جناب قاسمی ممنون از اینکه وقت گذاشته و پاسخی نوشته اید. مقاله شما را مجدداً خواندم و انصافاً مطلب بسیار خوب و منسجمی نوشته اید و کاملاً با شما موافقم. مشکل من با قرار دادن «زندانی سیاسی» و ارزش های معنوی و غیره در کنار هم است. زبانم لال هدف ایرادگیری یا به بیراهه بردن اساس مطلب خوبی که نوشته اید نیست. تنها نخواستم بخوانم و «بگذرم». قرار دادن زندانی سیاسی در کنار «سرمایه معنوی» (اگر چنین چیزی اصلاً وجود داشته باشد!) بنوعی وجود پدیده منفی ای بنام زندان و زندانی سیاسی را در یک جامعه توجیه میکند. مثلاً میتوان گفت حالا که زندانی سیاسی سرمایه معنوی یک جامعه مدنی هست بخاطر بالا بردن «سرمایه معنوی» آن جامعه، باید زندانی سیاسی بیشتری داشته باشیم! یا مثلاً کشورهای دمکراتیکی که زندانی سیاسی ندارند از داشتن نعمت سرمایه معنوی محروم اند و غیره… در هر صورت متوجه منظور شما هستم و جسارتی که بخرج دادم تنها برای تدقیق هست و بس… به امید اینکه به جایی برسیم که یک زندانی سیاسی هم نداشته باشیم. مجدداً ممنون بخاطر اینکه مینویسید.
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو
