anjoman ghalam 01

درباره احتمال اعدام ارژنگ داودی

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید :

anjoman ghalam 01

anjoman ghalam 01

موقعیت کنونی ایران از نظر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بسیار فاجعه‌بار است. در چنین موقعیتی حکومت اسلامی ایران تلاش می‌کند تنها با تشدید سانسور و اختناق، تهدید و زندان، شکنجه و اعدام حاکمیت خود را سرپا نگاه دارد.

 

نامه سرگشاده به آقای John Ralston Saulپرزیدنت پن جهانی

درباره احتمال اعدام ارژنگ داودی

آقای پرزیدنت

با درودهای فراوان

بدینویسله به اطلاع شما می‌رسانم که آقای ارژنگ داودی شاعر و نویسنده و فعال سیاسی که پیش از این به خاطر نوشتن مطلبی در رابطه با قتل زهرا کاظمی‌(شهروند کانادائی که در ایران توسط قاضی مرتضوی زیر شکنجه کشته شد) به ۱۵ سال زندان محکوم شده بود و از این مدت ۱۱ سال را نیز در زندان سپری کرده است، اکنون بدون هیج اتهام تازه‌ای بار دیگر محاکمه و به ۲۰ سال و ۸ ماه زندان و همچنین مجازات اعدام محکوم شده است. 

ارژنگ داوودی را به اعدام محکوم کرده‌اند و اتهام‌اش «تالیف یک کتاب حاوی یک طرح آلترناتیو برای نظام فعلی حاکم بر ایران» است.

اتهاماتی دیگری که حکومتی اسلامی ایران به وی زده: «راه اندازی و تاسیس جنبش آزادی ایرانیان و کنفدراسیون دانشجویان ایرانی» است. هم‌چنین، اتهامات دیگری نیز چون نوشتن «مانیفست ضدنظام جمهوری اسلامی»، «توهین به رهبری و بنیان‌گذار حکومت اسلامی و مسئولین نظام و روحانیون، توهین به مقدسات و همکاری با خبرنگار کانادایی «جین کوکان» برای ساخت فیلم مستند «ایران ممنوع» در پرونده او جای گرفته است.

در فیلم مستند «ایران ممنوع»، سعید مرتضوی دادستان پیشین تهران، در سال ۱٣٨۲ به قتل زهرا کاظمی خبرنگار ایرانی‌‌ کانادایی متهم شده است که دعاوی موجود در این فیلم، سبب محکومیت ۱۵ سال زندان، ۷۴ ضربه شلاق و ۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی برای ارژنگ داودی شد.

ارژنگ داودی در مدتی که در زندان‌های مختلف دوره محکومیت خود را می‌گذراند بارها در اعتراض به وضعیت زندان، رفتار زندانبانان و اوضاع سیاسی- اجتماعی ایران اعتصاب غذا کرده است.

به نوشته وب‌سایتی که خبرهای مربوط به ارژنگ داودی را منتشر می‌کند، «شکنجه و آثار ناشی از تحمل هشت سال حبس، بخشی از بینایی و شنوایی این زندانی سیاسی را از بین برده است.»

آقای پرزیدنت پن جهانی،

موقعیت کنونی ایران از نظر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی بسیار فاجعه‌بار است. در چنین موقعیتی حکومت اسلامی ایران تلاش می‌کند تنها با تشدید سانسور و اختناق، تهدید و زندان، شکنجه و اعدام حاکمیت خود را سرپا نگاه دارد.

آقای «احمد شهید» گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در تازه‌ترین گزارش خود، از اعدام حداقل ۸۲۵ نفر در ایران از تیر ۹۲ تا تیر ۹۳ خبر داد و این آمار را نشان‌دهنده «افزایش نگران‌کننده» مجازات اعدام در ایران دانست.

بر اساس گزارش وی، حکومت اسلامی ایران، هم‌چنان به اعدام مجرمین نوجوان ادامه می‌دهد و مطابق گزارش‌ها تنها در سال ۲۰۱۴ هشت نفر که «گمان می‌رود» در زمان وقوع جرم منسوب به آنان زیر ۱۸ سال سن داشتند، اعدام شده‌اند. پیش‌تر نیز، بان گی‌مون، دبیر کل سازمان ملل، در گزارش سالیانه خود از «افزایش اعدام‌ها در ایران» ابراز نگرانی کرده بود.

هم‌چنین کمیته حقوق بشر مجمع عمومی سازمان ملل روز سه‌شنبه ۱٨ نوامبر ۲٠۱۴، قطعنامه‌ای را به تصویب رساند که در آن در مورد نقض حقوق بشر در ایران به‌ویژه «تعداد بسیار بالای اعدام»‌ها توسط حکومت اسلامی ابراز نگرانی عمیق شده‌است. این قطعنامه تاکید می‌کند که طی ۱۵ ماه گذشته در ایران دست‌کم ۸۵۰ نفر توسط جمهوری اسلامی اعدام شده‌اند.

قطعنامه مصوب کمیته سوم مجمع عمومی ملل متحد، حکومت اسلامی ایران را به خاطر نقض مستمر و سیستماتیک حقوق بشر علیه مردم ایران محکوم کرد.  از جمله بهخاطر تعدد و افزایش هشداردهنده اجرای احکام اعدام، اعدامها در ملاءعام و استمرار اعدام نوجوانان، شکنجه و رفتارها یا مجازات بیرحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز به ویژه  شلاقزدن و قطع اعضای بدن، محدودیتهای گسترده و جدی حق تشکل، آزادی اجتماع و آزادی عقیده و بیان، تداوم فیلتر و یا مسدود کردن یا جلوگیری از دسترسی به اینترنت و ارسال پارازیت بر ماهوارهها و سانسور یا توقیف رسانهها، اذیت و آزار سیستماتیک مدافعان حقوق بشر و روزنامهنگاران، وبلاگنویسان و کاربران رسانههای اجتماعی که اینان مدام در معرض دستگیری، بازداشت، تبعید درازمدت و احکام سخت از جمله حکم اعدام قرار میگیرند، و نیز قطع اعضای بدن انسانها با اتکا به قوانین اسلامی، نابرابری فراگیر و خشونت علیه زنان و تداوم تبعیض علیه زنان و دختران در قانون و در عمل،  و استمرار تبعیض و نقضحقوق اقلیتهای ملی و مذهبی و غیره.

ارژنگ داوودی شاعر و نویسنده و زندانی سیاسی سال‌خورده که ۱۱ سال از محکومیت اول خود را به پایان رسانده، اکنون با پرونده‌سازی‌های تازه نهادهای امنیتی به ۲۰ سال و ۸ ماه زندان و اعدام، بدون حضور وکیل مدافع و به صورت غیابی محکوم شده است.

ارژنگ داوودی در حال حاضر در بند ۱ زندان بندرعباس نگهداری می‌شود. وی اوایل تیر ماه سال ۱٣٩۲، از بند ۱۲ زندان رجایی شهر کرج به انفرادی‌های بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل و پس از ۱۲۷ روز انفرادی در این بند به زندان بندر عباس تبعید شده است.

به گزارش منابع حقوق بشری در این سال‌ها، اعضای خانواده ارژنگ داودی نیز تحت فشار و در معرض تهدیدهای ماموران امنیتی و اطلاعاتی بوده‌اند.

آقای پرزیدنت پن جهانی، به نام دفاع از حقوق انسان‌ها و در دفاع از آزادی اندیشه و بیان، انتظار من از شما این است که برای جلوگیری از اعدام ارژنگ داودی نویسنده و شاعر و اصولا برای لغو سانسور و اعدام، فراخوان یک کمپین را ارائه دهید و به زیر فشارقرارگرفتن حاکمان کنونی ایران برای پایان‌دادن به این سیاست‌های ضدمردمی و خفقان‌آور یاری رسانید.

با احترام

پرزیدنت انجمن قلم ایران در تبعید

بهرام رحمانی

یکم دسامبر 2014

مطالب مرتبط با این موضوع :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Layer-17-copy

تمامی حقوق این وبسایت در اختیار مجموعه رنگین کمان بوده و استفاده از محتوای آن تنها با درج منبع امکان پذیر می باشد.