منصور عرفان
بتازگی حکومت ترکیه در پشتیبانی از نشست معدود اشخاص مجعولی که هویت آنها بربسیاری از ایرانیان مشخص نیست در تلویزیون خود مدعی شده است که سی میلیون ترک آذربایجانی در ایران در اسارت قوم فارس بسر می برند . این اولین بار نیست که حکومت ترکیه دست به تحریکاتی از این قبیل می زند؛ سال گذشته نیز آنکارا شاهد برگزاری شورایی بنام شورای بین المللی اذربایجان جنوبی بود که گروهی بنام انجمن های قومی آذری ایران و جمهوری آذربایجان به همراه افرادی با گرایش‌های ملی‌گرایی از جمهوری ترکیه و سایر کشورها، ازجمله ترکمن‌های عراق شرکت داشتند و دست بدست هم داده بودند تا ادعای استقلال از ایران را مطرح کنند!؟
پشتیبانی ترکیه از جمهوری باکو که نام جعلی اذربایجان برخود نهاده است فقط حدود هشت میلیون جمعیت دارد و پیوندهای طولانی تاریخی و فرهنگی با ایران را نیز داراست و ادعای این که سی میلیون مردم آذری زبان ایران باید جدا شوند و به این هشت میلیون بپیوندند از آن ادعاهای مسخره ای است که جز بدنامی و شکست فرجامی نخواهد داشت. چنانکه شاهدیم کوشش های منتسب کردن مشاهیر ایرانی چون بابک خرم دین، شهریار، نظامی گنجوی، خاقانی شروانی، مولوی جز تمسخر ثمری نداشته است .
اردوغان درحقیقت خواب امپراتوری عثمانی را می بیند ودر این راستاست که در ویران سازی سوریه همداستان آمریکا و هم پیمان آنها شده غافل از این که این آتش افروخته شده دیر یا زود دامن ترکیه را نیز خواهد گرفت . چنانکه امروز ناچار به بستن مرز خود با سوریه شده و حدود سی هزار پناهنده سوری را درون خود جاداده است که توانایی پذیرایی از آنان را نیز ندارد. نتیجه این بی سیاستی ادامه بگیرو ببند کردها در داخل و حتا اعدام گروهی آنها در ماه های اخیر بوده است.
در حدود بیست سال پیش که جمهوری باکو به استقلال رسید بسیاری از آنان به عشق دیدار ایران بدانجا سرازیر شدند . با دیدن اوضاع ایران و تنگناها و بی توجهی مسئولان بزودی سرخوردند . تا آن جا که می دانیم حکومت ایران بجز فرستادن قران و مفاتیح الجنان و تشویق گروه های سنتی مذهبی اقدامی دیگر در آن دیار نکرده است درحالی که ترکیه در این مدت توانست با تاسیس بیش از ۱۳۰۰ شرکت تجاری در امور اقتصادی و حمل و نقل و تامین نیازمندی های انرژی آن کشور نقشی اساسی برای جلب مردم آن سامان بنماید و این بجز تسهیلات پذیرش دانشجویی و گسترش کانال های تلویزیونی و همکاری های هنری و فرهنگی با این جمهوری است . منطقه ای که مدت کوتاهی از تاریخ اذربایجان نامیده شده است در حقیقت اران نام داشته است و بایستی جمهوری اسلامی پس از فروپاشی شوروی غفلت اجداد ما را درپذیرفتن نام اذربایجان جبران می کرد و از به رسمیت شناختن آن خودداری می کرد ولی از آنجا که این حکومت هرگز به مصالح ملی نیاندیشیده است بلکه همواره تیشه به ریشه ایران زده است از این کار هم عاجز ماند.
سیاست انفعالی و ابلهانه حکومت ایران موجب شده است که جمهوری باکو بخود جرات دهد و به محدوده آب‌های ایران تجاوز کند و حوزه‌های نفتی ایرانی دریای مازندران از جمله حوزه البرز را تغییر نام داده و آن را حوزه «آلو» بنامد.
اردوغان اگر تاریخ را خوانده باشد باید بداند که اولین بار نیست که سران ترکیه طمع به خاک ایران بسته اند و هر بار هم که جرات تجاوز یافته اند درسی تاریخی از ملت ایران گرفته اند. اگر اردوغان دیگ طمعش بجوش آمده که خلافت عثمانیان را تجدید نماید بداند که طمع خامی است ؛آن روز که تومار جمهوری اسلامی درهم پیچده شود دورنیست اما برای ترکیه که در نقشه راه با مریکا همداستان شده ؛ سیاست های این چنینی بجز گرفتاری های داخلی و دشمنی عربها و ایرانی ها ثمری نخواهد داشت.
بخش اخبار تلویزیون رسمی ترکیه
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=LUhBIyhw۸D۸
تارنمای فارسی تلویزیون ترکیه
http://www.trtpersian.com/trtworld/fa/newsDetail.aspx?HaberKodu=۲۵۵b۵e۵۹-d۲۰۶-۴fa۸-۸۰۹f-۴۵۲۲۹faf۲۸a۸
خواستاران تجزیه اذربایجان از ایران در استکهلم
منبع: ایران لیبرال
