درد دل یا نقد

با سلام به آقای حسن طالبی عزیز من نوشته آقای قاسمی را خوانده بودم. مقاله ای که در رابطه با کارنامه و چشم انداز اپوزیسیون نگاشته شده بود. اما، به اختصار و بی هیچ توضیح و ادله ای. پس از انتشار این مقاله، هیچ واکنشی را برنیانگیخت و کسی سودای پاسخگویی نیافت. شاید، یکی از دلایل عدم نقد این مقاله، که قاعدتاً موضوعی بحث برانگیزاست، کلی گویی مقاله باشد. بهمین دلیل وقتی عنوان مقاله شما را دیدم، خوشحال شدم که بالاخره کسی یافت شد که به این مهم بپردازد. شما تنها نکته ای که در رابطه با مقاله آورده اید، اینستکه « راهبرد و اندیشیدن به اصل همبستگی نیروهای مخالف» مورد توجه قرار نگرفته است. مابقی درد دلی است، که چه بسا بحق هم باشد، از رفتار اپوزیسیون نسبت به هم و بی توجهی به اصل ماجرا که نظام حاکم باشد. این یادداشت نقد مقاله شما نیست، یادآوری این نکته است که به محتوای مقاله آقای قاسمی بپردازید و تحلیل و ارزیابی ایشان از کارنامه و ترازنامه ارائه شده از اپوزیسیون و راهکار پیشنهادی ایشان را به چالش بکشید. موفق و پیروز باشید