هموطنان آزاده،
پس از فروپاشی «اتحاد جماهیر شوروی سوسیالستی» و مهاجرت یهودیان متعصب اشکنازی که سالها در آرزوی مهاجرت به اسراییل؛ سرزمین معبودشان بودند، تعادل آراء انتخاباتی که تا آن موقع میان اصولگرایان و سوسیال دمکراتهای اسراییل کمابیش حاکم بود، بنفع راست افراطی بهم خورد. ازآن پس کسانی چون آقایان لیبرمن، نفتالی توانستند وارد حکومت و دولت و مدنیت اسراییل شوند، که برخلاف آقای نتانیاهو علنا نژادپرست هستند و هیچ ابایی هم در اظهار آشکار دشمنی با فلسطینی‌ها ندارند.
ولی این تنها پیامد تغییر جو سیاسی حاکم نبود، بلکه گرانی مسکن و ارزاق عمومی، بیکاری و پیدایش قشریهودی «لومپن» با عقاید فاشیستی و ورودش به ارتش، خلع مالکیت از زمین کشاورزان فلسطینی و ساختن شهرک‌های فراوان یهودی‌نشین با سرمایه‌های شرکتهای اروپایی و امریکایی در آنجا، تغییر نام دولت اسراییل به دولت یهودی اسراییل، تغییر نام محلات، خیابان‌ها و کوچه‌ها در اورشلیم– شرقی با نام‌های فلسطینی به نام های‌یهودی، تبعیضات فزاینده علیه شهروندان فلسطینی بویژه در غزه، حمایتهای مالی و نظامی جمهوری اسلامی از «حماس» و تشدید بسیار خطرناک روابط خصمانه میان اسراییل و جمهوری اسلامی و بالاخره حکمی که یک «محکمه رسمی دولت دمکرات اسراییل» صادر می نماید و طبق آن می توان فلسطینی‌هایی را که از ده‌ها نسل پیش در اورشلیم شرقی زندگی می کرده اند اخراج کرده و آن خانه ها را به مهاجرین یهودی واگذار نمود.
با آغاز اجرای این حکم و رساندن آزارهای فزاینده گروه های مهاجر و لومپن یهودی به فلسطینی ها و حمایت پلیس از آنان که هنوز هم ادامه دارد، جنگی با پرتاب موشکهای ایرانی– فلسطینی حماس تا تل‌آویو و پاسخ ارتش اسراییل با موشکهای آمریکایی به غزه آغاز گشت که ۱۱ روز ادامه داشت. این جنگ ۲۳۲ کشته و ۱۹۰۰ زخمی از سوی فلسطینی‌ها و ۱۴ کشته و معدودی زخمی از سوی اسراییلی بجای گذارد. و با وجود زمینه های روزانه و تاریخی، ادامه آن عملا هنوز هم موجود است.
حجم بالای اعمال نقض حقوق بشر و کشته شدن تعداد بسیار زیادی از غیر نظامیان از جمله کودکان دلایل کافی در اختیار کشورها و سازمان های غیر دولتی و همچنین افکار عمومی جهان برای غیرقابل قبول خواندن اقدام اسرائیل قرار داد. حتی اگر اقدام حماس در موشک پرانی به سمت اسرائیل را علت آغاز این جنگ بدانیم باز هم مطابق با قوانین حقوق بین الملل اقدام هر یک از کشورها در دفاع از خود نباید منجر به واکنشی غیر متناسب نسبت به عمل طرف مقابل شود. اسراییل این خط قرمزها را زیر پا گذاشت.
در این میان نقش مخرب جمهوری اسلامی در برافروخته نگه داشتند شعله جنگ و تنش میان فلسطینیان و اسراییل نیز نباید فراموش کرد. افزون بر این ما معتقدیم که تنش و خصومت فزاینده میان ایران و اسراییل باید پایان یابد. واقعیت این است که رهبران فعلی هر دو کشور بیشترین سهم را در شعله ور نگه داشتن این خصومت دارند. نتانیاهو و خامنه‌ای، در عین حالی که هر دو بیشترین تلاش را برای عدم مذاکره مستقیم ایران و آمریکا به عمل می‌آورند، بهانه به دست هم دیگر می دهند تا یکی از طریق نیروهای نفوذی خود در ایران و دیگری از طریق گروههای نیابتی خویش در منطقه به دیگری ضربه بزند و منطقه را در ناامنی وبی ثباتی دایم نگه دارند.
جبهه ملی ایران– اروپا تمام اقداماتی را که موجب آزار و تحریک فلسطینی ها می شود محکوم می کند. حقوق انسانی و شهروندی فلسطینی ها باید محترم شمرده شده و رعایت شوند. سازمان ملل و بویژه دولت اسراییل باید با کمکهای فوری و بیدریغ به بازسازی زیرساخت های پزشکی و آموزشی در نوار غزه بپردازند.
وانگهی لازم است اقدامات جدی در راستای تعدیل اختلافها و رفع ریشه های تنش انجام شود. زیرا اگر راهی برای زندگی توام با کرامت و امید برای آینده برای فلسطینیان پیدا نشود، دور تسلسل کور خشونت باز هم تکرار خواهد شد. در واقع، راه حل مورد تایید ما، یعنی راه حل دوکشور، تضمینی نیز برای خود اسراییل به عنوان یک دولت یهودی در منطقه به شمار می رود، که بتواند بدون احساس ترس از امینت خود به همزیستی مسالمت آمیز با فلسطینیان و همسایگانش روی آورد.
هموطنان، مخالفت و مبارزه اصولی اکثریت قریب به اتفاق ما ایرانیان با نظام فاسد و ضد ملی جمهوری اسلامی نباید به چشمپوشی تا حمایت از سرکوب و سیاستهای ضدحقوق بشری دولت اسراییل بیانجامد. یکی از آگاهی های ابتدایی سیاسی می گوید که «دشمنِ دشمن من نباید لاجرم دوست من باشد». چرا باید پایمال کردن حقوق انسانی در ایران بد و ناروا باشد ولی در اسراییل مجاز؟ دفاع از حقوق شهروندی فلسطینی ها از مبارزه برای حقوق شهروندی در ایران جدا نیست.
پاینده ایران،
زنده باد دوستی ملل
جبهه ملی ایران– اروپا (سامان ششم)
۲۹.۰۵.۲۰۲۱
