خباروگزارشات کارگری9اردیبهشت1394
– سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و حومه:ابراهیم مددی و داود رضوی بازداشت شدند
– جعفر عظیم زاده به اداره پیگیری اطلاعات احضار شد
– احضار یکی دیگر از اعضای هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران
– کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری: محکومیت بازداشت محمود صالحی و عثمان اسماعیلی
– روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک:محکومیت بازداشت ابراهیم مددی و داود رضوی
– کانون مدافعان حقوق کارگر:دستگیری اعضائ سندیکای شر کت واحد
– تجمع اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی به مناسبت روز جهانی کارگر
– کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری: بازداشت کارگران در آستانه اول ماه مه!
– قطعنامه مشترک معلمان و کارگران خباز بمناسبت روز جهانی کارگر
– کانون نویسندگان ایران: روز جهانی کارگر گرامی باد
– بیانیه کانون نویسندگان ایران در گرامیداشت روز جهانی کارگر
– بیانیه کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران ” به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی کارگر “
– اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران:
اول ماه مه نماد وحدت و مبارزه جهانی طبقه کارگر علیه نظام سرمایه داری بر همه کارگران مبارک باد!
– کارگران کارخانه ایران تایر در اعتراض به تحمیل قراردادهای جدید تجمع کردند
– چهارمین روزاعتصاب کارگران قطار شهری اهواز
– تجمع اعتراضی کارگران کارخانه سامان کاشی به دومین روز متوالی رسید
– تجمع کارگران شرکتی مخابرات مقابل مجلس دراعتراض به عدم تبدیل وضعیت استخدامی
– تجمع مربیان پیش دبستانی مقابل مجلس و وزارت آموزش وپرورش در اعتراض به بی توجهی دولت به استخدامشان
– تجمع اعتراضی معلمان اخراجی سنندج مقابل استانداری
– تجمع دانشجویان علم و صنعت به دعوت شورای صنفی
-کوره‌ای که ثریا هر روز در آن می‌سوزد…
– جان باختن 433 کارگردراستان تهران درسال1393براثرحوادث ناشی ازکار
– نامهٔ اتحادیهٔ جهانی «اینداستریآل» به حسن روحانی
سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و حومه:ابراهیم مددی و داود رضوی بازداشت شدند
در ساعت ۲۰ دقیقه بامداد روز چهارشنبه نهم اردیبهشت آقای ابراهیم مددی نایب رئیس سندیکای شرکت واحد و داود رضوی عضو هیئت مدیره طی مراجعه ماموران لباس شخصی به منزل ایشان بعد از بازرسی و تفتیش منزل بازداشت شدند.
در حال حاضر از مکان بازداشت ایشان اطلاعی در دست نیست. سندیکای کارگران شرکت واحد بازداشت غیر قانونی اعضای سندیکای کارگران شرکت و احد را در آستانه روز جهانی کارگر (اول ماه مه) محکوم می کند. و خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط اعضای هیئت مدیره سندیکا می باشد.
سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و حومه
اردیبهشت ۹۴
جعفر عظیم زاده به اداره پیگیری اطلاعات احضار شد
جعفر عظیم زاده ساعت 4 بعد از ظهر روز چهارشنبه 94/2/9 به اداره پیگیری وزارت اطلاعات تهران احضار شد
به دنبال تجمع پر شور دیروز کارگران در مقابل مجلس شورای اسلامی به مناسبت بزرگداشت روز جهانی کارگر و در اعتراض به دستمزد خفت بار 712 هزار تومانی و حکم زندان دو نفر از هماهنگ کنندگان طومار 40 هزار نفری ،آقایان جمیل محمدی و جعفر عظیم زاده برگزار گردید اداره پیگیری وزارت اطلاعات تهران طی تماس تلفنی جعفر عظیم زاده را احضار کرد
جعفر عظیم زاده نیز ساعت 4 بعد از ظهر خود را به این اداره معرفی نمود
تا تنظیم و ارسال این خبر هیچگونه اطلاعی از آزادی و یا ادامه بازداشت نامبرده در دست نیست
اخبار تکمیلی متعاقبا به اطلاع خواهد رسید
اتحادیه آزاد کارگران ایران
9 اردیبهشت 94
احضار یکی دیگر از اعضای هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران
رضا خندان (مهابادی) نویسنده، منتقد ادبی و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران به دفتر مرکزی وزارت اطلاعات احضار شد. اوایل صبح امروز 9 اردیبهشت چند تن از ماموران امنیتی منزل رضا خندان را تفتیش کردند، سپس دست نوشته ها ، آرشیوهای گوناگون، هارد کامپیوتر، گوشی موبایل و . . . او را ضبط کرده و با خود بردند. طبق برگه ی احضاریه که ماموران به رضا خندان تحویل داده اند ایشان باید روز یکشنبه 13 اردیبهشت برای بازجویی به ساختمان مرکزی وزارت اطلاعات مراجعه کند. در این برگه “شعبه 12 بازپرسی دادگاه رسانه و فرهنگ” خندان را به “فعالیت تبلیغی علیه نظام” متهم کرده است.
چند روز پیش نیز وزارت اطلاعات بکتاش آبتین عضو دیگر هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران را احضار کرده بود.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری: محکومیت بازداشت محمود صالحی و عثمان اسماعیلی
دستگیری محمود صالحی و عثمان اسماعیلی
بنا بر اخبار رسیده محمود صالحی فعال کارگری و از اعضای کمیته ی هماهنگی در بعد از ظهر روز سه شنبه 8 اردیبهشت توسط مامورین لباس شخصی در سقز دستگیر شده است. همچنین بر همین اساس عثمان اسماعیلی فعال کارگری و سخنگوی کمیته دفاع از کارگران مهاباد نیز توسط مامورین لباس شخصی دستگیر شده است.
این دستگیری ها در حالی صورت می گیرد که در آستانه روز جهانی کارگر تعداد دیگری از اعضای کمیته هماهنگی در شهر سنندج احضار و یا بازداشت گردیده اند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، ضمن محکومیت بازداشت محمود صالحی و عثمان اسماعیلی خواهان آزادی فوری و بی قید شرط نامبردگان و کارگران زندانی و زندانیان سیاسی می باشد.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
8 اردیبهشت 94
روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک:محکومیت بازداشت ابراهیم مددی و داود رضوی
ابراهیم مددی و داود رضوی بازداشت شدند
ابراهیم مددی و داود رضوی از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه شب گذشته (ساعت ۱۲ ) در منزلشان بازداشت شدند .
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک بازداشت غیر قانونی ایشان را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد می باشد.
روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک
۹ اردی بیهشت ۹۴
کانون مدافعان حقوق کارگر:دستگیری اعضائ سندیکای شر کت واحد
ابراهیم مددی و داود رضوی باز داشت شدند
در آستانه روز کارگر بازداشت فعالان کارگری ادامه دارد . شب گذشته حدود ساعت 12 (سه شنبه 8اردیبهشت)ماموران امنیتی با مراجعه به منزل ابراهیم مددی و داود رضوی از اعضائ هیات مدیره سندیکای شرکت واحد ،آنان را باز داشت کرده و با خود بردند . این در حالی است که در ساعت 6 بعد از ظهر ماموران امنیتی دو تن از فعالان کارگری سقز را نیز باز داشت کرده بودند . محمود صالحی و کاک عثمان از فعالان کارگری ودست اندر کاران ایجاد تشکل سراسری کارگران در حالی باز داشت شدند که ماموران کامپیو تر و وسائل شخصی آنان را نیز ضبط کردند . این دستگیری ها در آستانه روز جهانی کارگر در حالی صورت میگیرد که مقاما ت در سخنرانی های رسمی شان امسال بیش از گذشته در بوغ و کرنای مراسم دو لتی رو زکارگردمیده اند .
منبع:سایت کانون مدافعان حقوق کارگر
تجمع اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی به مناسبت روز جهانی کارگر
گزارش خبرنگار پیام سندیکا:
طبق قرار قبلی اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد ساعت ۵ امروز در پایانه اتوبوسرانی آزادی تجمع کرده و با پخش شیرینی در میان رانندگان و تبریک روزکارگر و دست زدن های مکرر رانندگان از این حضور ، در ساعت شش بعداز ظهر از پایانه آزادی خارج شدند.
نشریه پیام سندیکا ضمن تبریک و شادباش این روز فرخنده به همه کارگران به همت اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد درود می فرستد.
روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکار مکانیک
۱۳۹۴/۲/۹
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری: بازداشت کارگران در آستانه اول ماه مه!
در آستانه اول ماه مه، روز جهانی کارگر، فشار سرمایه و عوامل آن بر کارگران و فعالین کارگری بیش تر شده است. در همین رابطه با خبر شده ایم که در آخرین ساعات روز سه شنبه و بامداد روز چهارشنبه 8 و 9 اردیبهشت، مامورین اطلاعاتی و امنیتی به خانه های تعدادی از کارگران و فعالان کارگری مراجعه کرده و تنی چند از آنان ازجمله ابراهیم مددی، داود رضوی، محمود صالحی، عثمان اسماعیلی و … را بازداشت کرده اند. و این در حالی است که تعداد دیگری از این کارگران و فعالین کارگری در روزها و هفته های گذشته در دیگر شهرها، از جمله شهر سنندج دستگیر یا احضار شده و از جانب این نیروها مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته اند.
لینک متن کامل:
قطعنامه مشترک معلمان و کارگران خباز بمناسبت روز جهانی کارگر
کارگران، معلمان و مردم شریف ایران!
امسال در شرایطی مراسمات اول ماه مه ( روز جهانی کارگر ) را پاس می داریم که بحران ساختاری سرمایه داری از بخش مالی و سیستم بانکی آمریکا بیرون زده و تمام جهان را فراگرفته است. سیاست های نئولیبرالی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول برای برون رفت دولت های سرمایه داری از بحران عملا به بن بست رسیده است. لاجرم سرمایه داری در هراس از انفجار اجتماعی با فروپاشی بازار، نفیر جنگ و فاشیسم را در سراسر جهان علی الخصوص منطقه خاورمیانه به صدا درآورده و استعمار نو را بازآفرینی کرده است. سرمایه داری برای نجات خود از بحران از هیچ سبعیت و درندگی علیه توده های کارگر و زحمتکش، از کشتار بی رحمانه مردم بی دفاع غزه تا جنگ در اکراین گرفته و حمایت از گروه های تروریستی برای کشتار مردم در سوریه، عراق و شمال آفریقا و اخیرا در اتحادی شوم علیه مردم یمن، کوتاهی نمی کند و آشکارا کمر به نابودی زیر ساخت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشورهای منطقه بسته اند.
این بحران و تبعات ویران گر آن گریبان گیر زندگی و معیشت کارگران ایران نیز شده است. بطوریکه دستمزدها بشدت زیر خط فقر قرار دارد، اخراج و بیکار سازی ها شکل سریع تری به خود گرفته و پرداخت حداقل دستمزدهای بخور و نمیر به موقع صورت نمی پذیرد، تحمیل قرار دادهای موقت و سفید امضا بخش دیگری از دهها و صدها نقض حقوق کارگران است که مدت هاست از سوی کارفرمایان و حامیانشان ادامه دارد و هر ساله به عمق و دامنه آن نیز افزوده می شود.
کارگران و معلمان در مقابل این وضعیت دیوار سکوت را شکسته و بر مطالبات برحق صنفی خود در هر شکل ممکن پافشاری کرده اند. آنان تولید کنندگان ثروت و معماران جامعه هستند و حق دارند که از بالاترین استانداردهای زندگی امروزی بهره مند باشند.
در روز جهانی کارگر و در راستای تحقق خواست های برحق خود مطالباتمان را به شرح زیر اعلام می داریم.
1- ما حق ایجاد تشکل های مستقل کارگران و معلمان، تجمع، اعتصاب، آزادی بیان و اجرای کامل آیین نامه مشاغل سخت و زیان آور در مورد کارگران را خواستاریم.
2- برابری کامل زن و مرد در تمام جوانب زندگی اجتماعی و اقتصادی و لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز علیه آنها.
3-اعلام اول ماه مه به عنوان روز تعطیل در تقویم رسمی کشور و برداشتن هرگونه ممنوعیت و محدودیت در برگزاری مراسم مستقل این روز.
4- لغو کلیه احکام غیر قانونی زندان، شلاق، تبعید و… علیه فعالین صنفی کارگری و معلم.
5- ممنوعیت کار کودکان، حق تحصیل رایگان برای کودکان ایرانی و اتباع خارجی.
6- توقف اخراج و بیکارسازی ها، لغو کلیه قراردادهای موقت و سفید امضا و بازبینی وضعیت نامطلوب شرایط کاری کارگران و معلمانی که طرف قرارداد آنان کارفرمای خصوصی است.
7- به استناد قانون کار افزایش دستمزد کارگر هیچ ربطی به نرخ نان و یا هر کالای دیگری ندارد، هرگونه تبلیغات توسط رسانه های دولتی در این مورد را محکوم میکنیم.
8- تعیین دستمزد 712 هزار تومانی از سوی شورای عالی کار را تحمیل مرگ تدریجی بر میلیون ها کارگر دانسته و خواهان افزایش دستمزد متناسب با تورم موجود در جامعه می باشیم.
9- ما ضمن رد جلسات سه جانبه برای تعیین دستمزد کارگران، خواهان تعیین دستمزدها با حضور نماینده منتخب کارگران هستیم.
10- ما بااعلام پشتیبانی از اعتراضات برحق کارگران، معلمان، پرستاران و… حمایت قاطع خود را از ایجاد تشکلهای سراسری مستقل، که بتواند این اعتراضات را بصورت متحدانه و یکپارچه رهبری کنداعلام می نماییم.
11- ما کارگران و معلمان جنگ افروزی دول غربی و متحدین منطقه ای آنان را محکوم و خواستار پایان دادن به هر گونه تبلیغات جنگ افروزانه هستیم.
گرامی باد اول ماه مه (11 اردیبهشت) روز جهانی کارگر
این قطعنامه با یک مقدمه در 11 بند در مورخ 8/2/94 توسط
انجمن صنفی معلمان مریوان
انجمن صنفی کارگران خبازی های مریوان و سروآباد
انجمن صنفی کارگران خبازی های سنندج و حومه
به تصویب رسید.
بیانیه کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران ” به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی کارگر “
اول ماه مه ، روز جهانی کارگر، مصادف با 11 اردیبهشت ، را گرامی می داریم . روز کارگر، روز همبستگی و روز فریاد اعتراض جهانی به این ” دنیای وارونه “است . روز کارگر ، روز زحمتکشان جهان که هستی بخش جامعه جهانی و بشارت دهنده ” یک دنیای بهتر” برای همه انسانهاست ، خجسته باد.
ما کارگران و دیگر اقشار مزد بگیر و زحمتکش درشرایطی به استقبال روز جهانی کارگر می رویم که این شرایط غیرانسانی و مالامال از بی حقوقی مطلق ، زندگی در فقر و فلاکت ونکبتی را به ما تحمیل کرده است.
درشرایطی که بی کاری وگرانی همواره افزایش می یابدوبلااخص نان که با آزاد سازی قیمتش 25 الی 50 در صد گران میشودافزایش قیمتها ، وهمچنین گرانی بهای آب ، برق ، گاز ، تلفن ، ومالیاتها وعوارض ها یی که با دستمزد ناچیزمان باید پرداخت شود.
با اعلام خط فقر توسط کارشناسان مختلف سازمانهای دولتی ، در سال 93 با در آمد کمتر از 2400000 تومان زیر خط فقر محسوب گردیده است آنگاه حداقل دستمزد ما کارگران را با محاسبه 17 درصد افزایش با مزایای دیگرش 850000هزار تومان تعیین نمودند .
آنچه که فاصله حداقل دستمزد 850000 هزار تومانی تا هزینه زندگی با خط فقر 2400000هزار تومان ما کارگران را قرار است پر کند ، چیزی نیست جزگسترش “چهره کریه فقر “
افزایش فقروفلاکت ، جرم وجنایت ، نا برابری اجتماعی گسترده ، عدم امنیت شغلی ، قرار داد های موقت وتاخیر در پرداخت دستمزدها و بی کاری گسترده وبی حقوقی زنان وکودکانمان در چرخه تولید ، و توزیع مواد مخدر و تن فروشی ، حاصل این نظام سرمایه داری است .
غارت و چپاول هزاران میلیارد تومان ثروتی که سوی دیگر حاصل زحمات ما کارگران زحمتکش است ، به جای اینکه هزینه تامین رفاه اجتماعی ، مسکن ، ایجاد شغل ، بیمه بیکاری ، بهداشت وسلامت و آموزش و پرورش شود به عملکرد رایج این نظام بدل شده است
ما کارگران ودیگر مزدبگیران اعلام می کنیم که:اختلاس وچپاول غارت هزاران میلیارد تومانی که فاش گردیده است ، تنها بخشی از ثروت تولید شده توسط ماکارگران است ، باید به زندگی ما باز گردانده شود.
ما کارگران ودیگر اقشار زحمتکش ، پرستاران ، معلمان و بازنشستگان در این روزجهانی کارگر، به تمامی آنچه که زندگی ما ، جامعه ما را فراگرفته است ، به این جهان وارونه می گوئیم ” نـــــه ” .
به این زندگی ، به این سرکوب ، اختناق و وحشت و زندان ، فریب و نیرنگ و قوانین بربریت راکه بر زندگی ما تحمیل می کنند می گوئیم ” نــه “
سرکوب و وحشت ، که شاهرگ حیاتی این نظام سرمایه داری جهنمی را تأمین و تضمین کرده و به آن تداوم می بخشد. اما هرگز قادر نخواهد بود بر صفوف جان به لب رسیده ما کارگران معترض غلبه کند.
ما کارگران به کارفرمایان و دولت مدافع آنها اعلام می کنیم : هرگز این نابرابری گسترده اجتماعی ، سرکوب و زندگی فاقد منزلت و شایستگی انسانی را بیش از این تحمل نخواهیم کرد.
ما کارگران و تشکل های کارگری ، از کارگران ، همکاران ، معلمان ، پرستاران و دیگر اقشار مزدبگیرجامعه می خواهیم که تمامی تلاش خود را به کار ببریم تا به خواسته ها و مطالبات اجتماعی دست یابیم . از این رو ما توصیه می کنیم که جهت سازماندهی اعتراضات خود و کسب پیروزی ، شیوه های رایج و مرسوم اعتراضات کارگران کشورهای دیگر را به کار ببریم . زمانی به مطالبات خود می رسیم که از حمایت های همدیگر برخوردار باشیم . در غیراین صورت به تنهایی به هیچ مطالبه و خواسته خود نخواهیم رسید. به قول معروف ” کس نخوارد پشت من جز ناخن انگشت من “
1- تحقق مطالبات خودرا با مشارکت خانواده هایمان پیگیری نماییم .
2- زمان و مکان اعتصاب و تحصن و تجمع خود را برای دست یافتن به ریز مطالبات ، به اطلاع دیگر کارگران ، کارخانه های مجاور و همسایگان محل زندگی ، خویشاوندان ، آشنایان و فامیل و کسبه برسانیم .
3- ریز مطالبات و خواسته های خود را مکتوب به وزات کار و تعاون اعلام و تحویل نموده و خواستار رسیدگی و اقدام آن سازمان باشیم .
4- زمان و مکان اعتراضات و مطالبات خود را به اطلاع کلیه خبرگزاریها برسانیم .
5-هنگام اعتراضات خیابانی ، ابتدا مقابل کارخانه ها و شرکت های هم جوار، توقف و تجمع کرده تا کارگران ،به جمع کارگران معترض پیوسته و یا اعلام حمایت نمایند.
6-استفاده از وسایل ارتباطات جمعی (شبکه های اجتماعی ) جهت خبررسانی و اطلاع رسانی به اذهان عمومی جامعه از الزامات شرایط روز جامعه است .
7- تشکیل صندوق مالی مشترک در محل کار خود ، جهت کمک مالی به همکاران اعتصابی در زمان اعتصاب و اعتراضات .
8-حمایت و همدلی و همکاری با کارگران معترض و اعتصابی
9- حمایت مالی از کارگران اعتصابی کارخانه های همسایه و همجوار از طریق جمع آوری کمک مالی از همکاران و دیگران .
10-حمایت کردن از اعتراضات و اعتصابات کارگران ، پرستاران ، معلمان به هر طریق ممکن و همچنین جمع آوری کمک مالی از ضروریات موفقیت است .
ما از همه مردم آزادیخواه و برابری طلب به ویژه کارگران می خواهیم پیشنهادات ، شیوه ها و روش های ی را که جهت پیشبرد اعتراضات می شناسند ، با آدرس ما مکاتبه نمایند. ما نیز تمامی تلاش خود را به کار می بریم که آموزه های جدید را در اختیار دیگران قراردهیم.
کارگر زندانی زندانی سیاسی ازاد باید گردد.
برافراشته باد پرچم سرخ مبارزات کارگران جهان.
روز جهانی کارگر را حتی با چند نفر در سراسر ایران برگزار کنیم.
کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران
بیانیه کانون نویسندگان ایران در گرامیداشت روز جهانی کارگر
روز جهانی کارگر کرامی باد
اول مه، یازده اردیبهشت، روز جهانی کارگران را در شرایطی گرامی می داریم که وضعیت معیشتی زحمتکشان جامعه بسیار وخیم تر از پیش شده است.
به موازات این شرایط اعتراض طبقات زحمتکش نیز افزایش یافته است. پاسخ این خواست ها، البته سرکوب نیست. ما نویسندگان خود را متعلق به آنها می دانیم و از خواست افزایش دستمزد و حفظ کرامت انسانی آنها حمایت می کنیم.
کانون نویسندگان ایران خواستار آزادی فعالیت تشکل های مستقل و آزادی فعالان و رهبران دربند کارگران، معلمان و پرستاران است.
روز اول ماه مه، یازده اردیبهشت بر تمامی مزدبران گرامی باد.
کانون نویسندگان ایران
8 اردیبهشت 1394
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران:
اول ماه مه نماد وحدت و مبارزه جهانی طبقه کارگر علیه نظام سرمایه داری بر همه کارگران مبارک باد!
اول ماه مه نماد همبستگی جهانی میلیاردها انسانی است که هویت شان را نه مرزهای جغرافیایی، نه ملیت، نه مذهب، نه جنسیت، نه رسته و صنف، نه زبان و فرهنگ ویژه بلکه مفهومی فراگیر، عیمق و بنیادی تر، تعریف می کند: طبقه؛ طبقه جهانی کارگر در برابر طبقه جهانی سرمایه دار و دولت شان؛ نیروی بیشمار کار، این آفرینندگان ثروت و زندگی در برابر اقلیتی کوچک، استثمار کننده، سرکوب گر و طفیلی که سرمایه و ثروت اندوخته اش حاصل کار است. سرمایه اکنون بیش از هر زمانی جهانی است و به همین گونه نیروی کار نیز بیش از بیش در گوشه گوشه جهان با سرمایه جهانی روبروست. هر گونه پیش روی و پیروزی مبارزه طبقه کارگر در هر نقطه از جهان پیش روی و پیروزی طبقه جهانی کارگر و هر عقب نشینی و شکست این طبقه ضربه ای بر پیکر این طبقه جهانی است. اما مبارزه طبقه کارگر علیه سرمایه و دولت های سرمایه داران به رغم خصلت جهانی این مبارزه و هم سرنوشتی طبقه کار در جهان سرمایه داری، در کشورهای مختلف یعنی در شرایط سیاسی و اقتصادی و با پیشینه و تجارب تاریخی متفاوت انجام می پذیرد. اول ماه مه، این نماد جهانی بودن و هم سرنوشت بودن کارگران، فرصتی است که کارگران، تشکل های کارگری و فعالین کارگری در کشورهای مختلف با بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی، موقعیت طبقه کارگر و تجارب مبارزات این طبقه، موانع و چالش هایی که جنبش کارگری با آن روبرو است را مورد ارزیابی قرار دهند و برای غلبه بر آن چاره اندیشی نموده و مبارزه کنند.
با نگاهی گذرا به وضعیت کار و زندگی طبقه کارگر ایران در وحله اول تصویر تاریک و اندوه آوری در برابر بیننده ظاهر می شود:
– بیش از 90 درصد از کارگران ایران قرارداد دائم ندارند و با قرار دادهای موقت، سفید امضا و یا بدون هیچگونه قراردادی کار می کنند. ( کارگران فاقد هر گونه قرارداد بنا به گزارش مجلس رژیم اسلامی به 5 میلیون می رسد).
– حداقل دستمزد 712 هزار تومانی تعیین شده توسط شورای عالی کار، چندین برابر پایین تر از خط فقر است و هزینه زندگی حتی یک هفته خانواده کارگری را به سختی تامین می کند؛ تعیین این حداقل دستمزد نه تنها به معنای محکوم کردن میلیون ها کارگر و خانواده آنها به زندگی در فقر، بلکه توهینی است از طرف رژیم اسلامی سرمایه به شعور همه کارگران.
– عدم پرداخت به موقع دستمزدها برای چند ماه و گاه چند سال و یا بالا کشیدن دستمزد از سوی کارفرمایان و دولت ایران به عنوان بزرگترین کارفرما به یک امر رایج در آمده است؛ حتی طبق گزارش های رسمی حداقل 80 هزار کارگر بعلاوه خانواده آنها در سال گذشته با مشکل دستمزدهای معوقه روبرو بوده اند. عدم پرداخت به موقع حقوق دهها هزار کارگر بازنشسته را نیز باید به این آمار افزود.
– گزارش های مختلف حاکی از بیکار سازی ها و اخراج سازی های گسترده در سال گذشته است؛ صدها هزار کارگر تنها در عرض یک سال اخراج و بیکار شده اند و به صفوف چندمیلیونی بیکاران پیوسته اند.
– تبعیض جنسیتی علیه زنان که سیاست رسمی و اعلام شده رژیم است در عرصه کار بطور مشخص زنان کارگر را هدف قرار داده است. بنا به گزارش ها تنها در سال گذشته بیش از 400 هزار کارگر زن از کار بیکار و یا اخراج شده اند.
– تبعیض علیه کارگران مهاجر به ویژه کارگران افغانی به چنان سطحی رسیده است که شاید بتوان با نمونه رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی آنرا مقایسه کرد. رژیم جمهوری اسلامی ایران با این بخش از طبقه کارگر چون نیمه انسان رفتار می کند. حضور افغانی ها رسما در بسیاری از استان های کشور را ممنوع و جرم اعلام کرده اند.
– در نتیجه ی آنچه سوانح کار نام گرفته است اما در واقع کشتار و قتل کارگران است هر روز تعدادی از کارگران قربانی می شوند. تنها در 9 ماه اول سال گذشته خورشیدی 1500 کارگر جان شان را از دست دادند.
– تعداد کودکان کار و خیابان طبق گزارش های رسمی بیش از دو میلیون نفر است.
– سرکوب و اختناق سیاسی ضامن این هجوم بی رحمانه سرمایه علیه طبقه کارگر و اکثریت مردم بوده است. تشکل های مستقل کارگری به شدت توسط رژیم سرکوب می شوند. تعدادی از فعالین کارگری همچنان در بند بسر می برند و شمار بیشتری از فعالین کارگری به گونه های مختلف مورد اذیت و آزار و تعقیب قضایی قرار دارند. بی شرمانه برای کارگران به جرم مبارزه برای حقوق خود، حکم شنیع شلاق صادرمی کنند. تعداد بسیاری ازکارگران بدلیل اعترض وسازمان دادن اعتراضات کارگری برای دستیابی به مطالباتشان توسط کارفرمایان قرارداد کاریشان تمدید نشده است و بعبارتی دیگر از محل کار اخراج شده اند. شناعت و شقاوت سرمایه در ایران حدی را نمی شناسد.
ابعاد این تصویر تیره را که بازتاب شرایط و وضعیت عینی کار و زندگی طبقه کارگر ایران است، می توان همچنان با استناد به فاکت ها و آمارها گسترش داد و تکمیل کرد. این تصویر اگر چه واقعی است اما نمایان گر همه واقعیت نیست؛ زیرا طبقه کارگر ایران قربانی مطیع هجوم وحشیانه سرمایه و رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی نبوده است. این هجوم سرمایه و رژیم اسلامی به شرایط کار و زندگی طبقه کارگر، تقریبا در تمام عرصه های یاد شده، با مقاومت، اعتراض و مبارزه کارگران روبرو بوده است؛ به گونه ای که سال گذشته چه از لحاظ تعداد اعتراضات، تجمع ها و اعتصاب های کارگری و چه از لحاظ تعداد کارگران شرکت کننده در این مبارزات نشاندهنده افزایش چشم گیر و فزاینده مبارزات کارگری نسبت به سالهای پیش است. تنها به چند نمونه بسنده می کنیم:
در اعتراض به سطح دستمزدها، علاوه بر طومار چهل هزار نفری کارگران با خواست افزایش دستمزد، کارگران ایران خود رو، پتروشیمی تبریز، نیشکر هفت تپه، معدن چادرملو به اشکال مختلف از تحریم غذا گرفته تا اعتصاب، دست به اعتراض زدند و خواهان افزایش دستمزد شدند. مبارزه پرستاران در اعتراض به سطح دستمزدها و شرایط کار و تجمعشان در برابر مجلس و مبارزه گسترده، سراسری و شورانگیز معلمان برای افزایش دستمزد، نمونه های برجسته دیگری است از مبارزه کارگران برای افزایش سطح دستمزدها و علیه تحمیل فقر. در همین پیوند، دست کم 30 هزار کارگر به اشکال مختلف از تجمع گرفته تا راهپیمایی و بستن جاده برای دریافت دستمزدهای معوقه دست به اعتراض زدند. بازنشستگان دست کم 30 تجمع اعتراضی سازمان دادند و خواهان دریافت به موقع دستمزد خود شدند.
خشم و نفرت کارگران علیه شرکت های پیمانی و قراردادهای موقت و سفید امضا و بطور کلی عدم داشتن امنیت شغلی به امری فراگیر تبدیل شده است. برای نمونه دست کم 16 هزار کارگر از جمله کارگران پتروشیمی ایلام، کارگران خدمات شهری طبس و شیراز برای تبدیل قرارد های موقت به قرار داد دائم اعتصاب کردند.
نکته مهم و امید بخش در مبارزات کارگران در سال گذشته حضور و شرکت خانواده های کارگری در این مبارزات است. اعتصاب 5000 هزار کارگر بافق و دخالت خانواده های این کارگران در مبارزه برای آزادسازی کارگران دستگیر شده، نمونه برجسته ای از شرکت و حضور خانواده های کارگری در مبارزات طبقاتی است.
طبق این تصویر کلی و واقعی، موقعیت طبقه کارگر در ایران صحنه ای پیچیده از هجوم سرمایه و رژیم به سطح کار و زندگی کارگران از یک سو و از سوی دیگر مقاومت و مبارزه کارگران در مقابل این هجوم و برای بهبود شرایط کار و زندگی و گسست از موقعیت کنونی است.
بی تردید همه این مبارزات جمعی کارگری کم وبیش از نوعی تشکل یابی درونی بر خوردار بوده اند؛ نه تجمع اعتراضی پرستاران و نه اعتصاب کارگران بافق و نه اعتراض و مبارزه گسترده جاری معلمان نمی توانست و نمی تواند بدون حداقلی از مشارکت و هم فکری و سازماندهی انجام گیرد. اما واقعیت تلخ این است که جنبش کارگری ایران از لحاظ تشکل و سازمان یابی، در نتیجه سرکوب لجام گسیخته و به دلیل نبود پیوند و اتحاد بین مبارزات جاری کارگری، در موقعیت شکننده ای قرار دارد. مبارزات پراکنده در واحد های تولیدی و خدماتی مختلف حتی اگر بتواند در جایی به پیروزی نیز منتهی شود در بلند مدت پایدار نخواهد بود. به بیان دیگر پیروزی های نسبی و پراکنده اگر چه گام هایی به پیش در راه بهبود وضعیت طبقه کارگر است اما تثبیت این دستاوردها بدون بر هم زدن توازن قوای طبقاتی به نفع کارگران امکان پذیر نیست. طبقه کارگر ایران همچون یک کلیت نخواهد توانست که درراه رهایی خود قدمهای تعیین کننده ای به پیش بردارد مگر آنکه صدای رسا و اراده رهایی کل جامعه از استثمار و ستم و سرکوب سیاسی و اقتصادی نظام سرمایه داری باشد.
اوج گیری و گسترش مبارزه کارگران با خواسته های به حق اما بطور پراکنده و بدون پیوند با یک دیگر، وظیفه سنگینی را در برابر همه فعالین و تشکل های مستقل کارگری و همه کارگران آگاه قرار می دهد. گفت و گو و همکاری بین همه فعالین کارگری و تشکل ها و نهادهای مستقل کارگری در ایران بر مبنای خواسته های مشترک و تلاش برای پیوند زدن بین مبارزات کارگران در بخش های مختلف کارگری یکی از نخستین گامها در این راه است. وجود نقطه نظرها، دیدگاها و یا گرایش های مختلف در جنبش مستقل کارگری، همچون هر جنبش دیگر امری طبیعی است. این واقعیت اما به هیچ رو نباید مانع شود که در شرایط کنونی، فعالین و تشکل های مستقل کارگری بر مبنای مطالبات و خواستها ی مشترک – خواسته هایی که هم اکنون کارگران به اشکال مختلف برای آن مبارزه می کنند – به همکاری بپردازند و در راه تشکل یابی کارگران اقدام کنند.
اول ماه مه امسال، همانطور که تا همکنون نیز نشان داده است، فرصتی است برای بازبینی و درس آموزی از تجارب سال و سالهای گذشته و حرکت برای اتحاد عمل کارگری و مبارزه طبقاتی مشترک. خوشبختانه نمونه هایی از این نوع جهت گیری در بین تعدادی از تشکل های مستقل کارگری را هم اکنون شاهدیم . بطور مثال، قطعنامه مشترک ۱۷ ماده ای هفت تشکل و نهاد مستقل کارگری ایران به مناسب اول ماه مه اقدامی بجا در این راستاست. ما به سهم خود از این قطعنامه استقبال می کنیم و حمایت خود از این اقدام و خواستهای مطرح شده در آن را اعلام می کنیم و برای انعکاس آن در سطح جهانی تلاش خواهیم کرد.
کارگران ایران ، تشکل های کارگری و فعالین کارگری درحالی به استقبال اول ماه مه ۱۳۹۴رفته اند که جنبش کارگری ایران به دلیل مبارزات شجاعانه کارگران، فعالین و تشکل های مستقل کارگری در سال های گذشته، و تلاش سازمانها، احزاب، نهادها و فعالین کارگری در خارج کشور، بیش از هر زمانی در تاریخ صد ساله این جنبش، میان جنبش جهانی کارگری شناخته شده است. حمایت تشکلها و فعالین مترقی و سوسیالیست و آزادیخواه و نیز تشکلات کارگری در کشورهای مختلف جهان از مبارزات کارگران در ایران نشان داده است که کارگران و فعالین کارگری در ایران تنها نبوده و نخواهند بود.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۲۸ آوریل ۲۰۱۵
کارگران کارخانه ایران تایر در اعتراض به تحمیل قراردادهای جدید تجمع کردند
کارگران کارخانه ایران تایر صبح امروز در اعتراض به تصمیم کارفرما برای افزایش تعداد پیمانکاران خطوط تولید در محوطه کارخانه تجمع کردند.
به گزارش9اردیبهشت ایلنا بنقل ازکارگران،از ابتدای سال جاری مدیریت کارخانه قصد دارد تا قسمت‌های مختلف کارخانه را به شرکت‌های پیمانکاری حجمی واگذار کند؛ به تازگی گروه‌هایی از کارگران برای عقد قرارداد جدید کار فراخوانده شده‌اند و در قرارداد کار هرکدام یک شرکت متفاوت پیمانکاری به عنوان کارفرما درج شده است.
بر پایه سخنان کارگران، هم اکنون نزدیک به ۴۰۰ کارگر زیر نظر یک شرکت پیمانکاری در خطوط تولید ایران‌تایر مشغول کارند که اکثر آنها صبح امروز در اعتراض به وضع موجود با در دست داشتن یک پارچه نوشته برای چند ساعت در محوطه کارخانه تجمع کردند.
…
