اخباروگزارشات کارگری20دی1393
– یورش نیروهای اطلاعاتی به منزل فعال کارگری جلیل محمدی
– در محکومیت قتل روزنامه نگاران فرانسوی
– حکم ۹ سال و نیم زندان علیه بهنام ابراهیم زاده را محکوم می‌کنیم
– اخراج ۲کارگرو قرار بازداشت ۲۴ ساعته برایشان در پی اعتصاب کارگران معدن چشمه پودنه دراعتراض به عدم پرداخت4ماه حقوقشان!
– سوء استفاده وبی حرمتی به متقاضیان آزمون عملی درسازمان فنی حرفه ای شهر سنندج
– اعتراض متحدانه هزاران کارگر ایرانخودور با خواست افزایش مزد ادامه دارد
– کارگران لوله صفا با تجمع در مقابل کارخانه و بر افروختن آتش دست به اعتراض زدند
– ادامه اخراج کارگران سد بنیر مریوان
-۱۳ کارگر پیمانی آب و فاضلاب اهواز اخراج شدند
– سرانجام ۵ ماه حقوق معوقه کارگران معدن سنگرود پرداخت شد
– عدم پرداخت چندین ماه حقوق کارگران ماشین‌آلات صنعتی تبریز
-۵۰ روز تحقیر کارگران راک سرامیک شهرضا پشت درهای بسته کارخانه
– گزارش از کارگرانی که در پمپ‌بنزین‌ها، سرطان و بیماری‌های تنفسی و پوستی می‌گیرند
– مرگ 2کارگربدنبال ریزش سقف یک کارگاه در بهبهان خوزستان
– کشته شدن ۳۶۱ کارگرمعدن ترکیه در سال ۲۰۱۴
یورش نیروهای اطلاعاتی به منزل فعال کارگری جلیل محمدی
بنا به گزارش رسیده روز چهارشنبه 93/10/17 چندین نفر از مامورین وزارت اطلاعات در ساعت هشت و نیم صبح به منزل فعال کارگری جلیل محمدی یورش برده و اقدام به تفتیش منزل ایشان نمودند. با توجه به اینکه نامبرده مدتی است در شهرستان مشغول به کار می باشند در زمان مراجعه مامورین در منزل حضور نداشتند. مامورین اطلاعاتی علت این اقدام خود را برای خانواده ی این فعال کارگری درخواست برای پاره ای از توضیحات از جانب وی دانسته اند. لازم به ذکر است که جلیل محمدی ازفعالین کارگری و از چهره های خوشنام درمیان کارگران شهر سنندج می باشد و سالهاست که در راستای حقوق کارگران فعالیت می کند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری این اقدام نیروهای امنیتی را به شدت محکوم نموده و خواهان رفع هرگونه فشار و اتهامی علیه این فعال کارگری می باشد.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
19 دی 1393
در محکومیت قتل روزنامه نگاران فرانسوی
چند اسلحه به دست وابسته به گروه های بنیادگرا در یک یورش غیرانسانی 12روزنامه نگار و کاریکاتوریست مجله شارلی ابدو را در فرانسه به قتل رساندند. صرف نظر از وحشیانه بودن هر شکل از کشتار انسان‌ها به هر بهانه، این حرکت یادآور افکار قرون وسطایی و وحشی‌گری‌های ضد فرهنگی عهد بربریت است. طرفه آنجاست که دولت‌های نظام سرمایه‌داری و جناح‌های فاشیست و جنگ‌طلب این نظام در چند دهه گذشته نه تنها این افکار ارتجاعی و بنیادگرایانه را برای مقابله با کارگران و زحمتکشان در منطقه‌ی خاورمیانه تقویت کرده و حکومت‌های دست نشانده‌ی غرب در منطقه،آنان را به انواع سلاح‌ها مجهز کرده‌اند، بلکه ارتش‌های تا دندان مسلح این دولت ها در کشورهای افریقا، آسیا و خاورمیانه خود دست به جنایت‌هایی مشابه زده‌اند. اکنون وقت آن رسیده که وجدان‌های بیدار انسانی در سراسر جهان به هم دردی و هم آوایی با هنرمندان و نویسندگانی صدای اعتراض خود را بلند کنند که دسته دسته بر اثر همین تفکرات در گوشه و کنار جهان، راهی زندان‌ها و قتلگاه‌ها شده‌اند و دولت‌های سرمایه‌داری همین کشورهایی که اکنون بخشی از این توحش را از نزدیک مشاهده می‌کنند، در تمام این سال‌ها در برابر این فجایع عکس‌العمل جدی نشان نداده، بلکه بیشتر به فکر سودهای سرمایه های خود بوده‌اند
ما ضمن محکومیت این اعمال غیرانسانی از همه ی آزادیخواهان و مدافعان حقوق انسان ها می خواهیم تا با هماهنگی و همدلی به این توحش‌های ضدانسانی پایان دهند و از آزادی قلم، اندیشه به هر شکل و درهر حالت به دفاع برخیزند. ا
کانون مدافعان حقوق کارگر
اطلاعیه شماره ۳۱ کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد
حکم ۹ سال و نیم زندان علیه بهنام ابراهیم زاده را محکوم می‌کنیم
کارگران ، تشکلهای کارگری ، انسان‌های شریف و آزاده
همانگونه که اطلاع دارید بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری و فعال کودک از تاریخ ۲۲ خرداد ماه ۱۳۸۹ بازداشت و سپس به ۵ سال زندان محکوم شد که در حال گذراندن دوران زندان بود ، قابل ذکر است که بهنام ابراهیم زاده در این مدت ۴ سال چندین بار شکنجه شده به انفرادی انتقال منتقل و چند ماه پیش از زندان اوین به زندان گوهر دشت تبعید شده بود که در آذر ماه امسال مجددا در یک حرکت ضدّ انسانی و ضدّ کارگری به دلأیل واهی محاکمه شد و به ۹ سال و نیم زندان دیگر محکوم شد.
ما اعضای کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد ضمن محکومیت حکم جدید و ضدّ کارگری که برای بهنام صادر کردند خواستار آزادی بدون قید و شرط بهنام ابراهیم زاده و دیگر کارگران و فعالین کارگری زندانی و زندانیان سیاسی هستیم.
کمیته دفاع از فعالین کارگری مهاباد
http://komitedemahabad.blogfa.com/
بیستم دی ۱۳۹۳
اخراج ۲کارگرو قرار بازداشت ۲۴ ساعته برایشان در پی اعتصاب کارگران معدن چشمه پودنه دراعتراض به عدم پرداخت4ماه حقوقشان!
از یکشنبه هفته گذشته (14 دی) کارگران معدن چشمه پودنه دراعتراض به عدم پرداخت4ماه حقوقشان دست به اعتصاب زده اند.بدنبال این اعتصاب کارفرما 2نفرازکارگران را اخراج کرده است.
به گزارش20دی ایلنا،۲۹۰ کارگر معدن چشمه پودنه درکرمان، نزدیک به ۴ ماه حقوق دریافت نکرده‌اند و از یکشنبه هفته گذشته (14 دی) دست از کار کشیده‌اند.
بنا بر این گزارش، بدنبال اعتصاب کارگران این معدن، حقوق مهرماه کارگران پرداخت شده است و فعلا در پی وعده های داده شده از امروز شنبه (20 دی) به کار بازگشته‌اند.
یکی از کارگران معدن چشمه پودنه درباره دلایل اعتراض همکارانش توضیح داد: کارگران از این وضعیت خسته شده‌اند. از شهریور ماه گذشته حقوق کارگران پرداخت نشده و در شرایط سختی به سر می‌برند. اقساط معوقه و دغدغهٔ تامین معیشت در این منطقه آنقدر زیاد است که نمی‌توان مدت طولانی به این وضعیت ادامه داد. او پرسید: چرا باید برای دریافت مطالبات به حقمان این همه سختی را تحمل کنیم؟
منابع کارگری همچنین از اخراج دو نفر از کارگران در پی این اعتصاب خبر می‌دهند.
بنا به گفته کارگران، در پی تجمع هفتهٔ گذشته، دو نفر از کارگران معترض توسط کارفرما اخراج شده‌اند. گفته می‌شود این دو کارگر اخراجی، از کارگران بخش استخراج و ایمنی معدن هستند.
یکی از کارگران این کارخانه روز شنبه (20 دی) گفت:با وجود آنکه کارگران چیزی بیشتر از حقشان نمی‌خواهند، اما کارفرما میگوید فعلا پول ندارد که به کارگران بدهد و از آنها خواسته چند روزی صبر کنند.
این در حالی است که به گفتهٔ این کارگر، بعید به نظر می رسد که به زودی مطالبات وصول شود.
او در این باره گفت: با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال کارفرما باید با بخش خصوصی و کارگران تسویه کند نه اینکه آنها را به حال خود رها کند. اگر قسط بانکی تان یک روز عقب بیفتد باید جریمه دیر کرد پرداخت کنید در چنین شرایطی این شیوه برخورد با کارگرانی که در سخت‌ترین شرایط کار می‌کنند و حتی سختی کار هم دریافت نمی‌کنند غیرمنصفانه است.
وی همچنین به شرایط سخت کار در معدن اشاره کرد و گفت: متاسفانه هیچگونه سختی کاری به کارگران معدن پرداخت نمی‌شود. یکی از دلایل اعتراض کارگران هم همین عدم در نظر گرفتن شرایط سخت کار است.
این منبع کارگری همچنین به عدم وجود نماینده کارگری و شورای کارگری در معدن چشمه پودنه اشاره کرد و گفت: در حالیکه طبق قانون کار در کارگاه‌های بالای دویست نفر باید شورای کارگری متشکل از ۴ عضو اصلی و سه عضو علی البدل تشکیل شود اما به دلیل عدم پیگیری‌های مستمر تاکنون این قانون در معدن چشمه پودنه اجرایی نشده است.
لازم به یادآوری است که در فروردین ماه سال جاری نماینده کارگری این معدن در پی پیگیری مطالبات کارگران مجبور به استعفا و ترک کار اجباری شد. ترک کار اجباری این فعال کارگری پس از آن صورت گرفت که وی در رابطه با حادثه ای که در روز یکم اسفند ماه منجر به کشته شدن سه نفر از کارگران این معدن به نام‌های «محمدرضا صادقی»، «حسین محمدی» و «حسین اسلامی» شده بود، در گفتگو با اهمین منبع از به روز نبودن استانداردهای ایمنی در این معدن خبر داده بود.
قرار بازداشت ۲۴ ساعته برای کارگران اخراجی
در پی اعتراض کارگران معدن چشمه پودنه که منجر به اعتصاب این کارگران در هفتهٔ گذشته شده است، یکی از دو کارگر اخراجی این شرکت معدنی از طرح شکایت توسط کارفرما خبر داد و گفت: به دلیل اعتراض هفتهٔ گذشته، کارفرما از ما دو نفر شکایت کرد که به همین دلیل باید به مدت ۲۴ ساعت در بازداشت باشیم.
وی گفت: اعتراض هفتهٔ گذشته که منجر به اعتصاب کارگران شد دلیل اصلی اخراج و طرح شکایت علیه ما بود.
این کارگر اخراجی همچنین در خصوص وضعیت کارگران این معدن گفت: شرایط سخت کار و عدم پرداخت حقوق و معوقات به مدت ۴ ماه باعث می‌شود فشار زیادی به کارگران وارد شود که در نهایت منجر به اعتراض آنها می‌شود.
گفتنی است، معدن چشمه پودنه یک معدن نوپاست که ۱۰ سال از تاسیس آن می‌گذرد. به گفتهٔ کارگران، این معدن تا سالهای آینده ذخیرهٔ بالایی جهت استخراج دارد.معدن چشمه پودنه در 45 کیلومتری شهر کوهبنان در شمال استان کرمان قرار دارد.
سوء استفاده وبی حرمتی به متقاضیان آزمون عملی درسازمان فنی حرفه ای شهر سنندج
طبق گزارشات دریافتی، سازمان فنی و حرفه ای سنندج که ظاهرا وظیفه آموزش فنون ومهارتهای کاری را به عهده دارد به هنگام مراجعه افراد به این سازمان، جهت برگزاری آزمون عملی در خصوص حرفه خود و کسب کارت مهارت، تنها بعد از پرسیدن چند سئوال آنها را به بیگاری در اموری نظیر جارو کشی و تی زدن سالن ها و جا به جا کردن صندلی ها و جارو کردن محوطه این سازمان وادارمی کند و بعد از اتمام کاری که به شخص محول کرده آنها را به امور اداری معرفی و امور اداری نیز برگه ای را امضا کرده به اتاق امتحان تحویل داده و به اصطلاح از این طریق قبولی این افراد را تایید می کنند. لازم به ذکر است که این عمل شرم آور بدون در نظر گرفتن سن وسال وتوانایی جسمی افراد انجام می گیرد.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری این رفتار توهین آمیز، غیرانسانی و غیر قانونی را که با سوءاستفاده از شرایط موجود در جامعه، یعنی بیکاری مفرط از یک سو و فقدان تشکلهای مستقل کارگری و بیکاران از دیگر سو صورت می گیرد به شدت محکوم کرده تاکید می کند تا زمانی که کارگران و ازجمله بیکاران نتوانند تشکل های مستقل خود را تشکیل دهند هرروز شاهد تحمیل بی حقوقی هرچه بیشتر به این طبقه خواهیم بود.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
19 دی 1393
اعتراض متحدانه هزاران کارگر ایرانخودور با خواست افزایش مزد ادامه دارد
اتحادیه آزاد کارگران ایران: با گذشت 5 روز از عدم پذیرش غذای کارخانه توسط کارگران ایران خودرو که در اعتراض به پایین بودن مزد آغاز شده است این اعتراض بطور متحدانه ای از سوی کارگران این شرکت بزرگ خودرو سازی ادامه دارد.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، علیرغم سیاست دادن وعده و وعید و تهدید کارگران از سوی مسئولین ایرانخودرو که طی 5 روز گذشته در قسمتهای مختلف این کارخانه ادامه داشته است کارگران حاضر به پایان دادن به اعتراض نشده اند و همچنان بطور متحدانه و قاطعانه ای بر تحقق خواست خود مبنی بر افزایش فوری مزد اصرار دارند.
بنا بر این گزارش، بدنبال حضور انتظاری مقدم معاونت منابع انسانی شرکت ایرانخودرو در سالن 206 و وعده وی مبنی بر صدور نامه ای جهت رسیدگی به خواست کارگران در دو روز آینده، کارگران معترض اعلام کردند شما اگر راست میگویئد چرا دو روز دیگر؟ همین امروز این نامه را ابلاغ کنید. در پی این وضعیت نامه ای در سالن 206 با مضمون رسیدگی به خواست کارگران نصب شد اما کارگران معترض ایرانخودور با دیدن این نامه آنرا کافی نداسته و حاضر به پایان دادن به اعتراض خود نشدند. بنا بر اظهار کارگران ایرانخودور این نامه چنان گنگ و مبهم است که معلوم نیست چه میگوید. در قسمت نیرو محرکه، سالن سواری و سایر قسمتهای شرکت ایرانخودور نیز طی روزهای جمعه و امروز چنین اتفاقاتی افتاده و اینطرف و آنطرف بحث اجرای صحیح طرح طبقه بندی مشاغل و افزایش پاداش کارگران مطرح شده است اما کارگران معترض ایران خودرو با تاکید بر افزایش مزد پایه حاضر به پایان دادن به اعتراض خود نشده اند. همچنین در سالن تری مری یکی از مسئولین تولید ایرانخودرو به نام دهقان، کارگران را تهدید به عدم تمدید قرارداد کرده و به آنان گفته است چنانچه به اعتراض ادامه دهید قرادادهایتان را تمدید نخواهیم کرد. اما کارگران در پاسخ به وی او را “هو” کرده و با قاطعیت اعلام کرده اند تا رسیدن به خواست هایمان اعتراض خود را ادامه خواهیم داد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 20 دی ماه 1393
کارگران لوله صفا با تجمع در مقابل کارخانه و بر افروختن آتش دست به اعتراض زدند
اتحادیه آزاد کارگران ایران: صبح امروز کارگران نورد لوله صفا با تجمع در مقابل کارخانه و بر افروختن آتش دست به اعتراض زدند و خواهان پرداخت 4 ماه دستمزد معوقه خود شدند.
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، این تجمع اعتراضی بدنبال آن صورت میگیرد که پس از اعتصاب کارگران این کارخانه در اعتراض به عدم پرداخت مزد در روز هفتم دی ماه ، کارفرما بلافاصله و از همان روز کارخانه را تعطیل و تاکنون کارخانه و کارگران را به حال خود رها کرده است. کارفرمای این کارخانه پیش تر نیز بمدت یکهفته تا روز 5 دی ماه کارخانه را تعطیل کرده بود.
بنا بر این گزارش بدنبال این تجمع اعتراضی، مامورین اطلاعات و نیروی انتظامی و همچنین نماینده اداره کار ساوه در میان کارگران حاضر شدند و از آنان خواستند تا آتش را خاموش کنند اما کارگران تا پایان تجمع به خواست مامورین اطلاعاتی و امنیتی تن ندادند. همچنین حق پرست نماینده اداره کار ساوه از کارگران خواست تا شکایتی را نسبت به وضعیت خود به اداره کار بدهند که با اعتراض کارگران مواجه شد. کارگران معترض در برابر این خواست نماینده اداره کار گفتند: خودت را به آن راه نزن ما قبلا شکایت کرده ایم و شما شخصا در جریان همه مسائل ما و کارفرما هستی و حال خودت را به بی اطلاعی میزنی و برای سر دواندن از ما میخواهی شکایت کنیم.
در ادامه این تجمع مسئولین حاضر در محل با این وعده که حتما یک ماه از حقوق معوقه فردا صبح به حسابتان واریز خواهد شد تلاش کردند کارگران را از ادامه تجمع برحذر و آنان را وادار به حضور بر سر کار کنند اما کارگران حاضر به پذیرش این وعده ها نشدند و اعلام کردند اینبار ما همه مزدمان را میخواهیم و تا زمانی که پول به حسابمان واریز نشود بر سر کار حاضر نخواهیم شد.
بنا بر اظهار کارگران نورد لوله صفا از آنجا که فردا قرار است نماینده جهانی استاندارد ایزو از دستگاههای کارخانه بازدید کند کارفرما میخواهد با وعده پرداخت یکماه از دستمزد معوقه کار خود را راه بیاندازد. به همین دلیل کارگران نورد لوله صفا اعلام کرده اند تا زمانیکه پول به حسابشان واریز نشود بر سر کار حاضر نخواهند شد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 20 دی ماه 1393
ادامه اخراج کارگران سد بنیر مریوان
بنا به گزارش رسیده روز چهارشنبه 17/10/93 تعداد 250 نفر از کارگران سد بنیر مریوان شاغل در قسمتهای تونل و معدن توسط کارفرمای این پروژه به مرخصی اجباری بدون حقوق و مزایا فرستاده شده اند. کارفرما دلیل این اقدام خود را کمبود بودجه و اعتبار کافی دانسته است و این در حالی است که این کارگران حقوق معوقه خود را از سه ماه و نیم پیش دریافت نکرده اند.
لازم به ذکر است این سد خاکی در 5 کیلومتری روستای نگل از توابع مریوان واقع و دارای 450 نفرکارگر می باشد. کارفرمای این شرکت از آغاز فصل سرما در سال جاری اقدام به اخراج کارگران به بهانه های مختلف نموده است و در همین راستا چندی پیش نیز 70 نفر دیگر از کارگران را اخراج و از کار بیکار نمود. در حال حاضر تعداد معدودی از کارگران این شرکت در قسمت خاک برداری مشغول به کار می باشند و پروژه به حالت نیمه تعطیل در آمده است.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
19 دی 1393
۱۳ کارگر پیمانی آب و فاضلاب اهواز اخراج شدند
۱۳ کارگر پیمانی شرکت آب و فاضلاب اهواز به دلیل «عدم نیاز کارفرما به آنان» اخراج شدند.
به گزارش20دی ایلنا، ۱۳ کارگری که تحت مسئولیت شرکت پیمانکاری «پرتو داچک» برای شرکت آب و فاضلاب اهواز کار می‌کردند بعد از ۴ سال کار مستمر، اکنون به دلیل عدم نیاز کرفرما اخراج شده‌اند.
یکی از کارگران شاغل در آبفای اهواز درباره آخرین وضعیت همکارانش اخراجی‌اش گفت: کارگران اخراجی هیچ حامی برای دفاع از خود ندارند. هم اکنون این کارگران بدون انجام اقدامی با پذیرفتن شرایط اخراج در حال انجام امور تسویه حساب خود هستند.
او گفت: ۲۸۰ کارگران پیمانی آبفای اهواز با وجود فقدان امنیت شغلی از سوی پیمانکاران، بیش از ۴ ماه است که نتوانسته‌اند مطالبات معوقه خود را از پیمانکاران دریافت کنند.
به گفته وی، از یکسال پیش دستمزد کارگران پیمانی به صورت نامنظم پرداخت می‌شده است و به همین دلیل به طور دقیق نمی‌شود معوقات حقوقی کارگران پیمانی شرکت آبفای اهواز را محاسبه کرد.
این منبع خبری در تشریح وضعیت قرار داد کارگران پیمانی آب وفاضلاب اهواز گفت: حدود ۳۰۰ کارگر پیمانی آبفای اهواز که هم اکنون تعداد آنان به ۲۸۰ نفر رسیده است از یک سال پیش تحت مسئولیت پنج شرکت پیمانکاری «سولار مکانیک»، «اسکله ساز»، «عمران سازان بردیا»، «شباهنگ» و «پرتو داچک» فعالیت می‌کنند. این کارگران در طی این مدت هنوز نتوانسته‌اند معوقات حقوقی خود را که به بیش از ۴ ماه می‌رسد از این پیمانکاران دریافت کنند.
این کارگر که نخواست نامش فاش شود با بیان اینکه از تاریخ ۱۵ بهمن ماه سال ۹۲ تا مهر ماه سال جاری هر ماه ۵۰ درصد ازحقوقمان را دریافت کرده‌ایم، افزود: آخرین حقوقی که دریافت کرده‌ایم نیمی از حقوق آبان ماه بود که چند روز پیش پرداخت شده است.
به گفته وی، شرکت پیمانکاری «پرتو داچک» در حال حاضر به عنوان آخرین پیمانکار آبفای اهوازاست که از مرداد ماه مسئولیت حدود ۲۸۰ کارگر را به عنوان موتورچی و پمپ چی آب در سطح شهر اهواز بر عهده گرفته است.
او گفت: این شرکت نیز بعد از عقد قرار داد با آب وفاضلاب اهواز، با کم کردن ساعتهای اضافه کاری، حقوق کارگران را به حداقل رسانده است. با این شرایط درآمد ماهانه کارگران کفاف معاش خانواده‌های‌شان را نمی‌دهد.
وی در مورد معوقات بیمه‌ای کارگران پیمانکاری آبفای اهواز اظهار داشت: بیمه تامین اجتماعی کارگران نیز از بهمن ماه سال گذشته به صورت نامنظم پرداخت شده است که این وضعیت خانواده‌های کارگری را برای استفاده از بیمه دچار مشکل کرده است و کارگران نگران تاثیر فاصله بیمه‌ای در هنگام بازنشستگی هستند.
این کارگر شرکت آبفای اهواز که به نمایندگی از سایر کارگران سخن می‌گفت با بیان اینکه هیچ نظارتی بر کار پیمانکاران از سوی شرکت آب وفاضلاب اهواز نیست در خاتمه تصریح کرد: پیمانکاران به هر بهانه‌ای سعی دارند حقوق کارگران را پایمال کنند.
سرانجام ۵ ماه حقوق معوقه کارگران معدن سنگرود پرداخت شد
کارگران معدن زغالسنگ سنگرود (البرز غربی) که در روز چهارشنبه (۱۷ دی‌ماه) در اعتراض به تعطیلی کارخانه، عدم دریافت حقوق و شرایط درنظر گرفته شده برای انتقال نیروی کار این معدن به معادن دیگر، در تونل شماره ۹ (واقع در عمق زمین) تحصن کرده بودند، سرانجام روز پنجشنبه ۵ ماه از معوقات حقوقی‌شان را دریافت کردند اما تا کنون تصمیمی در رابطه با تغییر شرایط ادامه کار کارگران اتخاذ نشده است.
به گزارش 20دی ایلنا، بعد از گذشت یک روز از آخرین اعتراض حدود ۱۰۰ نفر از کارگران معدن زغال سنگ سنگرود که در بامداد روز پنجشنبه با دخالت ماموران انتظامی و امنیتی خاتمه یافت، سرانجام ۵ ماه از معوقات حقوقی ۳۲۳ کارگر قرار دادی و رسمی این معدن پرداخت شد.
براساس این گزارش، در جلسه‌ای که اعضای شورای تامین استان گیلان روز پنج شنبه (۱۸ دی ماه) بعد از خاتمه تحصن کارگران سنگرود برگزار کردند مقرر شد ۵ ماه از معوقات حقوقی کارگران از سوی سازمان تهیه و تولید مواد معدنی و ایمیدرو سریعا پرداخت شود.
کارگران می‌گویند همچنین در روزی که خودمان را در تونل شماره ۹ معدن سنگرود حبس کرده بودیم دو نماینده از شرکت «تهیه و تولید مواد معدنی» و «طرح توسعه و تجهیز معادن طبس» که برای انتقال تجهیزات و نیروی انسانی به معدن سنگرود آمده بودند را با خود به داخل تونل بردیم تا از نزدیک به آنها نشان داده شودکه این معدن سرشار از رگه‌های زغال سنگ است. آنان پس از مشاهده رگه‌های زغال سنگ متعجب شدن وبا تایید صحت گفته‌های کارگران از تونل خارج شدند وبه تهران بازگشتند.
به گفتهٔ این کارگر، هنوز مسئولان استانی در مورد سایر مشکلات کارگران این واحد معدنی تصمیمی نگرفته‌اند. با این وجود کارگران براساس وعده‌های داده شده تا آخر هفته جاری صبر می‌کنند تا راه حل قانع کننده‌ای برای بهبود وضعیت کارگران فراهم شود.
عدم پرداخت چندین ماه حقوق کارگران ماشین‌آلات صنعتی تبریز
فارس بتاریخ 20دی طی گزارشی از عدم پرداخت چندین ماه حقوق کارگران ماشین‌آلات صنعتی تبریز،خبرداد.
بنابهمین گزارش،بنقل از حسین نجاتی، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان‌شرقی: وضعیت کارخانجاتی مثل ماشین‌آلات صنعتی، بلبرینگ‌سازی و کمپرسورسازی که طبق اصل 44 و حدود سال 85 واگذار شده‌اند از نظر مدیریتی، تولید محصول و ارائه حقوق کارگران نامناسب است.
این گزارش می افزاید،کارگران ماشین‌آلات صنعتی بیشترین فشار را تحمل کرده و چندین ماه حقوق نگرفته‌اند.
برپایه این گزارش،تعداد کثیری از واحدهای تولیدی بحران‌زده تبریزطی دهه گذشته وپس ازخصوصی سازی ها 12 تا 30 ماه حقوق کارگرانشان را پرداخت نکردند.
۵۰ روز تحقیر کارگران راک سرامیک شهرضا پشت درهای بسته کارخانه
۵۰ روز از اخراج غیر قانونی ۳۰۰ کارگر راک سرامیک شهرضا می‌گذرد اما کارفرما همچنان از اجرای رای بازگشت به کار این کارگران خودداری می‌کند.
به گزارش20دی ایلنا،مصطفی اباذری، رئیس اداره کار شهرضا در این باره گفت: کارفرما تمایلی به اجرای رای هیات حل اختلاف این اداره مبنی بر بازگشت به کار ۳۰۰ کارگر اخراجی راک سرامیک ندارد.
او افزود: اداره کار شهرضا علاوه بر صدور حکم بازگشت به کار همه ۳۰۰ کارگر اخراجی راک سرامیک، کارفرما را ملزم کرده است که حقوق ایام بلاتکلیفی و بیمه آذر ماه کارگران را پرداخت کند.
اباذری با اشاره به تداوم ممانعت کارفرما از ورود کارگران راک سرامیک به کارخانه با وجود ابلاغ حکم، تصریح کرد: کارگران هم اکنون پیگیر اجرای این حکم در مراجع قضایی هستند.
این مقام دولتی در ادامه بیان کرد: حالا که کارفرما از اجرای حکم اداره کار سر باز می‌زند، کارگران با توجه به محتوای حکم می‌توانند برای دریافت حقوق ایام بلاتکلیفی ماه‌های بعد نیز به این اداره درخواست بدهند.
او در عین حال گفت: دلیلی موجهی مبنی بر تعطیلی کارخانه راک سرامیک و قطع رابطه کاری کارگران و کارفرما وجود ندارد و تازمانی که اینگونه باشد، کارفرما مکلف است حقوق ایام بلاتکلیفی کارگران را پرداخت کند.
رئیس اداره کار شهرضا در پایان گفت: در صورت خودداری بیشتر کارفرما از اجرای حکم، کارگران می‌توانند حکم توقیف اموال کارخانه را از مراجع قضایی بگیرند تا حقوق ایام بلاتکلیفی‌شان از این محل پرداخت شود.
گزارش از کارگرانی که در پمپ‌بنزین‌ها، سرطان و بیماری‌های تنفسی و پوستی می‌گیرند
در مخزن را که باز می‌کنند، صدای سرفه هم بلند می‌شود، سرفه پشت سرفه. نفسش بالا نمی‌آید. برایش آب می‌آورند، روی لبه سکو می‌نشیند. کمی که می‌گذرد، اسکناس‌ها را دوباره دستش میگیرد و می‌رود سراغ مشتری. آن ساعت از روز پمپ‌بنزین شلوغ است، بوی بنزین امانش را بریده، نه فقط بوی تند و تهوع‌آور بنزین که دود ماشین‌ها. ماشین‌هایی که یک لحظه خاموش نمی‌شوند. از ٨ صبح تا ۴ بعد از ظهر که شیفت‌اش تمام می‌شود، ماجرا همین است. این حال هر روزه تمام کارگران پمپ‌بنزین است، «آقاسید» فقط یکی از آنهاست. آن یکی، همکارش، ماسک بزرگ سفیدی روی صورتش را گرفته، از همان‌ها که فیلتر دارد. به سختی می‌شود صدایش را شنید. می‌پرسم: «مشکل تنفسی دارین؟» رویش را برمی‌گرداند و می‌رود آن طرف. آقا سید میگوید: « اینها حرف نمی‌زنن.» خودش هم دوست ندارد حرفی بزند. نه درباره سرفه‌های شدیدش موقع تخلیه بنزین، نه درباره ترک‌های سفید و خشک روی دستش. آن یکی جوان‌تر است، تا مشتریِ زن می‌بیند، سریع کارت سوخت را میگیرد تا بنزین بزند. زن‌ها انعام خوبی می‌دهند. می‌پرسم: «این‌جا که کار می‌کنین بوی بنزین اذیتتون نمی‌کنه؟» با صدای تو دماغی‌اش جواب می‌دهد: «٢ساله نمی‌تونم راحت نفس بکشم. مشکل بویایی پیدا کردم. با ماسک هم نمی‌شه با مشتری حرف زد.» شیلنگ را که از داخل باک بیرون می‌آورد، کمی هم بنزین روی دستش می‌ریزد. میگوید: « چاره‌ای ندارم، کار دیگه‌ای نیست.» به ٣٠ ساله‌ها می‌ماند. گونه‌های برجسته‌اش، هم از زور سرما قرمز شده. دستش درست مثل دست «آقا سید» که حداقل ١٠ سال از او بزرگتر است، خشک و سفید از ترک‌های عمیق است. صدای بوق‌های پی در پی، بوی تند و مشمئز‌کننده بنزین و دود اگزوز ماشین‌ها زیر سقف کاذب پمپ‌بنزین، تحمل فضا را برای همان چند دقیقه هم سخت می‌کند.
هیچکس اعتراض نمی‌کند
مسئول جایگاه زیر بار این مشکلات نمی‌رود. از همان اول آب پاکی را می‌ریزد.« هیچ کدوم از کارگرها باهاتون حرف نمی‌زنن.» راست هم می‌گفت. مرد جوان لاغری است، میگوید بازرس جایگاه‌های سوخت است.«این‌همه بازدید کردم کسی شکایتی به من نکرده، اینها به کارشون احتیاج دارن.» اینها، منظورش همان ۴، ۵هزار کارگری است که حالا در ٢۴۶ جایگاه تهران کار می‌کنند. همان‌ها که خیلی‌هایشان فصلی و مقطعی کار می‌کنند و شاید تنها ٣٠ درصدشان، کارگران قرارداد بسته‌ای باشند که بیمه هم شامل حالشان می‌شود. با دست به سمت کارگران اشاره می‌کند.« درآمد این کار خیلی خوبه، نشنیدم کسی به‌خاطر مشکلات یا مریضی گلایه‌ای کنه.» آنها گلایه نمی‌کنند، سم بنزین را با هر نفسی که می‌کشند، با انبوهی از سرب ماشین‌ها، قورت می‌دهند و صدایشان هم درنمی‌آید. چند ماهی کار می‌کنند، شاید هم چند سال. آنقدر برایشان درآمد دارد که این چیزها مانع ادامه کارشان نشود. کارگران پمپ‌بنزین به حقوق ماهانه ٨٠٠هزار تومان دل نبسته‌اند، خیلی‌هایشان هم منتظر پایان ماه نیستند، آنها حقوقشان را هر روز با انعام مشتری‌ها می‌گیرند. هستند کسانی که فقط می‌خواهند همان جا بایستند و انعام بگیرند، ماهی دو‌میلیون تومان می‌شود، این برای کارگران فصلی، دانشجویان و کسانی که کاری بلد نیستند، یعنی درآمد خوب. کارگران آنقدر زیاد هستند که هیچ کارفرمایی، زیر بار حق و حقوق اضافه آنها نمی‌رود. هر که خواست، می‌ماند و هر که نه، می‌رود. این برای کارفرما شرایط ایده‌آلی است. وزارت بهداشت هم کاری به کارشان ندارد. مسئول جایگاه که خودش را بازرس معرفی می‌کند، میگوید: « تا حالا نه وزارت بهداشت و نه جای دیگر، صحبتی با ما نکرده، ایرادی هم به نبود ماسک و دستکش نگرفتند. فقط اجبار روی پوشش و لباس است که شرکت پالایش و پخش نظارت می‌کنه.»
کارگران عصبی با بیماری‌های تنفسی و پوستی
«رسولی» در بهارستان جایگاه سوخت دارد، ١۵ سالی می‌شود. آلودگی پمپ‌بنزین‌ها را نه فقط برای کارگران که برای کارفرماها و هر کسی که آنجا می‌رود و می‌آید، خطرناک می‌داند.« پمپ‌بنزین نه فقط آلوده که خیلی هم خطرناکه.» همه اینها را به خالص بودن و نبودن بنزین ربط می‌دهد.« وقتی بنزین ناخالص باشه، دود و سرب و آلودگی‌اش هم بیشتره. کافیه کسی دستشو در مخزن بنزین کنه یا کمی بنزین روی دستش بریزه، آن وقت متوجه سوزش و رد قرمزی که روی پوست می‌ذاره می‌شه. اونهایی که تو پمپ‌بنزین کار می‌کنن، دیگه عادت کردن.» او کسانی را می‌شناسد که به‌خاطر کار طولانی‌مدت در پمپ‌بنزین حتی بدون سابقه‌ای، بیماری‌های عجیب و غریب گرفته‌اند.«عوارض شغلی کار تو پمپ‌بنزین زیاده، بیشتر کارگرای ما که جوان هم هستن، عصبی هستند، بنزین روی اعصابشون تأثیر گذاشته، بیماری تنفسی و انواع سرطان‌ها را هم باید اضافه کرد، هر چند به‌طور مستقیم، پزشکی این موضوع را تأیید نکرده، اما هر یک از کارگران مریض می‌شوند، پزشک‌ها یک جوری موضوع را به کارکردن تو پمپ‌بنزین ربط می‌دهند. بعضی کارگرا ١٢ ساعت تو پمپ می‌ایستند و ٢۴ ساعت استراحت می‌کنن، همان ١٢ ساعت اما فشار زیادی روشون می‌ذاره.» با این همه تأیید می‌کند که کارگران پمپ‌بنزین به خاطر درآمد بالا، حاضر نیستند بروند. حال خودش هم تعریفی ندارد. بیماری تنفسی، پوستی و عصبی را با هم دارد.
در جایگاه‌های سوخت از ماسک و دستکش خبری نیست. همین که کارگران لباس کار تنشان می‌کنند، باز هم جای شکرش باقی است. اگر هم کسی بیماری حاد تنفسی داشته باشد، با هزینه خودش ماسکی، از همین ۵٠٠ یا هزار تومانی‌ها می‌خرد و روی صورتش می‌بندد. این نهایت توجه به سلامتی است. این جایگاه‌دار میگوید: « ما به کارگر ماسک هم که می‌دیم، یک بار می‌زنه، ده بار نمی‌زنه. اصلا این ماسک‌ها اثری نداره. دستکش هم نمی‌تونن دستشون کنن، پول گرفتنو سخت می‌کنه. بهتره به جای این کارها، کیفیت بنزین بالا بره. بنزین در ١۵ سالی که این‌جا هستم و هر روز هم نفتکش‌ها رو می‌بینم که بنزین تخلیه می‌کنن، بدبوتر و رنگ‌اش هم تیره‌تر شده. گاهی زرده، یه وقتایی هم سبز. حتی وقتی روی پوست می‌ریزه، جدیدا بیشتر می‌سوزونه. موقع تخلیه هم گاز زیادی ازش بیرون می‌زنه.» اشاره او به کارگران پمپ‌بنزینی است که روزانه حداقل یک لیتر بنزین روی دستشان می‌ریزد یا موتورسیکلت‌سوارانی که نشسته، باکشان را پر می‌کنند و مقداری هم بنزین روی نقاط حساس بدنشان می‌ریزد، اتفاقی که عواقب بدی برایشان دارد!
کارفرما موظف به معاینه سالانه است
وزارت بهداشت میگوید همه چیز آیین‌نامه دارد، بازرسانی هم هستند که علاوه بر سلامت کارگران، شرایط محل کار را می‌سنجند. از سوی دیگر اما جایگاه‌داران هیچ چیز درباره بازدید وزارت بهداشت نمی‌دانند. محمد تهرانی‌نسب، رئیس اداره طب کار مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت است، او میگوید: «تمامی کارفرمایان، شاغلان و کارگران مشمول قانون کار موظف هستند برای شاغلان خود پرونده پزشکی تشکیل دهند و حداقل سالی یک بار توسط مراکز ارایه دهنده خدمات سلامت شغلی از آنها معاینه و آزمایشات لازم به عمل آورند.» او در توضیح بیشتر تأکید می‌کند: «این معاینه‌ها باید توسط مراکز تخصصی طب‌کار و پزشکان دارای مجوز ارایه خدمات سلامت شغلی انجام شود.» پمپ‌بنزین‌ها هم از این ماجرا مستثنی نیستند.« در ارتباط با پمپ‌بنزین‌ها هم همین اتفاق می‌افتد و دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور و وزارت بهداشت روند اجرا و انجام معاینات سلامت شغلی را پایش و نظارت می‌کنند.» این اما تمام ماجرا نیست، رئیس اداره طب کار مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، میگوید که نه‌تنها سلامت کارگران بلکه وضع آلاینده‌ها و مخاطرات محیط کار هم باید ارزیابی و سنجیده شود. تهرانی‌نسب به‌عنوان متخصص طب کار، به بیماری‌های شغلی احتمالی ناشی از اشتغال در جایگاه‌های عرضه سوخت اشاره می‌کند.« دراین مکان، احتمال ابتلا به بیماری‌های شغلی به نوع مواد سوختی، میزان شدت و مدت مواجهه، وجود بیماری‌های زمینه‌ای و استعداد ژنتیکی و… شاغلان بستگی دارد. تهرانی‌نسب تأکید می‌کند: « باید به کارگران و کارفرمایان جایگاه‌های سوخت، اهمیت انجام معاینات سلامت شغلی و چگونگی کاربرد وسایل حفاظتی فردی مانند دستکش و ماسک آموزش داده شود.»
موج سرطان با افزودنی‌های جدید به بنزین
همه اینها باز هم کارفرماها را موظف به اجرای قانون نمی‌کند. بیژن حاج محمدرضا که رئیس اتحادیه جایگاه‌داران کشور است، به دوره‌ای اشاره می‌کند که قرار بود کارفرماها روزی یک لیتر شیر به کارگران پمپ‌بنزین بدهند.«ماجرای سلامت کارگران، بعد از جنگ مطرح شد، همان موقع‌ها هم یعنی از‌سال ۶٩ به بعد، صحبت از این شد که به کارگران روزی یک لیتر شیر بدهند، آن موقع شیر سهمیه‌ای بود، هیچ وقت این اتفاق نیفتاد، کسی هم نیامد بگوید این سهمیه پمپ‌بنزین‌ها را بدهید به کارگران!»
حاج محمدرضا به ماجرای تلخ، ابتلای کارگران پمپ‌بنزین‌ها به انواع سرطان‌ها و مشکلات تنفسی اشاره می‌کند. اتفاقی که از سالهای ٧۵، ٧۶ شروع شد و چند سالی هم ادامه داشت.« همان سال‌ها، به جای سرب، به بنزین ماده «ام تی بی ای»، اضافه کردند، یک ماده‌ای که برای افزایش عدد اکتان به بنزین اضافه شد، این روند ١٠سال ادامه داشت، بعد از افزودن این ماده، ما به یک باره با کارگرانی مواجه شدیم که حین کار سرطان معده، مری و پوست می‌گرفتند، مبتلا به بیماری‌های قلبی- ریوی و قندی شدند. مشکلات تنفسی هم زیاد شد. همه هم کارگر جوان ٣٠، ۴٠ ساله بودند. مواردی داشتیم که مبتلا به دیابت ما، ۶ ماهه جانش را از دست داد. برخی توانایی راه رفتن نداشتند، حتی عده‌ای می‌گفتند که به بنزین معتاد شده‌اند، وقتی وارد پمپ‌بنزین می‌شوند حالشان خوب می‌شود.» با اینکه آن زمان آماری از بیماری کارگران جمع‌آوری و ثبت نشد، اما به گفته این مسئول در اتحادیه جایگاه‌داران، میزان ابتلا به انواع سرطان و بیماری‌های تنفسی از حالت طبیعی خارج و نگران‌کننده شد.
رئیس اتحادیه جایگاه‌داران کشور، ادامه می‌دهد: « ما می‌گفتیم که این ماده در بنزین آمریکا که اضافه شد، چند ایالت را آلوده کرد، حتی آلودگی‌ها به سمت روستاها هم درحال پیشروی بود، حتی گفتیم که آمار داریم، چند‌سال بعد به ما گفتند که این ماده دیگر به بنزین اضافه نمی‌شود، با این حال باز هم ما روند ابتلا به بیماری‌ها را داشتیم، بیماری‌ها دیگر به اندازه آن دوران نبود اما به روند خود ادامه داد.» به گفته او، حالا هم آمار کارگران مبتلا به سرطان یا دیگر بیماری‌های مرتبط با کارشان، کم نیست. «کیفیت بنزین دست ما نیست.» حاج محمدرضا این را در انتقاد از وضعیتی که سلامت کارگران و حتی مردم را به خطر انداخته، میگوید. «پس از این ماجرا هم بنزین یورو ٢ آمد و بعد هم بنزین پتروشیمی در دوره ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد توزیع شد، حالا هم مدعی‌اند، بنزین یورو ۴ است، حالا این وسط تکلیف کارگران معلوم نیست، چه کسی پاسخگوی مشکلات و بیماری این کارگران است.»
او از نبود آیین‌نامه‌های وزارت بهداشت برای تأمین سلامت کارگران گلایه می‌کند.«به‌خاطر آلودگی بالا، نمی‌شود از ماسک‌های معمولی استفاده کرد، ماسک‌های خاص هم گران است، نه به ما می‌گویند کدام ماسک باید استفاده شود، کجا توزیع می‌شوند و…، همه اینها نیاز به پول دارد، هیچ استانداردی هم اعلام نمی‌شود.» با همه اینها هنوز هم کار این کارگران جزو مشاغل سخت به شمار نمی‌رود. این هم گلایه دیگر رئیس اتحادیه جایگاه‌داران است. او میگوید: « هر نوع فشار به جایگاه‌ها از سوی وزارت بهداشت، کار یا نفت، منجر به تعطیل شدن جایگاه سوخت می‌شود چراکه کار با این شرایط برای کارفرما به صرفه نیست.» همه چیز اما آلودگی و بیماری‌های ناشی از آن نیست. این جایگاه‌ها خطر انفجار هم دارند. اتفاقی که به گفته حاج محمدرضا، تاکنون چندین بار رخ داده. «با ونتیلاتور هم نمی‌شود گازهای متصاعد شده از بنزین را کاملا از بین برد، این گازها ٢۴ساعته به هوا تزریق می‌شوند، این وسط هم دود این آلایندگی‌ها به چشم ساکنان اطراف این جایگاه‌ها می‌رود، این درحالی است که پمپ‌بنزین‌ها باید حریم ٣٠٠ متری داشته باشند، خانه‌ای در اطراف این جایگاه‌ها باشد، درحالی‌که برخی از خانه‌ها دیوار به دیوار پمپ‌بنزین‌ها ساخته شده‌اند. شهرداری به اینها مجوز ساخت داده.» او میگوید: «مردم زیاد شکایت می‌کنند، اگر مشکل از مخزن بنزین باشد، رفع می‌شود، اما وقتی نفتکش، بنزین تخلیه می‌کند، دیگر تقصیر جایگاه سوخت نیست.»
ساکنان محدوده پمپ‌بنزین‌ها؛
کلافه، عصبی و بیمار
اوج آلودگی اما زمانی است که بنزین تخلیه می‌شود. آن زمان نه فقط کارگر و مشتری که خانه‌های اطراف هم در امان نیستند. تا داخل پارکینگ خانه‌شان هم بوی بنزین با همان تندی پمپ‌بنزین به مشام می‌رسد، خانه‌ای نوساز با معماری مدرن که درست روبه‌روی پمپ‌بنزین جلال آل احمد، ساخته شده. ۴ واحد، ۴خانواده، با‌هزار و یک مشکل. همه هم به خاطر وجود همین پمپ‌بنزین است. آنها خانه‌شان را یکی دو‌میلیون تومان ارزان‌تر از خانه‌های خیابان پایینی خریده‌اند، پولی که حالا باید برای دوا و درمان بدهند. پمپ‌بنزین قیمت خانه‌شان را پایین آورده. «تابستان کولر را که روشن می‌کنیم، دیگر بویش غیرقابل تحمل می‌شود، نه می‌شود پنجره را باز کرد و نه کولر را روشن. تمام تابستان مکافات داریم. نفتکش روزی ٣ تا ۴ بار بنزین تخلیه می‌کند، بویش آن موقع شدیدتر می‌شود.» ساکن طبقه دوم ساختمان، از صدای بوق ماشین‌ها و بویی که موقع تخلیه نفتکش، تمام محوطه را پُر می‌کند، ناراضی است. بوی بنزین، آنها را بیمار کرده.« دخترم سرما که می‌خوره، خیلی بد سرفه می‌کنه، خوب هم نمی‌شه، همه مون دچار ضعف اعصاب شدیم.» ساکن طبقه چهارم،«ام اس» دارد. زن میانسالی است.«این بو افتضاحه، دکتر به من گفته که مواد شیمیایی برایم خطرناکه، اما بو از زیر در خانه وارد می‌شود، بوی بنزین حالمو بدتر می‌کند.» مغازه‌داری که مغازه‌اش درست دیوار به دیوار پمپ‌بنزین است هم از آلودگی شکایت می‌کند.« ٢٢ ساله این‌جا کار می‌کنم، وقتی سرما می‌خوردم، مثل پیرمردها سرفه می‌کنم. این بو خیلی ما را اذیت کرده. جدای از این اگر اتفاقی برای این پمپ بیفتد، همه این ساختمان‌ها هم خراب می‌شود.»
صدای بوق ماشین‌ها بلندتر می‌شود، اعتراض‌شان به ماشین نفتکش بزرگی است که میخواهد به زور خودش را در جایگاه جا کند. راه شلوغ می‌شود،«آقا سید» و همکارانش، از این سکو به آن سکو می‌روند، بوی تند بنزین از مخزن بلند می‌شود، دود ماشین‌ها و بوی صفحه کلاچ شان که در سربالایی گیر کرده‌اند، کلافه می‌کند. آنها روزی چندین بار این هوا را نفس می‌کشند.
تغییرات کروموزومی برخی کارگران
مهدی عقبایی، عضو هیأت‌مدیره اتحادیه کارگران صنعت انرژی ایران است، او از ناراحتی‌های پوستی، مشکلات اسکلتی، بیماری‌های روحی، تنفسی، ریوی و خونی میگوید که به جان این کارگران می‌افتد. عقبایی توضیح دیگری درباره این ماجرا می‌دهد.«ساده‌ترین عامل بیماری برای این کارگران، اسکناس‌های آلوده است، انواع بیماری‌های قارچی و باکتریایی به سراغ این کارگران می‌رود، ٩٠درصد این کارگران بیماری کچلی دارند، بنزین هم که روی بدنشان می‌ریزد، باعث خشکی و پوسته شدن پوستشان می‌شود، از دیگر سو، بیماری‌های اسکلتی به خاطر غیراستاندارد بودن سکوها و ایستادن‌های طولانی، در بین خیلی از این کارگران دیده می‌شود.» او افت شنوایی را یکی دیگر از عوارض این شغل می‌داند.« صدای بوق ماشین‌ها و موتورسیکلت‌ها، صدای گاز دادن خودروها و… مشکل شنوایی ایجاد می‌کند، استشمام هوای آلوده، متابولیسم این کارگران را بالا می‌برد و با وارد شدن سرب به ریه
…
