م.سحر
خرِ جدّم سه قرن پیش بمرد
یافتم استخوان او در خاک
بارگاهی بر او بنا کردم
با ضریحی چو دست ِ دزدان ، پاک
نام اورا نهادم از رندی
ابن ِمرکوب ، سید ُالبیباک
خواب دیدم که کرده معجزه ای
که خلایق اگر کنند ادراک
بفروشند آخور و اصطبل ،
واگذارند ، خانه و املاک
کاروان کاروان ز راه آیند
سر ِ اخلاص خود نهند به خاک
این پی دفع ِ سرفه و سفلیس
و ان پی رفع ِ لقوه و سوزاک
حال ، چندی ست کار ِما سّکه ست
خر ِ ما اسب و اسبِ ما چالاک
معجزات از ضریح او جاری ست
خوشتر از دودِ حُقّهء تریاک
خلق از چارسو هجوم آرند
سوی قبرش چو مار بر ضحاک
پولها در ضریح می رویند
صبح وشب مثل خرمن ِ خاشاک
وضعم آن گونه شد که می بندم
ثروت بیل گِیت بر فتراک *
***
هرکسی را که در جهان ، جَدّی است
با خر ِ مُرده ای نهفته به خاک
گنج ِ دنیا و آخرت با اوست
فارغ از بیم ِ ذوب و استهلاک
گر بر او مرقدی به پا دارد
بنشیند به گوشه ای غمناک
نوحه ای بهر او کند تدوین
دهد از بهر وی گریبان چاک،
هم به دنیاست باغ او آباد
هم به عقبی بود حسابش پاک !
«که یکی هست و هیچ نیست جز او
وحدَهُ لا الِه اِلا ّهو !»
م.سحر/ پاریس 9/10/ 2012
* فتراک = حلقه یا تسمه ای که به ترک اسب میبستند و کوله بارشان را به آن می آویختند
شعر طنزآمیز بالا پس از دیدن این ویدئو نوشته شد :
http://www.youtube.com/watch?v=9s75UqJFiFw&feature=player_embedd
