خیزش الهام بخش شما علیه رژیم آکپ را هر شب دنبال می کنیم.هنگامی که سگان هار این رژیم زن ستیز را در خیابان ها به چالش می گیرید قلب هایمان از شادی و نگرانی می تپد.
زنان ترکیه این رژیم را تحمل نکرده اند و نخواهند کرد. همه می دانند که در ده سال گذشته، از زمان به قدرت رسیدن رژیم آکپ آمار قتل زنان به دست مردان ۱۴ برابر شده است. رژیم آکپ و قیم های آمریکایی آن تلاش کرده اند آن را رژیمی معرفی کنند که با آمیختن “دموکراسی” و “اسلام معتدل” توانسته است اکثریت مردم ترکیه را راضی و نمایندگی کند. خیزش اخیر مردم ترکیه این افسانه را در هم پیچید و دروغین بودن آن را نشان داد. برای زنان ترکیه، “دموکراسی” اردوغان در حد آزادیِ زنان سنتیِ جامعه در استفاده از حجاب اسلامی در محل کار و درس بوده و “اسلام گرایی معتدل” وی به معنای لگدمال کردن حقوق ابتدایی زنان مانند حق سقط جنین و تحمیل گام به گام اخلاقیات شرعی در جامعه ی ترکیه است.
شما می دانید که در سال ۱۹۷۹ تحت رهبری خمینی یک رژیم اسلامی در ایران حاکم شد. اما بسیاری از شما نمی دانید که این قشر تاریک اندیش، ستم گر و سرکوب گر در اعمال ستم و استثمار بر مردم ایران دست کمی از رژیم شاه نداشت و حتا بیشتر از رژیم شاه اقتصاد ایران را در نظام سرمایه داری امپریالیستی ادغام و وابسته بدان کرد. رژیم خمینی ادعا کرد که ضد امپریالیست است اما “ضد امپریالیسم” آن پدیده ای زشت و ارتجاعی بود که به شکل تحمیل حجاب و شریعت بر زنان و ادغام دین در دولت تظاهر یافت.
رژیم طیب اردوغان نیز با رژیم های کمالیستی دیگر در دولت جمهوری ترکیه فرق ماهوی ندارد. جز آن که با اسلامی کردن دولت (که در مرکز آن کنترل بدن و افکار زنان قرار دارد) کلیه ی خصایل ستم گرانه و استثمارگرانه ی آن را شدیدتر کرده است.
درست یکسال پیش در اواسط خرداد ماه طیب اردوغان علیه سقط جنین و عمل سزارین و به طور کلی علیه زنانی که بچه نمی خواهند یا بچه کم می آورند سخنرانی های کریه کرد. او گفت، سقط جنین خلاف شان زن در جامعه ترکیه است و برای دست یابی ترکیه به شکوه و جلال “گذشته” نقش سنتی زن باید تقویت شود. او گفت زن یعنی مادر وگرنه هیچ قداستی ندارد. منظورش آن بود که تحت رژیم وی، زن بدون مادر شدن هیچ ارج و منزلت اجتماعی نخواهد داشت. او گفت، زنانی که تولید مثل نمی کنند همدست دشمنان ترکیه هستند و هر زن حداقل باید سه بچه بزاید. با این سخنان وی روشن کرد که رژیم وی قصد دارد بدن و زندگی زنان را کاملا کنترل و برنامه ریزی کند. نام وزارت زنان و خانواده را هم به “وزارت خانواده و سیاست های اجتماعی” تغییر داد . شهردار آنکارا به تبعیت از رئیس خود در سخنان تلویزیونی به زنان توهین کرد و گفت که زنان به جای سقط جنین بهتر است خودکشی کنند چون ارزش حیاتشان کمتر از جنین است. امام اعظم ترکیه، محمت گورمِز گفت زن حقی بر بدن خود ندارد زیرا صرفا لولهای است که خدا برای تولید بچه به وجود آورده است. (روزنامه حریت، ۴ ژوئن ۲۰۱۲- ۱۴ خرداد ۱۳۹۱)
تشدید پدرسالاری و مردسالاری یک مسئله ی جهانی است. سرمایه داری در هر گوشه ی جهان به شدت نیازمند آن است. تشدید زن ستیزی در خاورمیانه از طریق استقرار حکومت های اسلام گرای وابسته به نظام جهانی سرمایه داری تامین می شود. بنابراین رشد اسلام گرایی و زن ستیزی و سرمایه داری افسارگسیخته ی گلوبالیزه، بخشی از یک بسته هستند. در مقابل این هجوم همه جانبه، زنان خاورمیانه و جهان باید یک جنبش انقلابی و انترناسیونالیستی متولد کنند و بسازند؛ جنبشی که رهائی زنان جزء اهداف اولیه اش است. یکی از بزرگترین واقعیت های دوران ما آن است که جنبش رهائی زنان می تواند نقش بزرگی در تغییر انقلابی جوامع مختلف و کلیت جهان بازی کند و باید چنین کند زیرا بشریت به طور عاجل نیازمند آن است.
ما در نبردهای میدانی و خیابانی ترکیه گوشه هایی از این واقعیت را دیده ایم و امید بسیار داریم که این مقاومت ها و مبارزه ها تبدیل به جنبشی برای انقلاب شوند و به سوی نابودی نظام اجتماعی کهنه و ایجاد جامعه ای نوین با روابط اجتماعی نوین که رهایی زنان بر تارک آن نقش بسته است حرکت کنند.
ما اطمینان داریم که زنان انقلابی در ترکیه، طیب اردوغان را به دلیل زن ستیزی، دخالت ارتجاعی در سوریه، به قتل رساندن زنان پ.ک.ک در پاریس و طرح های دروغین در رابطه با مسئله کرد، توسعه ی افسارگسیخته سرمایه داری نئولیبرالی و نابودی محیط زیست به چالش خواهند کشید و نخواهند گذاشت که این کارنامه ی پر جنایت بدون حساب رسی بماند.
زنجیرها را بگسلیم، نیروی زنان را مانند رودخانه ای خروشان برای انقلاب به حرکت در آوریم!
زنده باد همبستگی انترناسیونالیستی زنان خاورمیانه و جهان!
نه به جمهوری اسلامی نه به هر گونه دخالت امپریالیستی در ایران! نه به آکپ- ایسم و نه به کمالیسم در ترکیه!
سازمان زنان هشت مارس (ایران – افغانستان)
۱۱ ژوئن ۲۰۱۳
