حمایت از استقلال خانه سینما تنها به اهالی سینما و هنرمندان محدود نمیشود. بسیاری از فعالان مستقل صنفی در سایر صنوف بیارتباط به سینما و هنر نیز این روزها پا به میدان گذاشتهاند و با انتشار بیانیههایی، ادامه حیات خانه سینما را برای دستیابی به اهداف صنفی در بخشهای مختلف بسیار مهم دانستند. در میان این گروهها، حمایت فعالان مستقل کارگری از اهمیت ویژهای برخوردار است.
مازیار گیلانینژاد، یک فعال مستقل کارگری در صنف فلزکار و مکانیک در رابطه با حمایت تشکل متبوعش از خانهسینما گفت: این دومین بار است که ما از خانهسینما حمایت میکنیم زیرا آنها هم مثل ما یک صنف هستند و مدیران آن از طریق اعضای آن انتخاب میشوند و کسانی نیستند که دولت آنها را انتخاب کرده باشد بلکه از درون خود سینما انتخاب شدهاند.
وی ادامه داد: ما معتقدیم که باید از خانهسینما حمایت کرد و دخالت هر فردی غیر از اعضای این صنف در این تشکل را درست نمیدانیم. معتقدیم خانهسینما مشروعیت خود را از بدنه و اعضای خود میگیرد و نه تنها وزارت ارشاد بلکه هیچ مقام دیگری نمیتواند بگوید که این خانه حق فعالیت ندارد یا اقدام به تعطیلی آن کند.
وی با اشاره به اینکه براساس اصل ۲۶ قانون اساسی؛ افراد در تجمعها و گروهها آزادانه میتوانند شرکت کنند، گفت: هیچ فردی نمیتواند کسی را مجبور کند که وارد این تشکل شود یا او را از ورود به تشکل دیگری منع کند بلکه هر فردی میتواند آزادانه براساس تشکلی که در چارچوب قانون اساسی فعالیت میکند، حضور داشته باشد.
گیلانینژاد افزود: اینکه بین دو گروه از یک صنف اختلاف میافتد؛ طبیعی است اما کسی نمیتواند به دیگری بگوید که تو نباش تا من باشم. اگر گروهی میخواهد به دلیل اختلاف سلیقه نهاد دیگری را با نام دیگری تاسیس کنند، مشکلی ندارد اما نمیتوانند به تشکل و صنفی که هم اکنون وجود دارد، بگویند که شما حق حضور ندارید.
گیلانینژاد با اشاره به اینکه نباید خواستههای صنفی را به حداقل تقلیل داد، گفت: فعالیتها و کارهای هر انجمن و صنفی مشخص است و خانه سینما نیز این اهداف و فعالیتها را براساس نظرات اعضا تشکیل میدهد و براساس بندهای ۹۸ و ۸۷ سازمان جهانی کار که ایران نیز آن را امضا کرده است، صنوف میتوانند در تمام مسائلی که به اعضای آنها ارتباط دارد؛ دخالت کنند. یک تشکل میتواند درباره تمام مسائل اظهار نظر کند و اگر این مساله به اعضای صنف ضربه بزند؛ قطعا باید تشکل دخالت کند.
گیلانینژاد، اتهام سیاسی کاری به خانهسینما را نادرست عنوان کرد و گفت: فعالیت سیاسی و اظهارنظر سیاسی با سیاسی کاری متفاوت است. امروز بدون اظهارنظر سیاسی نمیتوان درباره مسائل مختلف صحبت کرد اما متاسفانه زمانی که صنوف درباره مسائلی حرف میزنند که حق اعضای آنها است؛ مانند بحث امنیت شغلی یا بیمه بیکاری، فوری به آنها اتهام سیاسی کاری زده میشود و این اتهام نیز بیشتر از جانب کسانی زده میشود که منافع آنها با این حرفها به خطر میافتد درحالیکه در هیچ کجای قانون نیامده است که افراد حق اظهارنظر سیاسی ندارند.
وی با ذکر یک مثال ادامه داد: به طور مثال زمانی که به دلیل تحریمها یا مسائل اقتصادی ورود وسایل فیلمبرداری به کشور محدود یا گران میشود، این امر روی تمامی اعضا تاثیر میگذارد اما اگر کسی درباره این مسائل صحبت کند و یا به بحث دستمزدها بپردازد، به وی اتهام سیاسی کاری زده میشود. اینکه به دلیل پیگیری مطالبات امروز به خانهسینما اتهام سیاسی کاری زده میشود، به نوعی فرافکنی است.
گیلانینژاد، رسیدگی به امور رفاهی را از مهمترین مسائل یک صنف دانست و افزود: رسیدگی به مسائل رفاهی از تعیین مایحتاج تا برآورده کردن امنیت شغلی و رسیدگی به بیمه بیکاری از اهداف اولیه یک صنف است اما اینکه یک صنف به دنبال توزیع گوشت و مرغ باشد و فقط این امر را پیگیری کند، درست نیست زیرا این کار فقط کف خواستهی صنفی است و یک تشکل صنفی؛ تعاونی نیست که فقط به دنبال توزیع مایحتاج باشد.
وی با اشاره به اینکه در اصل ۴۳ قانون اساسی آمده است؛ «افراد در مطرح کردن مسائل سیاسی آزاد هستند»، افزود: متاسفانه در بسیاری از موارد بهجای آنکه به قانون اساسی عمل شود به سمت آییننامهها و بخش نامهها حرکت میکنیم. درحالیکه اگر بهجای این موارد به قانون اساسی توجه کنیم، میتوانیم به صورت آزادانه فعالیت کنیم.
گیلانینژاد با اشاره به اینکه تجمعاتی که در روزهای اخیر پیرامون خانهسینما صورت گرفته بود را پیگیری کرده است، ادامه داد: هر فردی حق اعتراض دارد و میتواند اعتراض کند اما باید این اعتراض در مجاری قانون اساسی باشد و در قضیه خانهسینما این گونه بود.
وی ادامه داد: اینکه عدهای دنبال آن باشند که گروهی را جمع کنند تا برای خود طرفدار ایجاد کنند و علیه یک عده دیگر از آن استفاده کنند و به نوعی آنها را اجیر خود کنند؛ کار زیبایی نیست. هرچند افراد آزادند که براساس اصل ۲۶ قانون اساسی نظر خود را بگویند.
وی با اشاره به پلمب خانهسینما و به دنبال آن تجمع بسیاری از سینماگران مقابل خانه سینما گفت: نکتهای که در این قضیه نباید فراموش شود این است زمانی که یک سازمان دولتی، مکانی مانند خانهسینما را میبندد و کاری میکند که اهالی این خانه در خیابان آن هم در گرمای تابستان حضور پیدا کنند، اهداف مشخصی را پیگیری میکند.
گیلانینژاد ادامه داد: نتیجه این بستن و آن تجمع این میشود که افراد در کف خیابان بعداز مدتی طاقت و تحمل خود را از دست میدهند و عصابی میشوند و دست به رفتارهای پرخاشگرانه میزنند و در این میان اصل موضوع که همان پلمب خانهسینما است، فراموش میشود.
وی ادامه داد: به طور مثال در قضیه اخیر؛ آقای علیرضا داودنژاد به دلیل رفتاری که با خانهسینما شده بود، عصبانی شد و اگر این عصبانیت وی ادامه پیدا میکرد و توسط دیگران مدیریت نمیشد، وی توسط نیروهای انتظامی بازداشت میشد و همه پیگیر آزادی وی میشدند. دراین میان هم مساله خانهسینما که امر مهمی است، گم میشد.
خانه سینما پیش از هر چیز یک نهاد صنفی است
پروین محمدی، از اعضای هیئت رئیسه اتحادیه آزاد کارگران نیز در مورد فعالیت «اصناف مورد حمایت دولت» معتقد است: هر صنفی برای آن تاسیس میشود که بتواند مطالبات اعضای خود را از دولت طلب کند.
محمدی ،با اشاره به اینکه یکی از اهداف هر تشکلی بالا بردن سطح رفاهی اعضای خود است، گفت: هر تشکلی برای آن به وجود میآید که به دنبال منفعت برای اعضای خود باشد و این منفعت را از کسانی بگیرد که آن را در جیب خود گذاشتهاند.
وی ادامه داد: مباحثی همچون درمان، حقوق، مسائل معیشتی و رفاهی از جمله اهداف خدماتی است که یک صنف میتواند برای اعضای خود فراهم کند و وظیفه مدیران آن است که با چانهزنی در برابر طرف مقابل (که در بیشتر موارد دولت است)، این حقوق را کسب کند.
محمدی با اشاره به اینکه اخبار خانهسینما را شنیده است، گفت: خانهسینما تشکلی است که با حضور افراد تشکیل شده است و مجمع عمومی و مدیران آن نیز از درون همین بدنه شکل گرفتهاند. به همین دلیل خود این افراد و خود بدنه هستند که میتوانند تشخیص بدهند که آیا مدیران آنها برایشان خوب کار کردهاند یا خیر.
محمدی ادامه داد: اینکه کسی بخواهد از بالا و از بیرون به دنبال تعطیلی خانهسینما باشد؛ درست نیست زیرا خانهسینما مانند تمام تشکلهای مختلف و حتی تشکلهای کارگری؛ یک تشکل صنفی است و در تشکل صنفی بالاترین رکن مجمع عمومی آن است و مجمع است که میتواند روسای خودش را تعریف کند.
محمدی ادامه داد: متاسفانه به دلیل آنکه در کشور ما تشکیلات آزاد آنگونه که باید فعال نیستند، گروهی به دنبال آن میروند که خود را وامدار دولت نشان دهند و با استفاده از قدرت دولت؛ اعضای خود را وارد تشکل کنند. این امر زمانی تحقق پیدا میکند که یک تشکل از ساختار مردمی و صنفی برخوردار نباشد.
وی ادامه داد: البته مشکل دیگری که در بعضی تشکلها دیده میشود؛ این است که زمانی که اعضای آنها به فردی رای میدهند و وی را برای چهار سال و یا دو سال انتخاب میکنند، نمیتوانند در طی این مدت اگر وی نتوانست خواستههای آنها را برآورده کند، او را از آن منصب خلع کنند.
منبع:ایلنا-۱مرداد