جمعی از فعالان “آذربایجانی” طی بیانیه ای به اقدامات ضد ایرانی حکومت جمهوری باکو اعتراض کرده و از وزارت خارجه خواستند تا اقدامات تنبیهی و متقابلی را علیه این حکومت وضع نماید. به گزارش سایت خبری-تحلیلی آذری ها به نقل از خبرگزاری ایلنا در این بیانیه که امضای افرادی چون داریوش پیرنیاکان(رئیس خانه موسیقی) ،ناصر همرنگ(روزنامه نگار و داستان نویس) ،دکتر افشین جعفرزاده (محقق تاریخ معاصر و پزشک) و حسین نوین (استاد دانشگاه محقق اردبیلی) به چشم می خورد، با اشاره به کمک های مالی و لجستیکی دولت ایران به مردم جمهوری باکو و حکومت این کشور در طی دو دهه گذشته پیشنهاد شده است دولت ایران در خصوص ادامه روند کمک های مالی و نظامی تجدید نظر نماید.
متن این بیانیه بدین شرح است:
قریب به ۱۰۰ سال است که از “آذربایجان” نامیده شده منطقه “آران و خان نشین های شکی و شروان” می گذرد. در طول این سال ها جریان های ضد ایرانی قفقاز از هیچ تلاشی در جهت دشمنی با آذربایجان و مردم ایران فروگذاری نکرده اند.
در بیست سال گذشته تلاش دوایر و ادارات فرهنگی حکومت باکو در راستای مستحیل کردن فرهنگ آذربایجان در فرهنگ ترکیه و همچنین سرکوب علایق و انتخاب های این مردم و دشمن جلوه دادن کشور دوست و برادر (ایران) نزد افکار عمومی جمهوری باکو، همگی تلاش هایی مرموز و ناجوانمردانه در برابر “ما” بوده است.
این در حالی است که ایران و به ویژه مردم آذربایجان تا کنون از هیچ کوششی در راستای کمک و همیاری به کشوری که هم چون برادر کوچک تر پنداشته می شد، دریغ نکردند. کمک های مالی بلاعوض میلیاری، تحت پوشش قراردادن دهها هزار نفر از مردم این کشور از سوی کمیته امداد و حمایت نظامی،مادی و معنوی از آنان در برابر ارمنستان تنها بخشی از اقدامات حمایتی ایران از جمهوری باکو بوده است.
در مقابل چنین رویکردی، ما شهروندان ایران و مردم آذری تاکنون هیچ اقدام مثبت و توام با حسن نیتی از سوی زمامداران رژیم باکو ملاحظه نکرده و هر روز شاهد اقدامی جدید از سوی این حکومت بر علیه خطوط قرمز و بایسته های ملی خود هستیم.
موشک ها و تسلیحات خریداری شده از اسرائیل توسط رژیم باکو اکنون تبریز و شهرهای عمده آذربایجان را نشانه گرفته اند و آماده شلیک به قلب ایران و آذربایجان می باشند. شبکه های تلویزیونی، کتاب های درسی، نشریات و روزنامه های وابسته به دولت و یا محافل خاص در راستای تحریف تاریخ، اهانت به ایران و تغییر هویت ایرانی مردم آذربایجان و تحریک آن ها به اغتشاش و جنگ قومی منتشر می شوند.
قریب به بیست سال است که رژیم باکو در کمال شگفتی در برابر حسن نیت و اقدامات برادرانه و بزرگوارانه ملت ایران از هیچ کوششی برای توهین،تحقیر و ماجراجویی فروگذاری نکرده است.
بر این اساس ما جمعی از فعالان، نویسندگان، دانشجویان و شهروندان آذری ضمن این بیانیه از وزارت امور خارجه و سفیر دولت ایران در “جمهوری باکو” خواستاریم که :
۱- تحرکات و اقدامات ضد ایرانی حکومت باکو و گروه های سیاسی وابسته به این دولت از سوی وزارت خارجه و سفارت ایران در باکو با دقت و شدت بیشتری تعقیب و در صورت نیاز، الزامات امنیت ملی به جای آورده شده و ذره ای از تامین منافع ملت ایران در برابر این دولت فروگذاری ننماید.
۲- به استناد خبرگزاری های داخلی و خارجی کمک های کمیته امداد به رژیم باکو حداقل سی و چهار میلیون دلار، افراد تحت پوشش این کمیته حداقل سی هزار نفر و کمک های بلاعوض سالیانه ایران به این کشور، ارقامی ثقیل و جدی گزارش شده است. از سوی دیگر تسهیلات عمرانی و رفاهی که از سوی ما برای آبادی و عمران جمهوری خودمختار نخجوان وضع شده قابل تامل بوده است این در حالی است که اقدامات خصمانه دولت مستقر در جمهوری باکو هیچ نسبتی با کمک های دولت ایران نداشته و ندارد.
۳- ما از دولت ایران می خواهیم که در راستای اقدامات پیش گیرانه و تلافی جویانه حکومت جمهوری باکو در حمایت از کنگره موسوم به آذربایجانی های جهان (داک) که متشکل از تعدادی کلاهبرداران سیاسی و ورشکستگان تجزیه طلب می باشد، ضعف های ژئوپلتیک،سیاسی ،نظامی،منطقه ای ، جمعیتی و امنیتی این حکومت را به عنوان گزینه های اقدامات پیشگیرانه و تنبیهی مد نظر قرار دهد و سیاست نادیده گرفتن و بی اهمیت پنداشتن اقدامات ایذایی این جمهوری را تغییر دهد.
ایران در طول بیست سال گذشته دالان نخجوان را جهت انتقال مواد و ارزاق مورد نیاز مردم نخجوان از طریق خاک ایران در اختیار جمهوری باکو قرار داده است و در مقابل خواستار هیچ گونه اخذ امتیاز از این جمهوری نشده است. اما جمهوری باکو به جای سپاس گذاری بر خلاف اخلاق و منش عمومی حتی از آزار و اذیب راننده ها و کامیون های ایرانی نیز غفلت نکرده و به بدترین شکل با مسافران و شهروندان ایرانی عازم باکو که اکثریت آنها آذری هستند رفتار نموده است.
۴- ما از دولت ایران می خواهیم طی یادداشتی رسمی بر استفاده نام تاریخی آذربایجان برای شمال رود ارس توسط دولت باکو اعتراض نموده و در راستای جبران این تحریف بزرگ، جهت آشنایی شهروندان در کتاب های درسی و دانشگاهی نسبت به این مسئله آگاهی رسانی نموده و در خصوص جنگ های ایران و روس و قرارداد های گلستان و ترکمن چای آگاهی های بیشتری در اختیار شهروندان قرار دهد. هم چنین از طریق برگزاری همایش های دانشگاهی، سمینارها و نام گذاری میادین شهری از فراموشی یاد و خاطره ۱۷ شهر قفقاز جلوگیری نماید.
۵- ما معتقدیم که شناسایی دیپلماتیک کشوری موسوم به “جمهوری آذربایجان” در ابتدای دهه نود در حالی که نام یکی از استان های ایران را برای خود انتخاب کرده بود می بایست با تامل و درنگ بیشتر و بررسی های کارشناسانه انجام می یافت و حداکثر شناسایی رسمی و دیپلماتیک با کیفیت موجود به صورت “دوفاکتو” صورت می گرفت. بنابراین از وزارت خارجه دولت ایران مجدانه خواستاریم که مقرر نماید نام تاریخی آران و یا “جمهوری باکو” به صورت توامان در اسناد و نوشته های دیپلماتیک مورد استفاده قرار گیرد.
۶- توجه به سرنوشت مردمی که در کشور مسلمان نشین شمال ارس زندگی می کنند از جانب دولت ایران دارای اهمیت تاریخی،دینی و فرهنگی است. علاوه بر آذری ها اقلیت هایی چون تالشان در این سرزمین تحت ستم ملی دولت باکو قرار دارند. بذل توجه دولت ایران نسبت به فعالان سیاسی،روزنامه نگاران و نخبگان تالش بی شک سبب تقویت فرهنگ ایران در قفقاز خواهد بود.
۷- همان گونه که همگان اطلاع دارند در همه کشورهای جهان قوانینی سخت و انعطاف ناپذیر علیه گروه ها و دسته های تجزیه طلب و بنیادگرایان قومی وضع شده است و هر گونه فعالیت و تحریک مردم برای جنگ و تنش قومی ممنوع می باشد. با کمال تاسف باید گفت که برخی از گروه ها و افراد تجزیه طلب درجامعه در سایه خلا قانونی و مدارای مسئولان به عنوان عقبه و دنباله گروه هایی چون داک با حمایت نهادهایی امنیتی جمهوری باکو به فعالیت مشغول هستند. از سوی دیگر “رایزنی فرهنگی” جمهوری باکو در تهران سال ها است که آزادانه سرگرم اقدامات مرموز و تجزیه طلبانه از جمله پخش پرچم،انتشار و پخش رایگان کتاب در دانشگاه ها و اظهارات تحریک آمیز در محافل دانشگاهی می باشد.
از آن جایی که بر اساس نص صریح قانون اساسی (اصل نهم و بیست و ششم) پاسداری از آزادی،تمامیت ارضی وحدت و استقلال ایران، وظیفه آحاد ملت است، ما آذربایجانی ها این حق را برای خود قائل خواهیم بود که در صورت مشاهده هر گونه حرکت قومیت محورانه و تحریک آمیز از سوی هر کس، الزامات این اصل را به جا آوریم.
۸- دولت ایران می باید حق اقدامات متقابل و تنبیهی علیه حکومت فعلی باکو را برای خود محفوظ دانسته و همه اقدامات از بررسی و محاسبه میزان کمک های مالی،تجدید نظر در موضع رسمی پیرامون مناقشه قره باغ،بررسی مجدد مسیرهای زمینی جمهوری باکو به نخجوان از خاک ایران و… را مد نظر قرار دهد و نسبت به تامین منافع ملی ایران در منطقه اهتمام بیشتری به خرج دهد.
امضاء کنندگان بیانیه :
داریوش پیرنیاکان- موسیقیدان و هیئت علمی دانشگاه تهران
بهمن پیر نیاکان- تبریز، پژوهشگر
حسین نوین- اردبیل، هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی
افشین جعفرزاده- ارومیه، پزشک و عضو هیئت دانشگاه علوم پزشک تهران
لیلا حسینیان- مشکین شهر، هیئت علمی دانشگاه
محمد حسین داوری – میاندوآب، دبیر
جمشید هدایی- تبریز دبیر بازنشسته
بهمن فرهنگ- تبریز،دبیر تاریخ
ابراهیم آقازاد- ارومیه، دبیر
سعید دادگر- اردبیل، دبیر تاریخ
کیامهر فیروزی- خلخال، دبیر و پژوهشگر
اعتماد ناصری- تبریز، دبیر بازنشسته
کاظم آذری- تبریز، محقق و نویسنده
شهین پور حسین- تبریز، شاعر
رحیم نیکبخت- تهران، پژوهشگر تاریخ
محمدرضا ربانی، تبریز، روزنامه نگار
محمد طاهری خسروشاهی- تبریز، پژوهشگر
لطف الله خدایی- اردبیل، دکتری علوم سیاسی
عبادالله عباسی- تبریز، سرهنگ بازنشسته
ناصر همرنگ- اردبیل، نویسنده و روزنامه نگار
حسین شفاهی – میاندوآب ، دانشجو
ناصر مطلبی- میاندوآب دامپزشک
امیر دیلمقانی- تبریز- دانشجوی علوم سیاسی
اشکان جم، تبریز- کارشناس حقوقی
امیر علیزاده- تبریز
علی نجفی- تبریز
احسان محمدی- تبریز
عادل زهتاب- تبریز
علی موسویان- تبریز
حامد فرشباف- تبریز
هادی علی پور- تبریز
میلاد اسکندری- تبریز
حجت مسلم زاده- تبریز
مرتضی اسدی- تبریز
حبیب باغی- تبریز
نادر ساعی- تبریز
سامان وطن شناسان- تهران، دانشجو
مهدی قسمتی- تبریز
سهند اینانلو- تبریز،دانشجوی دامپزشکی
بهزاد فرشباف- زنجان
فرید آیدنلو- ارومیه
داوود دشتبانی- پژوهشگر
علی خوش عمل- تبریز
وحید رنجبری- تبریز
محمد امیران- تبریز، بازاری
فرزاد حیدرزاده- تبریز، مهندس
مریم ناصری- اردبیل
مهدی اکبر زاده- اردبیل
رضا آذری- اردبیل
شهمیرزاد پهلوانی – تبریز، مهندس
امیر حسین جهانی- تبریز، دانشجوی علوم سیاسی
سعید ذرخورد، تبریز، کارشناس حقوقی
علی رضا بابایی- تهران
ارسلان مغانی- اردبیل، پژوهشگر
احسان خواجه ای- تبریز، دانشجوی ارشد جامعه شناسی
میلاد مطیع- تبریز، دانشجو
مرتضی افشار- میاندوآب، دانشجوی ارشد
وحید کبیری-
جعفر عباسی-
ایوب صادقی-
رضا دل جوان- تبریز
ناصر حسین پور-
مهران سلطانی-
وحید عمرانی-
مجید علی زاده-
رضا امیر فتحی- تبریز، بازنشسته
رضا سلیمانی- تهران، بازاری
محمد امیران- تبریز، بازاری
داوود محمدیان- تبریز، فعال اقتصادی و صنعتی
هادی شربیانی- تبریز، بازرگان
حجت الله کلاشی- اردبیل، کارشناس ارشد علوم سیاسی
محسن عالی زاده- اردبیل، دانشجوی مهندسی
سالار سیف الدینی- تهران، پژوهشگر
یوسف شکری- تبریز، گرافیست
کاوه امیری- تبریز، دانشجوی مدیریت صنایع
مهران پورجباری- تبریز،دانشجوی مدیریت صنایع
محمدفرید رضانیا- تبریز، حسابدار
اسماعیل مدرس- تبریز، بازنشسته
یوسف علیشاهی- تبریز،بازاری
مریم زارعی- تبریز، کتابدار
مهدی کاظمی- تبریز
متین مطیع- تبریز
مهدی رشیدی- ارومیه ، فعال فرهنگی
فرزین ذریه- تبریز- دانشجو
بیژن اژدری- تبریز،مهندس
علی شهبازی- اردبیل، دانشجو
