فرا رسیدن روز واقعی زن ایرانی با انحلال حکومت اسلامی همزمان است!
بیانیهء سازمان های سکولار دموکرات و انحلال طلب ایران
هشتم مارس، روز جهانی زن، در تقویم سکولار دموکراسی جهان دارای جایگاه پر اهمیتی است؛ چرا که سکولار دموکراسی جنبشی است برخاسته از دل اعلامیهء جهانی و جهانگیر حقوق بشر در جهت رفع تبعیض از انسان؛ انسانی که «زن» آن نیمه ای از او است که در طول تاریخ بیشترین ستم ها را تحمل کرده و، با عنوان مجعول جنس ضعیف تر و ناتوان تر، در اغلب ساحت های زندگی اجتماعی، اقتصادی، حقوقی و فرهنگی تبعیض را با کل وجود خود لمس کرده است؛ آنگونه که در آغازگاهان قرن بیست و یکم دیگر شکی در میانه نیست که مقام و موقعیت زن در هر جامعهء بشری معیاری برای تشخیص پیشرفتگی یا عقب ماندگی آن جامعه نیز هست.
در سراسر یک قرن گذشته، با وجود نهضت ها و انقلابات گوناگون در کشور ایران، کمتر بخشی از جامعه دچار تلاطم و فراز و نشیبی دردآور تر از آنی بوده است که زنان ایران با آن روبرو بوده اند و، بنا بر شهادت همهء تاریخ کشورمان، همواره بازتولید استبداد و تداوم تسلط ارزش های جامعهء مردسالار نخستین قربانی های خود را از دل آزادی ها و حقوق زنان جامعه انتخاب کرده اند.
اکنون، پس از ۳۵ سال از آغاز دوران نکبت بار حکومت اسلامی، بسهولت می توان نشان داد که چگونه این حکومت بر اساس گوهر «تبعیض آفرین و زن ستیز»ش ساخته شده و هیچ روزنه ای هم برای خروج از بن بست مشکل زنان در این حکومت وجود ندارد. برشماری آنچه این حکومت از زنان جامعه ستانده، و آنچه هائی که زنان از آنها محروم گشته اند، کار آسانی نیست و فهرستی بلند بالا را در بر می گیرد که بلندایش خود نشانهء بارزی از گریزناپذیری ضرورت انحلال همهء اشکال سیاسی این حکومت و لغو قانون اساسی شریعت بنیاد آن بشمار می رود. یعنی، تا این حکومت هست، و تا احکام شریعت فرقهء اثنی عشریه بنیاد قانون اساسی آن را تشکیل می دهند، هیچ راه گشایشی برای معضل زنان در ساختاری اینگونه مذهبی ـ ایدئولوژیک وجود ندارد. این حکومت می تواند از انرژی و بمب اتمی دلبندش بگذرد اما قادر به اعطای حقوق انسانی زنان کشور بر اساس اعلامیهء حقوق بشر نیست.
سازمان های سکولار دموکرات ایران در خارج کشور بر این عقیده اند که زنان ایرانی، چه در داخل و چه در خارج کشور، مهمترین نیرو برای طلب استقرار حکومتی سکولار دموکرات در ایرانند؛ حکومتی که بتواند جانشین ساختار حاکمیت تبعیض آفرین کنونی شده و، به جبران این همه بیدادی که بر مردم ایران و بخصوص زنان کشور رفته است، بکوشد.
در این شرایط است که هر گام کوچک زنان ایرانی در جهت شکستن کلیشه ها، باورها و قوالب ظاهراً نامتغییر سنتی و مذهبی نه تنها از منظر انسانی قابل ستایش است بلکه حرکتی رو به جلو و مهم محسوب می شود که در جهت انحلال نظام ها، سیاست ها و حکومت هائی است که انسان را فقط در قالب جنسیت اش می شناسند و، با اتکاء به قوانین مذهبی و با جعل عناوین غیرعلمی، مانع رشد و حرکت او در اغلب ساحت های زندگی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، حقوقی و فرهنگی می شوند. و به همین دلیل است که باید بر ضرورت حضور زنان رزمندهء ایرانی در صحنهء مبارزات سکولار دموکراتیک بیش از پیش تأکید کرد.
باری، از نظر ما، روز واقعی زن ایرانی هنگامی فرا خواهد رسید که دیوارهای قلعهء دیو حکومت اسلامی فرو می ریزند و اسیران بندهای مرئی و نامرئی اش آزاد شوند.
تا آن روز چشم ها و دست های همهء سکولار دموکرات های انحلال طلب به سوی مبارزات زنان شجاع ایران گشوده است.
نام سازمان های امضاء کننده، به ترتیب الفبا:
اتحاد عشایر و اقوام جنوب ایران
جبههء مردم بلوچستان
جبههء ملی ایران در خارج کشور
جنبش سکولار دموکراسی ایران
حزب پان ایرانیست ایران (برون مرز)
سازمان دفاع از حقوق ملی خلق ترکمن
سازمان سیاسی ـ فرهنگی ایران پاد
شبکهء سکولارهای سبز ایران
کانون فرهنگی پارس لر بختیاری ایرانبان
گروه ایران امید
گروه رایزنی برای اتحاد
مرکز مطالعات سیاسی و تحقیقات استراتژیک اپوزیسیون
