ملت ایران

ملت ایران – سیاووش ایراندوست مدتی است که واژه ی «ملت» دستمایه ی ملت سازی های قومی و زبانی قرار گرفته است و برخی هم عبارت «ملل ساکن ایران» را ساخته اند، گویی که کشور ایران را با کره ی زمین اشتباه گرفته اند. هیچ کدام از نظریه هایی که اصحاب آن می گویند وحدت ملت از تبار مشترک یا زبان مشترک مایه می گیرد، پذیرفتنی نیست و در جهان واقعیت مصداق ندارد. ملت عبارت است از عده ای از مردم که در کشور معینی زندگی می کنند یا در آن به دنیا آمده اند. اگر وحدتی ناشی از «نژاد» قابل تصور باشد، بدین صورت است: نژاد عبارت از مجموعه ای از افراد است که نه به واسطه ی اصل و نسب مشترک، بلکه به علت خطای مشترک در باره ی اصل و نسب خویش با هم وحدت پیدا کرده اند. صحبت از تبار و نژاد در گفتار سیاسی بی معنا و پوچ است و اگر حاصلی داشته باشد، جز نژادپرستی نمی تواند باشد. در مقابل اعتقاد ما باید به انسان باشد، انسان همانگونه که هست. اعتقاد به انسان اعتقاد به حقوق برابر و متقابل است، اعتقاد به تقابل گفت و شنود و داد و ستد فکری است. زبان یکی از مهمترین نهادها در زندگی اجتماعی است و کارکرد آن به عنوان وسیله ای برای تفهیم و تفهم عقلانی مشروط به سلاست و روشنی آن است. اتخاذ موضع عقلانی مستلزم تشخیص این معناست که آنچه مایه ی وحدت آدمیان می شود قابلیت ترجمه ی زبانهای مادری مختلف به یکدیگر است تا جایی که آن زبانها، زبان عقل باشند. در موضع عقلانی، وحدت عقل بشر تصدیق می شود. در کشور ایران اقوام متنوع با زبانهای مادری مختلف در کنار هم زندگی می کنند. افراد همزبان برای داد و ستد اندیشه و اطلاعات مفید معنا بین خودشان، از زبان مادری شان استفاده می کنند و برای ارتباط و تقابل گفت و شنود و داد و ستد فکری با دیگر ایرانیان با زبانهای مادری متفاوت، از زبان فارسی به عنوان وسیله ای مشترک برای تفهیم و تفهم استفاده می کنند. ملت ایران عبارت است از مردم اقوام متنوع که در کشور ایران زندگی می کنند یا در آن به دنیا آمده اند. برقراری عدالت در حوزه های مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی با برقراری عدالت سیاسی در کشور تحقق می یابد. ملیت گرایی قومی یا زبانی منجر به دیکتاتوری فاشیستی می شود و باید این مضحکه را از گفتار و کردار سیاسی بیرون اندازیم. و در راستای دستیابی به عدالت و آزادی و حقوق شهروندی برابر برای همه ی مردم کشور، برای برقراری دموکراسی در ایران مبارزه کنیم. در دموکراسی، دولت باید امکاناتی را برای آموزش نوشتاری زبان مادری در کنار آموزش زبان فارسی در اختیار مردم قرار دهد. ملت ایران عبارت است از همه ی مردم کشور ایران. ملت ایران عبارت است از کلیه ی اتباع کشور-دولت ایران. ملت ایران عبارت است از مردمی که در کشور ایران زندگی می کنند یا در آن به دنیا آمده اند. همه ی افرادی که در کشور ایران به دنیا آمده باشند، ملیت ایرانی دارند، از تابعیت دولت ایران برخوردارند و هیچ حکومتی در هر دوره ای که باشد، حق سلب تابعیتشان را ندارد. 1. فردی که در کشور ایران متولد شده باشد یا از پدر یا مادری با تابعیت ایرانی به دنیا آمده باشد، برخورداری از تابعیت ایرانی حق سلب ناشدنی اش است. فردی که در خارج از کشور ایران و از پدر و مادری غیر ایرانی به دنیا آمده باشد، تبعه ی خارجی محسوب می شود. اتباع خارجی در صورت دریافت اقامت از دولت ایران، می توانند در ایران زندگی کنند ولی حق شرکت در انتخابات کشور ایران را ندارند. اعطای اقامت ایران به اتباع خارجی در صلاحیت حکومت مصدر قدرت است. ممکن است کسی از پدر و مادر خارجی در ایران به دنیا بیاید و پدر و مادرش نخواهند برای او تابعیت ایرانی بگیرند، در این حالت حق داشتن تابعیت ایران را نمی توان از او سلب کرد ولی به اجبار هم نمی توان ایرانی اش کرد، باید این انتخاب را بعد از رسیدن به سن رشد داشته باشد. 2. کودکان بی سرپرست بایستی در پرورشگاه ها یا نهادهایی از این قبیل پرورش یابند و از حمایت جامعه برخوردار باشند. کودکان بی سرپرست که در پرورشگاه ها یا نهادهایی از این قبیل در ایران پرورش می یابند یا توسط خانواده ها در ایران به فرزندی پذیرفته می شوند، تابعیت ایرانی دارند. طبق بند دوم ماده ی 25 اعلامیه ی حقوق جهانشمول بشر: مادران و کودکان حق برخورداری از کمک و مراقبت ویژه دارند. همه ی کودکان اعم از آن که ثمره ی ازدواج باشند یا نباشند، باید از حمایت اجتماعی یکسان بهره مند شوند. 3. اگر تبعه ی خارجی پس از مدت مشخصی اقامت در کشور ایران، تابعیت دولت ایران را تقاضا کند، اعطای تابعیت به چنین شخصی، در صلاحیت حکومت مصدر قدرت در زمان رسیدگی به تقاضا و بر اساس قوانین پذیرش مهاجران مصوب پارلمان است. فقط در این مورد هست که حکومت در باره ی اعطای تابعیت ایرانی، حق تصمیم گیری دارد. 4. همه ی افرادی که تابعیت ایرانی دارند، دارای حقوق شهروندی برابر در کشور ایران هستند. هیچ حکومتی، حق سلب تابعیت ایرانیان را ندارد. تغییر تابعیت یا داشتن تابعیت مضاعف از حقوق فردی هر شخص است. همه ی کسانی که تابعیت ایرانی دارند، در محدوده ی مرزهای کشور ایران حق آزادی رفت و آمد و اقامت دارند و حق ترک کشور و بازگشت به کشور دارند و حکومت حق دخالت در این موارد ندارد. ایرانیانی که نامزد انتخابات در کشور ایران یا اخذ مقامهای مسئول دولتی، یا اخذ مقامهای فرماندهی نیروهای نظامی و انتظامی می شوند، باید فقط تابعیت ایرانی داشته باشند، در صورت داشتن تابعیت اضافه، می توانند آن را لغو کنند. 5. همه ی افرادی که تابعیت ایرانی دارند، دارای حق رأی مساوی در هر انتخاباتی در کشور ایران هستند، دارای حق انتخاب کردن و انتخاب شدن هستند. در انتخاب شدن برای ریاست و وزارتهای قوه ی اجرایی و هئیت رئیسه ی قوه ی قانونگذاری و هئیت رئیسه ی قوه ی قضاییه، علاوه بر اینکه باید فقط تابعیت ایرانی داشته باشند؛ باید از پدر یا مادری با تابعیت ایرانی در کشور ایران به دنیا آمده باشند؛ یا از پدر یا مادری متولد ایران و دارای تابعیت ایرانی، به دنیا آمده باشند؛ یا محل تولد و پرورش یافتنشان تا سن رشد، کشور ایران باشد. این مورد برای اخذ مقامهای فرماندهی کل پلیس کشور و ریاست ستاد مشترک ارتش و فرماندهی کل هر یک از نیروهای ارتش و ریاست سازمان ضد جاسوسی کشور هم لازم است. خواهشمندم که این بندها را در جهت اصلاح و تکمیل یا حذف انتقادی آنها بررسی کنید. بررسی انتقادی تان را برای انتشار به سایت ایران لیبرال (info@iranliberal.com) بفرستید. حکومت نمی تواند حدود ملت را تعیین کند، بلکه ملت باید حدود اختیارات حکومت را تعیین کند. قوای مملکت ناشی از ملت است. ملت ایران صاحب حق حاکمیت ملی بر کشور ایران است و اعمال این حق اساسی از طریق انتخاب و برکناری حکومتها و کنترل و نظارت بر آنها در نظام سیاسی دموکراسی لیبرال صورت می گیرد. و حقوق جهانشمول بشر و حقوق شهروندی برابر برای همه ی مردم کشور ایران، در نظام سیاسی دموکراسی لیبرال و لائیک جمهوری ایران برقرار می شود. 29 آوریل 2013 http://www.iranliberal.com/showright-spalt.php?id=736