
کسانیکه مانند او در طول عمرشان این امکان را پیدا کردند تابخش بزرگی از زندگی خود را در راه کمک به انسانیت و آرمانهای عالی بشریت برای رهاسازی انسانها از چنگ استبداد و ظلم و بیعدالتی، بافعالیتهای مستقیم خود برای عملی ساختن این آرمان ها، با حضور شخصی در محافل و تظاهرات اجتماعی و همینطور با دست زدن به تحقیقات علمی و نگارش رساله ها و کتاب ها و مقالات، اختصاص دهند، و در عین حال استقلال خود راحفظ کنند هرگز از خاطره تاریخ پاک نخواهد شد. آثارعلمی و عملی آنان و یادشان همواره در کوچه باغهای تحقیقات اجتماعی و سیاسی و تاریخی ایران به جای خواهد ماند تا پژوهشگران و کنشگران در راه که به دنبال یافتن واقعیتهای جامعه ایران هستند آنها را ملاقات کرده و از آثار و اقداماتشان برای مردم و میهن عزیزمان استفاده نمایند.
تا جایی که من او را شناختم هم مرد اندیشه و پژوهش و اظهار نظر بود و هم مرد میدان و عمل. در هر شرایطی که مردم ایران و کوشندگان سیاسی و باورمندان به آزادی و استقلال و دموکراسی به او نیاز داشتندعلیرغم ملاحظاتی که میتوانست او را از پاپیش گذاردن معاف کندحاضر بود و قبول زحمت میکرد. من بارها شاهداین خصلت تساهل گرایانه او بودم. باز من شاهد بودم …
که اگر میخواست به راحتی میتوانست مانند بسیاری دیگر در جمع گروههائی از اپوزیسیون قرار بگیرد که وسواس عدم وابستگی به قدرتهای دیگر را نداشتند و دست به کارهایی زدند که در نهایت به نفع مردم ایران تمام نشد اما او هرگز چنین نا عهدی را نپذیرفت و بر پیمانهایش به مصدق و مردم ایران پابرجا ماند و این خصلت مصدقی بودن او را نشان میدهد…
به نظرم خسرو شاکری از جمله کسانی است که مرگ بر او چیره نمیشود برعکس میتوان گفت او مرگ را از پای در آورد.
فرهنگ قاسمی