شهریار بردبار
فریاد فریاد ,ناله, زاری , صدای شیون مادران داغ دیده همه جای خاکمان راپرکرده است ودرکنار این فریادها
سکوت مرگباری جامعه بشری رافراگرفته است.طنابهای حلقه خورده ,آویزان, اینجا آنجا آماده برای گرفتن جانها
وجریحه دارکردن قلبهای پاک مادران ,گرفتن جان خسته وآکنده ازدردوفقروتنگدستی نان آوران خانه, پدران دلسوز
ویتیم کردن شماری ازفرزندان سرزمین کوروش.
چرااین همه اعدام؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
واین تنها سوالی است که هرروز تمام ذهنم را به خود مشغول می کند.
آیاگرفتن حق حیات ازیک انسان زیبا وقابل تحسین است ؟؟؟؟؟؟
ماهرروز باافزایش اعدامهامخصوصا باجرایم قاچاق موادمخدر روبرو هستیم .درجوامع بشری حکم اعدام کاملا
محکوم شده است ولی درایران روزانه چندین نفربه جرایم مختلف مخصوصا موادمخدر پای چوبه دار میروندو
این نقص گسترده ومنسجم حقوق بشرایرانیان درنظام جمهوری اسلامی می باشد ودولت وحکومت جمهوری اسلامی
بدون توجه به معیارهای حقوق بشر حکم اعدام راشرعی وموافق بادین اسلام می دانند.
این وظیفه ماست که تا میتوانیم حق مطلب راادا کنیم وجامعه حقوق بشرراملزم می داریم که از اعدامهای بی شمار
نظام جمهوری اسلامی بخصوص اعدامهای بی رویه وبی اساس مربوط به جرایم موادمخدر جلوگیری کرده وآرامش
را به روح خسته مردم ایران باز گردانند.
مردم ایران شایسته احترام ,غروروآزادی هستند که مدتهای مدیدی است ازآنها دریغ شده است.
نویسنده:شهریار بردبار
