اعتراضات کارگران شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران یک هفته راپشت سرگذاشت
به گزارش۱۷دی فارس،کارگران شرکت گروه ملی با وجود گذشت یک هفته از اعتراض به دلیل عملی نشدن مطالباتشان همچنان بساط نارضایتی پهن کرده‌اند.
براساس این گزارش،شرکت پیمانکاری اکسین واسطه بین کارگران و گروه ملی بوده که زیر نظر تعدادی از بازنشسته‌های شرکت فعالیت می‌کند.
یکی از کارگران این شرکت مستقر در اهواز اظهار کرد: پرسنلی که قرار بود نحوه استخدامی آنها قراردادی باشد هنوز به صورت پیمانکاری هستند.
وی با بیان اینکه بعضی از پرسنل پیمانکاری تا ۱۵ سال سابقه دارند افزود: حقوق این افراد با وجود مشاغل سخت و کلیدی که بسیاری از امور اصلی شرکت را هم انجام می‌دهند در مقایسه با پرسنل رسمی بسیار ناچیز است (به نصف یا کمتر از یک سوم هم می‌رسد) آنهم در حالی که با اضافه کار روزانه حدود ۱۶ ساعت کار می‌کنند.
این کارگر اهوازی تصریح کرد: به طوری که حقوق یک کارشناس ارشد پیمانی شاید به یک دهم یک نیروی رسمی که دیپلم یا کمتر است می‌رسد.
وی همچنین درباره مطالبات کارگران معترض عنوان کرد: اعمال نکردن چارت سازمانی و شغلی، نبود قرارداد شغلی معین، اختلاف شدید حقوق دریافتی بین نیروی قراردادی و پیمانکار، سال‌ها وعده‌های مدیران مبنی بر اعمال قرارداد و سوءاستفاده از کارگران پیمانکار و نبود نماینده کارگری از مطالبات کارگران است.
درهمین رابطه:
اعتراض کارگران شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران به عدم اجرایی شدن وعده‌های مسئولان مبنی بر عقد قرارداد مستقیم و حذف شرکت پیمانکار نیروی انسانی!
به گزارش ۹دی فارس، کارگران شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران نسبت به پایمال شدن حقوقشان گلایه‌مند هستند.
یکی از کارگران شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران اظهار کرد: بیش از ۷۰ درصد نیروهای این شرکت با امتحان ورودی در سال‌های گذشته و یا با سابقه کار بالا جذب شده‌اند.
وی عنوان کرد: یکی از خواسته‌های کارگران اجرایی شدن وعده‌های مدیران قبل و فعلی شرکت گروه ملی مبنی بر عقد قرارداد مستقیم و حذف شرکت پیمانکار نیروی انسانی است زیرا برای کارگران شرکت‌های سطح شهر اهواز از جمله فولاد خوزستان، نورد لوله، شرکت نفت و سازمان آب و برق عقد قرارداد مستقیم و تعدیل وضعیت انجام شد.
این کارگر شرکت گروه ملی صنعتی فولاد ایران خاطرنشان کرد: از سوی مسئولان شرکت در سال‌های اخیر وعده‌های زیادی به کارگران داده شده ولی به جز تعداد اندکی که جزو شاغلین بخش‌های اداری که بخش اعظم آنها نیز بانوانی که نان آور خانواده‌هایشان نیستند را شامل می‌شود در حالی که نیروهای تاثیر گذاری که در بخش‌های صنعتی و اجرایی مشغول به کار هستند و بار اصلی تولید کارخانه به دوش آن‌هاست مجبورند ۱۲۰ ساعت در ماه اضافه کار کنند و در هوای سرد و گرم خوزستان و با شرایط سخت به فعالیت بپردازند ولی از کمترین حقوق برخوردار باشند.
