نگاهی موشکافانه به «اصول قانون اساسی مشروطیت» به ما کمک میکند که واقعیات مندرج در ان را بهتر ببینیم٫ نه انچه را که ارزو داریم و به مذاقمان خوشتر است. به همین منظور من در اینجا از مقاله “منصور بیات زاده” مدد گرفته ام زیرا او را دیگر نمی توان «حامی پهلوی / سلطنت طلب» نامید.عنوان مقاله ایشان در در زیر امده است . ۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ “محتوی بیش از١٠ اصل از اصول قانون اساسی مشروطیت ایران، اجازه نمی داد تا «نظام سکولار» در ایران متحقق گردد!” منصور بیات زاده ۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ بدلیل طولانی بودن مقاله من فقط بذکر چند بند از «اصول قانون اساسی مشروطیت» که در مقاله مورد بحث امده اشاره میکنم و مطالعه کامل ان را به علاقه مندان توصیه میکنم . در اصل اول متمم قانون اساسی مشروطیت، «بخش کلیات»، ذکر شده بود که: ١- «”مذهب رسمی ایران اسلام و طریقه حقه جعفریه اثنی عشریه است باید پادشاه ایران دارا و مروج این مذهب باشد.” “اصل دوم همان بخش چرائی حق«وتوی» مجتهدین و فقهای مذهب شیعه را توضیح داده.” در اصل بیستم ، مربوط به بخش «حقوق ملت»، به حدود فعالیت مطبوعات اشاره دارد: ٣-«”عامه مطبوعات غیر از کتب ضلال و مواد مضره بدین مبین اسلام آزاد و ممیزی آنها ممنوع است ولی هرگاه چیزی مخالف قانون مطبوعات در آنها مشاهده شود نشر دهنده یا نویسنده بر طبق قانون مطبوعات مجازات میشود اگر نویسندۀ معروف و مقیم ایران باشد ناشر و طابع و موزع از تعرض مصون هستند.”» اصل- ۲۱ ـ بخش حقوق ملت ـ در رابطه با چارچوب فعالیت انجمنها و اجتماعات می خوانیم : ۴ــ«”انجمنها و اجتماعاتی که مولد فتنه دینی و دینوی و مخل بنظم نباشند ازاد هستند”» اصل ۲۷ مربوط به بخش «قوای مملکت»،چگونگی این تقسیم بندی توضیح داده شده است: قوای مملکت بسه شعبه تجزیه میشود: ۵ ــ«” اول- قوه مقننه که مخصوص است بوضع و تهذیب قوانین واین قوه ناشی میشود از اعلیحضرت شاهنشاهی و مجلس شورایملی و مجلس سنا و هریک از این سه منشاء حق انشاء قانونرا دارد ولی استقرار آن موقوف است بعدم مخالفت با موازین شرعیه و تصویب مجلسین و توشیح بصحه همایونی لکن وضع و تصویب قوانین راجعه بدخل و خرج مملکت از مختصات مجلس شورای ملی است.”» ۶- “دوم- قوه قضائیه و حکمیه که عبارت است از تمیز حقوق و این قوه مخصوص است به محاکم شرعیه در شرعیات و بمحاکم عدلیه در عرفیات.” در «اصل سی و پنج » مربوط به بخش «حقوق سلطنت ایران» می خوانیم: ٧ ــ” سلطنت ودیعه ایست که بموهبت الهی از طرف ملت بشخص پادشاه مفوض شده” .و در اصل «سی و نهم» همان بخش نحوه سوگند پادشاه ذکر شده است :که باید بکلامالله مجید و به آنچه نزد خدا محترم است قسم یاد کند- در ترویج مذهب جعفری اثنی عشری کوشا باشد و از ارواح طیبه اولیای اسلام استمداد بطلبد.و در «اصل چهلم» آن بخش تاکید رفته: ٩ــ” همینطور شخصی که بنیابت سلطنت منتخب شود نمیتواند متصدی این امر شود مگراینکه قسم مزبور فوق را یاد نموده باشد”. در رابطه با قسم یاد کردن اعضاء مجلس شورای ملی «متن کامل قانون اساسی مشروطه» ــ مصوب مجلس شورای ملی در ۱۳ امرداد ماه ۱۲۸۵ برابر با ۵ اگوست ۱۹۰۶ میلادی و ۱۴ جمادی الاخر ۱۳۲۴ هجری قمری ـ می توان اشاره کرد، که در واقع آنرا نظامنامه مجلس می نامیدند. در «اصل یازدهم» آن بخش می خوانیم: اعضاء مجلس بدواً که داخل مجلس میشوند باید بترتیت ذیل قسم خورده و قسمنامه را امضاء نمایند«بدلیل مفصل بودن درج نشد» حال مجسم کنید نمایندگان نگون بخت “یهودی-مسیحی- ارمنی و زرتشتی هم باید بقران سوگند یاد کنند!! “یکی از دلایل بلبشوی خرداد۴۲ و بخیابان امدن طرفداران خمینی تلاش شاه برای تغیر این قانون بود” در«اصل پنجاه و هشتم» متمم قانون اساسی مشروطیت «راجع به وزرا» همچنین می خوانیم: ١١ــ”هیچ کس نمیتواند به مقام وزارت برسد مگر آن که مسلمان و ایرانی الاصل و تبعه ایران باشد”. ودر «اصل هشتاد و سوم» همان بخش: ١٣ ــ” تعیین شخص مدعی عموم با تصویب حاکم شرع در عهده پادشاه است.” اینها قسمتهای مفقوده از “پازل”تصویر واقعی ماست٫بدون قرار دادن “منظم”قطعات این تصویر در کنار هم ما نمی توانیم مشکل را ریشه یابی کنیم و درمان کنیم این درد کهنه استبدادمان را.
ارگان رسمی حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
منو