با اندوه فراوان آگاه شدیم که شاهرخ زمانی کارگر مبارز و عضو «هیئت موسس سندیکای کارگران نقاشان ساختمان و تزئینات تهران و حومه»، و عضو «شورای نمایندگان کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های آزاد کارگری» پس از سکته مغزی و عدم رسیدگی‌های لازم پزشکی از طرف مسئولان زندان، جان‌باخته است. خبرهای رسیده از زندان حاکی است که پس از سکته مغزی، آسیب‌دیدگی‌هائی مانند کبودی نقاط مختلف پشت، خون‌آلود بودن دست و دهان و تورم جمجمه در بدن شاهرخ زمانی مشاهده شده است.
در نامه سرگشاده شاهرخ زمانی خطاب به «احمد شهید»، گزارشگر ویژه حقوق بشر در سازمان ملل آمده است که: «مرگ من به هر دلیلی در زندان، متوجه مسئولین نظام است.»
پیش از این نیز خبرهای دیگر حاکی از آن بود که شاهرخ زمانی از سوی مقامات زندان تهدید به مرگ شده و با انتقال به زندان عادی رجائی شهر و قرار گرفتن در شرایط کاملا دشوار و بدون امکان استفاده از خدمات پزشکی آسیب‌های فراوان دیده بود.
خانواده شاهرخ زمانی نیز زیر فشار قرارداشت و مادر وی در اثر این فشارها و ابتلا به بیماری سرطانی درگذشت.
مجموعه این شرایط و ایجاد دشواری‌ها و فشارهای گوناگون به شاهرخ زمانی، سرانجام او را دچار سکته مغزی کرد که منجر به جان‌باختنش شد.
انجمن قلم ایران در تبعید، در دفاع از آزادی اندیشه و بیان و در دفاع ازحق همگانی برای برخورداری از آزادی بیان و امکان مبارزه برای دست یافتن به حقوق خود، جان‌اختن شاهرخ زمانی را به خانواده وی و یاران کارگرش و مردم ایران تسلیت می‌گوید و رژیم ددمنش جمهوری اسلامی را مسئول مستقیم این جنایت برنامه‌ریزی شده می‌شناسد و علیه آن اعلام جرم می‌کند.
انجمن قلم ایران در تبعید خواهان لغو اعدام، هرگونه شکنجه و آزار، و خواهان آزادی همه زندانیان سیاسی‌ست.
باشد که جامعه ما سرانجام پس از تباهی جمهوری اسلامی به روزگاری دست پیدا کند که در آن از ستم و محدودیت آزادی اندیشه و بیان خبری نباشد و انسان بتواند در امنیت و آسایش زندگی کند.
انجمن قلم ایران در تبعید
13 سپتامبر 2015
