نوروز و روز ِ نو خجسته باد
شادباش نوروزی انجمن قلم ایران در تبعید
زندگی می جوشد و سرما و تاریکی را پس می زند و از دل واقعیت سر برون می آورد. انسان نیز، چونان سازنده طبیعت و هستی، با روز ِ نو، نو می شود. این راز زندگی ست. رازی که انسان به آن سر سپرده است تا هر دم از نو زنده شود و خود را بازیابد. بازیافتن و جستن رمز بودن است.
پس چگونه می توان با این رمز و راز سازنده و نوجو خو نداشت و نو شدن را برنتابید؟ آیا این خلاف هستی و انسان و زندگی نیست؟ و تا کدام هنگام می توان چنین در برابر زندگی به دشمنی پرداخت؟
چنین پرسشی، همواره در درازای سالیان سلطۀ حاکمیت اسلامی، در ذهن جامعه ما مطرح بوده و پاسخ خود را نیز تنها در پایداری در برابر این دشمن می یابد. و همین پاسخ است که مردم جامعه ما را زنده نگه داشته و سبب شده است که حکومت اسلامی هرگز رنگ و بوی یک حاکمیت پذیرفته شده را به خود نگیرد.
حکومت اسلامی، با نوروز، شادی، آرامش، آزادی، برابری، رفاه، سازندگی و عدالت اجتماعی دشمن است. حکومت اسلامی تبه کار است و وجودش، در طول همۀ این سال های ستم، جز تباهی حاصلی نداشته است. اما زندگی نیز سر تسلیم ندارد و مردم جامعه ما، به ویژه در آستانه هر بهار و نوروز، راست قامت تر از پیش به پا می خیزند و به پیشباز نوروز و شادی و نو شدن می روند. این رمز و راز زندگی ست، و این دشمنان زندگی و شادی و نو شدن هستند که سرانجام بازنده تاریخی خواهند بود.
انجمن قلم ایران در تبعید، نوروز خجسته را به مردم ِ نوجو و شاد و مبارز ِ و آزاده همۀ جهان شادباش می گوید و سال و جهانی نو و بری از هرگونه ستم و بیداد را برای آنان آرزو می کند.
انجمن قلم ایران در تبیعد
نوروز ۱٣٩۳
