عباس خسروی فارسانی
آقای نیک‌آهنگ کوثر!
همواره برای پایبندی شما به دموکراسی و آزادی بیان احترام قائل بوده‌ام و مطمئن هستم این بار نیز فشارهای غیرمنطقی و «سنبه پرزور»، شما را وادار به تسلیم در مقابل «مافیای رسانه‌ای اصلاح‌طلبان حکومتی» کرده است؛ اما ای کاش تسلیم «سنبه پرزور» نمی‌شدید و روش منطقی‌تر و دموکراتیک‌تری را انتخاب می‌کردید و همچنان خود را ملتزم به آزادی بیان می‌دانستید.
اولین آشنایی شخصی من با آقای نیک‌آهنگ کوثر، به حدود دو سال پیش باز می‌گردد؛ در خردادماه سال ۱۳۹۲ که ویرایش جدید کتاب «نجواهای نجیبانه: نقد نظام جمهوری اسلامی ایران و رهبران آن» را منتشر کردم و تمامی وبسایت‌های مافیای رسانه‌ای اصلاح‌طلبان حکومتی، که تقریبا تمام جریان غالب رسانه‌ای را در دست گرفته بودند و هر صدای مخالفی را خاموش می‌کردند، از انتشار هرگونه توضیح یا معرفی کتاب خودداری می‌کردند، او بلافاصله معرفی کتاب را منتشر کرد و از آن به بعد نیز تمام مطالب من بدون هر گونه حذف و سانسور در خودنویس منتشر می‌شد و به این خاطر، همیشه قدردان بوده و خواهم بود.
اما حدود دو ماه پیش به همراه برخی از کاربران وبسایت «بالاترین» در یک حرکت اعتراضی مدنی شرکت کردم، حرکتی که عمدتا توسط کاربرانی که هیچ ارتباطی با خودنویس نداشتند، در اعتراض به سانسور سازمان‌یافته و نبود آزادی بیان، پیشنهاد شد؛ همزمان، پس از بیش از دو سال بررسی، اشاره‌ای سربسته به برخی یافته‌هایم در مورد این وبسایت و به‌ویژه امنیت کاربران داشتم و نهایتا مطلبی آماده شد و در وبسایت خودنویس منتشر گردید. (لینک دانلود متن کامل نوشتاری که از خودنویس حذف شد)
از همان زمان، تهدیدها و تهمت‌ها شروع شد و بالاخره پس از دو ماه، آقای نیک‌آهنگ کوثر به من ایمیل زد و گفت فشارهای مختلف و شدیدی از سوی مدیریت وبسایت بالاترین آقای مهدی یحیی‌نژاد بر من وارد شده که مطلب را از خودنویس حذف کنم؛ در پاسخ، این ایمیل را برای او و مهدی یحیی‌نژاد فرستادم، که آن را بدون هیچ‌گونه تغییری در اینجا منتشر می‌کنم:
جناب آقای نیک‌آهنگ کوثر؛
با درود و خسته نباشید؛
درباره مطلبی که در زمینه درخواست حذف مطلبی در زمینه وبسایت بالاترین («تحریم «بالاترین» توسط جمعی از کاربران») که در بخشی از آن، نوشته‌ای از من منتشر شده بود، از سوی آقای یحیی‌نژاد، مدیریت وبسایت بالاترین، لطفا هر گونه خودتان صلاح می‌دانید اقدام بفرمایید، احترام شما به آزادی بیان و تعهدتان به چندصدایی و عدم سانسور، برای من مسلم است و مطمئن هستم که فشارهای غیرمنطقی‌ای به شما وارد شده که مجبور به این کار شده‌اید. اما لطفا در صورت امکان و صلاحدید، توضیح زیر را از طرف من برای آقای یحیی‌نژاد ارسال فرمایید.
با سپاس و احترام،
عباس خسروی فارسانی
————————-
جناب آقای مهدی یحیی‌نژاد؛
مدیر محترم وبسایت بالاترین؛ با سلام و وقت بخیر؛
چند ساعت پیش دوست خوبم آقای نیک‌آهنگ کوثر با من تماس گرفتند و گفتند که شما نامه‌ای تهدیدآمیز خطاب به ایشان نوشته‌اید و در آن، درخواست کرده‌اید مطلبی که با عنوان «تحریم «بالاترین» توسط جمعی از کاربران» در سایت خودنویس منتشر شده و در بخشی از آن، نوشته‌ای از من انتشار یافته، حذف شود. در این زمینه لازم دانستم توضیحات زیر را خدمت شما عرض کنم:
۱- اصولا به گمان من، درخواست حذف مطلب از یک وبسایت، با همان نگاه حذفی، یک‌سویه، انحصارطلبانه و غیرملتزم به دموکراسی، چندصدایی و آزادی بیان، که بر وبسایت بالاترین حاکم است، صورت گرفته است. همان نگاهی که مورد اعتراض من و بسیاری از کاربران مستقل بالاترین اما با نگاهی مخالف با نگاه شما و دوستانتان است. به نظر من، شما بهتر بود به جای درخواست غیرمنطقی حذف مطلب، برای یک بار هم که شده، به روشی مسوولانه و پاسخگو عمل می‌کردید.
۲- مطلب مورد نظر، توسط جمعی از کاربران بالاترین و در راستای اعتراض‌ها و پرسش‌های همیشه بی‌پاسخ مانده تهیه شده بود و من نیز در یک حرکت جمعی مشارکت کردم و وبسایت خودنویس، با التزام به آزادی بیان، تنها انتشاردهنده مطلب بود. اما به احترام آقای نیک‌آهنگ کوثر و علاقه‌ای که به وبسایت ایشان و تلاش‌هایشان در زمینه دموکراسی و آزادی بیان دارم، از نظر من و در بخشی که به من مربوط می‌شود، با حذف مطلب از خودنویس، مخالفتی ندارم و به آقای کوثر هم گفته‌ام که بنا بر صلاحدید خودشان، به عنوان سردبیر وبسایت خودنویس، عمل کنند.
۳- من هر آنچه را که لازم و قابل گفتن بود، در همان مطلب گفتم، و تنها هدفم از گفتن سربسته آن سخنان، هشداری ضروری بود به کاربران بالاترین برای امنیت آنها که به هیچ وجه شوخی‌بردار نیست، که «در خانه اگر کس است / یک حرف بس است»؛ اما مطمئن باشید سخن‌های ناگفته و مدارک و مستندات زیادی در اختیار دارم و همان‌طور که همان‌جا هم گفتم، حق شکایت را برای خودم در زمان مقتضی محفوظ می‌دارم، و مساله افرادی که با نگاه حذفی – امنیتی در بالاترین و با ادعای دموکراسی و آزادی بیان و با استفاده از پشتیبانی‌های مادی و معنوی نهادهای حامی دموکراسی، حقوق بشر و آزادی بیان، مشغول سانسور صدای مخالف، ایجاد خفقان و تک‌صدایی و به خطر انداختن امنیت کاربران و سوءاستفاده از اعتماد آنها هستند را، از طرق قانونی پیگیری خواهم کرد و اگر نیاز باشد، با استفاده از روش‌های لازم و همراهی دوستان متعهد به آزادی بیان و دموکراسی، مساله را به مراجع قانونی، سیاست‌گذاران مرتبط و نمایندگان کنگره آمریکا خواهم کشاند.
با احترام؛
عباس خسروی فارسانی
————————-
نیک‌آهنگ کوثر در نامه دیگری برایم نوشت که می‌خواهم سرمقاله‌ای بنویسم و در آن بگویم که، به دلیل نبود شواهد، مطلب از خودنویس حذف شده است. برای او نوشتم:
«به نظر شما آیا نبود شواهد است؟ شما که حداقل در جریان بخش زیادی از شواهد هستید و خود شما هم که با بسیاری از آنها و مشکلات مواجه بوده‌اید، حداقل می‌توان گفت عدم امکان ارائه شواهد کامل در فضای عمومی رسانه‌ای. و خودتان به خوبی می‌دانید که جای ارائه برخی شواهد، دادگاه است نه رسانه…؛ شما بهتر از من می دانید که کوتاه آمدن در مقابل این جماعت، باعث جری‌تر شدن آنها می‌شود نه عقب کشیدن.»
اما نیک‌آهنگ کوثر، کوتاه آمد، مطلب را حذف کرد، یک روز پس از آن، وبسایت بالاترین نیز لینک مرتبط را حذف کرد. آقای کوثر نیز بعد از حذف مطلب از خودنویس، سرمقاله‌ای در باره دلایل حذف مطلب منتشر کرد. او در این مطلب، نوشت:
«شورای سردبیری، در انتشار این یادداشت، کوتاهی کرد و مدارک کافی را از نویسنده نخواست…؛ فقدان مدرک کافی باعث حذف نهایی این نوشته از خودنویس شد…؛ به‌واسطه سابقه، تجربه و دقت بالای تیم فنی بالاترین، امکان سوء استفاده از آی‌پی‌های کاربران داخلی، عملا وجود ندارد و این برداشت که آی‌پی کاربران در اختیار دیگران قرار گرفته، نمی‌تواند قابل قبول باشد. برداشت نویسنده بر اساس شواهد، بدون مستند فنی نه قابل قبول است و نه قابل انتشار…»
جالب توجه است که پس از حذف مطلب، از وبسایت خودنویس و بالاترین، برخی دیگر از دوستان، از جمله آقایان رضا پرچی‌زاده (لینک اول، لینک دوم، لینک سوم، لینک چهارم، لینک پنجم)، محمود دلخواسته و فضائل عزیزان (لینک اول، لینک دوم)، مطالبی به انگلیسی و فارسی در همین زمینه منتشر ساختند. اما با کمال تاسف، رویه حذف و سانسور، در مورد این مطالب هم ادامه پیدا کرد، از جمله مطلب فارسی از وبسایت ایران‌گلوبال (و لینک آن در بالاترین) و حتا فایل پی‌دی‌اف متن حذف‌شده از خودنویس که در وبسایت مدیافایر آپلود شده بود، بدون هرگونه هماهنگی با نویسنده و لینک‌گذار، حذف شدند!
در اینجا فقط می‌خواهم از آقای نیک‌آهنگ کوثر بپرسم که آیا شما قاضی هستید و آیا برای تمام ادعاهای تمام نویسندگان در خودنویس، اول از نویسنده تمام مدارکش را، از جمله موارد محرمانه و مربوط به حریم خصوصی را، در حدی که امکان اثبات ادعا در دادگاه‌های آمریکا بر اساس آنها وجود داشته باشد، می‌خواهید؟ یا این‌که هر نویسنده، خود مسوول سخنانش هست؟
آیا اگر کسی در وبسایت شما به نقض حقوق بشر یا اعدام در دادگاه‌های جمهوری اسلامی اعتراض کرد، اول از او مدارکش را برای اثبات ادعاهایش در دادگاه مطالبه می‌کنید؟
آیا خود شما بارها نسبت به «معجزات بالاترینی» معترض نشده بودید؟ پس چه شد که ناگهان مدافع بالاترین شدید؟ آیا این هم از «معجزات بالاترینی» است؟
آیا خود شما نبودید که این سوال را مطرح کردید: «آیا نهادهای مدافع دموکراسی در واشینگتن، از روند تغییرات در بالاترین مطلع هستند؟» آیا شما نبودید که در اعتراض به بالاترین نوشتید:
«مطمئنا کسانی که ناظر سیاست‌های جدید شبکه اجتماعی بالاترین هستند، متوجه تغییرات جدید و شدید این مجموعه شده‌اند. معلوم نیست سیاست جدید بالاترین، برگرفته از روش‌های نظارت شورای نگهبان است یا نه؟ این تغییرات با اعتراض‌هایی نزد کاربران منتقد دولت روحانی و همچنین منتقدان اصلاح‌طلبان حکومتی روبه‌رو شده است…؛ آیا قرار است لینک‌هایی که عملکرد رئیس جمهوری نظام اسلامی را زیر سوال می‌برد، برای رضایت مجموعه‌ای نادیده گرفته شود؟»
جناب آقای نیک‌آهنگ کوثر!
آیا شما به سِرور بالاترین و تمامی مسائل فنی و مدیران و بالایاران این وبسایت و دیدگاه‌ها و اسناد معترضان به بالاترین احاطه کامل دارید که این‌گونه قاطعانه بالاترین را از هر گونه اتهامی مبرا می‌کنید و به جای قاضی می‌نشینید و جای شاکی و متهم را عوض می‌کنید؟
شما می‌توانستید مطلب را منتشر نکنید، اما وقتی مطلب را منتشر کردید، حذف مجدد و بدون دلیل موجه آن، هم ضربه به اعتبار خودتان بود و هم من. آیا بهتر نبود به جای حذف مطلب، از مدیران بالاترین نیز می‌خواستید به جای ایمیل‌های تهدیدآمیز و برداشتن شمشیر حذف و سانسور، جوابیه‌شان را برای انتشار در خودنویس منتشر کنند و از من و دیگر کاربران بالاترین نیز می‌خواستید دیدگاه‌هایمان را مطرح سازیم؟
آقای نیک‌آهنگ کوثر!
همواره برای پایبندی شما به دموکراسی و آزادی بیان احترام قائل بوده‌ام و مطمئن هستم این بار نیز فشارهای غیرمنطقی و «سنبه پرزور»، شما را وادار به تسلیم در مقابل «مافیای رسانه‌ای اصلاح‌طلبان حکومتی» کرده است؛ اما ای کاش تسلیم «سنبه پرزور» نمی‌شدید و روش منطقی‌تر و دموکراتیک‌تری را انتخاب می‌کردید و همچنان خود را ملتزم به آزادی بیان می‌دانستید.
در پایان چند نکته را خطاب به آقای یحیی‌نژاد می‌نویسم:
جناب آقای یحیی‌نژاد گرامی؛
اخیرا در پیامی خواستار تماس تلفنی با من در مورد ایمیل ارسالی شده بودید؟ به گمانم بهترین راه برای شما، همان‌طور که پیش‌تر نیز گفتم، اتخاذ رویکرد مسوولانه و پاسخگویانه و طرح دیدگاه‌هایتان در فضای عمومی است. من نیز حتما پاسخگو خواهم بود؛ و البته راه دادگاه برای شما و نیز من، باز است.
مگر کاربران مستقل بالاترین از شما چه خواسته بودند؟ خواسته آنها صراحتا این موارد بود:
«در دفاع از آزادی بیان و دموکراسی، حریم خصوصی و امنیت کاربران و اعتراض به روند روبه رشد عدم رعایت اصل بی‌طرفی، عدم پایبندی بالاترین به قوانین اعلام‌شده خودش، عدم برخورد با کاربران متخلف، جانبدار، فحاش و ترول و حمایت از آنها و دادن اختیارات ویژه از جمله «بالایاری» به آنان و نیز اصرار بر تک‌صدایی در بالاترین و حذف، سانسور و فیلتر صدای مخالف در این وبسایت…، خواسته کاربران از مدیران بالاترین، تضمین امنیت کاربران، تغییر سیاست‌های نادرست، پایبندی بالاترین به قوانین خودش و ایجاد شفافیت در قوانین، تعامل با کاربران، که اعتبار وبسایت از آنهاست، برخورد با کاربران متخلف و سلب اختیارات ویژه، مصونیت آهنین و «بالایاری» از آنان، برخورد با لینک‌های تجاری و سکسی و پاسخگویی رسمی بالاترین در این زمینه‌ها است…».
آقای یحیی‌نژاد،
من در استبداد داخل ایران، به خاطر پایداری بر سخن حق، از هر آنچه داشتم، گذشتم و جانم را در کف گرفتم و زندگی‌ام را در کوله‌باری گذاشتم و به امید ادامه تلاش‌هایم در راه رهایی، آگاهی، آزادی و دموکراسی، از راه کوه و دره، پای در دیار آوارگی نهادم. من که در مقابل بزرگ‌ترین دیکتاتورهای دوران، کوتاه نیامده‌ام، یقین داشته باشید در مقابل دیکتاتورهای کوچک، به هیچ وجه، راه تسلیم را انتخاب نخواهم کرد.
توضیح عباس خسروی فارسانی: این مطلب، همزمان برای انتشار در وبسایت خودنویس، ارسال شده است. بدیهی است در صورت انتشار، مسوولیت تمام مطالب، با نویسنده است نه خودنویس.
با احترام،
عباس خسروی فارسانی
۲۶ فروردین ۱۳۹۴
