م.سحر
آدم کُشی درهیچ آئین نیست
دینی که آدم می کُشد دین نیست
گر کِشت دین، بار آرد از کُشتار
این کِشته اِلّا نفرت و کین نیست !
نام خدا یادآورِ صلح است
زینتگر ِ شمشیر و زوبین نیست !
پیغمبران ، پیغامِ مِهر آرند
در آستینشان دستِ سنگین نیست
در قولشان فرمان ِ غارت نی
در دستشان گُرز و تبرزین نیست
هم نوعشان سُم کوب استر، نه !
خونریزشان برخانهء زین نیست
هرگز کتاب آسمانی شان
در سایهء بیداد، تدوین نیست
هرگز خداشان دهشت آور ، نی !
هرگز نداشان وحشت آگین نیست
بنگر مسیحا را که در مَقتل
بر قاتلانش نیز نفرین نیست
زرتشت را بنگر که درسنجش
جز نیکی اش معیار و شاهین نیست
هان ای فقیهان ِ جنایت کیش
دین محمد هرچه هست ، این نیست
نهب و قِتال و ظُلم و بی رحمی
دستورِ الرحمن و یاسین نیست
دین کرده دست افزار جور ، اما
جز ننگتان درجوف ِ خورجین نیست
بیمارقدرت را به غیر از خون
گویند دانایان که تسکین نیست
بیماری قدرت شما را کشت
گور ِ شما جز تلّ ِ سرگین نیست
بیداد ها که رفت
بابخت ما زمانه به کین بود
دوران ترکتازی دین بود
ابلیس زیر پرچم الله
فرمانروای کل زمین بود
بر تخت سلطه ، گاو سفه را
فکر بلند و رای رزین بود
ارباب فقه و روضه و تزویر
خاقان و میر و بیگ و تگین بود
اوباش و رذل و دزد و دنی را
حکم جهان به زیر نگین بود
انسان حقیر و خائف و رنجور
خلوت گزین و گوشه نشین بود
تقدیر خلق در کف جُهال
دنیا به کام دیو لعین بود
اندیشه پایمال توحش
آزادگی خرابه گزین بود
دیوار بود و دود و تباهی
دل غرق ناله های حزین بود
مسجد کنام ِ جُندِ دنائت
منبر ، مکان اهل کمین بود
نام خدا به قبضهء شمشیر
دین خدا به فتنه قرین بود
زینسان چهار نسل تبه شد
تقدیر چار نسل چنین بود !
بیدادها که رفت بر ایران
یکسر به حُکم دین ِ مبین بود
م.سحر
پاریس 9 و 13/10/2012
