رفتار رژیم با هاشم خواستار از زبان همسرش

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید :

رفتار رژیم با زندانیان سیاسی هر روز خشن تر و غیر انسانی تر می شود. مخالفان را در زندانها می کشند و شکنجه می کنند و حقوقشان را زیر پا میگذارند. این زندانیان مبارز یکی دوتا نیستند، ده تا بیست تا نیستند، صد تا دویست تا نیستند، تعدادشان نا معلوم پس نا محدود است. فریاد هست اما فریاد رسی نیست. کسی به داد آنها نمی رسد. ما سخن روز امروز را به رفتار رژیم با زندانیان سیاسی اختصاص داده‌ایم. نوشته زیر شرح رفتار زندانبانان جمهوری اسلامی با خانم صدیقه مالکی فرد همسر هاشم خواستار است که توسط خود ایشان تحریر شده است. نشان دهنده رفتار رژیم با  مردی است که برای آزادی و مبارزه با استبداد و حکومت دینی و حقوق آموزگاران که خود رئیس سندیکای آنان است سالهاست تلاش می کند. اگر شرح زندگی او را دنبال کنید خواهید دید که چه بلا ها که بر سر این مرد نیاوردند، چه شکنجه ها که نکردند، چه زندانی ها که برایش نبریدند اما او همواره استوار بر جا مانده است:

امروز ۲۷ شهریور ۱۴۰۰ برای ملاقات کابینی باهمسرم آقای سیدهاشم خواستار رفتم زندان وکیل آباد مشهد. تو صف  نوبت ملاقات گرفتم(سری۳). بعداز مدتی نوبت ملاقات ما شد. از ایست های بازرسی عبور کردم.  همه افراد سری ۳ با زندانیشان ملاقات کردند. ولی من هرچه منتظر شدم متاسفانه آقای خواستار را نیاوردند.
 از مسئول ملاقات کابینی سالن علت راپرسیدم. ایشان تلفنی دلیل انراپرسیدند …به من گفتند بروید از رئیس سالن ملاقات دلیل انرا بپرسید. رفتم از رئیس پرسیدم. ایشان گفتند قبل از اپیدمی کرونا برای تنبیه زندانی ملاقات حضوری با خانواده را قطع می کردند، ولی حالا که ملاقات حضوری نیست ملاقات کابینی و تماس تلفنی را قطع می کنند. برگه دادند  گفتند بروید از حفاظت زندان بپرسید.
 حفاظت زندان رفتم گفتند بروید ازرئیس زندان بپرسید. رفتم پیش رئیس زندان رئیس دفترشان گفتند شما که هفته گذشته هم آمدید. گفتم بله ولی شما گفتید رئیس جلسه دارند….گفتند  ارباب رجوع زیادند. امروز هم  نوبت شما نمیشه. همه مرا مثل توپ فوتبال به همدیگر پاس دادند.
 از طرفی آقای خواستار۱۴ روزه زنگ نزدند و ازدیروقته که بخاطر پیک پنجم کرونا ایشان راندیده ام. نگران سلامتی ایشان بودم. خسته هم بودم. چون  ازپله ها زیاد بالا پایین رفته بودم. صدایم را بلند کردم و تمام دردهای دلم راروی سر رئیس دفتر آوار کردم که بلافاصله معاون زندان از اتاق رئیس بیرون امد و مرا به اتاق خود برد.
 ایشان گفتند پنجشنبه ۲۵ شهریور شورای انضباطی تشکیل شده وآقای خواستار تا ۲۴ آذر  به مدت سه ماه ممنوع الملاقات و ممنوع التلفن هستند. گفتم ایشان از ۱۳ شهریور نه تلفن زدند و نه ملاقاتی داشته ایم  و ازخیلی قبل بخاطر پیک پنجم کرونا هم  ممنوع الملاقات هستند. آقای معاون زنگ زدند و از امیرآقا پرسیدند. ایشان گفتند ازهمان ۱۳ شهریور ۳ ماه حساب میشه، باتوجه به اینکه ایشان قراربوده نوبت دوم واکسن کوید ۱۹ رابزنند  و از طرفی دردهای ارتروزشان شدید شده.
سال سوم است که بدون یک روز مرخصی محبوسند فشارخون بالا، بیماریهای گوارشی بانزدیک ۷۰ سال سن، خیلی نگران سلامتی ایشان هستیم.
زمانی که آقای خواستار از زندان تماس تلفنی میخواست بگیرد چند مامور بالای سرشان هست و به وی دیکته میکنند که چه که چه بگوید یا نگوید. آقای خواستار به همراه هم بندیهایش آقای جعفری وسپهری در یک اتاق تاریک نگهداری میشوند. هیچ کدام از زندانیان را نمیگذارند با اینها ارتباط داشته باشند.

مطالب مرتبط با این موضوع :

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Layer-17-copy

تمامی حقوق این وبسایت در اختیار مجموعه رنگین کمان بوده و استفاده از محتوای آن تنها با درج منبع امکان پذیر می باشد.