بهنام ابراهیم زاده، علی رغم تایید پزشکان بیمارستان محک و همچنین پزشکی قانونی مبنی بر اینکه که او باید در طول مدت درمان در کنار تنها فرزندش، نیما که مبتلا به سرطان خون است، باشد با مخالفت مقامات قضایی با این امر و به دنبال تمدید نشدن مرخصی و تماس مقامات قضایی امروز یک شنبه نوزدهم خرداد ۱۳۹۲ به زندان اوین برگردانده شد.
بهنام ابراهیم‌زاده،عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری، عضو جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان و وبلاگ نویس در تاریخ ۲۲ خرداد ماه ۸۹ در تهران بازداشت و در بند ۲۰۹ زندان اوین مورد ضرب وشتم قرار گرفت، وهفتاد در صد از شنوایی گوش چپ خود را بر اثر شکنجه و ضربات وارده در زندان از دست داده است، از آرتروز گردن در عذاب است و طبق تایید پزشک اوین مهره های 5 و 6 وی از هم فاصله گرفته اند. بهنام از تاریخ ۷ مهر در اعتراض به وضعیت خود دست به ۱۵ روز اعتصاب غذا زد، او پس از اتمام اعتصاب غذا به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل گردید. بهنام ابراهیم زاده در دادگاه تجدید نظر به پنج سال زندان محکوم شد.
وضعیت جسمانی نیمای 13 ساله، فرزند این فعال کارگری و حقوق کودکان که در بیمارستان “محک” تهران بستری و تحت مراقبت است، بسیار وخیم گزارش شده است. بهنام در تلاش برای تهیه دارو، به دلیل تحریمها و قیمت گزاف داروهای فرزندش، با زحمت زیادی مواجه میباشد.
رژیم جمهوری اسلامی بیشتر از هر زمان دیگر از فعالین کارگری، فعالینی که حرفی به جز دفاع از حقوق اولیه کارگران نمی زنند، به وحشت افتاده است. بهنام ابراهیم زاده هیچ جرمی به جز دفاع از حقوق انسانی خود و هم طبقه ای هایش مرتکب نشده است. رژیم حتی وبلاگ خانواده بهنام ابراهیم زاده را به دلیل واهی “عدم رعایت قوانین کشوری” مسدود کرده است. این فعال کارگری جایش در زندان نیست. رژیم حق اولیه و انسانی در کنار خانواده بودن را در شرایطی از او سلب کرده است که فرزندش بیشتر از هر زمان دیگری به محبت، همیاری، کمک، و دلگرمی های پدر در مبارزه برای زنده ماندن نیاز دارد.
بهنام صدای مردم به ستوه آمده، کارگران ومحروم جامعه که از ابتدایی ترین نیازهای خویش محرومند است. او در دفاع از مردم، کارگران و کودکان حتی در داخل زندان هم یک لحظه از پای ننشسته است. بهنام در دفاع ازکارگران و کودکان وزنان و تلاش برای لغو اعدام، شهامت و مقاومت و پایداری کرده است.
امروز نباید در مقابل وضع موجود بهنام بی تفاوت باشیم. بهنام و فعالین حقوق کارگری که اکنون در زندان های رژیم بسر می برند را باید با تلاش و همبستگی همه انسان های آزاده، برابری طلب و آزادی خواه به آغوش خانواده و جامعه برگردانیم.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۱۰ جون ۲۰۱۳
