واقعا معلوم نیست، چنین افرادی از کجا می آیند و چگونه این گونه عملیات را سازمان دهی می کنند (معمولا از ده پانزده نفر هم بیشتر نیستند). از روی شعارها می توانیم به بی مایگی آنها پی ببریم. شعارهای کلی و بی سرنوشت و فراخواستی مانند آزادی دو شخصیت از شخصیت های رژیم حاکم ایران و تصاویر قربانیان تظاهرات در ایران. مطمئنا چنان که جنبش سبز پیروز شود – که از دیدگاه من خیلی بعید به نظر می رسد – حتی اگر در این جریان (سبز) فراخواست معتبری مطرح شده باشد، طبقه بورژوازی معامله گر با همکاری آمریکا و غرب امپریالیستی، در نبود آلترناتیو نیرومندی که بتواند واقعا در جامعه ایرانی گامی به پیش بردارد و به عبارت دقیقتر امکانات برداشتن چنین گامی را فراهم سازد – یعنی تکیه دادن ایران به کار ایرانی – با جنبش سبز باید در انتظار مصیبتی عظیمتر از جمهوری اسلامی در ایران باشیم.
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
