ایران، کشور چهار فصل

هفتم آوریل میدان مرکزی شهر بزانسون در شرق فرانسه پر می­شود از هیاهوی کارناوال سالانه­ی شهر، امسال اما اگر از این میدان رد می­شدی، برای اولین­بار پسران و دخترانی زیبا با لباس­های محلیِ اقوام ایرانی را می­دیدی که غرق در رنگ­های شاد و ترانه­های گیلکی، کردی و لری می­رقصیدند. 

هم چنان که کارناوال مانند رودخانه­ای شادمان در بستر کوچه­ها و خیابان­ها می­پیچید، نگاه­های تحسین برانگیز و کنجکاو مردمِ شهر گروه ایرانی را همراهی می­کرد، ایرانیان شهرهای نزدیک هم برای تماشای کارناوال آمده بودند و این جا و آن­جا در مسیر کارناوال با افتخار هم وطنان­شان را دلگرمی می­دادند. درین میان اما بعضی­هاشان بغضِ غربت­شان می­ترکید.

کاروان ایرانی علاوه بر رقصندگان، ارابه­ای آراسته با نام پارس به همراه داشت با تورهای سه رنگ پرچم ایران،  که سادگی معصومانه اش آن را از سایر ارابه ها متمایز می ساخت.

در جلوی کاروان یک زوج جوان با لباس زیبای کردی تابلویی را حمل می کردند که روی پس زمینه ای از تصویر مقتدر کوه دماوند با دره های سرسبزش نوشته شده بود “ایران، کشور چهار فصل” که متناسب با موضوع کارناوال انتخاب شده بود.

ملکه­ی پارسی هم­چون ملکه­های دنیای هزار و یک شب، با لباس فیروزه­ای و زیورآلات پارسی و نشان فَروَهر، روی فرش ایرانی میان دو سرباز گاردجاویدان داریوش هخامنشی، پر شکوه نشسته بود و با لبخند برای مردم دست تکان می­داد.

گاهی هم با موسیقی ایرانی همساز می شد و موقرانه می رقصید.  جلوی ارابه دو دختربچه با لباس قاجاری و لباس محلی ابیانه روی یک فرش-گبه کنار سماور چای مانند ندیمه­گان ملکه نشسته بودند و خرده­کاغذهایی را به نشان شادی روی مردم می­پاشیدند.

لباس­های محلی­ای که بازیگران ایرانی در کارناوال به تن داشتند، لباس­های اصیل اقوام ایرانی بود که همگی به سفارش انجمن گلستان بزانسون در ایران تولید شده­ بودند.

یک زوج با لباس کردی

یک زوج با لباس ترکمن

دخترانی با لباس بلوچی

قشقایی

گیلک

مردی با لباس آذری

پسر نوجوانی با لباس لری

همه گی تابلوهایی در دست داشتند که نام قوم و موقعیت جغرافیایی آن­ها را در ایران نشان می­داد.

لباس­های باشکوهِ ملکه و سربازان هخامنشی را استادان دانشگاه­های هنر ایران طراحی کرده­ بودند.

ترتیب دهنده­ی این کاروان انجمن خانواده­های فرانسوی – ایرانی گلستان است که در سال ۱۹۹۸ با هدف « کمک به آشتی دو فرهنگ بزرگ ایرانی و فرانسوی به ویژه از طریق انتقال و شناساندن زبان و تمدن پارسی» تشکیل شده ­است. انجمن گلستان که بیشتر بر فعالیت های فرهنگی  تمرکز دارد، هر ساله جشن­هایی ایرانی مثل نوروز و مهرگان را برگزار می­کند. از دیگر فعالیت های این انجمن می توان به برگزاری کنسرت و نمایش رقص ایرانی، جمع­آوری و ارسال کمک­های مردم بزانسون به زلزله­زدگان بم و همچنین جلسات نقد فیلم های ایرانی اشاره کرد. 

انجمن گلستان با کارِ گروهیِ هماهنگ و انتخاب مناسب شخصیت­ها، اقوام، لباس­ها و آهنگ­ها تصویر دیگری از ایران به فرانسویانی نشان داد که همیشه نام ایران را با جنگ و کینه شنیده­اند. نشان دادند که فرهنگ ایرانی می­تواند با هم­افزایی در کنار باقی فرهنگ­ها، سهمی در نشاط، جوانی و شادمانی داشته باشد.

دست مریزاد…