کمیته بین المللی علیه اعدام
درب سلول به‌آرامی باز می‌شود، زانیار و لقمان شبح زندانبان خود را می‌بینند او در دستش ورقی دارد و پوزخندی بر لب دارد، او نام و نام خانوادگی افراد را می‌خواند و آن‌ها را پای چوبه دار می‌برد.
زانیار و لقمان میگویند این انتظار و این عذاب که یک روز نوبت ما است خود بدترین شکنجه است.
کبرا رحمان پور دو ماه پیش از زندان آزادشده است او بعد از ۱۲ سال و ۸ ماه در زندان و دست‌وپنجه نرم کردن با مرگ اکنون آزادشده است. او می‌گوید سال‌های سال زندگی در زندان روزهایی که می‌تواند آخرین روز زندگی تو باشد، یک جهنم واقعی است. زندگی در آنجا چنین به پایان می‌رسد جلا د نامت را می‌خواند و در مواردی قبل از جلاد خبردار می‌شوی که قرار است نامت را بخوانند و یک‌باره جلاد ظاهر می‌شود و می‌گوید همراه من بیا!
کبرا می‌گوید در کمپینی که مینا احدی از کمیته بین‌المللی علیه اعدام و تعداد دیگری به‌پیش بردند من از مرگ نجات یافتم.
شیوا محبوبی از نهاد کمیته دفاع از زندانیان سیاسی می‌گوید که هزاران نفر زندانی سیاسی و عقیدتی در ایران زندانی بوده‌اند.
زانیار و لقمان مرادی در کردستان ایران در سال ۲۰۱۰ به اتهام قتل پسر امام‌جمعه مریوان به اعدام محکوم‌شده‌اند.
شیوا محبوبی می‌گوید رژیم قتل پسر امام‌جمعه را بهانه‌ای قرار داده تا این دو نفر را به اعدام محکوم کند.
دادگاه زانیار و لقمان ناعادلانه بود و آن‌ها میگویند تحت شکنجه وادار به اعتراف شده‌اند.
بعد از روی کار آمدن روحانی اعدام‌ها بیشتر هم شده است. زانیار و لقمان از کردستان هستند و رژیم به دلیل مبارزات زیاد مردم به آنجا بسیار حساس است. این دو در مریوان متولدشده‌اند.
از یک کوه پرپیچ‌وخم در این منطقه بالا می‌رویم، صبح زود از روستاهایی می‌گذریم که مردم هنوز خواب هستند و فردی که ما را همراهی می‌کند با تحسین می‌گوید گردشگران زیادی به اینجا می‌آیند و از زیبایی‌های اینجا لذت می‌برند. در خانه‌ای که به دیدار اقوام زانیار و لقمان رفته‌ایم، همه نگران هستند تلفن‌ها متوقف نمی‌شود و یک نفر از پرده بیرون را نگاه می‌کند به نظر می‌رسد نگران هستند. آن‌ها میگویند نگران سرنوشت عزیزان خود هستند.
لقمان و زانیار بعد از دستگیری شکنجه‌شده‌اند میگویند نه ماه زیر شکنجه بوده‌ایم.
ما در زندان در شوک بودیم. با برق، با کابل با تحقیر و توهین به ما، سعی داشتند ما را خرد کنند. وقتی تهدید به تجاوز شدیم دیگر اقرار کردیم.
«پرس تی وی» گفت که اقرار کرده‌اند و گفت به دستور دولت انگلیس و از طرف یک حزب این کار را کرده‌اند. شاهدانی پیداشده‌اند که میگویند «هیوا تاب » در این قتل دست داشته است. شاهدانی که از شهادت دادن هم می‌ترسند، پدر زانیار مرادی اقبال مرادی یک فعال شناخته‌شده است و اکنون در کردستان عراق زندگی می‌کند.
او منتقد حکومت اسلامی است. مینا احدی می‌گوید: اعدام برای ترساندن مردم است آن‌ها از هر گروه اجتماعی چند نفر را اعدام کنند تا از بقیه´زهرچشم بگیرند، زنان را اعدام می‌کنند جوانان و حتی کودکان را اعدام می‌کنند رهبران اجتماعی را و اعضای جنبش‌های اجتماعی را اعدام می‌کنند، همه‌جا به بقیه میگویند اگر اعتراض کنید سرنوشت شما هم همین است!
مرادی‌ها وارد پنجمین سال اسارت خود شده‌اند همه در معرض خطر هستند. این دو جوان با همه وجود سعی می‌کنند اثبات کنند بی‌گناه هستند. این‌ها در زندان رجایی شهر کرج هستند، جایی که زندانیان سیاسی زیادی در آنجا بسر می‌برند. بسیاری این زندان را کشتارگاه رژیم اسلامی می‌نامند. مدتی قبل وقتی می‌خواستند آن‌ها را به دادگاه ببرند، با ضرب و شتم آن‌ها را بردند آن‌ها را کتک زدند طوری که لقمان نمی‌توانست چند روز راه برود. زانیار از قبل به دلیل شکنجه، شکستگی در ستون فقرات دارد. در زندان‌های جمهوری اسلامی به زندانیان بیمار دارو نمی‌دهند.
کمپینی در دفاع از زانیار و لقمان شروع شد مردم مریوان مردم میگویند برای دفاع از زانیار و لقمان ۲۰ هزار امضا جمع شده است.
پدر لقمان می‌گوید: ما همیشه ترس داریم از اینکه روزی بما خبر بد بدهند. زندگی ما هم در آن روز تمام می‌شود. او آرام‌آرام اشک می‌ریزد و این را می‌گوید.
آمار اعدام‌ها در ایران بسیار بالا است ٣۶۹ اعدام در یک سال گذشته. در سال ۲۰۱٣ بیشتر از ۲۰۱۲ اعدام کرده‌اند و ۲۰۱۴ بیشتر از سال قبل این روند اعدام‌ها در ایران است. آمار رسمی منتشرشده از سوی دولت و رسانه‌های رسمی ٣۶۹ نفر است، اما نهادهای حقوق بشری معتقدند با آمدن روحانی بیش از ۷۰۰ نفر اعدام‌شده‌اند. جمهوری اسلامی به نسبت جمعیت بیشترین اعدام‌ها را دارد. روحانی امروز چهره اصلاح‌طلبان و محافظه‌کاران در ایران است و با اعدام‌ها سعی می‌کند نظام را حفظ کند.
مینا احدی می‌گوید: او سعی می‌کند نظام را نجات دهد در خارج کشور، مذاکره می‌کند و فشارها را از روی حکومت برمی‌دارد و حرف از گشایش روابط دیپلماتیک میزند در داخل کشور بیشتر می‌کشد چون افزایش اعدام‌ها برای ترساندن مردم و ساکت کردن آن‌ها است.
سازمان ملل متحد و بان کی مون دبیر کل این نهاد، در ماه مارس از دولت روحانی انتقاد کرد و گفت اوضاع حقوق بشر بهبود نیافته است حتی بدتر نیز شده است. امید لقمان و زانیار در زندان و امید بستگان آن‌ها به جامعه بین‌المللی و فعالیت‌های جهانی و مردم دنیا است. آن‌ها میگویند امید ما به اعتراضات جهانی است.اگر کمک نکنند ممکن است فردا صبح زود ما را صدا بزنند.
«بخشی از یک نوشته بلند در روزنامه ایتالیایی در مورد اعدام‌ها در ایران. »
—
