خطاب به کارگران، تشکل‌های کارگری و وجدان‌های بیدار و عدالت‌طلب جامعه
کارگران!، تشکل‌ها و فعالان کارگری
ما امضاء کننده‌گان این بیانیه، جمعی از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری هستیم که بیش از یک سال است تحت پیگرد نیروهای امنیتی و مقام های قضایی دولت جمهوری اسلامی ایران قرار داریم. اگر چه دور جدید تعرض به کمیته هماهنگی از جمله با هجوم گسترده به مجمع عمومی این تشکل کارگری در ۲۶ خرداد سال ۹۱ در شهر کرج آغاز گردید، اما پس از آن نیز بازداشت و محاکمه بسیاری از ما کارگران هم چنان ادامه یافته است. در این مدت بارها اعضای این کمیته در شهرهای رشت، سنندج، بوکان، مهاباد، سقز و … مورد پیگرد قرار گرفته، احضار و یا دستگیر شدند و بعضن مورد ضرب و شتم و توهین و اهانت مامورین امنیتی قرار گرفته‌اند که در نتیجه‌ی آن، تاکنون تعدادی از دوستان و اعضای این کمیته به زندان تعزیری محکوم شده‌اند و بقیه نیز در انتظار ابلاغ احکام مقام‌های قضایی می‌باشند.
کارگران! هم طبقه‌ای‌ها!
ما به عنوان جمعی از کارگران و فعالین کارگری که در چند ماه گذشته مدام تحت پیگرد و فشار نیروهای امنیتی و قضایی بوده‌ایم، بار دیگر اعلام می‌کنیم که کمیته هماهنگی به مثابه تشکلی از کارگران و فعالین کارگری است که در سال ۸۴، در شرایط فقدان تشکل‌های مستقل کارگری ایجاد گردید و اعضای آن علی‌العموم کارگرانی هستند که هدف‌شان – همان‌گونه که در اساسنامه‌ی این تشکل نیز قید شده است – کمک به سازمانیابی و تشکل‌پذیری کارگران و آگاه شدن آنها از حقوق و منافع طبقاتی‌شان، به مثابه یک طبقه است. کمیته هماهنگی در عین حال، تشکلی است علنی و مستقل که در راستای پیگیری خواسته‌ها و مطالبات کارگران و احقاق حقوق مسلم و شناخته شده‌ی این طبقه، تلاش و فعالیت می‌کند. لذا امضاء کننده‌گان این بیانیه در واقع به عنوان تعدادی از اعضا و فعالین این تشکل – که بارها در بازجویی‌ها، متهم به تبلیغ علیه نظام و ارتباط با احزاب اپوزیسیون دولت ایران شده‌اند – این اتهام‌ها را واهی و بی‌اساس دانسته و اکیداً آنها را رد می‌کنند. ما کارگریم و همچون میلیون‌ها کارگر و مزدبگیر، همراه با خانواده‌های مان، با سختی‌ها و مشقات بسیار و از طریق فروش نیروی کار خود، امرار معاش و زندگی می‌کنیم. ما کارگریم و هر یک از ما مانند هزاران مزد بگیر دیگر، روزانه در مراکز مختلف تولیدی، خدماتی و یا پروژه‌ای برای گذران معاش کار می کنیم.
دوستان کارگر!
جرم ما این است که کارگریم و تحت عنوان کمیته هماهنگی متشکل شده‌ایم و اعلام کرده‌ایم که کارگران باید تشکل‌های طبقاتی و مستقل خود را داشته باشند. مگر نه این است که سرمایه‌داران از انواع نهادها و سازمان‌های مختلف و جور واجور برای انباشت و محافظت از سرمایه بهره می‌گیرند؟ پس چرا ما کارگران، نباید تشکل‌های خود را داشته باشیم؟ حرف ما این است که کارگران نیاز به تشکل‌های فرمایشی ندارند که در نهادهای دولتی، رای به بی حقوقی بیشتر آنها بدهند. ما می‌گوئیم که حق آزادی تشکل و اعتصاب، حق آزادی بیان و اندیشه، تجمع و تحصن، طبع و نشر و … از حقوق به رسمیت شناخته شده‌ی شهروندی است و هیچ کس را نباید جهت پیگیری و مبارزه برای تحصیل آن ها مورد پیگرد و تهدید و بازداشت قرار داد و محاکمه و زندانی کرد.
ما کارگریم و بارها اعلام کرده‌ایم که به تعویق انداختن دستمزد کارگران توسط سرمایه‌داران جرم است و عاملین این اقدام باید به همین اتهام و اتهام ضرر و زیان به این بخش از کارگران و خانواده‌های آنان و تحمیل فقر و فلاکت روزافزون به آحاد این طبقه، به دادگاه فرا خوانده شده و محاکمه شوند. ما گفته‌ایم که قراردادهای موقت و ننگین کار باید لغو گردد؛ به اخراج و بیکارسازی کارگران پایان داده شود؛ ما همچنین باور داریم و بارها گفته‌ایم که: تا آن زمان که نظام سرمایه‌داری مسقر و پابرجاست، دستمزدهای کارگران باید، متناسب با تورم واقعی موجود در جامعه پرداخت گردد. ما بر این باوریم که داشتن کار و مسکن مناسب، خوراک، پوشاک، بهداشت و درمان تحصیل رایگان، مسافرت و تفریح و … از حقوق مسلم و طبیعی کارگران و خانواده‌های آنهاست و هیچ فردی از افراد کارگر و زحمتکش جامعه را نباید از این نعمت بشری محروم کرد.
ما کارگریم و همواره خود را در کنار اعتراض کارگران برای دستیابی به خواسته‌های برحق آنان، در سرتاسر ایران، از شرکت واحد گرفته تا کیان تایر و زاگرس؛ از پتروشیمی ماهشهر تا نیشکر هفت تپه و … می دانیم.
کارگران! تشکل‌های کارگری! هم‌زنجیران!
ما امضاء کننده‌گان این بیانیه نسبت به احضار، بازجویی و محاکمه کارگران و فعالان کارگری، ار جمله اعضای این تشکل که از سوی دستگاه‌های امنیتی و قضایی شهرهای سنندج، رشت، مهاباد و بوکان دنبال می‌شود، اعتراض داریم و حکم‌های صادره توسط این دادگاه‌ها را ناعادلانه دانسته و خواستار تجدیدنظر و ابطال آنها هستیم.
ما همچنین ضمن قدردانی از تشکل‌های کارگری و کارگرانی که در این مدت از ما حمایت و پشتیبانی کرده‌اند، از همه شما می‌خواهیم که به صفوف اعتراضی ما بپیوندید و از هر طریق ممکن ما را در جهت پایان دادن به این قبیل اعمال و برخوردهای پلیسی و امنیتی که علیه اعضای این کمیته و دیگر کارگران و فعالین کارگری، دنبال می‌شود یاری رسانید. اعتراض ما، بخشی از مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و کارگران زندانی است که به دلیل باورها و اعتقادات خود، از جمله برخورداری از حق اعتصاب و حق ایجاد تشکل‌های مستقل و متکی به اراده و توان خود کارگران و همچنین برخورداری از حق اعتراض به انواع بی حقوقی‌ها و محرومیت‌های تحمیلی سرمایه محکوم شده و در معرض محاکمه و زندان قرار گرفته‌اند.
زنده باد اتحاد و همبستگی کارگری
امضاء کننده‌گان: اعضای کمیته هماهنگی برای کمک ایجاد تشکل‌های کارگری
۱- خالد حسینی ۲-غالب حسینی ۳- وفا قادری ۴- حامد محمودی‌نژاد ۵-علی آزادی ۶- بهزاد فرج‌الهی ۷- محمد مولانایی ۸- واحد سیده ۹- یوسف آبخرابات ۱۰- ابراهیم مصطفی‌پور ۱۱- جمال میناشیری ۱۲- هادی تنومند ۱۳- محمد کریمی ۱۴- مجید حمیدی ۱۵-فرامرز فطرت نژاد ۱۶- سیروس فتحی ۱۷- سعید مرزبان مقدم ۱۸- مازیار مهرپور۱۹- مسعود سلیم‌پور ۲۰- میترا همایونی ۲۱- پدرام نصراللهی
۱۸ مرداد ۱۳۹۲
