مشروع کودتا. حال که ما برای برگزاری راهپیمایی آماده هستیم و به هیچ عنوان حاضر به لغو آن نیستم و از آنجا که بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی راهپیمایی آزاد است. ما از آقایان موسوی و کروبی برای شرکت در راهپیمایی ۲۲ خرداد دعوت می کنیم. شرکت کردن شما باعث خوشحالی ما می شود ولی عدم شرکت شما باعث لغو آن نمی شود.
ساعت ۴ میدان انقلاب تا آزادی
*۲۲ خرداد نیایم بیرون این دیکتاتوری را ٣۰ سال دیگر تضمین می کنیم
* جناب خامنه ای ! بادکنک رژیم مستبد ترکیده ، مجوزهم می دادی مشروعیت نداشت!
۲۲ خرداد به سوی آزادی! هیچ چیزی تغییر نکرده است! رژیم مستبد هرگز با هیاهوی بی حاصل و تهدید نخواهد توانست ترس و وحشت خود را مخفی کند. جناب خامنه ای! بادکنک رژیم تبهکارت ترکید و تمام شد! ملت ایران گفتن « نه » به استبداد را آموخته و در مسیری بدون بازگشت قرار گرفته است! حضور میلیونی سبز ها در ۲۲ و ۲۵ خرداد و …. سال گذشته فقط با “مجوز خردجمعی ” آزاد زنان و آزاد مردانی صادر شد که در پی باز پس گیری سرنوشت و سرزمین خویش از فرقه تبهکاران متجاوز بودند و باز هم این کار را خواهند کرد. پس خود را خسته نکن! در ۲۲ خرداد آینده نیز ملت سبز اندیش ما ، عدم مشروعیت رژیم فاسدی را فریاد می زند که به دست زمام داران بی خرد و مستبدی چون تو زیر فشارهای اجتماعی ، اقتصادی و سیاست خارجی در حال فروپاشی است. دوراندیشی و تلاش رهبران سبز برای حفظ جان و مال ملت ایران در برابر مزدوران درگاهت البته قابل درک است ، اما این عزیزان همواره خود را همراه و پیرو ملت دانسته و بر تصمیم های آنان صحه گذارده اند.بدان که اگر مجوزی هم صادر می کردی همچون تو و کودتای تو نامشروع بود. مطمئن باش ما همه با هم در سالگرد کودتای سیاهت ، ایران زمین را سبز می کنیم و تا آخر ایستاده ایم .
* مجوز کاغذ پاره است. گامهای میلیونی ما واقعی ترین مجوز است.
* اعتراض دکان بقالی نیست که نیاز به جواز کسب داشته باشد. همانگونه کهدیکتاتورها به خود حق میدهند مجوز بدهند یا ندهند ما مردم میلیونی نیز محق تریم که تعیین کنیم کجا کی و برای چه بیرون بریزیم فریاد بکشیم و اعتراض کنیم. مجوز راهپیمایی ۲۲ خرداد تنها دست ما مردم است. چرا که حق ماست. با مجوز بی مجوز عاشورای سهمگین تری در روز شنبه در انتطار رژیم است. با مجوز بی مجوز شنبه زلزله به پا میکنیم. کشته ندادیم که پشت درب وزارت کشور در انتطار جواز بنشینیم. کشته ندادیم که از سکوت کوه بغض در گلوهای مان تلنبار کنیم. کشته دادیم که آزاد شویم و مینگیم و میمیریم تا آزاد شویم.
* آقای خامنه ای ! ما ۲۲ خرداد می آییم شمایید که باید بروید
آقای خامنه ای!
آقای خامنه ای! ملت ایران دیگر فریبتان را نخواهد خورد شما و مزدورانتان ۲۲بهمن را بنام پلیدتان ثبت کردید و حضورمان را بنام خود ربودید اما بدانید که ملت سبز ایران دیگر نیرنگ شما و سگان دست آموزتان را نخواهد خورد.
رهبران و بانیان این جنبش مردمی موسوی و کروبی از ۲هفته پیش مسیر راهپیمایی را مشخص و اعلام به راهپیمایی کردند و این پیش دستی بدلیل آگاهی از نیرنگ و فریب شمای ریاکار بود.
نمی دانیم موسوی و کروبی را دستگیر کرده اید و یا تحت فشارشان گذاشته اید ولی آنچه میدانیم اینکه به مجوز دفاع از شرافت ایرانیان و به نام پاک آزادی وایران خواهیم آمد تا شما و دشمنان ناچیز ایران شرافت ایرانی و ایرانی بودن را به نظاره بنشینید و بر ناچیزی خود حسرت خورده و اشک تمساح بریزید.
از هم اکنون خود را برای گریستن به حقارت خویش آماده سازید…
پاینده ایران و ملت ایران
* شنبه می آییم. با غرورو شکوه هر چه تمامتر. میلیونی، برای فتح تهران می آییم
* بیست دوم خرداد همه می اییم ســبـز تر از همیشه
لطفا اینقدر تحلیل های بی مورد نکنید اینجوری مورد سردر گم میکنید الان فقط اتحاد مهندس موسوی هم در بیانیه گفتند اونجوری که پیش بینی شده برگزار نخواهد شد یعنی اونجور که ما می خواستیم (با مجوز) برگزار نمیشه راه برگزیده ملّت بزرگ ایران مسدود شدنی نیست و مردم خلاقانه نقش آفرینی خود را در این مسیر متجلّی خواهید ساخت.
* بیانیه ای برای دعوتی دوباره
در بند آخر این بیانیه خیلی واضح اشاره شده اگر مردم روز شنبه به راهپیمایی بیایند، میرحسین موسوی و مهدی کروبی هم در کنار آنها به راهپیمایی می آیند.
* ما گر ز سر بریده می‌ترسیدیم، در محفل عاشقان نمی‌رقصیدیم../ بیاد بیاوریم نداها و سهراب‌ها منتظر تصمیم هیچ شخص یا مجوزی نبودند تا جانشان برای این خاک فدا کنند. ۲۲خرداد نیز همچون عاشورا با حضوری کوبنده، راه آزادی را ادامه خواهیم داد.
* بیست و دوم خرداد،با مجوز شرفمان و برای وطنمان ایران می آییم
رفیق سبزم،امروز در حساس ترین شرایط تاریخ وطن قرار داریم،یک سال است که شبانه روز میجنگیم،برای حقمان،برای رای مان،برای شرفمان،برای خون ندا و سهرابمان وبرای ایرانمان، همه ما با هر نگرش و اعتقاد و منشی،یک تصمیم بزرگ گرفتیم و دست یاری و اتحاد به هم دادیم و سبز پوشیدیم تا ایرانمان رو دوباره پر غرور و سبز نظاره کنیم،هم وطن،مدت ها برای سالگرد ۲۲ خرداد، روزسبزی و یکرنگی مردمان سرزمین مادری ،تصمیم ساختیم و هم قسم شده ،عزم ها را جزم کردیم،تا دوباره فریاد زنیم که ما مردمانیم،که ما زنده و پایداریم ،که ماییم که ایرانیم. امروز که حرامیان با دسیسیه های گوناگون و به بهانه های واحی نظر به شکست اتحاد سبزمان که با خون صد ها شهید و اشک چشم مادارن هزاران اسیر به دست آمده ،بسته اند،بیش از هر زمان دیگر،محکومیم به ایستادگی،به یکی شدن و پایداری و سبز بودن و سربازی برای خاک آریایی،همرز سبزم،شنبه ۲۲ خرداد،هزاران هموطن ،به امید یاری و حمایت من تو ،خیابان های شهر را سبز میکنند،روا نیست یاران دبستانی را که تا امروز دوشادوش ما جنگیدند وایستادندو خون دادند،تنها و بی کس رها کنیم،شنبه ما با مجوز اراده هامان،با مجوز قلب های سبزمان خواهیم آمد . ما نه برای هیچ کس،که برای وطن می آییم.
* جایی برای تردید نیست،حق تردید هم نداریم
* ایکاش روی ایده‍ی سوت زدن (سوت فوتبالی) کار میکردیم. فکرش را بکنید علاوه بر تظاهرات در این روز تهران یکبارچه سوت بزنه! چی میشه…ضمنا باید توجه کنیم که با توجه به جو امنیتی لفظ «تظاهرات» بسیار سنگینه! اگر در اطلاع رسانی ها بگیم که همه از خانه ها بیاییند بیرون و در خیابانها قدم بزنند، مطمئنا همدیگر را پیدا خواهند کرد و در نهایت به هم خواهند پیوست. اینجوری با تغییر تاکتیک از لحاظ روانی میشه افراد بیشتری را برای حضور قانع کرد.
* تا ۲۲ خرداد فقط یک روز مانده. یک نکته. بسیار بسیار مهم/ با سکوت و متحد
من یکی از میلیونها رهبر جنبش سبز مجوز ۲۲ خرداد راصادر کردم (اتحاد وبلاگی)/ بیاید با طرح اتحاد وبلاگی رهبری خود را ثابت کنیم. طرح دادن مجوز وبلاگی.۲۲ خرداد میلیون ها رهبر جنبش خواهند آمد. هر ایرانی یک رهبر.
* من نیز به عنوان یکی مردم سبز که می توانم نقشی در این جنبش داشته باشم مجوز راهپیمایی نیاز ندارم و خواهم آمد.
* آقای موسوی مسیر من انقلاب است و مقصدم آزادی.کاش تو هم بیایی!
آقای مهندس موسوی عزیز! با تمام احترامی که برای شما قایلم، باید بگویم که اینبار من همراه شما نخواهم بود. شما اگر می خواهی در خانه بنشین و مسابقات جام جهانی را ببین. اما من به ندا بدهکارم. مسیر من انقلاب است و مقصدم آزادیست. چند قدم بیشتر راه نیست. کاش تو هم همراه شوی.
فراموش نکن که ما بیشماریم.
* ۲۵خرداد پارسال هم ما مردم پیشرو بودیم و موسوی و کروبی در پی ما.
بیانیه مشترک موسوی و کروبی که امروز ۲۰ خرداد منتشر شد، به علت عدم صدور مجوز از وزارت کشور، خبر از لغو تظاهرات شنبه (۲۲ خرداد) داد. اگر همه یاران جنبش سبز به یاد داشته باشند پارسال در روز ۲۵ خرداد نیز همه احزابی که درخواست مجوز کرده بودند، خبر از لغو راهپیمایی دادند، اما مردم بیدار ایران آرام ننشستند و حماسه ای بزرگ آفریدند.
آنگونه که مهندس موسوی طی یک سال گذشته گفته اند، ایشان همیشه خود را در پی مردم می دانسته اند. اکنون زمان آن رسیده است که روز شنبه، با حضور سبز خود نشان دهیم که جنبش سبز ایران همچنان در رگهای جامعه استبداد زده مان، جاریست و نخواهیم گذاشت دیکتاتور و دیکتاتور پرستان فکر کنند که در سرکوبمان موفق شده اند. آری، کشته نداده ایم که سازش کنیم…
وعده ما در تهران ، شنبه ساعت ۴ بعد از ظهر، امام حسین تا آزادی
* بیانیه یِ میرحسین و کروبی در آستانه یِ سالگرد ۲۲خرداد, برد-برد
شاید اولین سوالی که با خواندن بیانیه یِ میرحسینِ عزیز و کروبی به ذهنِ هر کسی خطور کند، این باشد که: چرا مراسم را لغو کردند؟
به اعتقاد من این هوشمندانه ترین کاری بود که این دو عزیز می توانستند انجام دهند. اما چرا؟. هدفِ رهبران از این تصمیم چیست.
به اعتقاد من و با شناختی که در این یک سال از میرحسین داریم، احتمال سازش شدیداً بعید به نظر می رسد. میرحسین اگر می خواست سازش کند، همان روزهای اول این کار را می کرد. بنابراین این تصمیم تاکتیکی است که این عزیزان برای مقابله با ترفندِ کودتاچیان در نظر گرفته اند.
این بیانیه و تصمیم، چند مزیت دارد:
۱| اگر روز شنبه تظاهراتِ سنگینی شکل نگرفت و مردم این ریسک را نکردند که در تظاهرات شرکت کنند، با این تصمیم ۲ بهانه از کودتاچیان گرفته می شود:
الف) حکومت نمی تواند از این شرایط برای جنگ رسانه ای استفاده کند، بر عکس شرایط نشان دهنده یِ پیروزی سبز هاست. استدلال مردم در مقابل حکومت این خواهد بود که ما به حرفِ رهبرانمان گوش دادیم و نیامدیم. این نشان دهنده یِ این خواهد بود که مردم به خوبی شرایط را دنبال می کنند.
ب) اگر این دو عزیز بیانیه می دادند که مردم در تظاهرات شرکت کنند و شنبه جمعیت قابل توجهی جمع نمی شد، آنگاه کودتاگران اینطور القا می کردند که شرایط برای دستگیری رهبران سبز فراهم است و با آماده کردن جو جامعه با مانور وسیع و شدید رسانه ای، به خواسته یِ خودشان می رسیدند. اما در حال حاضر، شرکت نکردن مردم نمی تواند این برگِ برنده یِ روانی را به آنها بدهد که بخواهند چنین جوی برای دستگیری رهبران بوجود آورند.
۲| اگر روز شنبه، مردم همچون عاشورا، حضور گسترده ای داشتند، تمام شرایط باز هم به نفع جنبش سبز خواهد بود:
الف) فشار بروی رهبران سبز کم خواهد شد و جوی که حکومت ایجاد کرده که بگوید “ادعای تقلب فقط از سوی رهبران گفته شده و آنها می خواهند با این کار انقلاب مخملی کنند” شکسته خواهد شد. استدلال بدرستی اینگونه خواهد بود که رهبران به دنبال مردمند و نه مردم دنبال رهبران.
ب) با این شرایط، وضع برای کودتاچیان شدیداً بحرانی خواهد شد. از یکطرف بعد از یکسال، نه تنها بحران داخلی فروکش نکرده، بلکه بالغ تر هم شده و از ان طرف حکومت با دور تازه یِ تحریم ها روبروست.
ج) در این شرایط و با حضور مردم، تمام تبلیغات پوشالی حکومت برای ۹ دی و ۲۲ بهمن بر باد خواهد رفت و برای کودتاچیان “روز از نو، روزی از نو” خواهد شد.
بنابراین این بیانیه حرکت کاملاً حساب شده ای از طرف رهبرانِ سبز می باشد. از طرفی، شرایط برای فعالیت سربازانِ سبز به هیچ وجهی تغییر نکرده. تمام تلاش سربازانِ سبز باید این باشد که همچون گذشته آشنایان را دعوت به تظاهرات کند و جوِ ترس را بشکند. فقط با این بیانیه، باری از دوش فعالین سبز برداشته شده. چون با این شرایط، آنها می توانند با خیال راحت و بدون اینکه به نتیجه یِ کار فکر کنند، برای شنبه تبلیغ کنند.
دوستان بنابراین آرامش خود را حفظ کنیم، تلاشمان را مضاعف کنیم. قرار ما حضور در روز ۲۲ خرداد ٨۹ از امام حسین تا آزادی بود، حالا هم همان خواهد بود. ۲۲ می آییم و تمام تلاشمان را خواهیم کرد که دیگران هم بیایند. در نهایت پیروزی با ما خواهد بود.
* امید، رساترین اعتراض ماست
سبز می مانیم تا آزادی … تا ابد
* سران جنبش سبز تصمیم را به مردم واگذار کردند
وظیفه رهبران جنبش سبز این بود که با ارائه درخواست مجوز راهپیمائی به دولت کودتا، توجه مردم را به لزوم راهپیمائی در سالگرد کودتای انتخاباتی جلب نموده و تداوم اعتراض ملت ایران را به جهانیان نشان دهد. اینک نیز با توجه به تهدیدات شدید رهبری مبنی بر سرکوب وحشیانه تظاهرات مردمی، رهبران جنبش سبز وظیفه خود دیدند تا واقعیت را به مردم اعلام نموده و در بیانیه خود بگویند: «بدیهی است با سابقه سیاه یک سال گذشته در سرکوب معترضانی که تنها جرمشان طلب نمودن رأی خود به شیوه ی مسالمت آمیز بود و همچنین اخبار رسیده از سازماندهی مجدد افراطیون و سرکوبگران در جهت یورش به مردم بی دفاع و مظلوم …» تا بار دیگر تصمیم گیری را بر عهده خود مردم بگذارند.
حق و عدالت، آزادی و دموکراسی، گرفتنی است و هیچ ملتی بدون فداکاری و پرداخت هزینه به پیشرفت و سربلندی نمی رسد. هیچ استبداد و دیکتاتوری تا کنون به انتخاب خود و داوطلبانه کنار نرفته است. ملتی به آزادی و دموکراسی می رسد که آمادگی پرداخت هزینه را داشته باشد. تصمیم با خود مردم است.
حکومتی که براحتی رای مردم را می دزدد، جوانانشان را شکنجه و زندان می کند، در خیابانها کشتار براه می اندازد، چنین رژیمی غیر قابل اعتماد و خیانت پیشه است. حتی اگر کودتاچیان «مجوز راهپیمائی» هم می دادند باز هم به وعده خود وفا نمی کردند و این امکان وجود داشت که سرکوب و خشونت نشان دهند. گروههای فشار و «اصحاب دخمه» می توانستند اغتشاش و آتش سوزی و تخریب اموال عمومی راه بیاندازند و بطور کلی هر گونه شرارتی که بتوانند انجام دهند.
تهدیدات حکومت برای سرکوب راهپیمائی ۲۲ خرداد نیز بیش از هر زمان دیگری پوشالی بنظر می رسد و تلاش فراوانی دارند تا مردم را اساساً از آمدن به خیابانها باز دارند. الله اکبرهای شبانه مردم وحشت عجیبی در دل حکومت انداخته است و برآوردشان این است که مردم حضور انبوهی در خیابانها خواهند داشت.
حماسه جاودان ۲۵ خرداد ٨٨ نیز در شرایطی مشابه خلق گردید. با تقاضای راهپیمائی مخالفت شد و رهبران جنبش سبز از مردم خواستند که به خیابانها نیایند، اما این مردم بودند که رهبران جنبش را به جمع میلیونی خود دعوت کردند.
راهپیمائی شنبه ۲۲ خرداد، تدبیر و تصمیم مردم را می طلبد و حضور ملت همواره سرنوشت ساز بوده است.
* جمع مردمی ۲۲ خرداد برقرار است، فقط موسوی و کروبی مثل همیشه دوباره در جایگاه مدعو قرار دارند
به این قسمت پایانی بیانیه مشترک موسوی و کروبی لطفا توجه کنید، تنها اتفاقی که صورت گرفته مسئولیت را از روی دوش اصلاح طلبان و احزاب نه گانه برداشته تا آماج حملات نشوند، وگرنه همانطور که موسوی بارها تاکید کرده، علیرغم حضور مکرر خود موسوی و کروبی، هیچ تجمعی به دعوت اینها نبوده که اتفاقا خودشان مدعو مردم بودند. اینبار هم چنین است، مردم “خلاقانه” به “مسیر مسدود نشدنی” خود ادامه خواهند داد. پس به تبلیغ خود برای برگزاری یک تجمع تاریخی ادامه دهیم
*بیاینه موسوی و کروبی، جنبش سبز را در یک موقعیت برد برد قرار داد.
بیانیه موسوی و کروبی نکات بسیار مهمی را در خود پوشش می دهد. اگر چه راهیپمایی پیش بینی شده را منتفی اعلام نموده است، اما بر پیگیری خواسته های جنبش و بر هوشمندی مردم در یافتن راههای اعتراضی تاکید نموده است.
بیایید یک بار مرور کنیم:
۱- کلیه راهپیمایی های بعد از انتخابات از هوشمندی های مردم بوده است، اگر چه دعوت رهبران جنبش نیز در این تصمیم ها موثر بوده است. کروبی و موسوی در مصاحبه های قبلی بر برگزاری شکوهمند ۲۲ خرداد تاکید داشته اند. اکنون نیزاز معترضین نخواسته اند که راهپیمایی را برگزار نکنند، بلکه با یک اعلام صادقانه به مردم اعلام کرده اند که که راهپیمایی مجوز دار منتفی است و در صورت حضور هزینه ها بالا خواهد بود. موسوی و کروبی مردم را گوشت دم توپ نمی خواهند. مردم را برای مقاصدشان هر چند با نیات عالی قربانی نخواهند کرد. این مردم هستند که اکنون باید خود تصمیم بگیرند و فایده و زیان مربوطه را بسنجند.
۲- هم در این بیانیه و هم در گذشته، موسوی و کروبی به درستی بر حفظ جان و زندگی انسانها تاکید داشته اند و از افزایش هزینه ها استقبال نکرده اند. ما نیز باید بدانیم، که مبارزه دایمی است و زندگی در جریان است. می خواهیم از زندگی و از مبارزه لذت ببریم. ما نیز بر آن نیستیم که به استقبال بی فایده هزینه ها برویم.
لذا می توان به این جمع ندی رسید که:
روز ۲۲ خرداد، می بایست به هر طریق ممکن در خیابان حضور داشت. ترجیحا در همان مسیر قبلی (امام حسین تا آزادی) و در همان ساعت (۱۶ تا ۲۰). و حتی اگر شده با یک پیاده روی ساده هم این مسیر را پوشش دهیم. اگر امکان تجمع بوجود آمد و هسته های تظاهرات شکل گرفت، که چه بهتر. یادمان باشد برای لذت بردن از مبارزه به خیابانها آمده ایم.
در صورتی که در ساعت ۱۶ تا ۲۰ موفق به شکل دهی یک تظاهرات نگردیدیم، پیشنهاد می شود ساعت ۹:٣۰ شب به بعد در سراسر تهران و در شهرستانها ساعت ۲۰ به بعد خاموشی دهیم و چراغهای منزلمان را خاموش کنیم و شب را و شهر را با فریاد های الله اکبرمان می لرزانیم.
مشابه همین برنامه، راهپیمایی، خاموشی و الله اکبر را در روزهای ۲۵، ۲۷ و ٣۰ خرداد و سایر مناسبتهای سبز نظیر ۱٨ تیر و یک روز در ماه مثلا پنجشنبه اول هر ماه هم تکرار نماییم. اینگونه برنامه ریزی باعث فرسایش نیروهای طرف مقابل خواهد شد.
از این پس، می بایست تلاشمان را بر این بگذاریم که همدیگر را پیدا کنیم. نمادهای سبزمان را استفاده کنیم. سبز بودنمان را با یک علامت V به دوستانمان نشان دهیم. این تنها راه مبارزه با نظامی است که مشروعیت مردمی اش را از دست داده و ترس و هراس تنها سلاحش است. ما این ترس را خیلی آسان شکست خواهیم داد.
اگر چه لغو راهپیمایی ۲۲ خرداد، شیرینی یک تجمع باشکوه را از ما گرفت اما نکات ذیل قابل تامل است:
۱- ما می دانیم که بیشماریم. ۲۵ خرداد ٨٨ ثابت کردیم که بیشماریم و دیگر نیازی به اثبات دوباره آن نداریم. از این به بعد دیگر اگر حضور هم می یابیم نه برای اثبات بی شماریمان بلکه برای یادآوری حقارت کودتاچیان است. کودتاچیان نیز می دانند که ما بیشماریم. آرایش نظامی شان در تهران در روزهای اخیر دلیلی بر آن است که آنها نیز می دانند که ما بیشماریم.
۲- اگر ۲۲ خرداد مجوزی دیر هنگام صادر می شد، آن راهپیمایی تبدیل به آزمونی دوباره می شد برای جنبش سبز که هم می توانستیم از آن سربلند بیرون بیاییم و هم نه. هر دو حالت ممکن بود رخ دهد به خصوص آنکه به دلیل تاخیر در مجوز امکان هماهنگی برای یک راهپیمایی باشکوه سخت می شد. اما با وضعیت پیش آمده، جنبش سبز در یک موقعیت برد برد قرار گرفته است. اگر حضور یابیم به هر مقدار، خود یک پیروزی بزرگ است و اگر حضور مان مقدور نشد، باز هم پیروز بوده ایم از آن روی که اجازه حضور به ما داده نشد و لشکر کشی نظامی حاکمیت زحمت ما را کم و شکوهمان را تایید کرد! در واقع از هم اکنون ما پیروز ۲۲ خرداد هستیم. مهر تایید پیروزیمان را هم خود حاکمیت زده است. حاکمیتی که از سکوت ما هم می ترسد، از سایه های ما هم می ترسد.
پیروزیتان در ۲۲ خرداد از هم اکنون مبارک باد.
* دعوت مردم از موسوی و کروبی برای حضور سبز در راهپیما یی با شکوه ۲۲ خرداد
* من شب را تا صبح برای چشم‌های ندا گریه کردم، نیایم؟
نمی‌دانم به یک‌باره چه شد؟ شاید دیشب که من برای چشم‌های ندا گریه می‌کردم، شما را به اتاق تاریکی که بوی گوشت آدم می‌داد برده اند و همانجا جلوی چشمان شما یک “راسته تازه آدمی” از تن آدمی بر صلابه آویخته شده برایتان بریدند وگفتند “این است”! شاید هم به اتاق آپارات رفتید وآن مرد آبله‌رو از قفسه فیلم‌های ”برای روز مبادا” فیلمی از تحرکات اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌های خبیث برایتان گذاشت که مشغول براندازی در ۲۲ خرداد هستند و به شما گفت “اگر براندازی شویم تقصیر از شما است”!
ولی من شبی تا صبح برای ایران گریه کردم! برای چشم‌های ندا و برای آن مرد عادی که آن روز با مغز متلاشی شده در کف خیابان افتاده بود و آن مردی که بالای سرش بود، خودش هم نمی‌دانست چرا به یک‌باره دستهایش بالا رفت! اما من میدانم، جون او هم مرد عادی دیگری بود!
اینها برای تهییج و سرپیچی نیست! اینها غم ایران است که بر این صفحه های بی‌گناه و زجر کشیده جاری می‌شوند. من نگران فردای پس از پس‌فردا هستم! براستی که برایم عجیب است که چنین گفتید. مگر ما و شما “ندا و سهراب” ندیده‌ایم؟ کدام‌یک از این مردم می‌تواند ادعا کند که اگر الان زنده است از سر زرنگی و یا تدبیر خودش بوده است؟ همه ما را آن روزی که آن مرد عادی مرد، کشتند! این فقط حادثه است که یکی در بهشت زهرا است و یکی بیانیه می‌دهد!
خوب که چه؟ برویم زندگی کنیم بابا؟! کدام جان و مال؟ کدام امنیت؟ یاد آن شبی به‌خیر که موسوی در تلویزیون گفت “من آمدم چون برای مملکت احساس خطر می‌کنم”. شاید اگر ۲۲خرداد در خیابان نرویم منفعتی از دید شما دارد، ما هرچه فکر کردیم آن را نیافتیم. اما شما بدانید که اینجا مردمانی هستند که دلهره میهن دارند و برانداز هم نیستند! به هرحال این موضع از سوی شما که رهبر جنبش هستید با موضع مردم ناسازگار است!
اما این بیانیه شما هنوز جای ابهام دارد! آن راهپیمایی با مجوز دیگر نیست؟ یا اصلا نرویم؟ ازآنجایی که شما بیان کردید “برای حفظ امنیت و جان و مال مردم” به این معنی است که درکل حضور در خیابان را نهی کرده‌اید! اگر چنین است، نباید رفت چون به هر حال رهبر این جنبش شما هستید و هیچ چیز بد تر از دوگانگی نیست. با این‌حال، هنوز بسیارند کسانی که می‌گویند “من می‌روم”. میدانید چرا؟ چون تصور فردایی سیاه و سرشار از زندگی جبری به سبک “افغانستان در بند طالبان” و رجز خوانی‌های” آن مهمان ناخوانده” رنجشان می‌دهد.
* بیست و دو خرداد تظاهرات میکنیم زیرا، چیزی برای از دست دادن نداریم،بالاتر از سیاهی رنگی نیست
* مگه ۲۵ خرداد مجوز داشتیم؟ مگر ۲۷ و ۲۹ خرداد مجوز داشتیم؟ مگر ٣۰خرداد مجوز داشتیم؟
مگه ۱٨تیر مجوز داشتیم؟ مگه روز قدس مجوز داشتیم؟ مگه ۱٣آبان مجوز داشتیم؟ مگه ۱۶ آذر مجوز داشتیم؟ مگه روز عاشورا مجوز داشتیم؟ مگه ۲۲بهمن مجوز داشتیم؟ مگه روزهایی که مجوز نداشتیم و میلیونی به خیابان آمدیم و شما در بین مردم حضور پیدا کردید یادتان رفته؟ مگه خون هایی که خابان ها را سنگ فرش کرد یادتان رفته؟ مگه اشک های مادران را یادتان رفته؟
کمی خودمانی تر
یعنی میخواید بگید شما از فروردین ماه که برای ۲۲خرداد اعلام حضور کردید به صدور مجوز امید داشتید؟ اگر جواب شما آری است
من که باور نمیکنم.
شما خوب میدانستید این رژیم جنایتکار به ما مجوز نمیدهد.
حالا ۲روز مانده به ۲۲خرداد تظاهرات را لغو میکنید؟ آیا به نظر خودتان استراتژی درستی اعمال کردید؟
در مورد نحوه رهبری شما در آینده سخن میگویم اما،
بالاتراز سیاهی رنگی نیست. من ۲۲خرداد به خیابان میایم چون یک سال جنگیدم، ۱سال کتک خوردم،۱ سال هزینه دادیم، کشته دادیم.
ما دیگر چیزی برای از دست دادن نداریم.
* حالا که کروبی و موسوی را در شرایطی قرار دادند که لغو راهپیمایی را اعلام کنند،ما از آنها دعوت میکنیم که با ما همراه شوند
میدانم که میدانید این راهپیمایی جز کتک و درد و شکنجه و زندان وتجاوز و شهادت چیزی برای پیشکش کردن ندارد. اما با تمامی اینها همین اتحاد ملت بزرگ ایران لرزه بر دل حرامیان خواهد افکند. پس در میهمانی خون و شهادت و عشق به وطن دربند، با ما همراه شوید.
