دارا ایرانی
جامعه مجازی ما هنوز درموسوی گیر کرده است. هنوز واپس گرایی او را نادیده می‌گیرد و هنوز نمی‌خواهد باور کند که برای حرکت اجتماعی نیازی به رهبر ندارد. مگر تونسی‌ها و مصری‌ها رهبر داشتند که به جلو می‌روند؟ این قداست بیش از حد موسوی درفضای مجازی واقعا دردسر ساز شده است.
البته هرکس آزاد است که به هرکه دوست دارد روی بیاورد ولی این دوست داشتن موسوی و اینکه هرچه وی گفت خیلی عالی است و فله‌ای به لینک بیانیه او رای بدهیم دیگر خیلی نخ نما شده است.
جامعه واقعی دیگر این قهرمان سازی‌ها و مقدس‌گرایی‌ها را نمی‌پسندد. شاید زمان آن رسیده باشد که دیگر جامعه مجازی ما از موسوی عبور کند. موسوی هرچه بود متعلق به گذشته بود و تمام شد رفت. به جز صدور بیانیه هم کاری از دستش ساخته نیست. درنهایت هم هنوز دلباخته امام راحل است.
آدم صادقی هم هست. می‌توانست علاقه‌اش را به خمینی پنهان کند ولی نکرد. بگذاریم موسوی در دوران طلایی امام راحل درجا بزند. بگذاریم این ملت از همه این تفکرات نخ نمای اصلاح‌طلبی عبورکند و دیگر آنقدر پیشرفت کند که نیازی به رهبر و بیانیه نداشته باشد.
تازمانی که قربان صدقه موسوی می رویم امیدی به بهبود اوضاع نداشته باشید!
منبع:خودنویس
جامعه رنگین کمان
