یکی از اماکن تفریحی و سیاحتی استان کهگیلویه و بویراحمد که به واقع پر ترددترین مکان گردشگری هم محسوب می‌شود آبشار یاسوج است.
آبشار یاسوج هر ساله پذیرای ده‌ها هزار از مسافران و گردشگرانی است که از گرمای طاقت‌فرسای تابستان به آب و هوای لطیف و دلپذیر این مکان تفریحی پناه می‌آورند.
به همین منظور و برای پی بردن به وضعیت این مکان تفریحی پر طرفدار به همراه همکار خبرنگار خود بازدیدی دو ساعته از این مکان داشتیم.
قسمت اصلی گزارش ما مربوط به کارگران و رفتگرانی در این مکان گردشگری است که دروضعیت کنونی بدون حقوق ۱۱ ماه تمام را سپری کرده‌اند.
هنگامی که قصد بازدید از سرویس‌های بهداشتی آبشار را داشتیم با بغض ترکیده کارگری کهن‌سال روبرو شدیم که از وضع بد خود و روزگار خوب خبرنگاران سخن به میان آورد.
وی که انگار بهترین سنگ صبور را خبرنگاران می‌دانست ناگهان و فی‌البداهه به سخن آمد و گفت: آقای خبرنگار برای خودت کیف کن؛ عکس در روزنامه چاپ کن و پول‌هایش را نوش جان کن.
با گفتن این سخن از سوی این رفتگر به سراغ او رفتیم و اوضاعش را پرسیدیم که گفت مپرس از احوالم که دل پر خونی دارم.
علت را با آن‌که ما هم در دل حدس زده بودیم برای محکم‌کاری از او پرسیدیم که گفت: آیا شما خبرنگاران هم ۱۱ ماه حقوق دریافت نکرده‌اید که بخواهی از حال من بدانی؟
وقتی بغض پیرمرد ترکید سعی کردیم سنگ صبورش شویم و از اوضاع و احوال دیگرش سؤال کردیم که گفت: به مرحمت وجود مردمی که به این آبشار می‌آیند یک چیزی هم به ما می‌دهند، همین که بتوانیم با آن کرایه رفت و برگشت به خانه‌هایمان را درآوریم.
این رفتگر آبشار از همت عالی مردم گفت و از ما خواست تا این موضوع را محض خاطر شریف شهرداری و البته پیمانکار بد حساب در روزنامه خود یا به قولی خبرگزاری بنویسیم.
کمی بالاتر و به سوی سرمنشأ آبشار که رفتیم به سرویس‌های دستشویی دیگری رسیدیم که چند رفتگر جوان در آن جا مشغول صحبت با یکدیگر بودند.
بدون توجه به آن‌ها راهی سرویس‌های دستشویی شدیم تا وضعیت این قسمت را هم بررسی کنیم که البته وضعیت با همه اجحافی که به کارگران در خصوص پرداخت‌ها شده بود رضایت‌بخش به نظر می‌رسید.
کارگر جوانی که بیماری از رنگ و رویش می‌بارید و ماسکی را به همین منظور بر دهان زده بود مطالبات خود را از ما پی‌گیری کرد و پرسید نمی‌دانید چرا حقوق ما را پرداخت نمی‌کنند؟
خود را خبرنگار معرفی کردیم و گفتیم مأمور شهرداری نیستیم که حقوقت را از ما مطالبه می‌کنی که در جواب گفت؛ می‌دانستم خبرنگارید و به همین خاطر از شما که وظیفه پی‌گیری حق و حقوق مردم را دارید پرسیدم.
به خود آمدیم و پای درد دل او و دو دوست دیگرش نشستیم که می‌گفتند از مهرماه سال گذشته حقوق نگرفته‌اند.
آن‌ها که دیگر مانند سابق از دوربین‌ها و ضبط صوت‌های خبرنگاران نمی‌ترسیدند مطالبات خود را به وضوح و بدون هیچ ترسی بیان می‌کردند و دیگر ترسی از اخراج شدن نداشتند.
منبع:فارس-۱۰تیر-بخشی ازیک گزارش
