بیناب (اسپکتر) نور سفید پس از تجزیه بوسیلهء یک منشور خود را به شکل بالا نشان می دهد. اگر بدقت به این اسپکتر بنگریم بینهایت رنگ را از یکدیگر تفکیک خواهیم کرد. از بنفش بنفش تا سرخ سرخ! این اسپکتر به روشنی نشان می دهد که نور سفید خود نتیجهء همراهی و امتزاج ارگانیک (هر یک در جای خود) بینهایت «رنگ» است.
حال اگر این اسپکتر را نمایش دقیق کمال «نور» در مقابل «تاریکی» بدانیم می بینیم که برای ایجاد نوری سپید و نفی همیشگی سیاهی، بواقع می بایستی «بینهایت» نورهای «رنگارنگ» را «همسو»، در کنار یکدیگر و هر یک در جای خود قرار دهیم.
از نظر من اسپکتر نور سپید بهترین نمونهء یک جامعهء سالم (پلورال) سیاسی است. جامعه ای که در آن هر انسان آزادیخواه و دموکرات به رنگ خویش، با هویت خویش و در جای خویش، در کنار دیگر رنگ ها قرار می گیرد و در یک رابطهء «طبیعی»، همسو با دیگر رنگ ها، امکان ایجاد نور سپید و نفی سیاهی را فراهم می آورد.اما آنها که به هنر در هم آمیزی رنگ ها و یا «علم النور» در فیزیک آشنائی دارند بخوبی می دانند که این اسپکتر هنگامی امکان تحقق وظیفهء خود؛ ایجاد نور سپید برای جایگزینی تاریکی؛ را خواهد داشت که هر نوری در جای خود قرار گیرد.
چه اگر نورهای مکمل، آبی و نارنجی، بنفش و زرد و یا سبز و سرخ، در امتزاج با یکدیگر قرار گیرند یکدیگر را خنثی می نمایند و بجای نور، تاریکی بوجود خواهد آمد. هم از این روست که در نفی وضع موجود و ایجاد یک اسپکتر سیاسی سالم در جامعهء ایران به عدم همزیستی برخی از «رنگ» ها با یکدیگر توجه نمائیم و در عمل مشترک نیروهای آزادیخواه و دموکرات جهت ایجاد نور سپید، نزدیکی ها و دوری های «رنگ» های مختلف را از یاد نبریم چه این فراموشی به نغض غرض منجر خواهد گردید و در صورت عدم رعایت این دوری ها و نزدیکی ها بجای ایجاد نور سپید تنها به نفی یکدیگر و ایجاد تاریکی یاری خواهیم رساند. موفق باشید.
درسی از تظاهرات عمومی اعتراضی امروز در میدان سن میشل در پاریس، جواد قاسم آبادی، یکم خرداد ماه هشتاد و نه
Javad.ghassemabadi@no-log.org
