آقای شهردار از تعاونی مسکن مرکزی شرکت واحد اتوبوسرانی تهران بوی رانت خواری و اختلاس می آید:
بخشی از زمین های شرکت واحد را که در خیا بان هنگام (رسالت) و اتوبان همت قرار داشت به بهانه خانه دار شدن رانندگان و کارگران شرکت واحد فروختند ، تا سر پناهی برای رانندگان باشد اما تا کنون هزاران راننده هنوز صاحب هیچ سرپناهی نیستند .از سال ۸۴ تا سال ۹۰ که بیشترین اعتراضات کارگران و رانندگان در قالب سندیکای کارگران شرکت واحد شکل گرفت ،بیشترین عرصه یکه تازی مدیران سپاهی و سرداران سپاه بود بطوری که در طی این شش سال شرکت واحد شاهد حضورسه مدیر عامل سپاهی بوده ، در طی این دوران بیشترین منابع شرکت واحد مورد تاخت و تاز قرار گرفت ،بطوری که زمین های اتوبان همت که دارای ارزش میلیادری بود به سپاه واگذار شد و زمین های مقابل اداره مرکزی خیابان هنگام که می شد با ساخت ان برای بیش از ۵هزار کارگر با هزینه خودشان ساخت و ساز کرد به بهانه تامین هزینه و سرمایه به قیمت ۷۵ میلیارد تومان فروخته شد .در همان ابتدا که برای رانندگان و کارگران فاقد مسکن شرکت واحد ثبت نام می کردند ، اولین گروهی که از این امکانات بهره بردند گروهی بودند که با سردار بیژنی به عنوان مدیر عامل شرکت واحد امده بودند و تماما از بازنشتگان نیروهای نظامی بودند و بابت سوابق سی ساله خود از محل فروش زمین های شرکت واحد که متعلق به کارگران و رانندگان بوده است، سالی یک میلیون تومان بلاعوض به اضافه ۵ میلیون تومان از سردار بیژنی دریافت کردند . در ان سالها اعضای تاثیر گذار سندیکای شرکت واحد از کار اخراج بودند و بیشتر ین تلاش انها برای بازگشت بکار اخراجی ها و اعضای زندانی و مسائل معیشتی کارگران بوده و همین مسائل باعث شده بود که عوامل مدیریت شرکت واحد با خیالی راحت واسوده بدون رعایت موارد قانونی تعاونی ها ،اقدام به تشکیل تعاونی مرکزی بدون مجمع عمومی بکنند در صورتی که پروژهای متعدد مسکن در شرکت واحد باید تعاونی های مختلفی با تشکیل اعضا صورت گیرد و بعد اقدام به تعاونی کنند ، نه تنها این موارد صورت نگرفته بلکه اعضای انتخابی تعاونی توسط مدیریت شرکت واحد انتخاب شده اند بطوری که هیچکدام از اعضای این تعاونی نه تنها هیچ تخصصی در این زمینه نداشتند، بلکه از کسانی هستند که سالها در سرکوب کارگران شرکت واحد نقش داشته اند و حتی از اعضای اصلی چماقدار و حمله کنندگان به سندیکای کارگران شرکت واحد در ۱۹ اردیبهشت ۸۴ بوده اند،بعد از بازگشت بکار اعضای سندیکای شرکت واحد در سالهای ۸۸و ۸۹ تلاش هایی از سوی اعضای سندیکا شکل گرفت و تعاونی مسکن مجبور شد تعدای از اعضای سندیکا را با فشار کارگران و رای گیری به عنوان نماینده بپذیرید ،البته بعد از تمام ترفندها و تلاش های که کارفرما و مدیر عامل تعاونی مسکن برای منصرف کردن اعضا بکار گرفت که تلاش انها نتیجه ای در روند انتخاب اعضای سندیکایی نداشت، من هم به عنوان یکی از نمایندگان درسا مانه یک اتوبوسرانی انتخاب شدم که ترفندهای مدیرعامل با رای گیری مجدد هم نتوانست نظر کارگران را نسبت به انتخاب این جانب عوض کند ،تا امروز ۵ تن از اعضای سندیکا در پروژه سپیداردوو سه هنوز بعنوان نماینده در دفاع از منافع کارگران بطور رسمی پذیرفته شده اند البته لازم به توضیح منظورم از رسمی یعنی اینکه اسامی نمایندگان منتخب سندیکای در برد و اتوماسیون ثبت شده ، البته مدت ۷ ماه که این اعضا، نمایندگی اعضای سپیدار را به عهده گرفته اند موفقیت هایی داشتیه اند ،لذا قبل از این حتی از متن قرارداد و مسائل پروژه اعضا بی خبر بودند، که دردو مورد مجمع داشیم و جلسات متعددی با مدیر عامل تعاونی و مدیر عامل شرکت واحد داشته ایم ، البته هنوز نتیجه قابل مطلوبی نداشته ایم اما توانسته ایم حداقل مدرکی دال بر اینکه متراژ پرورژه و تعین واحد مالکیت را برای اعضا به ثبت برسانیم،در حال حاضر این پروژه با شکایت پیمانکارمتوقف شده، اما ما در تلاش هستیم تا از دیر کرد تحویل منازل برای رانندگان ضرر و زیان بگیریم و بتوانیم پروژه را به جریان بیاندازیم ، انچه که در این کند و کاو برداشت کرده ایم چندین پروژه بزرگ در دست تعاونی مسکن مرکزی شرکت واحد است که چندین سال از تحویل ان گذشته و با توجه به اینکه کارگران در هر پروژه تا سقف ۶۰ و ۷۰ درصد هزینه مسکن را به کارفرما و تعاونی پرداخت کرده اند و با توجه به افزایش تصاعدی قیمت مسکن به نظر بوی اختلاس و رانت خواری به مشام می رسد
داوود رضوی نماینده پروژه سپیدار ۲و۳ سامانه یک اتوبوسرانی تهران و حومه
هجدهم خرداد ۹۳
