ترجمه به فارسی:خلیل پیشنماز
برانگیزی که رژیم ترکیه علیه خلق کرد در شمال کردستان اغاز کردە است،اردوغان و فاشیست های این کشور را به تکاپو انداخته است.از سوی این اکادمیسین ها به تاریخ پنجم ژانویه ی ۲٠۱۶ فراخوانی به نام “ما شریک این جنایات نخواهیم شد” پخش و در ان خواست توقف فوری تمامی اقدامات نظآمی دولت ترکیه در شمال و شروع مجدد مذاکرات مطرح شدە بود.مبتکرین این اقدام در تاریخ یازدە ژانویه در استانبول وانکارا یک کنفرانس مطبوعاتی انجام و طی ان گزارش تعداد و اسامی امضا هاوهمچنین محتوای خواست های امضا کنندگان رابه دو زبان کردی و ترکی به اطلاع رساندند.دکتر «اسرا مونگان» به نمایندگی از ان گروە در یک برنامه تلویزیونی جزئیات خواست های گروە را مطرح و پیرامون این خواست ها توضیحاتی ارائه نمود
رجب طیب اردوغان در ضیافت شامی که به تاریخ دوازدە همین ماه برای سفرا و نمایندگان خارجی در ترکیه ترتیب دادە بود،بخش اصلی نطق خود را به حمله علیه این بیانیه «ما شریک این جنایات نخواهیم شد » اختصاص دادە و به دور از اخلاق و اصول دیپلماتیک ، در این ضیافت به اکامیسین های امضا کنندە بیانیه توهین و بی احترامی کرد.پس از این سخنرانی و در اقدامی (آز قبل هماهنگ شدە ؟)دستگاە اموزش و پرورش ترکیه (یوک)در بیانیه ای محتوای طومار اکادمیسین ها را به زیر سوال بردە واز روسای دانشگاهها خواست کە در این زمینه از امضا کنندگان طومار بازخواست نمودە و دست به اقدامات اداری علیه انها بزنند.در گردهم ایهای روزهای سه شنبه و چهار شنبه پارلمان هم،نمایندگان فراکسیون حزب (شبه فاشیستی ) حرکت ملی(مهپ) با کلمات و اوصافی که شایسته خود انهاست به اکادمیسین ها و این طومار، شدیدا پرخاش کردند.در پاسخ ، اقای صلاح الدین دمیرتاش شریکرهبر* حزب دموکراتیک خلقها و همچنین سخنگوی حزب جمهوریت خلق (جهپ) تهدیدات و تشبثات علیه اکادمسین ها را افشا ومحکوم کردند.دمیرتاش امضا کنندگان را “وجدان بیدار و اگاه جامعه ترکیه ” خواند.
مبتکرین اکسیون”اکامیسین های صلح طلب” بر عزم خودبر تداوم وپیگیری اقدامات اشتی جویانه تادستیابی به خواست های مندرج دراین طومارتاکید کردە و همچنین ازهمتایان اکادمیک خود در چهارگوشه و اکناف جهان خواسته اندتا فراتر از اقدامات تاکنونی اشان،به انها بپیوندند.جای خود دارد که اکادمیسین های کردو عراقی و ایرانی که این بیانیه را می خوانند ، به یاری همکاران خودشتافته و با برقراری ارتباط از طریق ادرس ای میل زیر،امضا وحمایت و هم نظری خود را به ندای اشتی و ازادی و برابری مندرج دراین بیانیه بیافزایند.
ذیلا بخشی از گفتار دکتر«اسرا مونگان» در برنامه تلویزیونی پیرامون همین اکسیون:
-«ابتکار اکادمیسین ها در قبال اشتی،بار اول در ماە فوریه ۲٠۱۲ و به هنگام اعتصاب زندانیان سیاسی کرد شکل گرفت.در ان هنگام هم طوماری را امضا کردە و در ان اعلام کردیم که ما تا تحقق ودستیابی به ان سه خواست محوری زندانیان سیاسی ، به هنگام کلاس ودرس های خود مدام این خواست ها را مطرح و پیرامون انها بحث و کنکاش ایجادخواهیم کرد و چنین هم شد.سپس در مدت کوتاهی دویست و چندی امضا جمع کردیم و به اثبات رسیدکه ما اندک نیستیم و بسیاری به اهمیت خواست های حق طلبانه زندانیان پی بردە اند و پیش بینی دستگاههای ارتباط جمعی وابسته به دولت نقش بر اب شد.روشن شد که در دنیای اکادمیک انسان و انساندوستی وجود دارد.در این جا می خواهم خواست های این زدانیان را یاداوری کردە باشم: انها حق دفاع از خودبه زبان مادری ،پایان انزوا و انفراد غیرقانونی عبدالله اجالان و اغاز مذاکرت صلح را می خواستند. به دنبال این اقدام و این خواست ها بود که به شیوە ای غیر منتظرە مذاکرات صلح در تاریخ ژانویه ۲٠۱۳ شروع شد و پس از این مذاکرات بود که ما برای ابتکار خود نامی برگزیدیم و از طرفین خواستیم تا در مذاکرات جاری اجازه مشارکت به ما هم دادە شود تا بر اساس تخصص و کارشناسی خود اقدام به همکاری و پیشبرد امر صلح بنمائیم.
-اما ما از ماە نوامبر سال ۲٠۱۵ و در مقابله با اقدامات ضد قانونی و محاصرە و مرگ مردم غیر نظامی خواستیم بگوئیم «نه به مشارکت در این جنایات».
به عبارت دیگر ما سکوت را به نوعی شراکت و سهیم بودن در این جرائم می دانیم.بگذارید وقایع غزە را به یاد بیاوریم و موضع اکادمیسین های اسرائیلی را.
انها آندکی پس از بمباران غزە (توسط ارتش اسرائیل) در سال ۲٠۱۴ بیان نامه ای پخش کردند که اقدامی به جد مهم بود و ما نیز اندیشیدیم که متنی امادە سازیم .ما می توانستیم از دو شیوە بیان یکی را برگزینیم:یا خطاب به طرفین درگیری بخواهیم صدای اسلحه ها را خاموش سازند و به این شیوە انبوهی امضا جمع سازیم و یا انکه مخاطب مستقیم بیانیه خود را معیین سازیم و برایمان اصولا مهم نباشد که تعداد کمتری انرا امضا کنند.تصمیم گرفتیم این شیوە دوم را به کار بگیریم.تصمیم گرفتیم که مخاطب ما دولت باشد و متن انرا همچون اکادمیسین ها ، با همکاری و توافق امادە و از همان روز اول چاپ وپخش،تعداد امضای ان سریعابه بالای پانصد امضا رسید که این امر فراتر از انتظار ما نیز بود، زیرا که همچنانکه اشارە کردم، این متن اگاهانه دولت را در مقابل مسئولیت هایش قرار می دهد و خوشبختانه تعداد امضاهها کماکان در حال افزایش است و این خود تواما هیجان انگیز و شگفت انگیز است.
مسلما جای مقایسه نیست اما این پیشواز و استقبال ما را به یاد فراخوانی می اندازدکه روشنفکران پخش کردند ، با این تفاوت که هر قشری تاثیر و کاربردخویش را دارد.طیف اکادمیسین ها ،کسانی هستندکه دارای مدارک و مدارج عالی تحصیلی و به لحاظ کمی جمعیت وسیعتری را تشکیل می دهند و به همین دلیل می بایست تعداد بیشتری به این فراخوان بپیوندند.دانشگاە و محیط دانشگاهی مکانی است که باید هر پدیدە سیاسی و اجتماعی را به زیر سوال و پرسش ببرد و می بایست ازادی مطلق بیان داشته باشد.دانشگاە باید بتواند محتوا و شکل و جوهر سیاست ها و اقدامات دولت را از هر نظر به زیر ذرە بین برد و به انکشاف و انتقاد و تصحیح ان بپردازد.دانشگاە جای مداقه واموزش و به کارگیری دیدگاە انتقادی است
قطعا هستند کسانی که این فراخوان را امضا نکردە اند زیراکه فی الواقع اکادمیای ترکیه تحت سیطرە و فشار نهادی دانشگاهی است به نام «یوک» که در زمان زمامداری جونتای نظامی تشکیل شدە است،با این همه ،امضای این همه اکادمیسین امری طبیعی است.
کارشناسان امور حقوقی و به ویژه رضا تورمنش (عضو کنونی پارلمان و عضو سابق هیئت قضایی جامعه حقوق بشر اروپا)نیز به این امر اشارە کردە اند که اقداماتی که در مناطق کردنشین نظیر سیلوپی،سوور،سیلوان و جزری (توسط دولت )انجام می شوند تماما ضد قانونی هستند.در ان جاهها انسانهای غیر نظامی کشته می شوند و ما قطعییت این رخدادها و غیر قانونی بودن این اقدامات را می دانیم.این خدادها هم در مخالفت با قوانین کشور و هم در مخالفت با قوانین بین المللی که توسط ترکیه پذیرفته شدە اند ، انجام می شوند.این نکته اول.اما نکته دوم انکه ما نخواستیم خود را تنها به چهارچوبه قانونی محدود سازیم ، زیراکه این رخدادها یک جنبه اجتماعی مهم نیز دارند.ما در مقابل انسانهایی که جان خود را از دست می دهند،چه مدنی و چه نظامی و چه دولتی یک احساس مسئولیت داریم به دلیل انکه انچه که دولت نامیدە می شود،هم جنبه سیاسی دارد و هم جنبه نظامی.یک دولت راسیونال و خردگرا دولتی است که بر اساس مبانی سیاسی دست به اقدام می زند.فرض را بر این بگیرید که مردم این منآطق اعلام خودمدیریتی کردە اند،اما ماپاسخ صرف این امر را، مستقل از اینکه این اقدام را درست و یا اشتباە ارزیابی کنیم، فرستادن تیم های «اسدالله»و بکارگیری خشونت نمی دانیم
در شرائط کنونی هر کسی در انجا جان خود را از دست بدهد،ما مسئولیت انرا به عهدە دولت می دانیم.ما همچون اتباع و شهروندان این دولت می گوئیم که این اقدامات باید متوقف شوندو همچنین اعلام می کنیم که پیرامون مفهوم خود مدیریتی می بایست در نهایت ارامش و سعه صدر وهمچون گفتمانی سیاسی و در سطح اکادمیک دیالوگی را به پیش برد وبه تجزیه و تحلیل ان پرداخت.ماامادگی خود رابرای مشارکت در چنین دیالوگی اعلام می کنیم، به دور از شیوە بررسی و تبلیغ روزنامه ینی شفق ، که این گفتمان و گفتار و خواست خودمدیریتی را تبدیل به یک اتهام (سیاسی) کردە است می خواهیم جوهر اکادمیک این نظریه را بشکافیم.
خواست های ما که دربیانیه هم قید شدە اند ، عبارتند از پایان بخشیدن به حالت محاصرە،عقب نشینی نیروهای مسلح نظامی و پلیسی و پس از ان فرستادن هیئت مستقل تحقیق و بررسی و نهایتا شروع هر چه سریعتر روند مذاکرە و صلح .اینها خواست های ما هستند و تا تحقق انها ، حمایت جهانی از این خواست ها را به کار خواهیم گرفت و در این مسیر،کمپین دیگری به راە انداخته و هم بستگی کسانی همچون نوام چامسکی،جودیت باتلر،دیویدهاروی،دیوید کریبر،جیمس پتراس،امانول والرشتاین و اکادمیسین های نامدار جهانی راجلب و این اقدام را پیگیری خواهیم کرد.ما از دولت ترکیه می خواهیم که دست از این سیاست خشونت بر دارد و به میز مذاکرە برگردد و در این راە هر انچه از دستمان بر اید به شیوە مسالمت امیزانجام خواهیم داد،
برخی از مطبوعات که حتی ارزش نام اوردن هم ندارند، با استفادە از الفاظ ومفاهیم کلیشه ای و فرسودە ،اعتراض می کنند که ما چرا تنها دولت را مخاطب خواست های خود قرار دادە ایم و گویا در مقابل «تروریستها » سکوت کردە ایم.متاسفانه سطح این ادعاها بسیار نازل است.انها نام تعدادی از امضا کنندگان را تفکیک کردە اند تا به اصطلاح افشاگری کردە باشند.برای هر پیامدی امادە هستیم و می دانیم که چه متن و تقاضانامه ای را ساختاربندی و امضا کردە ایم.ما اگاهانه اقدام نمودە ایم و بە دفاع از حق وازادی و برابری پرداخته وپاسخ تبلیغات منفی انها را خواهیم داد.زبان این رسانه های نزدیک به حاکمیت ترکیه برای من شخصا بسیار خوب شناخته شدە است.من در المان بزرگ شدە ام و در انجا ازسطوح تحصیلی متوسطه و ابتدایی در همه درس ها یاد می گرفتیم که کارکرد پروپاگاندا و رتوریک به چه شیوە است و چه مکانیسمی دارد.من امروزە بکارگیری وعملکردانچه را که در لابلای کتابها می خواندم به عینه و عملادرکشور خود می بینم.
انچه از خشونت و سرکوب در مناطق کردنشین دیدە می شود ، نشان از یک برنامه ریزی و طرح ریزی متدیک دولت را دارد.ما در سال ۲٠۱۲ این را پیش بینی کردیم و نوشتیم که هر ان ممکن است که خشونت های این مناطق به غرب ترکیه نیز سرایت کند و ان قتل عامی که در انکارا آنجام شد،ادعای ما را اثبات کرد.در پنجم ژوئن و قبل از انتخابات هفتم ژوئن وبه دنبال و بلافاصله پس ازانفجار بمب در میتینگ دیاربکر،به جای امدادرسانی،انبوهی از گاز اشک اور برسر مردمی ریختند که در حال جان دادن بودند.در انکارا هم همین شیوە را تکرار کردند.ما میدانیم که همکاران اکادمیسینی داریم که بیهودە وبی گناە متهم به «تروریسم» شدە اندو برایشان پروندە سازی شدە است.دانشجویانی مثلا همچون هاکان دمیر دانشجوی دانشگاە بغازچی دستگیر شدە اند که سال چهارم رشته مهندسی بود و اکنون در زندان به سر می برند،ما به این امر اگاە هستیم که نهاد «یوک»در حال تدارک و بکارگیری یک قانون جاسوس پرور و کنترل پلیسی در داخل تجمعات دانشجویی است.ما به همه این رخدادها اشراف داریم و می دانیم که اینها بخشی از یک تابلوی عمومی هستند
نهایتا در غرب رودخانه فرات هم کسی نباید تصور کند که در امان است.در همین روزهای اخیر افکان الا(وزیر داخلی ترکیه) اعلام کرد که در شهرهای استانبول و انکارا و ازمیر هم نیروهای انتظامی مستقر خواهند کرد.یعنی در غرب ترکیه نیز نیرو مستقر خواهند کرد.ایا در این مناطق هم سنگر و باریکاد وجود دارد؟مسلما خیر!این نشانگر یک سیاست و برنامه از پیش مدون است که تنها منحصر به مناطق کردنشین نخواهد شد و می دانیم نوک پیکان ان متوجه همه لایه های دموکراسی طلب و ازادیخواە و برابری طلب جامعه وشهروندان است.ما متحدا علیه این اقدام مقاومت خواهیم کرد.
* “شریکرهبری “سیستم مدیریت حزب دموکراتیک خلقها است ، بر اساس دو رهبری(یک زن و یک مرد) ، در همه ردە ها و مسئویت های حزبی.
**گرامی اکادمیسین ها و محققین کرد،ایرانی و عراقی می توانند با قید نام دانشگاە و موقعیت و پایه اکادمیک خود از راە ادرس ای-میل زیربا گروە «ابتکاراکادمیسین های هواخواە صلح » بپیوندید.
You can sign the petition by sending a mail (stating your name, position and university) to: info@barisicinakademisyenler.nethttps://www.facebook.com/barisicinakademisyenler/?fref=ts
ضمیمه:ما شریک این جرائم نخواهیم شد!
ما اکادمیسین ها و محققین ،شریک این جرائم نخواهیم شد
کشتاری که در جریان است از قبل و عامدا طرحی شدە است و نقض اشکار و جدی قوانین ترکیه و قوانین بین المللی پذیرفته شدە و امضا شده توسط همین کشور است.
ما خواستار پایان بخشیدن به کشتار و کوچ اجباری مردم کرد و سایر اهالی این منطقه توسط دولت هستیم و همچنین از دولت می خواهیم به اقدامات منع عبور و مرور و محاصرە نظامی پایان دهد وناقضین حقوق پایه ای وانسانی مردم را سزادادە و خسارات مادی و معنوی قربانیان این اقدامات راجبران سازد. در همین راستا خواستار ارسال هیئت مستقل ناظرین بین المللی به منطقه و تهییه گزارش مستقل و بی طرفانه انها به افکار عمومی هستیم .
ما از حکومت می خواهیم که زمینه و شرائط مذاکرات را امادە سازد و نقشه راهی را در مسیر یک اشتی واقعی که دربرگیرندە خواست های جنبش سیاسی کرد باشد تنظیم نماید.ما خواهان ان هستیم که در این مذاکرات به نمایندگان اقشار گوناگون جامعه اجازە حضورونظارت دادە شود و در این مسیراعلام امادگی برای مشارکت می نمائیم
ما به مثابه اکامیسین های و محققینی که پیرامون ترکیه و یا در خود ترکیه فعالیت عملی داریم،اعلام می کنیم که با سکوت خود شریک این کشتار نخواهیم شد و خواهان پایان بخشیدن به کشتار ی هستیم که از سوی دولت انجام می شود.ما تا تحقق این خواسته ها به تماس خود با احزاب،پارلمان و افکار عمومی جهانی ادامه می دهیم.
لطفا امضا خود را همراە با نام و عنوان دانشگاهی خود به ادرس ای-میل زیر بفرستید:info@barisicinakademisyenler.net
