دوست دارم ،برات کوچیکه همه ی وجودم
منم که باز میگم بسته به توست بود و نبودم
نمیدونم چرا ،اما دروغ نوشتن خیلی سخت تر از دروغ گفتنه
راستش خسته شدم از بس گفتم همه چی درست میشه ،همه چی خوبه …واز این بدتر اینکه می ترسم تو هم مثل من داری وانمود میکنی که همه چی روبراه و قابل تحمله…
این وضعیت بدتر از چیزیه که بهش میگن فاجعه !
سخت تر از دلتنگی و حسرت خاطره های خوب با هم بودنمان و سوختن بهترین روزهای زندگیمون که به این وحشتناکی میگذره، حتی عذاب آورتر از اینکه هر روز منتظر تائید شدن حکم اعدامم هستم و کلنجارهایی که با خودم دارم ( که یعنی آخرش چی میشه ،میشکنه ،تایید میشه، تا کی قراره اینجا بمونم ؟؟؟)
سخت تر از همه امیدواری ها و ناامیدی ها و حتی عذاب آورتر از وقتهایی که خواب می بینم با هم هستیم و خبری از زندان نیست و یکدفعه از خواب می پرم و باز هم زندان و حالا چی میشه ها و روز از نو ، بدبختی از نو
دشوارتر و زجرآورتر از همه ی اینها این عذاب وجدان لعنتیه که امونم رو بریده از بس میگه باعث بدبختی و دربدری نسترن و روژان شدی
فکر اینکه چه بلایی سر شما میاد و آینده ای که …
آخه وقتی عاشق یکی هستی دیگه خودت رو یادت میره ،همه ش دوست داری کاری کنی که اون رو خوشحال کنی ،دوست داری بهترین خونه و زندگی و امکانات رو براش فراهم کنی ،وقتی میری سر کار برای هر هزار تومنی که درمیاری ذوق می کنی چون فکر میکنی این باعث راحت تر زندگی کردنش میشه
ترجیح میدی درد بکشی اما اون آرامش داشته باشه ،سرما بکشی اما اون گرم باشه ،وقتی خوبی که اون خوبه ،وقتی میخندی که اون میخنده
و وای به روزی که اون نخنده ، وای به روزی که خوب نباشه…
این روزا بیشتر از همه حسرت این رو می خورم که چرا موفق نبودم بهت نشون بدم چقدر عاشقتم ،همه ش آرزو می کنم برگردیم به عقب و قبل از اینکه بیام اینجا بهت ثابت کنم که از هر کسی تو دنیا بیشتر قدرت رو میدونم و بگم چقدر دوست دارم ،ای کاش قبل از اینکه…فرصتی داشته باشم تا به همه بگم نسترن من بهترینه ،بهتر از اونچه قابل تصور باشه و افسوس اونجوری که باید
قدرت من ندونستم ،حرفایی بود توی قلبم
من نگفتم ،نتونستم…
امیدوارم من رو ببخشی و بدونی که تمام تلاشم رو انجام دادم که برگردم و جبران کنم ،اینکه تو بدونی چقدر از شرایط سختی که داری ناراحتم و شرمنده ام و باور کنی من جرمی نکردم که سزاوار اینهمه شکنجه و حکم های بی رحمانه باشه …
ببخشید وقتی دست به قلم شدم قصدم این بود چیزهایی بنویسم که حالت رو خوب کنه ! اما باز هم نتیجه ی معکوس گرفتم شاید بهتر باشه چیزی نگم جز اینکه تموم زندگی و امیدمی و فقط خوشحال بودن تو خوشحالم میکنه فقط
پایان
——————
متن انگلیسی این نامه
soheil arabi letter to wife
Saying “I love you” is nothing for you who are my entire soul;
I am the one who keeps repeating: “My being or lack there of, is dependent on you”
I don’t know why writing a lie is much harder than telling a lie.
To be honest, I am tired of saying: “Everything will turn out OK, everything is fine …” And even worse, I am afraid that you, like me are pretending that everything is fine and bearable…
This situation is worse than what they call a tragedy!
It is more difficult than being melancholy, missing our memorable days together and the ruin of the best days of our lives that are passing by so horrifically. It is even more tormenting than waiting for the approval of my execution and all my inner struggles, such as wondering what will happen eventually, will they approve my execution or not, and how much longer will I have to stay here???
It is harder than all my hopes and frustrations, and even more agonizing than having dreams of being free and with you when all of a sudden I wake up, still in prison and the same old worries start all over again!
More difficult and torturous than all of these is my damn conscience that keeps telling me I have been the cause of Nastaran and Rojan’s misery and vagrancy.
Thoughts of your misfortunes and your future lives….
When you are in love with someone you forget yourself. You constantly wish to do things to make her happy. You want to provide the best home, life and possibilities for her. Every penny you earn makes you happy because you think it will make her life more comfortable.
You prefer to bear pain but cause serenity and peace for her, endure cold but keep her warm. You feel good when she is happy. You smile when she smiles.
And god forbid if she doesn’t smile and if she is not happy…
These days more than anything I regret not having shown you how much I love you. I constantly wish we could go back to the past so that I could prove to you how I value you more than anyone in the world and I could tell you how much I love you. I wish for a chance to tell everyone my Nasatran is the best – better than anything imaginable – before it is too late. How sad that I didn’t realize how precious you were, that I didn’t and couldn’t tell you everything that was in my heart…
I hope that you forgive me and realize that I tried my best to return and make things up to you. I hope you understand how sad and ashamed I am for the difficult conditions you are in, and I hope you believe that I have not committed any crime that deserves so much torture and such cruel sentences. I apologize as when I started writing, I meant to say things to make you feel better! However, I did exactly the opposite. It may be better not to say anything except: you are my entire life and hope, and your happiness is the only thing that makes me happy!!
International Committee Against Execution
